Gisteren zijn we begonnen geweest om dakramen te maken in de grote woning. Dat begint met meten en nog eens meten, want de dakramen moeten straks ingepast worden tussen de zonnepanelen, dus als ze verkeerd worden geplaatst passen ze niet. Daarom hebben aannemer Gerard en Jan eerst een mangat gezaagd. Het voelt toch gek als de reciprook zaag zich met oorverdovend lawaai door de gloednieuwe stalen dakplaten zaagt. Als daarna het stuk van de dakplaat met enig geweld naar beneden wordt gedrukt, kijk je in het grijnzende gezicht van Jan. Zo'n klus schept toch ook enige voldoening.

Vandaag beginnen we toch weer met meten, om te zorgen dat de ramen zowel in hoogte als breedte goed terecht komen. Gelukkig kan je op de richels van de dakplaten redelijk houvast vinden, zodat je geen wilde dakhaas hoeft te zijn om op het dak uit de voeten te kunnen.

Vervolgens wordt de raammaat zeer precies uitgezaagd. Aan het einde van de dag zit het raam nog niet vast, maar is ie wel op z'n plek gelegd. Morgen hebben we hopelijk twee ramen om de lucht te bewonderen. Nu zien we nog even twee gaten in het dak.

 Hoewel de uitdrukking 'gat in het dak' ongetwijfeld een contaminatie is past het nu wel bij onze situatie.

(mix van 'gat in de lucht springen' 'er geen gat in zien' en 'je kan het dak op', of 'van de daken schreeuwen'........)