Wij hebben toen we voor Oosterwold starten uitdrukkelijk gekozen om natuur op onze kavel te maken zodat veel mensen ervan kunnen genieten. In de periode dat wij net begonnen waren en je nog ver moest fietsen om van het ene naar het andere initiatief te komen, zijn velen van jullie, maar ook nog vele anderen bij ons in de tuin en in de bouw een kijkje komen nemen. Super gezellig en hardstikke leuk.

De meest bijzondere mevrouw en meneer waren een koppel(?), waarbij meneer van mevrouw foto's tussen de bloeiende margrieten wilden maken. Prachtig natuurlijk. En hardstikke okee. Maar... na een kwartier liepen beiden toch echt dwars door de tuin, want dat was zo mooi. Nadat Marien ze erop wees dat ze toch echt op de paden moesten blijven deden ze dat. Wij waren onderwijl in de tuin aan het werk. Terwijl we naar het huis lopen om koffie te drinken, treffen we haar aan op ons terras, terwijl hij haar op de foto zette alsof zij in het huis woonde(n). Toen was het over en hebben we ze weg gestuurd.

Klaar prima niks aan de hand, waar maak je je druk over.

Maar... een dag later komt ze vragen of ze haar hoed in de tuin heeft laten liggen .... Nou nee niets gezien!

Zomaar een anekdote. De meeste mensen die we ontmoeten zijn oprecht geinteresseerd en komen genieten en gedragen zich prima.

Toen we in het kleine houten huis gingen wonen, werd het soms ineens irritant om ineens mensen pal voor je raam aan te treffen. We merken dat er twee typen gasten zijn: hen die je moet/wilt uitnodigen om toch echt van de wandelpaden gebruik te maken. Daar zijn ze voor. En hen die met een fototoestel bij zich tot voor je raam doorlopen en foto's maken. In het beste geval vragend: "Dat vind je wel goed toch?"

We wilden naar beide groepen duidelijk zijn. Dus in een weekend schilderde ik toen een overgebleven pallet wit, maakte er een logo op en verwees mensen naar de wandelpaden om te wandelen. Werkt prima, bleek een paar weken terug toen ik op een zaterdag (prachtig weer) het bord even had weg gezet. Drie fotografen voor het raam in een ochtend tijd. Ik heb het bord maar snel weer terug gezet. Maar het oude bord was op en niet meer zo mooi. En ik wilde een bord waar ik voor groepen die we soms ontvangen, aanwijzigen op een bord kan zetten.

Dus: toen Marien zei dat hij voor de tussenwand met mallen ging werken van hout, heb ik hem gevraagd hout te kopen dat ik daarna voor een bord zou kunnen gebruiken.... En dat heeft ie gedaan. Dus toen de tussenwand klaar was, hebben we het op maat gezaagd, van poten en scharnieren voorzien en geschilderd....  En dan is letters en logo's schilderen toch best nog een dingetje.

En vandaag kon het naar buiten.

Komt u binnenkort ook weer genieten? Wees welkom!