Soms heb je zo'n dag waar alles anders loopt dan je dacht. Vandaag was wel zo'n dag.

De auto moest naar de garage om remblokjes te laten vervangen. Er was geen vervangend vervoer, dus we gingen met de trein en de OV fiets. En het woei best hard en we hadden 'm tegen, dus dat was het een forse conditie training.

Leuk vandaag was dat de boswachter Freek met een beheerder Ruud bij het bos van staatsbosbeheer kwam kijken naar schade die de essentakziekte in het bos aanricht. Nu we hem toch spreken, vertellen we over onze plannen en spreken we over het pad langs het bos en een plan voor het beheer van de bosrand.

Eigenlijk moet dat twee keer per jaar gemaaid worden. Wij hebben dat dit jaar gedaan. Ruud weet dat de trekkermaaier in de buurt aan het werk is en beloofd daar even achteraan te gaan. We spreken af om na de bewonersavond van 27 oktober terug te komen op gezamenlijke plannen.

We proberen een deel van de isolatie in de muur te verwerken. Vanuit de container hoor ik een hartgrondige vloek. Het snoer van de zaag is beschadigd. Grumpf...... We kunnen het repareren, maar oponthoud....

's Middags kwamen overburen Bertel en Marjon twee boompjes in onze kwekerij brengen. Volgend jaar verhuizen die door naar hun eigen kavel. Onderwijl staan ze bij ons in de grond en uit de wind.

Als de boompjes erin staan drinken we nog samen koffie en thee. Als je uit de wind zit is het op deze herfstdag (overdag) heerlijk in het zonnetje.

En terwijl we zitten horen we ineens een raar geluid... Wat is dat nou....

Er rijdt een trekker het pad langs de bosrand op.... om het pad te maaien.

Freek en Ruud: dank voor een goed gesprek en de snelle maaiactie! Fijn dat het weer goed beloopbaar is.

En omdat we toch de auto moesten ophalen, fietsen we als een gek naar het station en halen we de auto net op tijd op. Zo'n dag heeft dan toch eigenlijk twee uur minder dan je eigenlijk wilt. Morgen maar eens kijken hoeveel last we van die regenbui (vanavond) buiten hebben....