Nu de heipalen staan, en de paalkoppen zijn gesneld, zijn de bouwlocaties nog niet bouwrijp. Daarvoor moet de fundering nog worden uitgegraven en op hoogte gebracht.
Daarom hadden we afgelopen dagen nog twee dagen een rupskraan met machinist van loonbedrijf Bertil Hut gevraagd. Jair heeft een eigen kraan, waarvan de graafbak nog twee extra bewegingsmogelijkheden heeft.
Dat geeft de mogelijkheid om vanuit alle hoeken zo'n sleuf voor de fundering aan te snijden. Super handig! Maar je moet zo'n apparaat natuurlijk wel leren bedienen.

Ik heb een kleine Shovel gehuurd bij Gertjan Bon, en kan daarmee de grond die uit de bouwlocaties komt, verder brengen naar de aardwal die straks tegen de grote woning aan komt. Want daar moeten we nog veel meer grond hebben om de hele aardwal straks op dakhoogte van het huis te brengen. Het is spannend om op zo'n machine te zitten, en je moet eerst van alles uitproberen voordat het een beetje soepel loopt. Gelukkig kreeg ik ook nog een paar tips van Jair. Houd je lading zo laag mogelijk, dan is de machine stabieler. En rijd niet met klei aan je wielen over het pad, want dan komt er straks teveel klei in het granulaat, en dan hecht het niet goed aan elkaar.

Nadat de sleuven voor de funderingsbalken was uitgegraven moest er overal nog zo'n 5 centimeter zand worden opgebracht. Dat moest precies op hoogte in de funderingsbalk, dus het was een mooi klusje voor mij om met een simpele tuinhark het zand uit te harken. Met de laser-meting konden we vervolgens overal het zand zo precies mogelijk op hoogte brengen. Dat is best aardig gelukt. Als we begin augustus de fundering gaan zetten, zal er best nog wat zand heen en weer geharkt moeten worden om alles gelijk te krijgen.
Bij de kleine woning hebben we nog een kleine complicatie. Bij het uitgraven van de fundering kwam er op ongeveer 75 centimeter onder maaiveld al water omhoog. Dat verandert het ingestrooide zand al gauw in een nat papje. Zeg maar drijfzand. Ik dacht dat ik het water wel kon laten weglopen door een gat te boren met een grondboor. Maar na 30 centimeter klei krijg ik een meter lang niets meer omhoog. Daar zit dus een zeer natte en slappe laag veen, waarop de bovenste kleilaag als het ware drijft. Dat verklaart ook, dat de baak met het bouwpeil niet meer op goede hoogte stond. Toen de heimachine er stond heeft die de grond gewoon een stuk ingedrukt. Ik begrijp nu wel dat heien met lange palen nodig is in Almere. Als we straks de fundering gaan zetten moeten we daar nog een oplossing vinden voor dat water. Misschien is het dan wel zo droog dat het geen probleem is. Anders moet er wellicht een pomp aan te pas komen.

We hebben de aanwezigheid van de kraan ook benut om de weg en de oprit te verbeteren en het toekomstige terras rondom de grote woning te verharden met puingranulaat. Daarvoor kwamen er eerst twee kiepwagens met 22 kuub. De zoon van buurman Henk was ook ingeschakeld om de vrachten te brengen. Maar dat leek ons wat weinig, dus hebben we vrijdag nog een extra wagen besteld. Dan komt er toch weer 34 kuub ofwel rond de 50 ton op je kavel terecht, nog afgezien van de 21 kuub zand. Het gaat allemaal met hoeveelheden waarin ik niet gewend ben te denken! Bertil Hut had ook een trilplaat meegenomen, waarmee Marie-José en ik af en aan zijn gereden over de weg en de oprit. We hadden oorkappen vergeten, en de muziekoortjes hielpen niet genoeg. Dus moesten we nog even naar de Bouwmaat om gehoorbescherming te regelen, want zo'n trilplaat is niet bepaald geruisloos. Eigenlijk is het gewoon een massa van zo'n 400 kilo die heen en weer geschud wordt en daarmee zo'n 5 ton slagkracht op de weg uitoefend. Het is daarmee al een wonder dat je zo'n ding met de hand kan draaien. Wel stoer, Marie-José!

's Avonds ligt het er toch mooi bij. En vredig zonder al die lawaaige machines.