De afgelopen Paasdagen hebben we doorgebracht al worstelend met slangen. Dat klinkt als een Griekse tragedie, maar het ging om het monteren van 1200 meter vloerverwarmingsslang. Met de aannemer hadden we eerst isolatiefolie en stalen netten gelegd. Daarop kunnen de vloerverwarmingsslangen gemonteerd worden met kleine staaldraadjes. Van de aannemer Gerard had ik een handig apparaatje te leen, waarmee je de ijzerdraadjes om elkaar kan draaien door aan het handvat te trekken. Een soort handboortje, maar dan door te trekken.

We hadden van tevoren wel een tweetal offertes opgevraagd om de vloerverwarming te laten leggen, maar die waren absurd duur. Blijkbaar hebben installateurs het druk genoeg en vragen ze de hoofdprijs voordat ze een opdracht aannemen. Dus hebben we maar zelf verwarmingsbuis besteld.

Voor het woonhuis hebben we zeven groepen van 100 meter buis. Je kunt per groep 100 tot maximaal 120 meter aansluiten. Als je een langer stuk slang neemt, wordt de interne stromingsweerstand te hoog, en wordt de vloer dus niet meer warm. Die 100 meter zit op een rol. De verwarmingsslang is tegenwoordig van een soort plastic dat duurzaam waterdicht is. Die buis is behoorlijk stug, en als het van de rol komt blijft de winding als een reusachtige krul staan. Zo kan die natuurlijk niet op de vloer. We hebben twee manieren uitgeprobeerd om dit op te lossen. Voor de eerste manier was het goed dat we een kavel hebben met een lange oprit. We rollen de rol uit tot ruim vijftig meter. Dan haak ik de buis achter een rijplaat en rol de rol verder uit terwijl ik terugloop naar het huis. Dan ligt er dus een gigantische lus van 50 meter over de oprit, die als het goed is weinig draaiing meer heeft. Dan maak ik de twee uiteinden vast, en maak de beide slangen vast met de binddraadjes, iedere 50 centimeter.

Het beste is om vloerverwarming met dubbele buis als een slakkenhuis te leggen. Dan leg je dus om en om de heengaande en teruggaande buis, zodat er een gelijkmatige temperatuur wordt bereikt. Bovendien hoef je niet zoveel scherpe bochten in de slang te trekken, want dat wil die slang niet, en er zouden zelfs ook knikken in kunnen komen.

Voor een paar kleine ruimtes vond ik deze methode niet handig werken, en heb het anders aangepakt. Daarvoor begin ik bij het begin van de rol, en leg de slang in slakkenhuis, zodanig, dat ik ruimte overhoud voor de retourslang. Het wonder der techniek wil dat op de slang een markering staat voor iedere meter, zodat je weet waar je bent bij het leggen. Als je op deze manier halverwege bent, moet je één lus leggen en de terugweg aanvaarden. Uit onze praktijktest bleek echter, dat als je halverwege keert, dat je toch zo'n vijf meter overhoudt. Dat is toch een beetje magisch, maar onze analyse was dat je op de heenweg toch een halve ronde meer aflegt dan de retourbuis. Oftewel, je neemt iedere keer de binnenbocht van de heenweg, waardoor je minder slang gebruikt bij de terugweg.

Voor de schuur hadden we een grote rol besteld met 500 meter. Om niet duidelijke reden heeft de leverancier een rol met 600 meter afgeleverd. Daarvan hebben we vier groepen van 120 meter slang geknipt. Dat ging voor de eerste delen wel goed. Toen we het laatste stuk wilden scheiden van het restant van ruim honderd meter, bleken de beide stukken ernstig in elkaar gewikkeld te zitten. Zie dan maar eens twee slangen van meer dan honderd meter uit elkaar te krijgen! Het is geweldig dat vriend Ronald dinsdagmiddag komt helpen. Deze mocht het gevecht met de slang dan ook in alle hevigheid meemaken. Maar de aanhouder wint, en zo zijn uiteindelijk alle meters vastgebonden aan de stalen netten.

Daarvoor zijn we maandag wel tot de late uurtjes bezig geweest, zodat we bij lamplicht konden doorknopen. Dinsdagmiddag liggen alle slangen gebonden, en biedt een zonovergoten vloer een wonderlijke aanblik die wel wat doet denken aan een schilderij van Hundertwasser.

Dat was wel drie dagen buffelen, en met een gevoel van opluchting dat we het hebben gehaald. Dat levert ook spierpijn en een licht RSI gevoel van het binden van alle ijzertjes. Morgen moeten de bovennetten geplaatst en donderdag wordt de betonnen vloer gestort, dus net op tijd klaar.

primi sui motori con e-max.it