Om het met een lied uit Schaap met de Vijf Poten te zeggen: "weet je wat ik niet zou willen missen: vissen!"

We willen graag vissen in onze grote vijver. Daarmee hebben we het eerste jaar gewacht om waterplanten de gelegenheid te geven te groeien en een stabiele waterkwaliteit te laten ontstaan.

Nu het voorjaar aanbreekt willen we het gaan proberen met vis. Maar het valt niet mee om andere vissen dan de standaard goudvis te vinden. Maar die zijn direct voer voor de reiger. Of van die Koikarpers voor de kapitaalkrachtigen.

Uiteindelijk met wat zoeken op internet terecht gekomen bij Alméér Plant. Daar kon ik zowel Blauwe Winde krijgen, Elrits en zelfs Zoetwatermosselen.

Marien kan net zijn vangst ophalen voordat bezoek langskomt. Boris, collega van Marie-José komt langs met zijn zus, zwager en moeder. Zus en zwager zijn stedenbouwkundige en landschapsarchitect in Duitsland, dus alles wordt gründlich geïnspecteerd. Zo experimenteel wordt in Duitsland niet gebouwd. Wij nemen dit als een compliment.

Ook de broer van Marie-José, Mark komt langs met twee van zijn dochters: Marieke en Eva-Lotta. Die mogen de vis loslaten in de vijver nadat ze een tijdje hebben gedobberd om aan de temperatuur van het water te wennen.

Tijdens de rondwandeling wisselen zon en wolken elkaar af, en is ondanks de frisse temperatuur goed te zien dat het voorjaar de kavel groen kleurt.

Mark benut zijn bezoek om de stenen rond het kruidenwiel in ere te herstellen. Want een goed half jaar geleden had hij de stenen al mooi in patroon gelegd. Maar in de tussentijd hebben een paar hijskranen daar hun stempels ingezet. Een mooie gelegenheid dus om het kruidenwiel te herstellen en met verse compost te voorzien. Marieke en Eva-Lotta zaaien de veldjes in. Fantastisch!

Dan is er nog tijd om de aardwal te beklimmen, en bij uitzondering het uitzicht vanaf het dak te verkennen. Het kruidenwiel is zo ook mooi te zien.