Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 30 september 2017

Gisteren bracht Gert-Jan Bon een nieuwe voorraad zand. Spectaculair reed hij achteruit de inrit in. Dat was spannend want aan het begin stonden allemaal bankjes en lagen de boomstammen die buurman Cor deze week bracht. Maar Gert-Jan gaf geen krimp, keek een keertje extra en gooide de berg zand bij ons op het erf.

Niet omdat het de belangrijkste klus is, maar omdat het een zware klus is, doen we steeds een stukje van het amfitheater. We kunnen inmiddels bijna rondom zitten. Er moet natuurlijk nog en extra rand gemaakt worden, maar langszaam maar zeker gaat het toch ergens op lijken.

Fijn dat je even wilde kijken voor foto, Marien!

--------------------------------------------------------------------

Update 1 oktober

En dan is het zondagochtend heerlijk weer en gaan we toch nog een stapje verder.... De foto's zijn geen nieuwe blog waard, maar ik ben toch heel trots en wil je laten zien....

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 30 september 2017

Vorig jaar april zijn de eerste acht initiatiefnemers in Oosterwold bij één van de eerste uitreikingen van de Groene spelden genomineerd. (zie blog van 24 april vorig jaar) Daarmee zijn we ambassadeurs van het groen groeien van de stad. Graag zetten we ook andere groene initiatieven in het zonnetje. Daarom hebben we een paar weken geleden een mail gestuurd naar de medewerkers van de Growing Green Speld om Hajo Witzel voorzitter van de imkervereniging Zuidelijk Flevoland te nomineren.

Wij kennen Hajo als buurman (aan de Paradijsvogelweg) en omdat zijn vrouw Daphne onze imker Marije coacht met haar volken in onze boomgaard. Dat was ook de grond voor onze motivatie die we naar de Growing Green organisatie stuurden: 

"Wij willen graag Hajo Witzel, voorzitter van de imkervereniging Zuidelijk Flevoland nomineren voor een growing green speld.

Zelf is hij actief in het letterlijk verspreiden van bijen in Almere. De imkers van de imkervereniging in Almere imkeren op zijn uitdrukkelijke initiatief niet langer alleen op de twee bijentuinen die zij beheren, maar juist ook in andere velden waar veel bloemen en kruiden staan. Zo brengt hij ook imkers naar Oosterwold, waar Marije van Laar in onze weides imkert. De vereniging ondersteunt dit beleid. Daarom willen wij met deze speld niet alleen Hajo eren, maar ook zijn bestuur en de hele vereniging.  

Een mooi plekje voor de imkervereniging op de Floriade zou daar helemaal bij passen. Toch?

Met vriendelijke groet,

Marien Abspoel en Marie-José Deckers

www.paradijsvogelbosje.nl "

Twee weken geleden kregen we bericht dat Hajo ook echt genomineerd zou worden en een groene speld zou krijgen. Wie en waarom hem had genomineerd was voor hem nog even geheim. Vandaag was de uitreiking van de spelden. Het Rio de Janeiroplein was erg waterig en het was jammer dat de geluidsinstallatie behalve heel dichtbij niet goed te horen was. Omdat de reden van de nominatie niet werd verteld, maar iedereen zelf iets moest vertellen over wat hij of zi deed, vermeldden we hierboven onze reden om Hajo te nomineren.

De grap is dat het nog spannend is waarvoor we genomineerd zijn.... voorlopig moeten we als ambassadeurs het groen in de stad uitdragen!

Om de nominatie te vieren drinken we koffie en thee bij Brownies en downieS.  We blijven werken aan een groene stad.  

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 september 2017

Als we vanavond terugrijden naar huis, rijden we nog even door om te kijken hoe het met de andere afslag staat. De aansluiting is gemaakt, maar klaar zijn ze nog lang niet... We toch even foto's om het vast te leggen.

De wijk wordt zo wel herkenbaar. Zo kijk je naar de Paradijsvogelweg.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 september 2017

Deze week gebeurde er een "ongelukje" met de website. Jullie hebben het niet gemerkt want de voorkant van de site bleef werken. Maar... wij konden er na een upgrade van Joomla (daar draaien wij op) helemaal niet meer in. Echt letterlijk een zwart scherm nadat je probeerde in te loggen.  Er was bij de installatie iets heel erg mis gegaan in de database die de site bestuurd. Da's als website bouwer ongeveer het ergst dat je kan gebeuren. We hebben inmiddels gezien uit hoeveel kleine databases zo'n site bestaat. Zoek dan maar eens uit waar het misgaat... En dan... ben je bang dat je je verhaal dat je in (bijna) 400 blogs hebt vastgelegd kwijt bent.

Gelukkig lukte het woensdag gezamenlijk om een workaround te vinden, waardoor we toch via een "fix" de database konden herstellen. En ineens werkte alles weer. Nog een paar kleine hik-ups herstellen, maar dan doet het het weer.

En daarom hebben we met deze 400ste blog sinds oktober 2014 een feestje te vieren. Zo'n 130 blogs per jaar. Elke drie dagen een blog. Gelukkig schrijven we met z'n tweeën!

En wat afgelopen week niet lukte: het plaatsen van onderstaande foto van ons gezamenlijke feestje afgelopen zaterdag! De bankjes zijn inmiddels 1 keer in de beits gezet (mag ook wel met deze regen). Op naar de volgende honderd blogs!

Wil je alle foto's van de burendag zien? Klik dan hier

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 september 2017

Ons wijkje krijgt een lusvormige kavelweg. Over enkele weken hopen de eerste initiatiefnemers aan de zuidzijde hun kavel te verwerven en te kunnen beginnen. Na overleg met de gemeente zou de tweede afslag van de Paradijsvogelweg naar de Frederik van Eedenweg in week 41 worden uitgevoerd. Wat schetst onze verbazing dat vanmiddag ineens een grote graafmachine begint. Tsja, ze konden op een andere locatie niet terecht, dus dan beginnen ze hier maar.

We hadden het idee dat er voor deze afslag ook twee bomen gerooid zouden moeten worden, maar volgens de medewerkers van Knipscheer en het uitgezette paaltje, kan de afslag precies tussen vier bomen door, omdat daar een iets wijdere doorgang is.

Leuk als de initiatieven daar ook kunnen beginnen! Met een panorama foto krijg je een aardig idee van de omvang van de wijk.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 25 september 2017

Zondag zijn we op excursie gegaan naar de Markerwadden. Georganiseerd door Natuurmonumenten. We hadden al twee kaartjes gekocht, toen we te horen kregen van de Natuur en Milieufederatie Flevoland dat ons project Paradijsvogelbosje in de prijzen was gevallen en dat we twee kaartjes voor het bezoek van de Markerwadden hadden gewonnen.
Hoe ze ons op het spoor zijn gekomen? Wellicht via onze website. We hebben er niet om gevraagd. Maar nu nemen we graag de gelegenheid om met onze kinderen Roy en Irene samen op bezoek te gaan.

De excursie begint bij de haven van Lelystad. Althans, begint? Het begint met een uur wachten, want in de ochtend is er zoveel mist dat de eerste boten vertraging oplopen. Een achterstand die de organisatoren blijkbaar de hele dag niet meer kunnen inlopen.

Gelukkig is het rond 11.30 uur al wel stralend weer. Dus met wat stijve benen kunnen we gelukkig 12.30 uur de boot in, want veel mensen moeten nog wachten op de volgende boot.
De boot vaart een flink eind van Lelystad naar de locatie waar Firma Boskalis met groot materieel bezig is om de MarkerWadden aan te leggen.

Het is de bedoeling dat hier een 600 hectare nieuw land ontstaat middels de aanleg van een aantal dijken, waarachter vanzelf een systeem van kreken moet ontstaan waar het slib uit het Markermeer kan neerslaan. Daarmee hoopt Natuurmonumenten en andere organisatoren een dubbel doel te bereiken: een nieuw ecologisch rustgebied voor vogels en meer helder water in het Markermeer, zodat daar meer planten en vissen kunnen gedijen.
Het eiland is nog niet klaar, maar al wel indrukwekkend in aanleg. Toch valt in eerste instantie het oog op de kolossale baggerwerktuigen, pijpleidingen, shovels, spuitende pompen.

Ik was uiteraard zeer geinteresseerd te zien hoe de pioniervegetatie zich vestigt in zo'n gebied. Eigenlijk is dat nog een beetje mondjesmaat, gegeven dat het eiland al zo'n jaar bestaat. Er zijn wel plukjes riet, en her en der wat planten maar het is bepaald nog geen groene oase. Blijkbaar heeft het zaad ook tijd nodig om via de lucht op zo'n vlakte in het water te komen. Zeker prachtig zijn de forse planten Moerasandijvie die met hun voeten in het water in hun element voelen.

Er waren veel mensen op de excursie afgekomen, niet alleen via het vervoer van Natuurmonumenten, want er lagen ook enkele tientallen plezierbootjes en zeilboten in de haven, en zelfs een paar driemasters. En lopen over de dijken had wel een hoog Kalverstraatgehalte.

We hebben weinig vogels gezien, hoewel een aantal fanatiekelingen met imponerende apparatuur vast meer gezien hebben dan wij.

 Het was natuurlijk prachtig weer, dus dat is genieten, zoals je ook een strandwandeling maakt. Toch is het qua natuur ook een verkenning naar de toekomst. Leuk om er nu geweest te zijn en over een jaar of twee jaar nog eens terug te komen en te zien hoe het zich ontwikkeld.

Een Hovercraft wordt gebruikt om riet te zaaien in het weke land. En een meneer die daar groot gebarend uitleg aan geeft.

In stukken gesneden rietwortels, die hier blijkbaar zijn gestrooid, maar die niet zijn aangeslagen.

Helaas was op de terugreis de achterstand nog niet ingelopen en moesten veel mensen nog een uur in de rij staan wachten. Niet erg comfortabel, maar we kunnen met z'n allen zeggen: we waren erbij. De komende tijd is de Markerwadden weer het exclusieve terrein van groteske baggeraars van Boskalis. En hopelijk van vogels die hebben geleerd die grote apparaten minder te schuwen dan die nieuwsgierige tweevoeters. 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 25 september 2017

Afgelopen zaterdag was het burendag. Die gelegenheid hebben we aangegrepen om met onze toekomstige buren in de Frederik van Eedenweg gezamenlijk een klein feestje te bouwen. En niet alleen een feestje, er zijn ook zes bankjes gebouwd. Het Oranjefonds heeft onze aanvraag gehonoreerd voor materialen, waarmee we mooi Douglashout, schroeven, lijm en beits konden kopen.

Ook was er een pakket bezorgd met Douwe Egbertskoffie, vlaggetjes en bekers, een mooi begin om het feest aan te kleden.

Met Johan, Eduard, Jannie en Sietse hadden we vorige week al het hout gezaagd en geschuurd en een paar zijkanten van de bankjes gemonteerd.

In het begin van de middag hebben we alle onderdelen van de bankjes uitgespreid over de weg en onze oprit.

Zodoende konden we zaterdag in een paar groepjes alle banken in elkaar zetten. Buurman Bertel was druk bezig met het dak van zijn eigen huis, maar had wel tijd om een paar mooie overzichtsfoto's te maken van deze drukdoende menigte.

In het Burenpakket zat ook stoepkrijt, die bij gebrek aan een stoep door de kinderen zijn toegepast op onze container, die zo is omgetoverd in ware graphity streetart. De bankjes vinden hun plaats langs de weg en langs de bosrand. En als een nieuwe bewoner begint met bouwen, tillen we daar een bankje heen, zodat er al meteen een zitplekje en gelegenheid voor een sociaal onderonsje geschapen wordt.

Alle zes ontwerpen zijn verschillend, en er zijn ook twee kinderbankjes bij, die meteen gretig in gebruik zijn genomen.
Ook de volwassenen-bankjes uiteraard. Zeker toen we na het klussen gingen Barbecueen. Bert en Cindy hadden hun mooie Barbecues ter beschikking gesteld, en verder had iedereen eten en drinken mee.
We hoeven er niet aan te twijfelen dat dit een levendige buurt is, wordt en blijft.
Meer dan genoeg ook voor een vrolijk en uitgebreid fotoverslagje. Moeilijk om te kiezen. Daarom een beetje veel deze keer. Bij deze.

De bankjes zullen nu nog wat bijgeschuurd en twee keer gebeitst worden. Welke buurtjes hebben de komende week tijd en zin om ons te helpen met het Beitsen?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 22 september 2017

Een goed plan heeft vele ouders! Of het er nou aan ligt dat als een plan een succes wordt er ineens vele ouders zijn of dat juist omdat er vele ouders zijn, een plan zo goed geworden is, laten we in het midden. Vandaag trok een grote groep ouders door Oosterwold, ze kwamen met een bus vol. 

En zonder gekheid. Als een aantal bestuurders, maar ook ambtenaren, niet het lef hadden gehad om dit (toch bijzondere) idee jarenlang te ondersteunen en uit te dragen was Oosterwold niet tot stand gekomen.

Vandaag zijn (oud-) vertegenwoordigers aanwezig van Ontwerpbureau MVRDV, de gemeenten Almere en Zeewolde en het Rijksvastgoedbedrijf. Alledrie de gebiedsregisseurs Willem, Esther en Ivonne zijn aanwezig.

En founding fathers en mothers zijn avontuurlijke types! Dus bij een rondleiding door de tuin moet natuurlijk de wapperbenenbank toegepast worden!

En natuurlijk wordt hartelijk bijgepraat. Sommige mensen zijn, hoewel ze intensief aan Oosterwold hebben gewerkt, toch nog nooit live in het gebied geweest.

Anderen zijn wel in het gebied geweest, maar hebben elkaar al lange tijd niet gezien. Voor al deze zaken is ruimte vanmiddag. 

Wij hebben onze tuinkamer beschikbaar gesteld voor deze delegatie. Natasja en Ellen komen de ruimte inrichten met extra tafeltjes en stoelen. Wij hebben alle zooi zo veel mogelijk uit de weg geruimd.

De groep luncht bij ons. Gelukkig heeft Maria van 'Maria kookt' deze lunch namens de organisatie verzorgd. Wij hebben ons druk gemaakt om de ergste bouwpuin op te ruimen én op uitdrukkelijk verzoek van Marie-José heb ik me druk gemaakt om een werkend toilet (met een deur!) in de ruimte te installeren. Je stelt soms bijzondere tussendoelen in een bouwproject..

Ivonne vertelt over de ontwikkelingen die het project heeft doorgemaakt. En dat zijn al best veel fasen!

Gemeenten, rijksvastgoedbedrijf, waterschap en provincie hebben hiervoor veel moeten regelen. Na de presentatie van Ivonne vult Marie-José haar aan met een toelichting over hoe initiatiefnemers elkaar vinden, versterken, soms bevechten, maar meestal tot gezamenlijke acties komen. Zo wordt al voor dat mensen in Oosterwold wonen een Community opgebouwd. Dit onttrekt zich grotendeels aan het zicht van de gebiedsregisseurs, ambtenaren en bestuurders van Oosterwold, maar is wat ons betreft een onlosmakelijk en onmistbaar onderdeel van de ontwikkeling Oosterwold.

Vervolgens heb ik aandacht gevraagd voor wederzijdse verwachtingen in Oosterwold en de noodzaak om hierover in gesprek te blijven. Dat gaat over mijzelf als ik mij afvraag of ik het goed doe, of over de wijk, of we goed afstemmen op elkaar. En het gaat ook over de verwachtingen van initiatiefnemers richting gemeente. Juist als iets niet makkelijk gaat (veel tijd kost, later wordt of anders gaat dan verwacht), dan is het risico groot dat gemeente en initiatiefnemers elkaar tijdens het wachten uit het oog verliezen. Grijp openheid aan, zodat wederzijdse verwachtingen helder zijn, voordat emoties en frustraties hoog oplopen. Het helpt bijvoorbeeld als een initiatiefnemers niet op de laatste dag te horen krijgt dat de vergunningsafhandeling zes weken wordt verlengd. Of kondig tijdig aan als een afspraak over levering van de grond niet haalbaar blijkt. Initiatiefnemers voelen zich heel direct en persoonlijk betrokken, en beleven belemmeringen of vertragingen vaak als een emotionele aanvaring. Die liggen daar wakker van en roepen "ik weet niet of ik in zo'n gemeente wil wonen".  Als een oplossingsrichting breng ik het idee van een Denktank met initiatiefnemers (eventueel samen met professionals, bouwers en aspirant bewoners) waarmee de gemeente spreekt om te horen wat er leeft en waar het proces kan worden verbeterd. We maken Oosterwold immers samen!

Na het onderhoud bij ons maakt het commitee nog een ronde met de bus door Oosterwold, dus wellicht hebben jullie ze ook gezien of gesproken.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 19 september 2017

Zondag hebben we een oproep gedaan voor hulp bij het voorbereiden van de bankjes die we komende zaterdag met burendag in elkaar willen zetten.

Vanmiddag kwam toekomstig buurman Johan helpen. Zondag hebben we alle benodigde delen gezaagd, dus nu moest het eerst allemaal geschuurd worden.

Dus hebben we buiten op de oprit twee tafels neergezet, en gezamenlijk een middagje staan schuren. We hebben nu al vijf van de zes bankjes alle onderdelen geschuurd. Misschien niet het meest dankbare werk, maar de zon maakte het werk wel een stuk aangenamer.

Overigens zien we de afgelopen dagen met het wisselvallige weer vaak mooie wolkenpartijen. Daarom voeg ik dit panorama van twee foto's graag toe.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 17 september 2017

Volgende week zaterdag is het Burendag, en we hebben bij het Oranjefonds 400 euro aangevraagd en gekregen om met onze buren van de Frederik van Eedenweg samen bankjes te gaan maken voor langs de weg en langs de bosrand. Volgende week hebben we maar een paar uur, dus moet het zagen voorbereid worden. Begin deze week ontvingen we via de post al een welkomspakket voor Burendag (gesponsord door Douwe-Egberts, dus de koffie zit erbij).

En vandaag is het fantastisch weer! Misschien wel de laatste zachte nazomerdag. Geen straf om dan op de oprit een paar schragen op te zetten en buiten alle houtdelen te zagen.

We hebben zes ontwerpen uitgekozen en tijdens de vorige burenborrel zijn de voorkeuren gedeeld. Dat worden dus vier volwassenenbankjes en er komen ook twee kinderbankjes.

Dan is het nog een heel uitgezoek om alle onderdelen uit de 16 Douglas planken te halen. Daarvoor heeft Marie-José een schema gemaakt. Alle ontwerpen zijn in hoesjes op de container geplakt, en de administratie van de planken hangt ernaast.

Marie-José houdt alle gezaagde delen bij en nummert alles met de krijtjes, die we vonden in het welkomspakket.

Aan het einde van de dag hebben we alle houtjes gezaagd en genummerd in stapels op de oprit liggen. Nu moet voor de burendag alles nog geschuurd worden en gaten voorgeboord.

Wie van de buurtjes heeft zin om komende week een paar uurtjes mee te werken aan deze voorbereiding?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 september 2017

Het is in Nederland geen Irma geworden, maar wat een onrust stookt een najaarsstorm ook in Nederland. Althans zeker ook bij mij, als de wind in Oosterwold om je huisje heen giert. Afgelopen week heb ik een grote lap EPDM-folie uitgerold op het dak van de grote woning. Die moet op een later moment nog vastgemaakt worden aan de nok. Maar nu nog niet, dus moest de lap worden vastgelegd met stenen, rollen vilt en grond. Om te zorgen dat er geen wind onder kan komen. Want hoewel dat EPDM behoorlijk zwaar is (140 kilo voor een lap van 9 x 16 meter) stelt dat niets voor als de wind er onder komt en kans ziet om ruim honderd vierkante meter als een zeil vol te blazen.

Tijdens de storm hoorde ik af en toe wel stenen heen en weer schommelen. En tot drie keer toe is een dakraam helemaal ondersteboven gekanteld.

Toen vanmiddag de storm ging liggen, heb ik dus eerst maar even poolshoogte genomen op het dak. het ligt er nog goed bij. Het ligt niet strak, maar dat moet allemaal nog gebeuren. Geen noemenswaardige schade ook aan de bomen. Een paar scheefgewaaide wilgen, maar die snoeien we in januari wel weer bij.

Wel mooie luchten met grote cumulus wolken en goudgele stralen zon, en zelfs een klein stukje regenboog.

Het mag van mij weer wel een paar dagen rustig blijven.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 11 september 2017

Nu we met het grote huis verder gaan bouwen, wordt het tijd dat daar ook "verantwoorde" stroom is. En terwijl is ik dit zit te typen onweert het buiten. Dan ben je toch blij met de een goede aardpen. Het waterpeil is van het regenwater, niet het waterpeil. Binnen bouwt Sietse Zeeman de meterkast in de tussenwand op. Marien heeft zelf veel voorbereid en is blij met het compliment dat hij daarvoor krijgt (terecht!).     

En als Sietse s middags vertrekt ziet het er zo uit: 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 07 september 2017

Afgelopen weekend hebben we onze beoogde ruimte voor een amfitheater aan de bosrand een kleine facelift gegeven.

Er is een dieper gelegen kuil gekomen, waar je kunt zitten, maar waar we ook een vuurkorf kunnen zetten.

En de eerste ring om op te zitten is tot de gewenste hoogte gebracht.

Nu moeten er nog twee ringen bij komen. Maar dat betekent ook dat er nog een aantal kuub grond bij moet. En daarvoor moeten we nog een plan maken.

En tenslotte hebben we een bescheiden oogst druiven van één van onze druiven bij het tuinhuisje gehaald. Klein maar lekker zoet.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 29 augustus 2017

Vanmiddag kwam een grote afvaardiging van het Waterschap Zuiderzeeland met het hele bestuur en de Dijkgraaf Hetty Klavers op bezoek. Ik heb al eerder met verschillende mensen van het Waterschap van gedachten gewisseld over Oosterwold, en zo kwam ter sprake dat het bestuur op bezoek wilde in Oosterwold en ook een ruimte zocht om met elkaar en met de wethouder Tjeerd Herrema van gedachten te wisselen.

Zo hebben we voorgesteld dat het Waterschap onze Tuinkamer van de grote woning kan uitproberen.

In tegenstelling tot de vorige keer, toen het pijpenstelen regende, was het vandaag natuurlijk schitterend en warm weer, dus kon ik de groep even over de kavel rondleiden. Ik heb geprobeerd een paar aspekten te laten zien, die voor het Waterschap relevant zijn, zoals het graven van de vijver en het verlagen van de oevers, zodat je aan de oever op grondwaterniveau kunt staan. En het helofytenfilter voor de zuivering van ons water. Na afloop kreeg ik nog een paar leuke foto's van Ivonne en Ellen via Twitter en de WhatsApp, met dank.

Het was goed dat ik de parasol had opgezet, want die bood schaduw om wat te drinken voordat wethouder Tjeerd Herrema aankwam.

Toen is de hele kring in onze Tuinkamer gegaan, en hield Tjeerd een bevlogen betoog over Oosterwold. Hij vertelde ook vol trots dat Almere genomineerd is voor een prestigieuze prijs van de Harvard University voor innovatieve stadsontwikkeling.

Daarna konden de Waterschappers nog vragen stellen, en ontstond er een levendig gesprek met de wethouder.

Ik vond het leuk dat we deze groep konden ontvangen, en hoop dat de locatie ook bijdraagt tot de betrokkenheid van iedereen bij de Oosterwold-zaak. Het wordt zo echt een multi-functionele ruimte.

Tenslotte nam Tjeerd Herrema nog de gelegenheid en tijd om kennis te maken met onze buren Marjon, Bertel en Albert.

Gebiedsregisseur Ivonne ontving vervolgens nog Omroep Flevoland, dus ons Wijkje is weer in the picture. 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 29 augustus 2017

Ofwel: te water met roze broek.

Gisteren was Mick weer een dagje op het Paradijsvogelbosje, en dan kiezen we graag een klus in de tuin. Sinds vorig jaar zijn de Lisdoddes massaal gaan groeien, en belemmeren ze op sommige plekken het zicht op de vijver. Bovendien willen we ook andere oeverplanten een kans geven.

Dus gaan we de Lisdodde op een paar plekken uitdunnen. Maar omdat de planten merendeels in het water staan, moeten we zelf ook te water. Dan zijn zelfs kaplaarzen al gauw te laag. Vorig jaar hebben we al eens een waterdichte broek gekocht, die je over je schoenen aantrekt, en met elastiek over je schouders hooghout. Geheel in stijl is de kleur opvallend: roze. Laten we zeggen: stoer-roze! Het levert zeker sfeervolle plaatjes op die doen denken aan oude ambachten in de Biesbosch of andere Wetlands.

Gelukkig is Lisdodde makkelijker te verwijderen dan Riet. Het lijkt soms wel alsof de planten alleen met wortelstokken elkaar vasthouden en aan de oppervlakte drijven. Het groeit wel als kool, ofwel een soort Reuzenprei, die boven ons uittoornt. De Zeeuwen zeggen dan: Luctor et emergo: ik worstel en kom boven! Maar uiteindelijk moet de Lisdodde eraan geloven, en ligt er een berg van twee kuub planten op de wal.

Eerst hebben we in de grote vijver huis gehouden, en daarna in de Paddenpoel, die bijna helemaal dichtgegroeid was. Nu kunnen de andere planten zoals Krabbescheer, Watergentiaan, Lidsteng en Waterkers weer hun plekje terugveroveren. Als de Lisdodde tenminste niet te snel weer aangroeit.

Ondanks het water toch een warm klusje, dus we mochten van onszelf af en toe ook even op het terrasje een Radler drinken...

En genieten van het vernieuwde uitzicht. En toen stond ons nog een verrassing te wachten. Terwijl wij op het terrasje zaten, kwam er op de peilstok in het water zomaar een IJsvogeltje zitten. Hij schrok toen wel even van onze nabijheid (op vijf meter), en vloog toen als een blauwe vuurpijl over de vijver naar de overkant. Wow! Dat we die IJsvogel al een plekje kunnen bieden in Oosterwold! Helaas hadden we de fotocamera niet snel genoeg klaar. Hopelijk een volgende keer.

Verder zeggen plaatjes meer dan woorden, dus maken we er een beeldverslag van.