Ter voorbereiding van de Boomplantaktie van afgelopen vrijdag in samenwerking met de Stichting Heg en Landschap keek ik op de website van de sponsor van de Heg en Landschap: Fondation Yves Rocher. Deze cosmeticafirma wil graag goede sier maken met hun natuurlijk uitstraling, en ondersteunt daarom groene initiatieven over de wereld. Vooral de boomplantakties in ontwikkelingslanden is indrukwekkend.
Op die website yves-rocher-fondation.org kwam ik een interview met mezelf tegen, onder de titel: Le jardenier fou ... de biodiversité. Die drie puntjes laten je het laatste gauw vergeten. Le jardenier fou??? De dol-dwaze tuinier?
De betrokken medewerkers van Yves Rocher zijn de afgelopen jaren twee keer bij ons langsgeweest op het Paradijsvogelbosje. Hoewel ze op veel plekken de boomplantactie ondersteunen is er aan die jonge aanplant nog weinig te zien, en spreekt het blijkbaar aan om hier op het Paradijsvogelbosje te zien hoe volwassen de beplanting al is, en bijdraagt aan een natuurlijk ecosysteem. Ze waren dan ook enthousiast, en dat heeft geleid tot deze toelichting op hun website. Omdat mijn frans niet zo goed is, heb ik de tekst maar even door de Google Translate gedraaid. Hier is de vertaling (een beetje geredigeerd), die ik met een glimlach lees:
"In Oosterwold verdedigt Marien Abspoel een buurtproject waarbij de waarden van het collectief de sleutelwoorden zijn en waar de natuur dankzij agroforestry (voedselbos) daar zijn plaats vindt.
Strohoed op het hoofd, stralende glimlach, Marien Abspoel is nooit zo gelukkig als wanneer hij over de paden wandelt die worden begrensd door deze bloeiende en ongetemde natuur. Vogels, vlinders, andere insecten en dieren getuigen van de levendigheid en rijkdom van biodiversiteit op deze plaatsen.
"Ik telde 315 verschillende plantensoorten op mijn perceel."
Het eigendom van Marien is een concentratie van 650m² (foutje, 6843 m²) landelijk geluk. Hij vestigde zich in 2016 in Oosterwold en neemt actief deel aan een gezamenlijk huisvestingsinitiatief (als je heel Oosterwold als iets gemeenschappelijks ziet, oké). Hij bouwde zijn huis, creëerde zijn tuin op een landbouwvlakte waar, zegt hij, niets was. Het was iets meer dan 3 jaar geleden. Door de principes van voedselbos toe te passen, is zijn tuin een echt wonder van biodiversiteit geworden.
Gepassioneerd door plantkunde, resulteert de laatste Marien-inventarisatie meer dan 300 verschillende soorten. "In dit project is het collectief essentieel", benadrukt hij. Elke eigenschap moet een voor iedereen toegankelijk pad hebben, 50% van het geconsumeerde voedsel moet ter plaatse worden geproduceerd (sic! heb ik niet gezegd, geen idee waar dit vandaan komt. Wellicht uit de Oosterwold website?) en we planten lokale soorten om de biodiversiteit te regenereren. ”Een eenvoudig, effectief recept om te leven met elkaar en met de natuur.
Hier kunnen we onze dromen waarmaken en delen."
Op dezelfde pagina staat ook een Filmpje van een stukje interview. https://www.youtube.com/watch?v=teumfV-2tIM#action=share
Als je dat filmpje op You-Tube opentrekt, heeft het de categorie: nonprofit en activisme.
Activisme van een dol-dwaze tuinier. Laat ik het als een geuzenaam omarmen
