- Gegevens
- Geschreven door Marien en Marie-José
Van het zetten van de betonnen muren waren een achttal dikke houten balken overgebleven, en ik heb al maanden zitten broeden op een idee om die te hergebruiken. Het begint met dat broeden vaak met een functionele gedachte, maar dan komen er vanzelf allerlei gedachten opborrelen. Het zijn forse balken van drie meter lang, dus het moest wel iets worden van enige afmeting.
Gelukkig was onze zoon Roy zaterdag ook bij ons, zodat we gezamenlijk de klus konden oppakken. Eerst een A-vormige stellage gemaakt. Dat was het moment dat Marie-José een bericht postte op Facebook, wat dit toch voor iets zou gaan worden. Dat heeft veel creatieve oplossingen opgeleverd.
En eerlijk is eerlijk, Noortje heeft gewonnen: "Een bank voor wapperbenen". Maar dat wil niet zeggen dat de andere ideeën niet waar zijn, want sommige van dat soort ideeën wordt uiteindelijk toch ook waar.
Een schildersezel, standaard voor de dorpsklok, schavot voor klokkeluiders, kattepult voor ongehoorzame facebook-leden, insektenhotel XXL, boomhut voor kinderen tot 
65 jaar (waarom niet ouder???), De A- van Almere.....
Een bankje voor wapperbenen dus, en Noortje kan de prijs ( een potje zelfgemaakte jam van Vlier en Appelbes) in ontvangst nemen.
Vanmiddag kwamen Stefan en Rineke met hun twee zoons Emiel en Maarten op bezoek, en die hebben ook meteen laten zien, dat je dit gevaarte op meer dan één manier kunt beklimmen. En het kan zelfs als familiebank worden benut.
Vanuit het bankje kan je mooi uitkijken over de paddenpoel en de rest van het Paradijsvogelbosje. Het is ook grappig dat de punt bijna over de hele kavel te zien is, als een magisch teken.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
En, hoe gaat het nu sinds we het Hoornaarnest half juli ontdekten, met onze zoemende vrienden? (zie blog: hoornaarnest) Ik had vanavond de euvele moed om het deurtje van onze eco-toilet weer eens te openen. Het nest is gegroeid.
Er zijn een paar coulissen bijgekomen, en er vliegen ook zichtbaar meer Hoornaars rond op de kavel. Toch hebben we er nog geen last van, zolang we het hokje niet ingaan. Dus als wij ze met rust laten en zij zijn niet bijzonder in ons geinteresseerd, kunnen we wellicht een goede verstandhouding handhaven....
We hebben ook nog een ander wespennest gevonden, hangend aan een hazelaarstruik, maar dat is van een 'gewone' middelste wesp, dus niet van die grote ruimteschepen. Wel een kunstig bouwwerk, zo'n nest.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Ik heb juist zondag met de bosmaaier het wandelpad langs de bosrand gemaaid. Weliswaar is dat een benzinemaaier, maar door lang gras moet je toch redelijk intensief met die maaier manoeuvreren. Vanmiddag hoorde ik een tractor achter onze kavel en ben ik naar de bosrand gelopen. De chauffeur van de tractor met maaiapparaat nam de tijd om even de kavel te bekijken. Leuk om toch even kennis te maken met de mensen van Staatsbosbeheer, die bij onze kavel actief zijn.
Daarna wilde hij ook nog wel even poseren voor in de blog. Dank, en fijn dat we weer goed kunnen wandelen langs de bosrand.
- Gegevens
- Geschreven door Marien en Marie-José
Gisteren waren we uitgenodigd bij onze huisimker Marije en haar man Dennis, om getuige te zijn van het honingslingeren van de eerste Paradijsvogelbosje-honing. Daphne en Hajo begeleiden Marije bij het imkeren, en zij waren er natuurlijk ook bij.
Afgelopen woensdag hebben Marije en Daphne al de raten vol met honing uit de kasten op de tuin gehaald.
Dennis maakte met een soort kam de verzegeling van de honingcellen open, zodat de honing eruit kan komen.
Marije en Dennis hebben een mooi oud honingslinger apparaat op de kop getikt en opgeknapt. Daar kunnen drie ramen met honingraten tegelijk in worden gestopt. Met een slinger breng je de trommel in beweging, en dan gaan de ramen als in een centrifuge draaien. Door de middelpuntvliedende kracht wordt de honing naar de buitenrand van de ton geslingerd, en druipt het naar beneden, waar de honing via een kraantje in een zeef loopt en daarna in de opvangemmer.
De beide dochters waren enthousiast om de slinger te hanteren. Marien mocht ook even.
En vervolgens mochten we natuurlijk proeven. Heerlijk, zachte smaak, een een rijke geur. Alsof je de bloemen kunt proeven.
Daarna hebben we met elkaar nog gezellig gebarbecued. Heerlijk. Het was gezellig en voor ons toch een happening.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag kregen onze buren Albert en Janneke hun grond eindelijk geleverd. Ze nodigden ons als buren en hun vrienden en familie uit voor een borrel op de kavel. Met Marjon en Bertel hebben we afgesproken om net als bij hen, het land van Albert en Janneke met een vlag in te wijden. Dat was even haasten, maar hij stond er op tijd. En het lukte ook nog een tafel en vlaggetjes neer te zetten.
De vlag wappert fier. Wind genoeg! We drinken (kinder) champagne om het te vieren.
Het verwerven van grond waarop je je eigen woning gaat bouwen, is toch best een dingetje. Dat moet je goed vieren. En dan is het leuk als je kind(eren) zich daar ook in de open ruimte "thuis" voelen. Dat lijkt bij dochterlief echt het geval: ze verbindt zich met de nieuwe plek:
WELKOM NIEUWE BUREN! HEEL VEEL SUCCES MET BOUWEN. EN VEEL GELUK OP JULLIE NIEUWE PLEK
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Met acht deelnemers zijn we afgelopen woensdag verder gegaan waar we vorige week gebleven waren met het ontwerpen van de kavelbeplanting.
Leuk om te horen dat de meesten ook de afgelopen week voor zichzelf verder zijn gegaan met schetsen en ontwerpen. Hele ontwerpen zijn omgegooid!
Nu zouden we eigenlijk de diepte in gaan met veel inhoudelijke onderwerpen over grondwerk, keuze van bomen, struiken en planten, planning en kosten.
Het bleek wel veel informatie. Misschien voor een volgende keer de workshop spreiden over drie dagen?
Eerst maar de evaluatie door de deelnemers afwachten.
Aan allemaal: dank je voor je bijdrage en succes met het vervolg.
Er valt komend jaar vast veel te beleven in het groene Oosterwold.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Toen ik vanochtend wegging werden onze twee buffervaten voor de verwarming gebracht. Het uitzoeken daarvan had nogal wat voeten in de aarde, want ze moeten tamelijk precies in de ruimte passen. Eigenlijk iets preciezer dan ons lief is, maar nu zijn ze er dan!
Ze wegen alleen zo'n 150 kilo elk, dus hoe krijgen we die binnen?
Als we vanavond aan het eten zitten, waait het buiten veel te hard. Over de vlakte komen de windstoten als golven aanrollen. Net niet lollig in mijn ogen. Een beetje grappend, maar ook angstig zeg ik bij het eten tegen Marien: Die vaten kunnen toch niet omvallen en door de ruit vallen hè?
Oh maar die vaten staan allang binnen!
Hoe heb je dat gedaan dan?
Nou zo:
Dus een beetje de methode van de Romeinen: je zet er rolletjes onder en ineens heeft het een veel lager gewicht. Dat was een filmpje waard vond ik. Marien staat er natuurlijk niet op want die was in z'n eentje en om dan ook nog met een selfiestick in de weer te gaan...
Superman toch?
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Gisteren heb ik een klein tuintje gemaakt op het informatiebord bij het Paradijsvogelbosje. Het dak is gevuld met wat kiezels voor het afwateren, tuingrond en een aantal vetplanten. Die kleuren nu als een wat kortgeschoren haardos het informatiebord. Hopelijk slaan de planten aan. Ondertussen hebben we al de eerste bezoekers gehad die bij het informatiebord afstappen. Zo dient het zijn doel.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Het Paradijsvogelbosje is voor veel mensen een informatiepunt. Over Oosterwold, maar ook over het maken van natuur. Vaak zijn we zelf aanwezig om iets te vertellen. Vaak ook niet of zijn we druk met.... ja met wat eigenlijk... Zo raar dat we druk zijn.
We hebben toch enige zendingsdrang over wat we willen bereiken met onze kavel: een plek waar mensen die willen werken in de natuur, ervan willen genieten, met elkaar willen zijn en muziek willen maken RUIMTE bieden. Daarom bieden we ruimte aan een imker. Geven we workshops. Organiseren we bomen en struiken dagen.
En eigenlijk vind ik het dan zo mooi om te zien dat zondag twee dames van ik denk rond de zeventig op de fiets naar het Paradijsvogelbosje kwamen. Afstapten en rustig rondkeken en met z'n tweetjes het bosje rondstapten. Toen we (ik denk drie kwartie later) in het kleine huis zaten te lunchen, stapten ze rustig over het hazelaarpad naar hun fietsen terug. Twee blije mevrouwen op zondagmiddag. Dan werkt dus wat we probeerden te bereiken.
Maar dan toch. Nu we zelf minder voortdurend in de "open ruimte" zijn, omdat we ook gewoon wonen in het Paradijsvogelbosje, is het ook fijn als de bedoeling duidelijk is. Daarom hebben we afgelopen week een aantal straatnaambordjes van de paden vernieuwd (er moeten er nog een paar..) Maar ik schreef het gisteren al op facebook: Morgen maken we bekend wat Marien aan het maken is....
Behalve Marjon (maar ja die had voorkennis) ontstond een prijsvraag (die overigens iedereen gewonnen heeft: kom allemaal een kopje koffie drinken..). Zo werd aan een dakraam gedacht, een levend schilderij, een zelfportret, een buitenschilderijlijst en een televisie (met beeld). De bouwer voegde zelf nog "denkraam" toe, met de vriendelijke groet van Maarten Toonder. ;-)
Gelukkig kreeg ik in de loop van de dag bericht dat ik maar voor beelden in dat denkraam moest gaan zorgen. En dan lukt het toch om 's avonds nog een en ander gevuld te krijgen:
En dan is het dus een heus informatiebord. Het dak moet nog met grond en plantjes gevuld. Maar dat denken jullie er in dit denkraam allemaal wel even bij. Ik ga de bouwer een pilsje inschenken. Terecht toch!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We hebben lang genoten van de houten beschieting als bekleding van onze kleine woning. Klein nadeel was dat we het hout over de ramen hadden laten doorlopen. Dat was bedoeld, om later luiken te maken. Maar dat was er een tijd niet van gekomen. Het is ook een wat ongewone klus, dus als je het druk hebt schuif je zoiets makkelijk vooruit. Met hulp van zoon Roy trekken we de stoute schoenen aan.
Eerst de luiken uittekenen, daarna een rechte houten lat als geleiderails gemonteerd, en dan met de kleine cirkelzaag door de latten. Dan nog de horizontale liggers doorzagen, wat een precisieklusje is, want als je dan te diep zaagt zit je de ramen door te zagen.
Met houten steunblokjes maken we vervolgens drie scharnieren per luik aan de bovenkant vast. En nu zetten we met een soort spalk de ramen omhoog.
Nog even zoeken welke 
stand we leuk vinden.
Als de luiken horizontaal staan, dan lijkt het wel een beetje een koek-en-zopie.
Als de luiken lager zijn dan houden ze de zon wat meer tegen, maar kan je ook niet zo goed naar buiten kijken.
Het doet mij een beetje denken aan het verhaal dat molenaars elkaar vroeger boodschappen stuurden door hun wieken in een bepaalde stand te zetten. Dat kunnen we dus ook doen met onze luiken.
Als de luiken dicht zijn: niet storen.
Als de luiken laag zijn: slaperig
Als een luik open en een luik dicht: knipoog
Als de luiken recht staan: Doe maar normaal, man!
Als de luiken hoog staan: Pas op, we zijn hyper!
Aan de noordzijde houden we de luiken voorlopig wat lager. Dat past prima bij onze nachtrust.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen woensdag hebben we onze eerste sessie gehouden van de Zomerworkshop Ontwerp je KavelBeplanting.
Leuk en spannend om dat voor de eerste keer uit te proberen.
Er waren acht deelnemers. Blijkbaar waren alle heren voetbal kijken....
We hebben eerst een rondwandeling gemaakt over het Paradijsvogelbosje om de verschillende aspekten van beplanting te zien en te voelen. 
Daarna in de Glazen Schuur van de grote woning gewerkt. We moesten alle bouwspullen van tevoren aan de kant schuiven, en wat noodverlichting aanleggen. Toen konden we wel twee tafels kwijt waar we iedereen een plek konden geven.
Het werd een inspirerende uitwisseling van gedachten en daarna hebben de deelnemers hun ideeën uitgewerkt in een schets van hun eigen kavel.
Volgende week verder.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Zoonlief Roy is over uit Eindhoven. Hij klust met Marien mee. En terwijl ik mij dit weekend met het maaien van hoge bloemen bezig houdt, zodat de boompjes ook het broodnodige zonlicht krijgen, maakt Roy planken in de grote kast die straks de schuur en de woonkamer scheidt. Als alle lijmresten zijn weggehaald, kan er ook ge-olied worden. Ook al zitten er nog geen latten tegenaan, toch ziet het er al mooi uit.
Daarnaast gaan de jongens aan de slag met het maken van een verrijdbare opbergkast. De kast is op bokwielen en van twee kanten toegankelijk. Hij past in onze schuurkast. Hij is vooral handig om bij een klus bij de hand te hebben. En de hoogte is zo dat als we bij een feestje een bar nodig hebben.... deze kast daar ook voor kan dienen. We zijn van alle markten thuis! En ja je bent jong... en... Als je vader zegt dat ie sterk genoeg is om als kleine steiger te dienen... dan klim je erop... Lol zo'n zoon in huis!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Als we vanmiddag thuiskomen van het boodschappendoen (ja, ja het gewone leven gaat ook door als je aan het bouwen bent) is het een drukte van belang op de Frederik van Eedenweg. Op de weg staat een gezelschap met een drone. Het zijn Simon en Joke die achterin de Frederik van Eedenweg gaan bouwen. Met moeder en nog een vriend met zijn vrouw. (Sorry wij zien zoveel mensen dat we niet alle namen onthouden). Simon en Joke zijn blij want ze hebben deze week anterieur getekend! Wij zijn ook blij. De wijk krijgt snel vorm en het lijkt er zelfs op dat voor volgend jaar deze tijd iedereen aan de slag is... Dat zou toch wat zijn...
Maar terug naar vandaag en de drone. Simon wil zijn eigen grond vastleggen met de drone, maar is zeker bereid ook van onze kavel nog wat foto's te nemen. Alle verzoeknummers worden ingewilligd. Hieronder dus een collectie.
 En vanaf de grond zijn sommige dingen die je "schept" eigenlijk nauwelijks te vatten. Als bijvoorbeeld hoeveel groter het water geworden is bij de laatste graafactie. Maar ook hoe het grote huis van enige afstand eruit ziet. Waarbij de ideeen waar wij inmiddels jaren mee rondlopen nu toch gaan werken. |
  |
Dank voor de foto's Simon! |
|
 |
|
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Op de site oosterwold.info van grootschalig initiatiefnemer Daan Froger verscheen gisteren onderstaand interview met Marien. Directe link naar dit artikel: Marien Abspoel - zelfbouwvakker met idealen
Marien Abspoel – zelfbouwvakker met idealen
Aan de Paradijsvogelweg wordt een waar paradijsje gerealiseerd dat volkomen recht doet aan zijn naamgeving: Paradijsvogelbosje, een wooninitiatief van Marien Abspoel en Marie-José Deckers. In de wijk van bijna vijf hectare grond vestigen zich 23 initiatiefnemers. Marien en zijn vrouw Marie-José zijn de eersten. Alle kavels in de wijk Frederik van Eedenweg zijn nu gereserveerd . Het kleine huis waarin Marien en Marie-José nu wonen hebben ze samen met een aannemer gebouwd. In de toekomst wordt het een logeeradres en gastenverblijf. Er wordt hard gewerkt aan het toekomstige hoofdverblijf. Een transparant prachtig vormgegeven gebouw met veel glas. Een woning met aangebouwde schuur, kas annex multifunctionele ruimte die zich opent naar de weelderige tuin en bosrand. Binnen voelt tevens als buiten aan doordat het glas tot de vloer doorloopt. Het hoofdgebouw wordt verder door Marien afgebouwd. De beide ontwerpen die in samenwerking met architect Reitsema en partners zijn gemaakt liggen vast maar in de praktische uitwerking wordt regelmatig iets bijgesteld, uitgewerkt of aangevuld. Dat is het mooie als je het zelf doet. Marien noemt zich zelfbouwvakker, hij heeft zelf de regie over de uitvoering, en in toenemende mate ook over leveranciers. Het kost natuurlijk veel tijd. Van oorsprong is hij fysiotherapeut en wetenschapper, maar nu even niet. Daarnaast is hij musicus. Hij speelt altviool en piano, is koordirigent en arrangeert ook veel muziek.
Culturele ontmoetingsplaats
Marien: “we hebben in onze eigen tuin tot nu toe zo’n 2300 bomen en struiken geplant en kilo’s zaad uitgestrooid. Met de Stichting Paradijsvogelbosje stellen we ons tot doel het landschap in Oosterwold en te beginnen rondom het Paradijsvogelbosje te ontwikkelen in samenwerking met buren en andere organisaties zoals Staatsbosbeheer. Particuliere initiatieven in Oosterwold beginnen meestal als losse postzegels. We kunnen er gezamenlijk iets moois van maken als we die postzegels met elkaar in verbinding brengen en afstemmen op de omgeving. De plantgoed-dag die we dit voorjaar organiseerden is een goed voorbeeld, hoe we met elkaar iets moois voor elkaar kunnen krijgen.
We betrekken graag vrijwilligers bij ons initiatief. Zo doen er dit jaar twee groepen studenten onderzoek naar de voorkomende planten en dieren. Vanuit het naastgelegen bos weten reeën ons prima te vinden. Ze zijn dol op wilgenbast en lijsterbes. Het hoort erbij.
Ik merk in gesprekken met Oosterwolders dat velen nog geen plan en overzicht hebben hoe zij hun kavel moeten vormgeven en beplanten. Dan denken dat ze met een paar bomen klaar te zijn. Ik beveel daarom iedereen die zich in Oosterwold gaat vestigen aan vooraf een tuinplan te maken waarin de contouren van de tuin zijn vastgelegd. Laat de fantasie maar de vrije loop. Waar en welke bomen en wanneer planten. En denk na hoe alles er over tien jaar uit zal zien. Het is zinvol om het grondwerk voor het maken van vijvers, heuvels, verhoogde of verlaagde delen in het begin uit te voeren wanneer de grond nog kaal is. Later rijdt zo’n rupskraan alle beplanting kapot, en is de klei zo aangedrukt door de rupsbanden, dat er het eerste jaar niets wil groeien. . Het doel van Marien is niet alleen het scheppen van een paradijselijke natuur- en woonsfeer, maar hij wil van zijn initiatief ook een culturele ontmoetingsplaats maken. Naast een amfitheater helpt de in aanbouw zijnde schuur bij de verwezenlijking van zijn ideaal. Deze accommodatie biedt ruimte voor voordrachten, kleinschalige exposities, huiskamerconcerten met bijvoorbeeld aankomend talent, repeteersessies en try-outs van voorstellingen. Tentoonstellingen met beelden in de bloemrijke buitenruimte zijn ook denkbaar. Veel is mogelijk, maar Marien wil het liefst low profile opstarten.
Denktank voor delen van ervaring en verbetering
De vraag ‘gaat alles van een leien dakje?’ Marien: “Helaas niet. De trajecten van de pioniers waartoe ik mij reken waren zonder meer traag en stroef, maar ook nieuwe initiatieven lopen nog tegen veel hindernissen op. Het is goed als buren elkaar in een vroeg stadium leren kennen, en gezamenlijk hun kavel intekenen. In het begin ging dat niet soepel. Nu de wijk min of meer compleet is weten de bewoners elkaar wel te vinden, al is het op de maandelijkse buurtborrel.
De ontwikkelregels voor Oosterwold zijn nog steeds grotendeels papieren regel. Ervaringen van de pioniers zouden eerder gebruikt kunnen worden om de praktische uitvoerbaarheid te verbeteren. Meer flexibiliteit zou geen luxe zijn. Ik zie ook wel dat de gemeente onder hoge druk staat. Er worden tegenwoordig voor toetsing van vergunningen externe bureaus ingeschakeld voor wie Oosterwold weer nieuw is. Veel ambtenaren zijn met de beste bedoelingen en grote inzet bezig. Maar op de een of andere manier stokt het. Wellicht speelt onzekerheid en angst voor precedenten of juridische problemen. Dit is de overheid trouwens niet vreemd. Het kan volgens mij beslist veel beter”. Marien oppert een idee. Een soort van Oosterwold Denktank. Van hem mag het in zijn schuur. Met de benen op tafel ervaringen uitwisselen met een aantal pioniers want zij hebben per slot van rekening praktische ervaringen opgedaan. Verder mensen van vergunningen en bij Oosterwold nauw betrokkenen. Bijvoorbeeld nutsbedrijven, het waterschap of bijvoorbeeld de stadsarcheoloog.
De aanleg van nutsvoorzieningen blijkt een krachttoer voor initiatiefnemers, verenigingen en gemeenten. En blijkbaar ook voor de nutsbedrijven zelf. “Het is toch van de gekke hoelang wij op nutsvoorzieningen moesten wachten. Gelukkig hebben we nu een (niet zo snelle) dongel te leen van Reggefiber om op het internet te kunnen aansluiten. Ik wil niet als een mopperaar overkomen, maar heb het gevoel dat de betrokken nutsbedrijven erg langs elkaar werken. De mensen zijn behulpzaam aan het werk, maar het lijkt alsof ze met elkaar niet leren de problemen beter aan te pakken. Ik mis in Oosterwold een operationeel leider die de problemen onderkent en vanuit een mandaat de zaken echt aanpakt. Het lijkt erop dat uitvoerder Baas hiermee nu een start maakt. Ik hoop er het beste van. Dat maakt de Denktank niet overbodig. Hier kunnende agenda en urgenties vooraf verkend worden. De tafelgesprekken zouden volledig open moeten zijn. Alles moet gezegd kunnen worden zonder dat het op straat komt te liggen. Met de uitkomsten moet natuurlijk wel iets worden gedaan, anders is het verloren energie en tijd. Oosterwold is voor iedereen een zoektocht en leerschool, laten we opgedane kennis en ervaringen delen want dat komt iedereen ten goede.”, aldus een gedreven Marien Abspoel.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Uitnodiging zomerworkshop
Wie heeft er zin om mee te doen aan een zomerworkshop: Ontwerp je kavelbeplanting ?
Begeleiding: Marien Abspoel, Stichting Paradijsvogelbosje
Wanneer: twee woensdag-avonden: 26 juli en 2 augustus
Tijd: 19.30 tot 22.30 uur
Locatie: Paradijsvogelbosje
8 deelnemers maximaal
Voor wie: initiatiefnemers uit Oosterwold die nu of binnenkort op hun kavel aan de slag kunnen met ontwikkeling en beplanting.
Zie de folder
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Zaterdag was het weer zover! Op ons erf kwamen de buren van de Frederik van Eedenweg bijeen. Wederom was het heerlijk weer. Wel waren er een aantal mensen op vakantie of een weekendje weg. We horen hoe het gaat met archeologisch onderzoek, hoe iedereen moeizaam probeert grip te krijgen op hoe ze om moeten gaan met slagschaduw van windmolens (om half zeven 's ochtends ongeveer 6 uur per jaar!) en het al dan niet vereiste onderzoek, waar je bij de buren een pony kunt stallen en hoe we de berekeningen voor de weg gaan doen (of de cijfertjes kloppen). Maar ook: hoe de voorbereidingen voor een huwelijk worden getroffen! Kortom: buurtbabbels! 'T Was weer gezellig!
Subcategorieën
koorblog Aantal artikelen: 5
