Afgelopen zaterdag 12 april konden we weer een Paradijsvogelpodium beleven. En een bijzondere gelegenheid was dat Marie-José tegelijk haar verjaardag vierde. Voor deze keer hebben we het Paradijsvogelpodium ook naar de middag verplaatst. En laat het nu de mooiste en warmste dag van de week zijn! Zo konden we de gasten ook in onze tuin ontvangen. 

Een voordeel van het Paradijsvogelpodium in de middag is dat we rustiger kunnen repeteren voor de deelnemers die nog willen inspelen. Nou, rustiger.... er waren nogal wat mensen die met Marien wilden repeteren, of laat aankwamen en wilden inspelen. Dus het was alsnog een rommelige voorbereiding. Dat gold met name ook de geluidsinstallatie. Sinds deze week beschikken we over nieuwe microfoons en een mengpaneel. Gelukkig wilde Johan die ervaren DJ is ons helpen met inregelen. Het lukt wel enigszins met de nieuwe draadloze microfoons, maar nog niet optimaal, vooral door een draadbreuk in één van de oude kabels. Leerpuntje dus. 

Nieuw voor dit Paradijsvogelpodium is ook dat we sinds kort beschikken over een mooie oude, gereviseerde vleugel, een Chappell uit 1925. Deze is een paar jaar geleden helemaal gereviseerd, en is nu onze aanwinst waarmee we nog veel meer voorstellingen hopen op te luisteren.

Marie-José opende het podium met een welkom en met twee liederen van Fauré en Strauss. 

Daarna spelen Stefan en Marien twee delen van de Sonatine voor Viool en Altviool van Darius Milhaud. Het vraagt wel even omschakelen van Marien om van de piano naar de altviool over te stappen. Tegenwoordig woont Stefan in de Achterhoek, maar voorheen hebben we veel samengespeeld, dus het repertoire is goed bekend. Dat is maar goed ook, want de springerige en grillige muziek is veeleisend. Het past ook prima bij het Paradijsvogelpodium, dat we iets uitproberen en blij zijn als het goed is gegaan. 

 

 

 

 

 

 

Wilma zingt met theatrale presentatie een engels volkslied van de Nachtegaal, met kwinkslagen naar de liefdesperikelen van een Engelse zeeman. Christof begeleid haar improviserend op de piano. Het refrein wordt door het hele publiek meegezongen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

John begint zijn optreden als de Koning George III uit de musical Hamilton van Lin-Manuel Miranda. Dat is een flitsend rock-nummer waarin de gekke koning bezingt dat hij wil vechten voor de liefde. 

John vervolgt zijn optreden met twee liederen uit Songs of Travel van Vaughan-Williams, begeleid door Marien. De vorige keer heeft John al een lied uit dezelfde cyclus gezongen, dus hopelijk kunnen we de volgende keer weer het vervolg horen.

 

 

 

 

Truus zingt een lied van Gilbert O'Sullivan, een engelse componist die een soort Operettes schreef. In het lied Were I thy Bride bezingt ze hoe het leven zou zijn als ze de bruid was, maar de uitleg laat er geen twijfel over bestaan dat er geen bruiloft komt. hoewel?

 

 

 

 

We kunnen vervolgens een heus close-harmony koor beluisteren. Mark heeft het Hoge Zeekoor aangemeld voor deze editie.  Time is een flitsend en virtuoos lied, dat de zeven zangers presenteren onder bezielende leiding van meezingende Froukje de Kanter. En alles uit het hoofd, en attent op elkaar reageren bij iedere wending. Chapeau! 

 

 

 

 

 

 Als laatste voor de pauze zingt Christof drie liederen die hij zelf heeft geschreven op eigen muziek en teksten van hemzelf en van zijn vriendin Saskia.

De pauze wordt in de tuin genoten met vooral veel 0.0% bier omdat het behoorlijk warm is, vooral in de Tuinkamer met de volle zon op de glasgevels. 

Na de pauze gaan we verder met Isolde die op de dwarsfluit een deel van een Sonate van Wilhelm Friedemann Bach speelt. De voornamen moeten erbij want dit is de oudste zoon van de beroemde Johann Sebastian. Het was wel een beetje spannend omdat Roos en Isolde pas in de pauze binnen kwamen, en we in de pauze nog kort konden repeteren. Het ging goed, en super dat Isolde bij ons muziek komt maken.

 

 

 

 

 

Carolien zingt vier liederen uit de cyclus Songs of the Clown van Korngold, naar teksten van Shakespeare. Deze liederen bieden niet alleen Carolien een geweldige expressieve mogelijkheden, ook de kwaliteiten van de vleugel komen mooi tot uitdrukking in deze prachtige liederen.

 

 

 

 

 Bokke en Michel spelen en zingen met twee gitaren hun eigen versie van de song Blue Moon. Bijzonder hoe de twee gitaren samen mengen. 

Vervolgens spelen Josien en Wilma drie stukjes op klarinet en piano. Een Klezmer dans brengt het hele publiek aan het meeklappen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Irene neemt het stokje over en start met een verhaal over hoe zij als kind leerde zingen met de liedjes van Annie M.G. Schmidt. Ze vraagt Marie-José om mee te zingen met Dikkertje Dap en het Fluitketeltje. En tenslotte klinkt Ja Zuster, nee zuster. Nou, eigenlijk Ja Marie-José, Nee Marie-José. Het publiek haakt in.

Het paradijsvogelpodium wordt deze middag afgesloten door Mark, die de song Sorry van Kyteman speelt op zijn trompet. Marien imiteert het klokkespel dat de begeleiding van de oorspronkelijke song ook gebruikt. De trompet vult de hele Tuinkamer met geluid. Een royale afsluiting van dit Paradijsvogelpodium.

De meeste bezoekers en spelers blijven na afloop naborrelen en eten. Veel mensen hebben zelf ook eten meegenomen. Een voordeel van een middagvoorstelling is dat je heerlijk rustig de avond kunt afkicken met een hapje en een drankje.

Dank iedereen voor de bijdrage, en het bezoek. Op naar het volgende Paradijsvogelpodium. Dat staat gepland op zaterdag 12 juli. Waarschijnlijk weer 's middags om 15:00 uur. Bijdragen zijn welkom. Het wordt ongetwijfeld weer een afwisselende en inspirerende midzomer voorstelling.