Dat het regent dat is heerlijk. En gelukkig best stevig. In een paar dagen nu zo'n 39 mm regen. Maar zoals al door anderen opgemerkt, als je in de grond graaft, is de ondergrond nog kurkdroog. Dus alle regen is welkom, maar het mag nog wel even doorregenen.

Vanavond vroeg ik mij wel af of het druppels regent, of..... slakken. Nu het eindelijk vochtig is, komen de naaktslakken overal tevoorschijn. Het moeten er nog veel meer zijn dan we zien, want die slakken die mijn terras met gebroken schelpen willen oversteken zijn natuurlijk niet goed wijs.

Een genoegdoening is, dat slakken dol zijn op distels. Ze hebben blijkbaar geen last van de stekels en netels van de Akkerdistel. Maar, zo te zien aan deze foto vinden ze de gekroesde melkdistel nog lekkerder. Ik telde 21 exemplaren op dit toch niet al te florisante plantje. En dan nog zo'n 10 onderweg.

Toen ik toch eenmaal vieze handen had, ben ik nog maar even doorgegaan met rapen. Binnen de korste tijd meer dan honderd slakken uit mijn achtertuintje. Die heb ik maar losgelaten in de bosrand, in de hoop dat ze niet in een dag teruggekropen zijn.

Is dit iets voor Floris z'n nieuwe Facebookgroep Fenologie? Zeldzaam zijn ze niet te noemen.

De slakken hebben al behoorlijk huisgehouden, zodat we een paar Courgettes en een reeks bonen hebben geofferd. Dat betekent dat mijn bonen niet groeien, maar mijn bonenstokken des te meer! Met een vrolijke pruik op de top lijken ze te roepen: Wat nu droogte?

De aardbeien blijven ook niet onberoerd, zoals we op de bovenste foto een slak op heterdaad betrappen.

Maar laat ik niet in mineur eindigen. Ondanks alle droogte is onze tuin nog best indrukwekkend gegroeid, en met de regen lijkt het meteen een groene explosie.

Een sprookjesachtig detail wil ik jullie niet onthouden. Weten jullie waarom dit Amerikaanse

Klaproosje Slaapmutsje wordt genoemd? Kijk zelf maar naar zijn mooie puntmutsje, dat 's avonds los komt van het knopje, zodat er de volgende dag zo'n prachtig oranje bloem (links) tevoorschijn komt.