Gisteren gingen we op bezoek bij collega voedselbosbouwer Myriam Prent in Bergen (NH). Op facebook volgden we elkaars verhaal en nu waren we dichtbij voor een verjaardag van vrienden, die mooie paardenkastanjebomen voor ons klaar hebben staan in Koedijk. Een uitstapje naar Bergen, was ineens niet zo ver om. Dus wilde ik haar tuin wel eens zien en kijken waar zij tegenaan gelopen is en was.

Myriam is een vrouw met veel ervaring en wijsheid. Dit project is als heel veel permacultuurprojecten heel erg IN een gemeenschap ontstaan, waar wij eigenlijk heel erg op de tekentafel starten. Liefst willen ook wij natuurlijk gewoon starten en in de grond wroeten. Anderzijds is het ook heel fijn dat wij straks (als de vergunning er eenmaal is) voor het landschap niet eindeloos met andere partijen hoeven te overleggen, maar gewoon kunnen beslissen. Anderzijds, bij ons gaat niet VANZELF een gemeenschap om het project te dragen ontstaan. Hoewel, daar moet Myriam ook heel hard voor werken.

Onderwerpen die naar voren komen om te onderzoeken richting de toekomst:

• ERF heeft het gebied met biologische landbouw in hoge mate "schoon" weten te houden. Dat is een kwaliteit die wij waarderen. Hoe gaan we voorkomen dat een toekomstige buurman of buurvrouw gezellig met Roundup of iets anders vies in de rondte gaat spuiten. Dan is de bijzondere kwaliteit van het gebied zomaar weg.
• Onze buurman Staatsbosbeheer, kan op zijn grond doen en laten wat ie wil (terecht), hoe gaan onze landschappen goed aansluiten?
• Hoe organiseren we de gemeenschap die de natuur op het Paradijsvogelbosje gaat "dragen"? En welke gemeenschap gaat zich door het Paradijsvogelbosje laten dragen?

We zitten lang te praten en gaan ieder met onze eigen vragen weer uit elkaar. 't Is vast niet onze laatste ontmoeting!

Dank Myriam voor de ontvangst, je boeiende verhaal en je mooie tuin.

Blijf ons vooral verblijden met je verwonderde facebookposts of wat je in de natuur aantreft!