- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Gisteren was een bijzondere dag voor mij. En vandaag gloei ik daar nog een beetje op na.
Langzamerhand hebben we al heel wat werkbezoeken gehad (Marien nog veel meer dan ik). Maar de grondleggers van Oosterwold waren nog niet bij ons langs geweest. En dat is best bijzonder omdat ik met twee van hen in het verleden ook heb gewerkt.
Op bezoek kwamen Jan-Eelco Jansma van de WUR (hoe worden maatschappelijke doelen aan landbouw verbonden), Carolien Schippers (als directeur Ontwikkeling van het Rijksvastgoedbedrijf beslisser over deelname aan Oosterwold) en Adri Duivesteijn (destijds wethouder toen de eerste plannen over een radicaal andere ontwikkeling in Oosterwold zijn gemaakt). De laatste twee ken ik ook uit mijn werk. Natuurlijk komen wethouder Tjeerrd Herrema en Ivonne de Nood als gebiedsregisseur mee "het veld in". Miriam Geurts maakt het gezelschap compleet (dank voor het toesturen van een aantal foto's!).
We beginnen lekker ongeorganiseerd. Iedereen arriveert na elkaar en gaat lekker individuele gesprekken aan. Marien vertelt Adri Duivesteijn over onze huizen en hoe we eerst natuur en daarna "de stenen" bouwen. Hoe wij juist door het creëren van landschap zijn gegrepen. Tijdens het lopen verzamelen we langzamerhand bij de paddenpoel. De kikkerdril drijft vet in het water. Adri vertelt over hoe hij met zijn visie Oosterwold wilde realiseren en daar Carolien Schippers bij het Rijksvastgoedbedrijf niet meteen vanzelfsprekend meekreeg. Waar wij als Oosterwolders pionieren, hebben anderen (waaronder de bezoekers gisteren) vele jaren eerder bedacht dat dat mogelijk moest worden. Voorwaar pioniers.
Ik realiseer me voor mezelf dat ik eigenlijk niet zozeer heb gekozen om te pionieren. Voor ons was de kans om onze droom om een landschap waar mensen, musici, kunstenaars en anderen elkaar kunnen ontmoeten en samen aan de slag kunnen, te realiseren, toch echt de motivatie. En daarvoor was nodig dat iemand bedacht had dat er mensen zijn met dromen, die ze zouden moeten kunnen realiseren. Ik durf inmiddels zelf te zeggen dat wie echt een droom heeft, diegene heel veel kan realiseren. Daar hoef je geen geschoold ontwikkelaar voor te zijn. Je moet er wel de kans voor krijgen. En niet iedereen hoeft het te doen. En dat dit vergt dat een overheid (waar ik zelf ook voor werk) zich voortdurend afvraagt hoe dat mogelijk gemaakt kan worden. Maar ik realiseer mij met name in het verhaal van Adri Duivesteijn dat hij dat een beetje(!) eerder doorhad dan ik. En ook hoe hard hij zich daarvoor heeft gemaakt.
Wat me dan in zijn verhaal raakt, is hoe goed hij snapt en aanvoelt (doorvoelt) dat pionieren (maar ook elk (ver)bouwen van een huis) veel onzekerheid en twijfel met zich meebrengt. Da's geen reden om het niet te doen, maar het is wel voortdurend zoeken van evenwicht tussen verantwoorde keuzes maken en je droom leven. En het is precies dat evenwicht wat mij als "maker" doet dromen en mijn droom doet leven, maar juist ook waar de voortdurende twijfel vandaan komt (of het allemaal wel lukt, of we het kunnen betalen, of het op tijd klaar is, of je ideeën voor een huis wel werken, of je er niet veel te moe van wordt etc.) En het als overheid mogelijk maken van dit soort initiatieven vergt een leren omgaan met initiatieven die precies in die spanning zitten. En mooi dat dit voor hem als wethouder precies de motivatie is geweest om "Oosterwold" mogelijk te maken. En daar heeft hij Carolien Schippers en Jan Eelco Jansma voor nodig gehad. Want dat het rijksvastgoedbedrijf zo anders werkt dan anders (door kaveltje voor kaveltje te leveren) is binnen die organisatie niet eenvoudig bevochten geweest.
Het was mij dan ook een eer om een deel van het realiseren van onze droom (die natuurlijk nog niet af is) gistermiddag aan dit geinteresserde publiek te mogen laten zien. Natuurlijk droeg het zonnetje haar steentje bij.
We hebben aan het eind heel hard tot ziens tegen elkaar gezegd. Tot de volgende keer! Wees wederom welkom.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Sinds kort is het op deze site mogelijk om de blogs te volgen met een RSS feed. De link hiervoor vind je via het menu onder RSS.
Natuurlijk vinden we het ook leuk als je ons via Facebook blijft volgen!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Wat was het gisteren geweldig weer! We konden buiten werken zonder jas of trui.
Aannemer Gerard en Jan hebben een belangrijke stap mogelijk gemaakt: de kunststof balken zijn aan de betonnen vloer vastgemaakt, zodat het onderkozijn van de ramen kan worden bevestigd. Omdat onze grote woning schuinstaat, moeten de onderkozijnen ook schuin worden gezet, zodat we rechthoekige ruiten kunnen plaatsen. Dat laatste zal nog wel even duren, maar met deze balken maken we toch een grote stap.
's Middags kwam broer Peter met Christof en Bruno. Irene was ook van het station opgehaald. Kan Irene weer eens met haar twee neven socialiseren. Uiteraard maken we een rondje over de kavel. Op zoek naar de kikkers in de paddenpoel. En de kikkerdril met eigen ogen zien.
Bruno moest een tent uitproberen, voordat hij de volgende dag op vakantie kan. Er is geen betere gelegenheid om je vakantiegevoel te prikkelen dan de tent op te zetten in Oosterwold.
Daarna kunnen we een drankje en een hapje gebruiken zittend voor de kleine woning in het zonnetje.
Vervolgens hebben we voor het eerst met zes personen gegeten in onze kleine woning. Als we de schuifdeur open zetten wordt ik binnen aan tafel bruin. Heerlijk!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Net als in elke wijk verspringt het aantal initiatiefnemers steeds. Ook waar ze landen wil nog wel eens wijzigen. Voor nu lijkt er weer even een stabiel punt bereikt. Voor nu betekent dat, dat driekwart van de wijk is ingevuld. Hieronder een overzicht met daarin een geprojecteerde kavelweg. De kavelweg kan waar nog geen kavels staan nog iets anders worden.
Heb je belangstelling om te landen in de wijk de Frederik van Eedenweg dan is dit wellicht het moment om je kavel in te tekenen.
Een stip zetten kan bij de gebiedsregisseur. Informatie over de wijk kun je verkrijgen via de knop contact op deze site of via verenigingfrederikvaneedenweg [AT] gmail.com.
Dank aan Bertel en Jan voor het voorbereiden van de kaart!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag was een prachtige dag in Oosterwold.
Aan het begin van de dag zag Marien de sondeerwagen die de woning van Jan kwam sonderen. Marien had Jan eerder aan de lijn dan de Sondeermeneer. De tamtam van de buren werkt altijd sneller! ;-)
De foto hierboven kreeg ik halverwege de dag van Marien geappt. "Kunnen jullie ze zien?" Hij twijfelde aan het fototoestel van zijn telefoon. Zou de dril zichtbaar zijn. Zonder reden. Ons eerste orkest dat in de lente gaat kwaken in Oosterwold is onderweg...
En als ik 's avonds thuiskom, kook in zuurkool (lekker in het voorjaar). En we zeggen tegen elkaar: Zullen we buiten eten? Niet omdat het moet, maar omdat het kan....
En dan lekker vanavond nog wat plankjes geschaafd.
En o ja, gisteren stuurden de buren ook een spectaculaire foto:
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
oen begin deze maand de toeloop van mensen die in onze wijk een kavel willen ineens heel groot was, werd ook de behoefte uitgesproken elkaar weer eens te zien. Maar ja, waar doe je dat als je inmiddels met een groep van zo'n 40 mensen bent? Nou dan doe je dat in de ruimte die voor het ontmoeten gemaakt wordt, toch? Je hangt wat vlaggetjes op, zet een pot koffie of drie, zet de waterkoker voor de thee klaar, en vraagt simpelweg aan degenen die komen, de rest aan te vullen. En dat kan je aan initiatiefnemers overlaten! Om drie uur was het dus volle bak, in een zonovergoten tuin(kamer). Het was ons duidelijk gegund!
De tafel rond de koffie en thee vulde zich snel en iedereen bediende zichzelf. Fijn ook dat een aantal mensen ook nog hun eigen stoel meegenomen hadden. Hieronder een sfeerimpressie:
We beginnen met een rondje voorstellen. Iedereen heeft elkaar natuurlijk de hand geschud, maar het is ook handig om te weten waar iedereen "woont". En wat iedereen van plan is. Namen van aannemers en ontwerpers gaan over en weer. Soms kan je je verbazen over iemand die twee weken geleden een plek aanwees: daar wil ik zitten, ineens een ontwerp van een huis en de kavel laat zien. Okee, tempo! Terwijl anderen het heel rustig aan doen. Prima zolang anderen daardoor niet vertragen. En je ziet hele "gewone" huizen, maar ook hele bijzondere huizen. Zo ontworpen dat je nooit meer iets op de trap laat liggen bijvoorbeeld.... (een reden waarom wij juist geen trappen meer hebben) of een woning gecentreerd langs het water.
Iets dat we zelf wel eens vergeten als je met je kop en je lijf midden in de bouw zit, wordt je door buren nog eens uitgelegd: je bent al zoveel verder dan een maand geleden! En dat is natuurlijk ook zo.
We benoemen met elkaar onderwerpen die de komende periode in de vereniging aan de orde moeten komen. En we wisselen de nieuwtjes van de vereniging uit. Welkom aan Marjon als bestuurslid en het feit dat er nu een brandkraan is.....
En verder:
Ach we genieten met elkaar van het mooie weer en van elkaar! 't Wordt wel wat in die wijk van ons. We zijn met elkaar toch allemaal onze droom aan het realiseren. Genieten.
Zo en als iedereen weg is (en Marien een concert zit te geven) schaaf ik nog snel een tafel met smalle houtjes. Gelukkig zijn er nog geen buren die daar last van hebben. Dat apparaat maakt zo'n herrie. Gelukkig heb ik oordoppen. Ze moeten morgen in de olie, want dat lukte niet meer met beperkt bijlichten.
En daarom klink ik nu (van een overgebleven flesje rode wijn van vanmiddag): Proost en tot de volgende keer!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Bij het ontwerp van de kleine woning hebben we enthousiast gekozen voor een houten beschieting. En even enthousiast hebben we een partij douglashout laten zagen. Dat moest alleen nog geschuurd, in de lijnolie en dan op de wand geschroefd. Daarin hebben we ons wel enigszins verkeken. Wat een klus!
Gelukkig krijgen we ook hulp. Afgelopen week van Mick. Zeer welkom, en ook heel gezellig.
Als alle latten op de wand geschroefd zijn, komt de decoupeerzaag eraan tepas om de contour van het dak te zagen.
Als deze wand klaar is, mag er wel een juichkreet ontsnappen.
Als de volgende dag de steiger kan worden weggehaald kunnen we de gevel zien met een zonnetje erop. De tuin op de voorgrond moet duidelijk nog vorm krijgen. Maar er moet iets aan de fantasie worden overgelaten.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen donderdag 16 maart hebben we met Freek en Johan van Staatsbosbeheer drie bosstroken in Oosterwold bezocht. Het doel was om te bekijken hoe het gesteld is met de bosstroken, en wat er de komende tijd gewenst is aan beheer. En daarbij uiteraard wat de bijdrage van vrijwilligers kan zijn om dat beheer in samenwerking met SBB uit te voeren.
Ook aanwezig waren Ferry en Gerard van het Houthakkersgilde. Zij beheren nu al bosgebieden van de gemeente en SBB door hout te kappen en weg te halen. Als we de bosstroken meer gevarieerd willen maken dan is selectieve snoei en kap nodig. Bij SBB noemen ze dat een kartelrand maken aan de bosrand. En daar kunnen dan struiken worden geplant die zich in zo'n bosrand thuisvoelen. Met name bloeiers en besdragers zoals Sleedoorn, Lijsterbes, Meidoorn, Krentenboompje, Hazelaar, Vlier, wilde Mispel, Sporkehout, Kardinaalsmuts, Liguster, Wilde Rozen, en wellicht ook Kamperfoelie, en Frambozen. keuze genoeg.
Waar Essen zijn geplant zijn deze in vele gebieden aangetast door essentaksterfte. Dan is het belangrijk om die essen langzaam te vervangen door andere bomen. SBB noemt dat het planten van ondergroei, omdat die bomen in eerste instantie uiteraard lager zijn dan de uitgegroeide Essen. Daarvoor zijn bijvoorbeeld Eiken, Tamme Kastanjes, Boskriek geschikt.
Tijdens de bezichtiging heb ik vooral een foto-verslag gemaakt. Dat is de makkelijkste manier om aandachtspunten te onthouden, zonder met je neus in pen een papier te duiken. Een mooie gelegenheid dus om met foto's deze activiteit toe te lichten.
Het was donderdag prachtig weer, dus we konden al een voorjaarsgevoel opsnuiven. We zijn begonnen aan de Paradijsvogelweg, bij de bosstrook waaraan onze kavel grenst. Daar zijn een aantal Essen ziek, en zijn er door kap in het verleden ook wat open plekken in het bos ontstaan. Daar kan in feite al ondergroei worden geplant zonder te kappen. Hoewel veel liggend hout op de bodem een rommelige indruk wekt, is dat ook een bron voor gevarieerde flora en fauna. We vonden twee vossenholen en ook veren van een parkiet die waarschijnlijk door een Sperwer te grazen is genomen.
Vervolgens zijn we naar de bosstrook aan de Auguste Compteweg (VTN Noord) gegaan en hebben met Jetta die daar gaat wonen de bosstrook bekeken. Die bestaat voor de eerste paar honderd meter uit gezond en prachtig beukebos, dat vooral in de winter met de zon op de stammen een prachtig silhouettenspel speelt.
Achter het beukenbos is een vrij open ruimte met enkele losstaande hoge populieren. Dat zou in de toekomst wel een gebied kunnen zijn waar bijgeplant kan worden.
Tenslotte zijn we naar de Durkheimweg gegaan en hebben we achter Bosveld 1 met Egon, Jos en Jacqueline het bos bekeken. Daar staan ook Essen, die iets gezonder uitzien dan bij de Paradijsvogelweg. Maar er is ook woekerende Bosrank (Clematis) en Reuzenberenklauw te zien. In deze wijk zijn ook voorstellen gedaan voor de aanleg van paden door en langs de bosstrook. Het ligt voor de hand om hier in oveleg met SBB bij het beheer de plannen voor bospaden en ecologisch beheer van de bosrand gezamenlijk te bespreken.
Hoe nu verder? Johan van SBB zal voorstellen doen een plan voor beheer, waarin we de activiteiten voor vrijwilligers kunnen inpassen. Hopelijk lukt het al om dit voorjaar nog een begin te maken. Ferry en Gerard van het Houthakkersgilde hebben er ook zin in en kunnen een flinke groep vrijwilligers mobiliseren.
Bij de drie bezochte bosstroken groeien de wijken, en komen er ook meer omwonenden bij die bij activiteiten als snoeien en planten en onderhoud van wandelpaden kunnen helpen.
Het valt vandaag meteen op, dat het bezoek van de bosstroken enthousiasme opwekt, en mensen bij elkaar brengt. Dat is natuurlijk ook de bedoeling in Oosterwold. Hopelijk kunnen we binnenkort verslag doen van de eerste activiteiten.
Met dank aan Freek en Johan van SBB, Ferry en Gerard van het Houthakkersgilde en Jetta, Egon, Jos en Jacqueline voor hun betrokkenheid.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Wanneer je zo de hele dag buiten bent, zie je (als je daar de tijd voor neemt) het voorjaar losbarsten. Het begint met kleine tekenen van sneeuwklokjes die ineens uit de grond piepen. Maar ook de eerste paardenbloem en krokussen.
Maar ook de eerste muur (lekker als je m als salade wilt eten) longkruid en een kerstroos. De laatste vind ik er altijd heel dapper uitzien, omdat ie er ook zo kwetsbaar uitziet.
Naast de madeliefjes lopen ook de rozen uit. Ze zien er zo krachtig uit dit jaar!
En waar de eerste fruitbomen voorzichtig knoppen maken zien we overal klein hoefblad (rechts) opkomen.
Distels krijgen bij ons geen kans om zaad te vormen, maar als zo in het vroege voorjaar de kransen er al zijn, laten we die nog even staan. Genieten is ook een kunst. Te zijnertijd wordt radicaal voorkomen dat ie tot bloei komt!
Mooi om te zien dat de tuin nu echt al zoveel verder is dan een jaar geleden! Waar we nu her en der nog een boompje in de grond stoppen, is de grond volkomen doorworteld!. Wat een verschil met de boetseerklei van een jaar geleden! We kunnen niet wachten tot alles uit gaat lopen. Vorig jaar waren wij degenen die de grote veranderingen in het bos en de tuin brachten. Dit jaar gaan het bos en de tuin ons verrassen. Ik heb een gevoel als bij Sinterklaas: wat zou er in de pakjes zitten?
Laat maar komen dat voorjaar!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Afgelopen woensdag had ik vrij genomen. Er moesten nog zoveel latjes geschuurd en geolied.... Bovendien was het mooi weer en wat moet je dan in zo'n kantoortuin, terwijl in je eigen tuin....
Dus schuren maar en olien maar... En heel langzaam maar zeker vormt zich een beeld van hoe het gaat worden.... Mooi, maar ik ga nog lang aan die uurtjes schuren denken....
Halverwege de dag komt Jaap met twee jongeren uit zijn project, een nalevering van Heg en Landschap halen. We raken wederzijds aan de praat over de aard van onze projecten. Wat nodigt Oosterwold toch uit tot bijzondere projecten! Kom vooral nog eens langs Jaap en consorten! (zeker als je zulk mooi weer meebrengt!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Hallo allemaal,
Deze week is onze persoonlijke pagina van facebook offline gegaan. Hij doet het niet meer en wij kunnen er niet meer bij. Ik kan ook onze vrienden niet terugvinden. Daarom willen wij iedere vriend vragen om de facebookpagina te liken: Facebookpagina Paradijsvogelbosje Oosterwold.
Je kunt met ons persoonlijk vrienden worden via bijgaande links: Marien en Marie-José. Dat laatste is nodig om via messenger te kunnen communiceren.
Ik wil iedereen bedanken voor het meehelpen aan het snel hetopbouwen van onze account!
Marie-José
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We hebben eindelijk een aardwal tegen het grote huis. Het was misschien wel ons eerste idee om een woning te maken die met een langzaam oplopende heuvel en aardwal in het landschap zou verzinken. En hoewel er na het uitgraven van de vijver al een jaar een grote berg grond gereed ligt, had die geen vorm en geen aansluiting bij het huis. Dat kon ook niet omdat we eerst het huis moesten bouwen.
Na de betonnen muren en het plaatsen van de dakplaten hebben we eerst een laag van 12 cm dikke pirplaten op de muur geplakt. De afgelopen week konden we op de enige min of meer droge dag de EPDM-folie aan het dak en aan de isolatie plakken.
Er waren nog een aantal piepschuim platen over van het isoleren van de vloer. DIe gebruiken we om de EPDM te beschermen en extra isolatie te geven, met als bijkomend effect dat er minder directe druk op de muur terecht komt. Die platen zijn nu nog zichtbaar, maar ze zullen helemaal onder de aarde verdwijnen.
Hiernaast zie je de laatste foto die gemaakt is van de oude hoogste berg. Die ligt er nu niet meer. Aan het einde van donderdag was er nog een bescheiden aardwal. Die heeft Gert-Jan Bon de volgende dag nog een flink stuk opgehoogd, zoals je op de laatste foto mooi kunt zien.
Bij het plannen van de werkzaamheden met grondwerken Gert-Jan Bon vroegen we voorzichtig of hij ook de oever van de vijver kon verlagen. Dat bleek uitvoerbaar. Daardoor hebben we nu een hele lage oever van tien centimeter boven waterniveau. Vanaf de oever loopt de heuvel nu gelijkmatig naar de aardwal bij het huis. Het was heel leuk om samen met Gert-Jan Bon op de kraan de juiste hoogte te bepalen. Soms even bukken of afstand nemen. Is de helling recht? Zit het hoogste punt van de heuvel op de goede lijn naar de aardwal? Aangezien die kraan nogal lawaai maakt, kan je met gebaren het beste aangeven dat het iets dieper afgegraven mag.
Ondertussen was Liander bezig om in het elektriciteitshuisje de aansluiting te maken voor de hoofdleiding langs onze kavelweg.
Aan het einde van de werkzaamheden ligt er een flinke berg, hoger dan het dak naast het huis. Toch is er nog wat te weinig grond.
We moeten ook nog de boeidelen maken en waterdicht inpakken en verbinden met de EPDM op de muur. Dan pas kan de aardwal echt contact maken met het dak waar een kruidendak zal worden ingericht. Maar dat zal nog wel een paar maanden duren.
Als we nu vanuit de weg kijken kunnen we al wel een goede indruk krijgen hoe het zicht op de woning en de kavel wordt. En nu de oever op niveau is kunnen we deze strook nog dit voorjaar opnieuw inzaaien en beplanten.
Aan het einde van de middag kwamen onze neef en nicht Geert en Geertje onverwachts op bezoek. Ze konden onderweg van Groningen zowaar vanaf de snelweg A27 onze kavel ontdekken. Ze hebben zelf net een huis in Rotterdam verbouwd, dus dat schept een band en veel herkenbaarheid.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vorige week realiseerde ik mij, dat zich kort na elkaar liefst zes nieuwe stippen in de wijk en bij ons als vereniging hadden gemeld.
Omdat het ons in november heel goed was bevallen, bedachten we dat het ook nu (als nog niet een aantal mensen zich helemaal op een kavel hebben vastgelegd) goed was om elkaar tijdig te ontmoeten. Ik belde iedereen, stuurde een mail uit en een datumprikker. En wonder boven wonder konden we elkaar binnen anderhalve week ontmoeten. Ik had iedereen in onze nieuwe woonkamer uitgenodigd. Dat kan best dacht ik.... Maar 6 nieuwe stippen bleken niet allemaal maar met z'n tweetjes en er kwam er nog eentje bij... Dus dinsdagavond hebben we Marjon en Bertel gebeld, die inmiddels in Almere Buiten wonen, of wij ... misschien toch bij hen konden komen met de groep. Even denken en vijf minuten later waren we welkom. En dat was fijn, want zelfs daar pastte het maar ter nauwernood...
We starten met een rondje: vertel over je droom, waarom wil je in deze wijk landen, wat is je motivatie én wat wil je hier vanavond komen halen. Een aantal mensen zitten nog best aan het begin van hun project. Maar da's ook heel leuk, want dan kan je samen zoeken. Maar ook een initiatiefnemer die anderhalf jaar geleden twijfelde mee te doen, stapt nu echt in!
Marien vertelt over hoe we de vereniging vorm hebben gegeven, welke dingen we wel en welke we niet geregeld hebben in afwachting van andere initiatiefnemers die meedenken. Het wordt echt gezellig als we de tekeningen van de wijk op tafel leggen. Potloden, stiften en pennen worden gepakt. Aan twee kanten van de kamer wordt voor twee kanten van de wijk getekend. Als we dan uit de hoeken bij elkaar komen, blijkt het niet te passen. Maar in goed overleg en met wat passen en meten, blijkt er toch meer te kunnen dan we eerst dachten. En ligt er aan het eind van de avond een doorlopende weg in de wijk getekend. De ideeën van iedereen zien we nu in de kaart.
Het is een schets en er moet nog van alles uitgerekend worden. Daarom wordt de kaart nu digitaal uitgetekend en uitgerekend. Zoals het er nu uitziet, is de hele buitenbocht gevuld. Nu komen de binnenste plekjes aan de beurt.
Marjon schrijft in haar blog 4littledreams heel mooi dat de groep bijzonder gevarieerd is inmiddels. Hele jonge mensen, maar ook mensen die hun pensioen in de wijk gaan genieten. Mensen met kinderen, mensen zonder kinderen. Van alles wat.
Eind maart komen we met alle oude en nieuwe bewoners bij elkaar. Bij mooi weer kan dat bij ons onder het afdak, maar bij minder mooi weer gaan we op zoek naar een andere locatie. Suggesties (vooral betaalbaar) zijn welkom! Voor nu zijn we vooral blij!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
In week 7 zouden de hoofdleidingen gelegd worden. Iedereen bij gemeente en rijksvastgoedbedrijf had hard gewerkt om de levering van de kavel van onze overburen tijdig te laten passeren, zodat het opstalrecht voor de nutsen tijdig gevestigd was. Het aanleggen kon beginnen....
Ook de onduidelijkheid over de afslag (het deel dat de gemeente heeft aangelegd) en die een halve meter fout lag is inmiddels uit de wereld. Er ontstaat gedoe over wie nou wat fout heeft gedaan. Uiteindelijk krijgen we alle gegevens (coordinaten) is is duidelijk dat alleen de afrit fout ligt. Kennelijk vinden de gemeente en de nutsen samen dat okee. Het vervelende is dat je je gegijzeld voelt door de grote organisaties. Zij kunnen op alles NEE zeggen. Maar het gaat over de voorzieningen waar jij van afhankelijk bent. Wij vinden het ingewikkeld om daarmee om te gaan. Het levert ons stress op.
Als dan ook nog een schouw voor de persoonlijke aansluitingen niet doorgaat.. De buurvrouw die hiervoor in de kou een dag staat te wachten. Wij die van niets weten en aan het eind van de dag zegt Baas (die alles aanlegt) dat er een stoplicht op rood staat bij Alliander. Als we Alliander bellen, zeggen ze dat het stoplicht op groen staat. Het probleem blijkt een rekening die we twee dagen daarvoor ontvingen die nog niet betaald was.
Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen, in Almere is altijd wat te doen.
Maar... Nu wat er gegraven en gaan er allerhande kabels de grond in. Je zou bijna vergeten dat je daar ook blij van kunt worden... En dan... Blijkt ineens dat ze op de erfgrens met de volgende initiatiefnemers een brandput zetten..... Wonderlijk want die zou of bij de volgende buren, of op de Paradijsvogelweg komen, maar niet daar. We laten het nu even voor wat het is. Inmiddels (begin maart) hebben we ook onze installatie goed gekeurd gekregen. Ergens in de komende drie weken worden we aangesloten. Ook op de glasvezelkabel (die tot het electriciteitshuisje loopt...)
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Afgelopen zaterdag. De dag na de bomen en plantendag. Hoe ontzettend leuk ik zo'n dag ook vind, het is natuurlijk ook vermoeiend. Dus wij verheugden ons op een dagje pielen en klooien in de tuin. Lekker kijken wat er allemaal opkomt. Hoe de natuur aan een nieuw seizoen begint. De 30 struiken en bomen die we zelf hebben besteld de grond in werken en vooral genieten. En een mooie dag werd het!
's Ochtends halen we Mick op in Amsterdam. Met laarzen natuurlijk, want we gaan in de tuin werken. Mick heeft vorig jaar ook veel meegewerkt, toen we in februari in de kou met aan elke voet 2 kilo klei, de eerste lading bomen en planten hebben geplant. En hoe goed is het om te merken dat op veel plaatsen de grond al goed doorworteld is en een compleet andere structuur heeft dan vorig jaar. Deze plek is ook op deze manier al echt ONZE plek geworden! In het veld steken voorzichtig de bloembolletjes de toppen van hun eerste blaadjes op. Van de elzen zwellen de paars grauwe koppen al. Sneeuwklokjes heb ik nog niet kunnen ontdekken, net als de daslook. Maar ik denk dat de polder echt nog een stukje kouder is dan de Haarlemmermeerpolder, dus dat we ook nog even geduld moeten hebben.
Wat deze dag vooral kenmerkt is het grote aantal bezoekers! De laatste twee plantenladingen worden opgehaald. De gebiedsregisseur doet een rondje door Oosterwold en maakt veel foto's. Een heel aantal buren laten zich zien. Onze overburen planten hun eerste boompjes. De buren van verderop komen overleggen over de kavelweg. Onze directe buurman komt met een vriend langs en veel, heel veel nieuw geinteresseerde initiatiefnemers lopen langs. Van Ivonne hoor ik later dat ze verderop in Oosterwold Jos bessenstruiken ziet planten die hij de dag ervoor bij ons heeft gehaald. Het is zo'n leuk gevoel om bij te dragen aan groene sporen in Oosterwold. We zeggen tegen elkaar: "Dit was nou een belangrijk deel van de droom. Een gemeenschap samen werkend aan en met het groen. Die elkaar dan ook bij ons mogen ontmoeten." We blijven natuurlijk wel rare idealisten en daar gaan we niks aan veranderen.
Het vele bezoek maakt wel dat ik aan het eind van de dag denk: "ik heb nog een beetje weinig gedaan." Dus de heren koken (en ruimen op, wassen af) en ik ga buiten met de schep en de grondboor nog even los: Die palen van het amfitheater (wilgenstaken) moeten nog effe de grond in. Het resultaat is dankbaar (maar op de foto slecht te zien).
Ik doe mijn ogen dicht en waan mij op een toneel.....
Ik loop nog even door en maak onderstaande foto uit de levenden wilgentenenhut (die ook al knoppen heeft!)
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen week heb ik de installatie voor warmte-terug-win ventilatie werkend gemaakt. Ik heb er een tijd tegenaan gehikt, al is het alleen al omdat het installatiehok zo propvol zit dat je geen ruimte hebt om te manoeuvreren.
Het hart van de ventilatie is een WTW-unit, een doos met alleen een stekker en vier openingen. Daarin zitten ventilatoren, die de lucht aanzuigen en afblazen. En de truc van warmte-terug-win ventilatie is dat de koude lucht die wordt aangezogen eerste wordt opgewarmd door de lucht die wordt uitgeblazen. Daardoor verlies je veel minder warmte bij het ventileren. Uiteraard moeten er wel buizen aan die unit, om te beginnen twee naar buiten. De aanzuigende buis door de wand en de afblazende buis door het dak. Daarvoor hebben we een speciale boor gekocht waarmee we 127 mm grote gaten kunnen uitzagen. Dat is toch wel een spannende klus om zo'n groot gat in het dak te boren. Je moet ook van twee kanten boren, anders kom je nooit door die 22 cm dak heen. Dan hang ik dus boven op het dak met een betonboor en een haspel. Gelukkig was het mooi en droog weer.
Dan moet de dakdoorvoer er doorheen. Na veel zoeken kon ik een flexibele dakplaat vinden waarin de dakdoorvoer past, en die op een schuin dak kan worden toegepast. En dan moet ie ook nog waterdicht worden afgekit. Wat kunnen we tegenwoordig nog zonder polymeer kit?
Vervolgens moeten de ruimten in huis nog worden geventileerd. Wij hebben maar een klein huisje, dus wij kiezen ervoor om alleen de vertrekken die aangrenzen aan het installatiehok te ventileren. De badkamer wordt uiteraard afgezogen, en ook de slaapkamer.
Het valt nog niet mee om de juiste type buizen aan elkaar te zetten. Uiteindelijk kies ik onconventioneel voor een combinatie van flexibele ventilatieslang met PVC buis, omdat ik geen andere goed passende bocht-stukken kan vinden.
Voor de woonkamer is het wenselijk om zowel af te zuigen als in te blazen, omdat de warme lucht naar boven trekt.
We hebben alle deuren gemaakt met een luchtkier van 2 centimeter boven de vloer. Uit de meterkast kunnen we zo met overdruk de verse lucht onder de deur door in de woonkamer blazen. Daardoor komt er in de woonkamer een luchtcirculatie op gang.
Als het installatiehok openstaat, kan je de WTW-ventilatie een beetje horen ruisen. Als het hok dicht gaat, valt dat eigenlijk niet meer op. Niet onbelangrijk, zeker als we muziek willen maken in huis.
Gelukkig hebben we een roostertje voor de luchtinlaat gemaakt. Want al is het nog winter, met de eerste zachte avond van dit jaar barst het opeens van de muggen. Die dansen met duizenden rond de woning. Misschien iets voor de studenten van de hogeschool om deze insekten te determineren?