Wij zien de laatste maanden steeds vaker buizerds rondvliegen over onze kavel. Ze voelen zich klaarblijkelijk thuis. Er zijn er twee een lichtgekleurde en een donkere. Laten we de lichte Blondie noemen, en de bruine Brownie. Makkelijk onthouden.

Buizerds zijn de laatste decennia steeds veelkleuriger geworden. Licht, bijna wit tot donker, bijna zwart, het komt allemaal voor. Dat komt vast ook omdat het relatief goed gaat met de buizerd. Beter dan met de valken, die het moeilijk hebben om hun populatie op peil te houden.

Vanmiddag zat de lichte buizerd weer op een paal in onze moestuin. Hij heeft zo ongeveer alle uitkijkposten in onze wijk al wel uitgeprobeerd. Zelfs een keertje op het luik van onze kleine woning, terwijl ik op minder dan een meter afstand achter het bureau zat te typen. Maar vooral de hoog gelegen punten van het dak kunnen op zijn (of haar) goedkeuring rekenen. Echt schuw is Blondie ook niet. Ik kon zelfs de schuifpui openen en met mijn telelensje foto's schieten.

Wat een natuur in Oosterwold!