Vorige week liep ik langs ons tuinhuisje in de moestuin, toen ik een Hoornaar wesp zag vliegen. Daaraan ben ik wel gewend geraakt. Vorig jaar hadden we immers een nest in het aangebouwde hokje met eco-toilet, dat in de loop van de zomer uitgroeide tot een enorm bouwwerk. Daarover heb ik een aantal keren eerder geblogd. We hebben het nest toen laten zitten, het is immers puur natuur, en in overleg met de imkers Hajo, Daphne en Marije leek het ons niet al te schadelijk voor de bijenvolken op de kavel. We hebben in begin november, toen alle wespen weg waren, het nest ontmanteld. Volgens welingelichte wespkenners bouwen Hoornaars nooit hun nest op dezelfde plaats als het vorige nest. Maar.....

Toen ik de deur van mijn eco-toilet opende vorige week, zag ik een klein nestje in aanbouw op exact dezelfde plek als het vorige nest. Er zwermden een stuk of tien Hoornaars rond het kleine nestje, waaromheen nog geen

mantel was gemaakt zoals vorig jaar. En ik vind Hoornaars leuk, maar toch ook niet zo leuk dat ik ze twee jaar achter elkaar in mijn toilet wil.

Dus heb ik bij mijn buurvrouw Marjon, die net imker is geworden een Bijenpak geleend, en heb ik met de schoffel het nestje van de plank gebroken. Daarvoor was niet zoveel nodig. Het nest hangt aan een soort pilaartje, dat de wespen uit vermolmd hout opbouwen. Dat wordt bij de groei van het nest steeds steviger gemaakt, maar nu was het nog broos. Je kunt het goed zien op de linker foto met wespen, en op het detail hieronder.

Pas toen ik het nest van de plank had afgetrokken, zag ik de koningin, een fantastisch beest, zeker anderhalf keer zo groot als de andere wespen. Die zijn toch verschillend van grootte. Een aantal van die Hoornaars vliegt bij ons de woning in, en probeert dan een uur lang door de ruit te vliegen totdat ze uitgeput neervallen. Dus kan ik ze in het stof fotograferen. Het schijnt heel lastig te zijn om de koningin, mannetjes en werksters goed op kenmerken te onderscheiden, dus daarop moet ik het antwoord schuldig blijven.

Ze zeggen wel dat Hoornaars agressief zijn, zeker als je te dicht bij hun nest komt. Maar nadat de koningin zich uit een spinneweb had ontworsteld (ja tegen zo'n olifant onder de wespen zijn die spinnewebben niet opgewassen), vloog die langs mij heen naar buiten. Daarna volgden andere hoornaars. Geen een heeft mijn geleende bijenpak op de proef gesteld.

Er kwamen het volgende uur nog een paar keer Hoornaars op zoek naar het nest, maar ik heb de afgelopen week geen Hoornaars meer gezien. Wellicht hebben ze een andere plek gevonden om een nest te proberen.

Ik wilde schrijven, dat ik er trots op was dat ik het nest heb weggehaald zonder Hoornaars om zeep te helpen, maar toen ik vandaag nog eens goed keek in het kleine raatje, zag ik dat er op de bodem van iedere cel wel degelijk een eitje is gelegd. Dus tja, daaruit zullen toch geen nakomelingen komen.

Maar ik reken erop dat er vorig jaar genoeg koninginnen zijn uitgevlogen om de populatie Hoornaars in Oosterwold de komende jaren zeker te stellen. En ze eten veel schadelijke insekten, dus laten we trots zijn op deze bio-diversiteit. Maar om met een variatie op 'not in my backyard' te zeggen: 'not in my toilet'.