Sinds twee weken hebben we een nieuwe maaimachine aangeschaft, en een heggenschaar. Ja, hoor ik denken, had je dat niet vijf jaar eerder moeten doen?

Ja, helemaal gelijk, maar dat ontdek je soms pas later. Tot die tijd hebben we ons beholpen met de zeis en bosmaaier. De zeis blijft natuurlijk mijn hart veroveren, dus die schrijven we niet af. Evenmin als de benzine-bosmaaier, het werkpaard om grof maaiwerk te doen. Maar om de wandelpaden van onze kavel een beetje netjes te maaien is dat een heel gedoe.

Maar hoe kies je de juiste maaier? Je wordt op het internet uiteraard dood gegooid met maaiers, maar de meeste zijn bedoeld voor die gazonnetjes, die erbij liggen alsof er een golf-toernooi op wordt gehouden. Wel, die associatie heb ik niemand bij onze kavel horen maken. Wij gingen dus op zoek naar een maaier, die ook op ruw terrein met hoog onkruid uit de weg kan.

Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij een balkmaaier, met een maaibreedte van 78 cm, aangedreven op benzine. Een voordeel van zo'n balkmaaier, is dat die met weinig geweld en weinig geluid het mes heen en weer laat gaan. Zo snijdt of knipt ie het gras en onkruiden door. Het alternatief is een maaier met snel ronddraaiende messen, een soort bosmaaier dus. Een nadeel hiervan, is dat het mes zo snel ronddraait; als die een steen tegenkomt, dan kan die steen 50 meter verder worden geslingerd.

De maaier kwam als een klein pakketje met de postbezorger. Haast te klein naar het leek. De maaier was in delen, en de maaibalk paste er net diagonaal in.

Het was nog een hele klus om de maaier in elkaar te zetten, omdat de beschrijving alleen in het Engels was. Nu kan ik best wel Engels lezen, maar mijn kennis van motoronderdelen in het Engels bleek toch nogal beperkt. En de beschrijving is uitgebreid, zoals blijkt uit deze toelichting van de motoronderdelen. Gelukkig zat dat grotendeels in elkaar. Ik moest mij wel in bochten wringen om de onderdelen aan elkaar te knopen.

Als je zo'n nieuw apparaat hebt, is het uitproberen voor de eerste keer toch spannend. En stagiaires Finn en Senna vonden het reuze spannend om hiermee te werken, dus ik had ook twee kritische pottenkijkers :-).

Olie en benzine erin, en dan starten maar. Eigenlijk liep de motor meteen als een zonnetje. Toen nog leren omgaan met de koppeling en het inschakelen van de maaibalk. Als eerste hebben we het rondje om onze kavel gemaaid, waarbij we alle paden in één keer gemaaid hebben. Langs de bosrand zijn we drie keer heen en weer gegaan, om het pad ietsje breder te maken, maar ook om de machine beter te leren kennen. Ook een goede plek om de stagiaires Finn en Senna te leren werken met deze nieuwe maaier.

Heel belangrijk is dat de maaier zelf rijdt.Dat hebben we vooral op de aardwal uitgeprobeerd, want daar stond het onkruid meer dan een meter hoog, met flink houtige stelen. Eigenlijk maait ie er moeiteloos doorheen. Het meeste werk is dan nog om de afgemaaide plantenresten af te voeren. Op de takkenril, naar de composthoop of op een soort hooibergje.

Nu gaat het maaien van de paden dus een stuk makkelijker. Maar dat is niet genoeg, want het gras en kruiden groeien niet alleen op het pad. Ze groeien ook hoog naast het pad, en met regen en wind vallen ze om en komen ze dwars over het pad te hangen.

Daarvoor hebben we nu een Accuheggenschaar gekocht. Daarmee  kunnen we alle overstekende planten in één keer afmaaien, zodat er geen planten meer over het pad vallen. Ook hebben we de heggenschaar uitgeprobeerd op de haag met botanische rozen. Dat is met een snoeischaar altijd een heel gedoe, met schrammen en half gescheurde kleren als gevolg. Nu kunnen we beter afstand houden en een mooie haag scheren. Goede uitvinding zo'n heggenschaar, en O zo handig, een accu zonder snoer.

Wel ben ik nog voorzichtig met deze apparatuur. Het is niet bedoeld om vingers of tenen tussen te steken. Want een heggenschaar ziet niet het verschil tussen een rozentak en een vinger. Dus dat is de eerste les aan de stagiaires (en aan mezelf). Wel mooi dat zo'n heggenschaar een dubbele schakelaar heeft: alleen als je de heggenschaar met twee handen indrukt, gaat de moter aan. Als je dan een beetje bij elkaar uit de buurt blijft (anderhalve meter Corona-afstand is een goed idee) dan is het veilig genoeg.