Zaterdag was het opeens zacht weer met een waterig zonnetje. Waterig, maar toch, en bijna windstil. Dan gaan de handen jeuken om buiten aan de slag te gaan. De wilgen die we twee jaar geleden als staken in de grond hebben gezet of als kleine plantjes geplant, hebben zich op hun plek gevoeld, zijn het eerste jaar aangeslagen, en hebben het afgelopen groeiseizoen hun kans gegrepen. Vooral de wilgen die iets lager staan, met hun voeten dicht bij het grondwater. Het is erg leuk om te zien dat de verschillende soorten wilgen allemaal hun eigen vorm aannemen. De ene meer struikvormig, de andere schiet recht omhoog: heet niet voor niets schietwilg. De derde heeft geel glanzende takken. Bij de vierde staan de katjes al in de aanslag om in het voorjaar te gaan bloeien.

Maar wat twee jaar geleden gezet is als meer dan 300 wilgjes, zijn nu bijna een bos geworden. En wij zijn er gedurende twee jaar aan gewend geraakt, maar nu staan de bomen hoog. Als we gaan zagen, zien we pas hoe hoog. De meeste wilgen knotten we af op twee tot 2,5 meter hoog. En dan halen we regelmatig ruim vier meter hout eraf!

De grootste wilgen zijn tegen de zeven meter! De stammen zijn op de bodem bijna tien centimeter dik.

Als we het eerste laantje min of meer geknot hebben, zien we pas weer wat het verandert!

Maar dat is precies wat we wilden: Dat de wilgen wel voor windvang zorgen, maar geen schaduw gaan geven aan andere bomen en struiken. Door te knotten blijven ze relatief klein: beknot. En de knotwilg is een echte Hollandse cultuurboom.

En dan moeten we er 300 knotten! Heeft er iemand zin om te helpen? Je kunt gratis wilgen meenemen om zelf op je kavel te planten. En wij vinden het leuk als er meer mooie wilgen in Oosterwold komen.

Laat maar weten als je belangstelling hebt.

Mensen die helpen met knotten, krijgen voorrang.