Vandaag is het prachtig weer! Heerlijk winters, maar het is helemaal niet koud, omdat het niet (zoals voorspeld) hard waait. Als we thuis vertrekken is dochterlief even ontsnapt aan het studeren voor haar examens en schaatst samen met de buurkinderen op het slootje achter ons huis.
Als we in Oosterwold aankomen, nemen we niet de tijd om het huis open te maken. Eerst moet er gewandeld worden. Het is buiten zo mooi! En er ligt ijs op de vijver waar we deze zomer nog gezwommen hebben! Betoverend. Alle zonnebloemen zijn inmiddels door de vogels leeggegeten. Ze moeten het hebben van het vetlaagje dat ze daarmee hebben gekweekt. De zonnebloemstaken zijn een soort dinosauriers van het pionierlandschap van het eerste jaar.
Als we veel bomen van dichtbij bekijken zien we de knoppen zwellen. We denken aan een jaar geleden: toen moest alles nog beginnen! De cyclus van de natuur voor komend jaar is al in volle gang. Genieten geblazen.
En Marien probeert natuurlijk niet alleen de grote vijver, maar ook de paddenpoel. Da's eigenlijk wel zo spannend, want daar is veel meer bladgroen in de bovenste laag ijs, waardoor het spannend is of het ijs het wel zal houden. (En het heeft Marien gehouden)
Wat vandaag wel heel opvallend was: er waren megaveel mensen die langskwamen, langsreden (met een heul laag tempo), langs kwamen wandelen etcetera. Van Joyce Analbers bij de Durkheimweg begreep ik ook dat het heel druk was. Hebben wij iets in het nieuws gemist, of zijn dit de naweeën van de aandacht van de NOS voor Oosterwold in de kerstvakantie?
Overigens: reuze gezellig, ik zwaai braaf terug en was jij een van die mensen: stap de volgende keer lekker uit en loop een rondje op het Paradijsvogelbosje. Je bent welkom!