Iedereen die ons huis kent weet dat ik iets heb met scheef, krom en asymmetrie. Niet voor niets staat ons hele huis schuin. Dat dient een doel, bijvoorbeeld om ervoor te zorgen dat we aan de lage zijde een aardwal tegen onze woning konden aanleggen. En het ziet er ook spannend uit. Dat vinden wij ook zelf. Nog steeds.

Sinds een klein jaar heb ik een kleine baan bij de rekenkamer van gemeente Huizen. Een paar maanden geleden ging ik mee met een teamuitje van de griffie. Dat was een bezoek aan een workshop beeldhouwen in de watertoren van Werkhoven. We kregen een blok gasbeton en een verzameling zagen, boren, schaven en mesjes. Hoewel er allemaal voorbeelden waren van figuren, kwam er een idee in mij op om een asymmetrische ring te maken. Dus met de uitleg van workshopbegeleider Carolien ging ik ietwat obsessief aan de gang. Gasbeton laat zich vrij gemakkelijk bewerken. Maar om een mooie vorm te krijgen moet er veel massa worden weggeschaafd, geboord, gezaagd. En uiteindelijk moet alles nog weer glad geschuurd worden.

In goed twee uur was de ring klaar, en was de workshop ook afgelopen. De ring is aan alle kanten asymmetrisch geworden. Het gat is scheef en ovaal door het blok geboord en geschaafd. De ring buigt één kant op. En het meest spannende is wellicht, dat de ring aan de smalle zijde kromt, en aan de beide zijden een andere kant op. Daardoor is het beeld anders, als je er vanuit een ander perspectief naar kijkt.

Het beeld wordt geïmpregneerd met een soort fixeer, en het kan mee naar huis. Het was overigens een superleuk teamuitje inclusief bezichtiging van de oude watertoren. Een aanrader.

Ik heb het beeld een paar maanden in de woonkamer gezet, maar daar komt het niet tot zijn recht. 

Afgelopen winter heb ik bij een snoeironde een forse nectarineboom gekapt, omdat deze nooit vrucht draagt. Er blijft een forse stam over van een kilo of 30. Zonde uiteraard om weg te doen. Ik heb dus een tijd zitten broeden op een mooie toepassing. En toen kwam het idee in mij op om deze stam in de grond te zetten als een sokkel voor het kunstwerk. De sokkel heeft een mooie centrale plek gekregen midden voor ons huis in de tuin. De stam was grof doorgezaagd, dus een klusje is om de bovenkant zo te schaven en schuren, dat er een mooi glad oppervlakte ontstaat. Dat oppervlak heb ik een aantal keer ingesmeerd met watervaste houtlijm. 

En dan past het kunstwerk er op. Omdat het nu buiten komt te staan, wil ik het beeld nog beter waterbestendig maken, dus ik smeer het nog twee keer in met verdunde houtlijm. En dan moet je er maar op vertrouwen.

Nu in het voorjaar de zon heerlijk schijnt en de tuin weelderig groen kleurt, valt het op hoe mooi het beeld in de tuin staat, en bij iedere invalshoek van de zon andere schaduwen en verlichte plekken laat zien. Het creëert een centrum in onze tuin. Het is uiteindelijk een experiment in een workshop van goed twee uur klussen, maar heel leuk om het zo'n plek te geven. Is het hoge kunst? Welnee, maar hoeveel excuus heb je nodig om een zelfgekweekte sokkel in je tuin te planten en er een beeld op te zetten? Het is misschien een beetje scheef of krom. Of beide. Juist ja.

Met een gifje (animated gif, een filmpje van losse beelden) kan je mooi zien hoe het beeld telkens verandert.