Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 29 september 2018

De schrijvers van dit blog (blok) schrijven al ruim drie en half jaar elke twee á drie dagen een blog op www.paradijsvogelbosje.nl. En de slaapkamer in het grote huis is af, dus is er reden voor een feestje.

Helemaal als je dit bericht krijgt:

In die tijd hebben we 500! blogs geschreven. Wat zou daarvoor nou een leuk feestje zijn.... en in de loop van de week bedenken we bovenstaande foto. Protest voor vrede in Oosterwold, rust in een Paradijs...

Rechts zie je een filmpje met beelden uit al die blogs. Een stukje van onze geschiedenis dus...

We zijn  met bovenstaande foto niet origineel, dus daarom ook foto's voor de oorspronkelijke bed-in van John Lennon en Yoko Ono. _{Foto door Eric Koch / Anefo - http://proxy.handle.net/10648/ab63599e-d0b4-102d-bcf8-003048976d84, CC0, Link}

En natuurlijk willen we de slaapkamer iets beter laten zien, daarom hieronder nog een foto.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 september 2018

Vorige week vrijdag hebben we met de vereniging opnieuw vergaderd. Twee dingen die daarbij aan de orde kwamen waren het geplande onderhoud aan de weg en het aan elkaar verbinden van de twee wegdelen van de Frederik van Eedenweg. Daarnaast hebben we met elkaar de gewenste snelheid van de weg bepaald. Want we zijn het met elkaar eens: in onze straat is een rustig tempo van vervoer gewenst. Aan de weg wonen al gezinnen met kinderen die op en aan de straat spelen. Daarnaast is behoedzaam rijden op een halfverharde weg gewenst. Het bestuur heeft daarop twee nieuwe verkeersborden besteld en neergehangen.

En dan moeten die borden natuurlijk ook opgehangen:

En dan komt woensdag een maat van Gert-Jan Bon (die zelf even niet een goede machine had) met een grote shovel om de weg aan elkaar te maken en de oude wegdelen te onderhouden.

Zodat de weg er weer mooi stevig uitziet. En als de shovel klaar is, moet de weg getrild worden. Dat is een klus van vele handen maken licht werk: We sturen een mailtje rond .... Wie komt even een uurtje of anderhalf uur trillen over de weg.... En daar geven veel mensen gehoor aan.

En dan heb ik nog niet alle trillers op de foto gehad! Samen zijn we sterk!

En dan ziet het er toch prachtig uit? Vinden jullie ook niet!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 25 september 2018

Vandaag was een dag van (kleine) verrassingen. Voor mijn werk was ik vandaag bij een presentatie van de Flevocampus in de Aeres Hogeschool. 

Dan is het toch grappig om de Aeres hogeschool in te lopen en op een deur een poster te zien hangen, waarop je je eigen tuinontwerp herkent.... Onder de titel: planten in het paradijs....

Blijken de studenten die bij ons een onderzoek hebben gedaan hiervan een poster te hebben gemaakt... Hoe grappig. 

Vooral het advies om het land te "blijven beheren" doet een glimlach om mijn mond verschijnen. Stiekem ben ik ook wel een beetje verguld met de titel "paradijs". 

Meer lezen over hun onderzoeken? lees dan onderstaande blogs:

Studenten Aeres hogeschool gaan onderzoek doen (3 oktober 2016)

Studenten Aeres Hogeschool gaan planten en dieren onderzoeken (13 februari 2017)

Studenten determineren planten (8 mei 2017)

Studenten gaan weer planten en dieren onderzoeken (12 februari 2018)

Studenten Aeres starten onderzoek in Paradijsvogelbosje (27 maart 2018)

En dan krijg je een melding dat op de webpagina www.street-view-maps.nl onze straat netjes is ingetekend en dat daarop als alternatief voor google maps (waar inmiddels door meerdere mensen en meerdere keren is gemeld) kan gelden. Ik ben benieuwd wanneer google maps door de bocht komt.... 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 22 september 2018

Uit de nieuwsbrief van de Oosterwoldorganisatie begrepen wij dat de gemeente een onderzoeksbureau CEW uit Leeuwarden in de arm heeft genomen om te helpen met onderzoek naar de kwaliteit van waterzuivering in Oosterwold met Helofytenfilters en technische IBA's.

Onze Helofytenfilter laat in de bemonstering door het Waterschap ook te hoge waarden Stikstof zien. Binnenkort komt onze leverancier Wetlantec onze Helofytenfilter opnieuw inrichten met aangepast substraat die het stikstof beter verwerkt.

Maar voor ons roept zowel de werking van de Helofytenfilters en de bemonstering en de inschatting van risico's veel vragen op. Zeker een reden om ons op te geven om deel te nemen aan het onderzoek dat de gemeente aanbiedt.We hebben van tevoren vragen ingevuld en opgestuurd.

Afgelopen woensdag kwam een medewerker van CEW voor een interview en om ook monsters te nemen van de Helofytenfilter.

Wij merkten helaas dat de medewerker tijdens het interview niet kon afwijken van de standaardvragen (die we al beantwoord hadden), dus wij vroegen hem wat we moesten doen met andere vragen die wij hebben over de waterzuivering. Dan moesten wij het maar opsturen.

De Helofytenfilter werd bemonsterd. Anders dan de bemonstering door het Waterschap doet CEW ook onderzoek naar de concentraties in de pompput, die het vervuilde water in de Helofytenfilter pompt. Influent wordt dat genoemd, en het Effluent is wat er uit de Helofytenfilter stroomt in het controleputje.

Eerst wordt met een meter een aantal waarden zoals pH en zuurstofgehalte gemeten. Die waardes zijn meteen bekend. Voor de andere meetwaarden worden een aantal flesjes gevuld. En moeten we uiteraard op de uitslag van de metingen wachten.

Komende dinsdag is er een bijeenkomst waarop CEW resultaten van het onderzoek presenteert. Ik ben benieuwd, maar ik maak mij ook wel zorgen. Want zij hebben wel vragen gesteld naar welke wasmiddelen wij gebruiken, maar ik vraag mij af of wij met eventuele aanpassing van onze (biologische) wasmiddelen het verschil gaan maken.

Dus heb ik maar gebruik gemaakt van de uitnodiging en heb ik na het bezoek een brief van vier pagina's opgesteld met vragen over alle vragen die bij ons opborrelen als het gaat om waterzuivering in Oosterwold. Zowel over de kwaliteit van Helofytenfilters, de normen van het Waterschap, het bemonsteren, de bijdrage van de vijvers aan waterzuivering, en hoe groot het probleem zou worden als er in de toekomt 15.000 huishoudens in Oosterwold wonen. En deze brief ook gestuurd naar de projectleider bij gemeente Oosterwold.

Ik hoop dat wij vòòr dinsdag nog horen of bureau CEW of de gemeente iets met onze vragen kunnen en willen doen. Anders zal een bijeenkomst dinsdag onze zorgen wellicht niet wegnemen. Wordt vervolgd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 20 september 2018

We hebben fruitbomen in een soort hoefijzervorm geplant, en noemen dat de Westelijke Boomgaard. Omdat deze ten westen ligt van de Moestuin waaromheen ook een kring fruitbomen staan. Vanaf het eerste ontwerp hebben we een visioen voor ogen gezien, dat we op zonnige dagen in de Westelijke Boomgaard in de luwte en beslotenheid van de fruitbomen een kopje thee of koffie drinken op een mooi egaal klaverweitje.

Nog in het eerste jaar van onze bouwactiviteiten heb ik met vriend Mick dit weitje in wording met de zeis gemaaid. Daarover hebben we toen ook geblogd.  Dat was ook het eerste jaar al een confrontatie met de groeikracht van Oosterwold. De kruiden stonden meer dan een meter hoog. Maar optimisten als we soms zijn, hebben we stoeltjes gezet en tafeltje en bankjes geïmproviseerd.

Nu zijn we twee jaar verder. Vorig jaar heeft met name het Boerenwormkruid haar greep op het weitje genomen, dat alleen in concurrentie van Bijvoet en Ridderzuring het veld domineerde. Tot meer dan een meter hoog. En als je het laat staan tot na de spectaculaire bloemenzee, dan zijn alle stelen ook zo verhout, dat het lijkt alsof je jonge boompjes staat om te hakken. 

Daar komt nog bij, dat sommige planten omhoog groeien waardoor er hoge bobbels ontstaan. En een paar overaktieve woelratten hebben gaten gemaakt, die je overvallen alsof het voetangels zijn. Waar is ons weitje gebleven?

Nu staat het Boerenwormkruid op heel veel plaatsen op de kavel. Als je een weitje wil met klaver, dan moet je er gewoon geen manshoge kruiden hebben staan. Dus heb ik dit voorjaar al het opgaande Boerenwormkruid gemaaid. Maar ja, dat geeft zich niet zomaar gewonnen. Dus een maand later stond het gewoon al weer een halve meter hoog. En afgelopen maand stond het te bloeien, een aantal weken later dan elders op de kavel, dus oh zo leuk voor de bijtjes en andere insekten. Maar zo wordt het nooit een weitje.

Dus toen Mick, aangelokt door het mooie weer weer een dag kwam meewerken, hebben we de Westelijke Boomgaard flink aangepakt. Eerst met de Benzine-bosmaaier de boel grof gemaaid. Vorige week de eerste ronde, maar dan lijkt het net een slagveld, omdat het afgemaaide plantgoed netjes maaien onmogelijk maakt. Dinsdag heb ik de bosmaaier er nog een keer overheen gehaald om alle stoppels af te hakken. Dat is alsnog oppassen, want al maaiend pak je zo een boompje of bessenstruik mee, en dan stopt de bosmaaier niet. Dus Mick is met een heggeschaar alle struiken en bomen aan het vrijknippen.

Ook pakken we de wilgen aan, die langs de greppel aan de zuidkant staan. Want die groeien ook als kool (als wilg) en niet alleen naar boven, maar ook met honderd zijtakken vanaf de bodem. Dat ontneemt het weitje veel zon. Na deze kap is het inderdaad een stuk lichter geworden. Ook vinden we langs de wilgen de Japanse Sierkwee struikjes terug, die zowaar vol zitten met kleine appeltjes. Wellicht goed voor een likeur.

Als alle stoppels gecoupeerd zijn, blijkt nogmaals hoe ongelijk de grond is. Dus steken we met een spade wat bobbels weg. En vervolgens brengen we twaalf zakken tuingrond en een kruiwagen zand aan over de kuilen. Het lijkt heel wat, maar als het is uitgespreid, is nog niet een kwart van het weitje bedekt. Maar toch, het verschil is groot. Nu kunnen we vooral op de kale plekken opnieuw klaver inzaaien. En dan bijhouden, zodat de hoogopgaande kruiden niet weer de overhand krijgen.

Als we in de namiddagzon vanuit het weitje richting grote woning kijken, zien we de fors uitgegroeide Duindoorns vol in de bessen zitten. Het kleurt mooi bij het Cortenstaal van het huis. Bij het oogsten van de Duindoorn kunnen we deze heesters ook flink terugsnoeien.

Volgend jaar berichten we weer of we op het weitje koffie kunnen drinken.

En veel dank aan Mick!

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 16 september 2018

We willen in de keuken het aanrecht maken van massief eiken, en dat behandelen met Epoxy, om het hout optimaal te beschermen. We hebben wat lopen zoeken op internet om te snappen hoe dat moet, en waar we het beste kunnen bestellen. Dat is op zich gelukt, maar het kijken van leuke filmpjes op internet is nog iets anders dan zelf met epoxy werken. Mede daarom hebben we een proefproject bedacht, namelijk de eiken planken die wij gebruiken in de badkamer om een wasbak te dragen.

We volgden keurig de voorschriften bij het mengen, met keukenweegschaal voor de precisie. Epoxy bestaat uit twee componenten die goed gemengd moeten worden. Het aanbrengen van de epoxy met een velour-roller ging op zich best, maar al snel bleek dat we veel te veel hadden aangemaakt. Op de aanwijzing stond: 200 tot 250 gram per vierkante meter. Helaas moesten we dus een flinke hoeveelheid weggooien.

Als je epoxy aanbrengt, komen er belletjes in de laag. Of dat nu lucht uit het hout is, of dat de chemische reactie in de epoxy belletjes veroorzaakt.

Op het internet zie je twee methodes om de belletjes weg te krijgen: met een föhn of verfbrander, of met een gasbrander. Bij de eerste laag hebben we met een föhn gewerkt, maar dat ging niet zo goed. Je moest behoorlijk blazen om de belletjes weg te krijgen, en dan onstaan er ook golfjes in de epoxy. Toen de volgende dag alles uitgehard was, bleken er toch nogal wat belletjes te zijn, dus heeft Marie-José flink geschuurd.

De tweede laag hebben we dunner aangebracht. 100 gram per vierkante meter bleek nog ruim voldoende. En nu hebben we de onkruidbrander erbij gehaald, om belletjes weg te krijgen. Dat ging een stuk beter. Het is heter, met minder wind. Alleen moet je wel oppassen, want als je het te lang verwarmt, gaat de epoxy roken of zelfs branden.

Nu maar hopen dat het mooi opdroogt. Dan kunnen we de badkamer afmaken, en met vertrouwen aan de keukenwerkbladen beginnen.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 15 september 2018

Dit najaar organiseren we weer een Workshop Ontwerp je Kavelbeplanting. Vorig jaar hebben we het voor het eerst gedaan in de nazomer. Toen hebben we met acht cursisten enthousiast gewerkt aan ieders plannen. Over beide sessie hebben we toen ook geblogd: Eerste en Tweede Sessie. Dit jaar dus weer.

Extra ten opzichte van vorig jaar is dat we tussen de beide workshop sessies een individueel coachingsgesprek voeren met iedere deelnemer. Daarmee hopen we de ontwerpen zo concreet uit te werken, dat we in de tweede sessie verder kunnen gaan met de invulling van beplanting.

Ik verheug mij op de nieuwe workshop en ook op de individuele gesprekken.

Op het evenement Oosterwold Ontkiemt hebben zich een aantal belangstellenden opgegeven. Er zijn nog een vijf plaatsen vrij.

Wie doet er mee? Meld je aan!

Zie verder de flyer.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 14 september 2018

Vorige week hebben we al ons schuurtje bekleed met Sedum matten. Ik had ook 14 treetjes met 72 sedumpluggen besteld om op het grote dak in te planten. Ik kreeg 15 treetjes, waarschijnlijk omdat één type vrij kleine plantjes had. 1080 stuks dus. Maar die moeten wel allemaal geplant worden! Gelukkig was het tussendoor deze week prima weer. En dus heb ik iedere dag twee of drie treetjes geplant. Op het schuine dak, balancerend tussen de ingezaaide planten en vooral niet de net geplante sedumplantjes verpletteren.

Gisteren heb ik de laatste plantjes geplant. Op een afstand zie je er niet zoveel van, maar als je iets dichterbij goed kijkt, is het toch een groot verschil.

Hopelijk slaan de meeste plantjes aan, en wordt het een aaneengesloten vegetatie van de ingezaaide planten en de sedum.

Het was ook een mooie gelegenheid om goed te kijken naar de plantjes die zijn opgekomen. Ik kon niet alle kleine blaadjes thuisbrengen maar een aantal wel: Rode en Witte en Gele Klaver, witte en paarse Alyssum, Incarnaatklaver, thijm, het lieve Hazepootje, Vlasbekje, Vergeet-mij-nietje, Malva, Dagkoekoeksbloem, Boerewormkruid, Duizendblad, Kattestaart-Amarant, Reukloze Kamille, Teunisbloem, Steenanjertje, Scheefbloem, Bolderik, Luzerne, Facelia, een verdwaalde Petunia en Rudbeckia, Cosmea. Ik vergeet er vast een paar. En nu dus tien soorten of varianten van Sedum erbij met fantastische namen zoals Coccineum, Coral Carpet, Acre golden carpet, Spurium Summer Glory, Flor. Weihenstephaner Gold, Takesimense, Reflexum, Album Murale, Kamschaticum, Sexangulare.

Vraag me niet meer welke naam bij welk plantje hoort. Dat het maar een mooi plantenfeestje mag worden.

Vanaf het dak kan je nu mooie het schuurtje zien met Sedummatten, en het Amfitheater in aanleg, waar Marie-José vorige week de wilgen opnieuw gevlochten heeft.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 08 september 2018

Zelf hebben we uit het "niets" landschap gemaakt. Des te meer respect hebben we ervoor als anderen (een schaaltje groter dan wij) landschap maken. En wat voor landschap! De Markerwadden! Een gebied 10.000 hectare natuurgebied wordt gemaakt. Vijf eilanden waarvan dit weekend de eerste definitief open gaat voor publiek. Dit weekend gaan veerboten heen en weer. Daarna moet je zelf een boot charteren om heen en weer te gaan. Volgend jaar worden meer faciliteiten (en een veerdienst?) gerealiseerd. Het grote zandopspuiten is dit jaar afgerond. We waren dan ook heel nieuwsgierig hoe de Markerwadden er dit jaar uit zouden zien. En als je het wilt vergelijken met ons vorige bezoek klik dan hier

Wat ons vooral opviel is dat er dus geen zandbuizen meer lagen, Er staan nog wel veel kranen van Boskalis. Wij vroegen ons af of dit was omdat ze nog veel gebruikt worden of dat dit de reclame is voor het staaltje werk dat Boskalis heeft verzet. Hoe het ook zij, er is een bijzonder staaltje werk verricht. Een inspirerend filmpje met luchtfoto's is in het kader te zien. En terwijl ik naar dit filmpje zocht, vond ik een filmpje van twee scholieren die echt heel mooi uitleggen wat de Markerwadden doen en waarom het op deze plek werkt. Complimenten voor Annemarieke Numan en Kauter Al-Kaswan!

In het eerste stuk komen we een medewerker van Natuurmonumenten tegen. Hij legt uit hoe de bezinkputten aan de westzijde van het eiland werken: Verderop in het Markermeer is een grote gleuf in de bodem gegraven. Doordat hier bijna geen waterstroming is bezinkt hier het slib. Dat wordt met een onderwaterbuis naar de bezinkbaden op het eiland gemaakt, om te kijken of hierdoor een stabiele bodem (net zo stabiel als zand?) kan worden gemaakt. Als dat kan, kunnen in de toekomst eilanden ook van slib worden gemaakt.

We kijken op de mooie uitkijkpunten waar je de hele Markerwadden kunt overzien. Dat moet op een rustiger dag nog mooier zijn, want dan heb je de tijd om te kijken. Eerlijkheid gebiedt: dat was zaterdag niet het geval... ;-)

We proberen een vogelkijkhut uit en dan komen we aan het eind van het houten looppad Koen van de firma Witteveen en Bos tegen. Deze jongeman heeft een geweldige baan (zorgen dat het eiland begroeid raakt) en daar vertelt hij graag en veel over. Het is de bedoeling dat de plassen met riet begroeid raken. Daarvoor wordt gezaaid. Maar er mogen geen wilgen komen, dan groeit er geen riet meer. Om nou te zorgen dat er geen wilgen groeien wordt het eiland deels kunstmatig onderwater gezet in de periode dat de wilgenzaadjes kunnen ontkiemen. Dat is maar een paar dagen, dus als dat voorbij is kan het water weer omlaag en wordt de oever ingezaaid met riet. Volgend jaar weer, maar dan komt het water tot het riet dat dit jaar is gegroeid. In het riet bereiken de wilgenzaadjes de bodem namelijk niet en ontkiemen dus ook niet. Na die periode wordt het volgende deel ingezaaid, tot het niveau van het Markermeer is bereikt. Dan gaan de dijkjes weg en heeft het water vrij spel. Het slib kan dan tussen de rietstengels bezinken en land maken.

Overigens is het doel niet land maken, maar het helder (=slibarm) maken van het water in het Markermeer, zodat er meer vissen en dus vogels kunnen leven. En waterplanten weer een kans krijgen.

Wij waren onder de indruk van dit kunstwerkje gemaakt door mensen, gevormd door de natuur!

We kunnen je een bezoek aanraden!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 07 september 2018

Deze blog had "in den beginne" een aantal doelen. Natuurlijk was de blog bedoeld om buren te vinden. Omdat de plek zo kaal (vlak land) was en eventuele buren zich geen beeld van onze gekke kavel konden vormen, starten wij met een beeld neerzetten. Daarnaast probeerden we informatie te verstrekken voor nieuwe initiatiefnemers toen de site van de Oosterwold nog heel beperkte informatie bevatte. En een derde doel dat daar later uit voort gekomen is, is anderen inspireren, omdat wij al in de praktijk mogen werken. 

Vanuit die inspiratie"rol" ontstonden deze week een tweetal bezoeken. De eerste was van een groep groningers. Groningers die Lutje hoeske  Deze 'Tiny houses" komen in een park in Groningen.  Maar aan het bouwen van Tiny houses kleven een aantal op te lossen zaken. Zeker als de eis van de gemeente is dat deze kleine huisjes er maar 15 jaar mogen staan. En je kunt natuurlijk een huis maken dat 15 jaar meegaat en dat je voor 15 jaar kunt financieren. Maar een van de elegante eigenschappen van een klein huis is dat ze in een mooie natuurlijk omgeving staan. Daar wil je als bewoner en bouwer graag aan bijdragen... Daarom haal je bij ons inspiratie... Maar juist natuur bouw je als het ware voor de volgende generatie. En niet voor 15 jaar. Zelf vind ik dat een van de lastige zaken om over mee te denken. Toch was het leuk om daarover mee te denken. Bijzonder was vooral dat niet alleen de toekomstige bewoners bij ons waren, maar ook de ambtenaren en een aantal studenten. Ik ben heel nieuwsgierig hoe dit initiatief zich verder zal ontwikkelen. 

Vanmorgen was ook zo'n bijzonder moment. Dat begon eigenlijk als wel meer bezoekjes beginnen. " we vonden jullie  kavel zo mooi, mogen we eens komen praten" .  In het gesprekje op Messenger dat volgde werd duidelijk dat we met een collega voedselbosbouwer te maken hadden, die in Zeewolde al een tuin heeft. Dan is ervaringen uitwisselen wel heel leuk. Maar vanochtend stonden ineens 5 vrijwilligers uit dit bos op de stoep. 

En dan is het zo leuk om ineens met een collega voedselbosbouwer te zitten die het landschap op een vergelijkbare manier probeert op te bouwen. Jeroen van Steen bouwt in zijn Thuishaven met deze groep op een iets grotere schaal, zo'n 2 hectare en genieten van een aantal oude volwassen fruitbomen, maar kampen met het "in natuurbrEngen" van het met klaver begroeide veld. Heerlijk om strategieen uit te wisselen. En vanzelfsprekend gaan we zelf ook nog een keertje in Zeewolde kijken. (Dank nog voor je mand met lekkers Jeroen!)

Ons leverde het bezoek de inspiratie op dat Marien binnenkort de cursussen "ontwerp je kavelbeplanting" gaat organiseren. Daarnaast gaan we voor komende winter en volgend jaar de inspiratie/werkdagen plannen. De eersten zullen in februari zijn. Dan gaan we wilgen knotten. We hebben er weer zin in.  

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 05 september 2018

Vanochtend werden de materialen voor een Sedumdak voor ons fietsenschuurtje bezorgd. Hoewel ons fietsenschuurtje maar net acht vierkante meter dak heeft, is er toch aardig wat voor nodig om een sedumdak te maken.

Eerder heb ik het schuurtje al gebouwd en met boeidelen en EPDM folie een kuip gemaakt waar het Sedumdak in past. Voor op het schuurtje hebben we voor Sedum gekozen, omdat het schuurtje niet zo zwaar belast kan worden als het grote dak. Op het grote dak hebben we 12 kuub compost opgebracht en daarna kruiden ingezaaid. Dat zag er in de loop van de zomer best aardig uit, maar ik verwacht dat veel kruiden en bloemen éénjarig zijn, en ook een aantal de droogte niet hebben overleefd.

Daarom hebben we ook voor het grote dak Sedum besteld. Omdat hier al planten staan, hebben we geen matten besteld, maar zogenaamde 'pluggen'. Dat zijn kleine plantjes, ieder in een apart bakje. Die kan je dus ieder apart planten. Als het goed is zijn het er duizend, dus dat worden dan rond de tien plantjes per vierkante meter. Dat is een klusje voor de komende dagen.

Op het fietsenschuurtje hebben we eerst een drainagemat gelegd, die bestaat uit plastic dopjes, die een deel van het water vasthouden en het overtollige water af laten vloeien. Daarna heb ik ruim een halve kuub substraat op het schuurtje gekieperd. Dat is een mengsel van lavasteen en bemeste tuingrond als ik het zo mag beoordelen. Het moet wel allemaal per emmer zo'n twee meter omhoog getild worden, dus ik heb er nog lamme handjes van.

De substraatlaag is zo'n zeven centimeter dik geworden. Daarop moesten de Sedummatten uitgerold worden. Die zijn ook aardig aan de maat qua gewicht, dus gelukkig kon ik de rollen samen met Marie-José op het dak tillen. Daarna konden ze op de plaats worden uitgerold en ingepast op het dak. Tenslotte heb ik de laatste rol in stukjes gesneden om de laatste reep te maken en een paar gaten in de matten te vullen.

Tenslotte ruimhartig met water besproeid, zeker omdat het hier in Oosterwold weer niet geregend heeft vandaag. We zijn reuzebenieuwd of het Sedum gaat aanslaan. Het was al donker toen het dak vol lag, dus de laatste foto is flink ingeflitst.

Nu de komende dagen de pluggen in het grote dak inplanten. Genoeg te doen.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 04 september 2018

Vandaag weer een stapje gezet. De wasmachine is op z'n plek gezet in de grote woning.

Vorige week zagen we een advertentie op Marktplaats voor een tweedehands Miele wasmachine. Na wat onderhandelen voor honderd euro gekocht. Natuurlijk een gokje maar wel de moeite waard als ie nog een paar jaar meegaat. De verkoper zei al wel dat de wasmachine zwaar was. We konden hem eigenlijk wel gemakkelijk met z'n tweeën in de auto krijgen. Maar toen moest ie nog naar binnen in de grote woning en in de natte cel bij de Tuinkamer.

Bij het ontwerp van de woning hebben we samen met de architect bedacht dat de wasmachine naast de WC zou komen, zodanig dat het front van de wasmachine gelijk komt aan de WC. En dan moet de bovenkant uiteraard ook gelijk komen. Dan zijn er twee mogelijkheden: of zelf een tafel maken, of een wasmachineverhoger kopen. Dat laatste hebben we gedaan, maar die bleek toch nog 4 centimeter te laag. Dus hebben we onder de poten blokjes van 2 centimeter gezet, en in de verhoger hardhouten plankjes van 2 centimeter. Dat zou ook helpen met het plaatsen van de Wasmachine.

We hebben eerder al enthousiast een wastafel en WC geplaatst. Maar nu zitten die een beetje in de weg met het plaatsen van de Wasmachine.

Om de Wasmachine te verplaatsen heb ik een karretje gemaakt van een multiplex plank met vier bokwielen. Zo kon de machine onder de wastafel door, en net gekanteld worden op de verhoger. Meer met botte kracht dan subtiliteit.

Nu meteen maar aansluiten en draaien met centrifuge. Jaaa!! hij doet het. Hij schudt wel een beetje. Misschien nog wat draaien aan de pootjes totdat ie waterpas staat. 

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 03 september 2018

Afgelopen zaterdag was het weer zover: de eerste buurtborrel van de Frederik van Eedenweg na de zomer. De avond voor de buurtborrel zeggen we als bestuurders tegen elkaar: het zou toch mooi zijn als we de bankjes die we vorig jaar bij de burendag in elkaar hebben gezet, voor de winter nog een keer in de lak kunnen zetten. In deze blog kun je lezen hoe we ze maakten.

Ze zijn toen één keer in de lak gezet. Inmiddels zijn we een jaar verder. De bankjes doen bij bruiloften, verkrijging van de kavel en andere feestjes dienst. Dan staat er één of juist meer bankjes bij elkaar. Vooral als een kavel nog helemaal kaal is, is een bankje welkom. Nu de buurtborrel weer in aantocht is, bedenken we... wat zou er gebeuren als we een mailtje sturen en we deze (misschien wel laatste) warme dag benutten om de bankjes te schilderen? Nou in deze buurt gebeurd dan het volgende: je stuurt om 10 uur een mailtje: "wie zin heeft om een uurtje eerder wil komen, is welkom om te komen schilderen" Dan staan er om 14 uur gewoon 8 buren op de stoep. Deels met schuurmachines. Er wordt geschuurd en gelakt. Deels op onze parkeerplaats en voor de bank die bij Simon staat, loopt een groep even naar de bank....

En daarna: is het als vanouds gezellig! Bijna alle buren zijn er. Van oud tot jong en alles wat er tussen zit. Wat een gezellig stel! Dank aan de schuurders en schilderaars!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 01 september 2018

Vorige week kwam Jan Peter Fiering in opdracht van de Zonnefabriek (die onze zonnepanelen hebben geplaatst) foto's maken van onze huizen en zonnepanelen. Het leuke was dat hij een statief van 8 meter hoog bij zich had. Dat levert een beeld op tussen dat wat een drone hoog uit de lucht doet en wat we zelf op de grond zien. Nu de kavel zo groen is en belangrijke delen van het grote huis (aan de buitenkant) af zijn, levert dat toch wel heerlijke plaatjes op.

Dank voor de mooie foto's Jan Peter!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 23 augustus 2018

Vandaag hebben we weer eens een grote klus geklaard. De grote kast die als een scheidingswand tussen de woonkamer en de Tuinkamer staat hebben we vandaag gereed gemaakt. Ik ben meer dan een jaar hiermee bezig geweest, van het opbouwen van de wanden, het bekleden van de wanden met douglas-houten latten, tot het maken van de dubbele openslaande deuren en kastdeuren.

Na de vakantie heb ik me gestort op het afstellen van de kastdeuren, en het aanbrengen en afstellen van het hang- en sluitwerk. De kast bestaat uit 10 kastdeuren en dubbele openslaande deuren. Omdat de deuren 2,40 meter hoog zijn, heb ik schuif-beugels met verlengd handvat gekozen, zodat ook Marie-José aan de bovenkant de schuiven kan losmaken zonder op een trap te staan.

Ook hebben we de dubbele openslaande deuren aan de Tuinkamerkant nog bekleed met dunne planken. Hiervoor heb ik geen douglas hout gekozen, omdat ik graag dun hout wilde hebben. Anders zou de deur zes centimeter dik worden. De vijf van nu is al heftig genoeg. Bovendien contrasteert het blanke hout mooi met de donkere hardhout-multiplex achtergrond in deze donkere nis.

Een uitdaging vormde de kastdeuren boven de deur. Links en rechts konden geen gewone vertikale scharnieren geplaatst worden. Uiteindelijk heb ik gekozen voor scharnieren aan de bovenkant, zodat de kastdeuren naar boven openklappen.

Vandaag hebben we het laatste schuurwerk gedaan, en extra planken gemaakt. Daarna de enorme hoeveelheid stof schoongemaakt, en konden we de kastinrichten. Dat is maar voorlopig, want als er in de keuken en slaapkamer meer kasten komen, moeten we nog veel schuiven. Maar het schept wel veel ruimte, en daarmee kunnen we ook de andere schuren beter inrichten.