Met Pasen waren we thuis in Hoofddorp met de kinderen. We hoorden wel dat er stormachtig weer zou komen, maar hoopten dat onze zo juist gebouwde blokhut met kersvers waterdicht dak van shingles met een beetje geluk de storm zou doorstaan. Maar vanochtend belde onze buurman in Almere Oosterwold, dat we schade hadden en dat het dak eraf was, en dat de wanden van de blokhut stonden te klapperen. Tsja, wat ga je dan doen? Wat kan je doen als de storm nog met windkracht tien om je oren waait?
We dachten erover om morgen te gaan, maar in de loop van de middag, met een vrolijk zonnetje tussendoor als je binnen aan de koffie zat, knaagde het en zijn we met de auto naar Oosterwold gereden.
Bij aankomst wachtte ons een mistroostige aanblik. Alsof een reusachtige Filistijn langs was geweest en het dak had opgepakt en tien meter verder had neergesmeten!
En dan te bedenken dat ik deze week nog twee dagen bovenop het dak had gezeten en gestaan om de shingles met spijkers en teerlijm op het dak te bevestigen.
Het hutje stond er vrijdag nog zo mooi bij. We waren nog niet helemaal klaar met de fundering en het verankeren van de hut. Dat zou deze week komen. Maar helaas.
Niet alleen was het dak eraf, maar daarna heeft de wind ook vat gekregen op de wanden, en is de hele hut opgetild en van z'n fundament geschoven.
Wat doe je met zo'n hoop ellende? Er leek voor ons maar één optie: afbreken. Dus hebben we alle planken van de wanden uit elkaar gehaald. Hopelijk kunnen we een deel van de wandplanken nog weer gebruiken. Ze zitten mooi in de lijnolie.
Het dak was met balken en al weggewaaid. De balken hebben we eraf getrokken. Wat er daarna overblijft van het dak is een slappe samenstel van planken met spijkers rechtop, en halfgescheurde shingles die de boel een beetje bij elkaar houden. Dat is zeker onbruikbaar om het dak te herstellen.
Alle dakplanken dus klaar voor de schroot, evenals de gescheurde shingles.
Zo kan een voorjaarsstorm twee weken werk in één keer ongedaan maken, en behoorlijk wat materiële schade veroorzaken. En tjsa, dat valt niet onder onze stormschadeverzekering.

Het dak was ook nog op twee pas geplante fruitbomen gevallen. Hopelijk stonden die nog zo los, dat de wortels het overleven.
Waren wij afgelopen week nog zo blij dat we alle bomen en struiken geplant hadden. Nu zijn we even verdrietig als je zo'n hoop troep ziet. Ik had mij verheugd op ons eerste hokje, ons eerste huisje op de kavel.
Er staat ons niets anders te doen, dan alles vanaf het fundament opnieuw op te bouwen.
Ik voel mij een beetje als in het sprookje van de drie biggetjes en de boze wolf. Er moet blijkbaar iets sterkers komen, dat de elementen kan trotseren.