Vorige week zijn de werkzaamheden aan de Frederik van Eedenweg afgerond. We hebben een weg!

Behalve dat de weg is aangelegd, hebben alle bewoners ook een inrit gekregen. Dat was bij de meeste bewoners maatwerk, zo ook bij ons.

Wij wilden een extra brede strook grastegels langs de weg, omdat er bij ons regelmatig extra geparkeerd wordt. En omdat er regelmatig auto's bij ons op de inrit keren, hebben we de inrit met betonklinkers een meter dieper laten aanleggen. Zo kunnen de auto's keren, zonder dat ze van de inrit af hoeven te draaien.

Toen de wegwerkers aan onze inrit begonnen, merkten we, dat de banden met een straal van R=2, dus een straal van twee meter, toch krap aanvoelen. Daarom hebben we de inrit een ruimere bocht meegegeven. Een aantal banden van R=6, en de inrit begint al in een hoek die direct breder wordt. 

De wegwerkers hebben de berm eerst flink uitgegraven. Vandaar dat er halverwege het werk een forse berg puin op de weg ligt. Als de banden zijn vastgezet met stampbeton en de bodem voor de grastegels is aangetrild, ziet het er weer strak uit. 

Nu de weg gereed is, kunnen we onze eigen inrit laten aansluiten op de inrit die de wegwerkers hebben aangelegd. 

Daarvoor laten we vijf bigbags van ieder een kuub gewassen schelpen leveren. De vrachtwagen kan net de weg op draaien en met z'n kraan lossen.

We kunnen 28 kunststof grindtegels van onze buren Marjon en Bertel hergebruiken. Fantastisch! 

Het is onhandig, dat twee bigbags schelpen op de inrit staan. Dus die moet ik eerst leegscheppen, voordat ik de grindmatten in de inrit leggen. Daarna vullen we de matten met schelpen, en is de inrit zowaar gereed. Op deze warme dagen wel een klusje dat je met een douchebeurt beëindigt. Maar dan heb je ook wat. Als we ook het jonge gras zien ontkiemen, dan wordt het straatbeeld compleet. We zullen de afzetpaaltjes en lint nog een aantal weken houden, om te voorkomen dat het jonge gras wordt overreden en kuilen ontstaan voordat de grasmat stevig genoeg is.