Tijdens de stormen afgelopen maanden zijn er veel essen in de bosstrook omgevallen en omgeknakt. Het Houthakkersgilde heeft ook veel essen die ziek zijn omgekapt. Omvallende bomen nemen vaak andere bomen mee. In de bosstrook tegen de Frederik van Eedenweg staan tussen de essen ook een aantal haagbeuken. De meesten zijn kleiner dan de essen, maar als de essen omvallen, worden de haagbeuken de belangrijkste bomen in de bosstrook.

Haagbeuken hebben vaak een grillige vorm, met veel horizontale takken. Het is net alsof iedere haagbeuk een eigen karakter en persoonlijkheid heeft. Die grillige vorm maakt dat veel omvallende bomen blijven hangen tegen of in de haagbeuken. Haagbeuken zijn taai, maar als er een boom van een paar ton op valt dan breken er veel takken uit. En soms kraken de stammen helemaal om, zoals deze treurig stemmende stam in het rechter plaatje.

Toen ik afgelopen week een paar honderd jonge boompjes in het bos heb geplant, zag ik hoe de haagbeuken bedolven worden onder omgevallen essen. Dat is niet alleen een zware belasting voor de Haagbeuken, maar ook heel gevaarlijk voor mensen of kinderen, als die in het bos lopen. Als zo'n schuin hangende boom afbreekt dan valt die met alle gewicht naar beneden.

Van het Houthakkersgilde hoorde ik dat het vanaf 15 maart verboden is om bomen te kappen, omdat dan het broedseizoen begint en vogels verstoord worden.

Maar we kunnen toch niet al deze kamikaze bomen laten hangen?  Daarom ben ik met een handzaag en een trapje het bos in getrokken. En in twee keer een goed uur zagen heb ik zo'n dertig Haagbeuken bevrijd van hun zware juk. Soms door de schuine bomen uit de haagbeuk te trekken. Soms door de schuine bomen eerst door te zagen en in stukken uit de Haagbeuk te trekken. 

Ik moet wel goed opletten. Zeker op zo'n huishoudtrap in het bos. Ik heb een paar keer een salto gemaakt toen het trapje wankelde. Maar gelukkig is de bosgrond zacht. En bij het zagen goed opletten hoe de beide einden van de boom gaan vallen, zodat je niet in de gevarenzone komt.

De grootste klus was een grote boom van zo'n twintig meter die als een weegschaal horizontaal balanceerde op een haagbeuk. Die heb ik in vier keer zagen klein gemaakt, en uit de armen van de haagbeuk bevrijd. Bijna letterlijk. Het laatste stuk hing als een soort kruis in de kruin, maar kon ik met een afgezaagde tak uit de kroon wippen. Hieronder zie je de verschillende fases van het zaagproject.

 Het is nog steeds een enorme chaos in het bos, maar de meest riskante bomen zijn verwijderd, en zo'n dertig haagbeuken krijgen nu weer ruimte om komend seizoen door te groeien.