Afgelopen zondag hebben we niet alleen onze weg ingewijd, maar ook een lezing gehouden in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje, over Frederik van Eeden. Hij is de naamgever van onze weg, en niet voor niets. Volgens de bedenkers van de straatnamen moesten we namen kiezen van Grote Denkers en sociale vernieuwers. Oorspronkelijk had de naamgevingscommissie voor ons de naam van Robert Fruin in gedachten. Dat vonden we niet klinken. Toen bleek dat deze Fruin het niet zo op had met algemeen stemrecht, hebben we dat aangegrepen om een andere straatnaam te vragen. Daarbij hebben we een lijstje ingediend waarop Frederik van Eedenweg als eerste prijkte. Zo is het gekomen.

We hebben beide wel De Kleine Johannes gelezen in onze schooltijd, en we wisten ook van de Kolonie Walden, maar verder niet zoveel. Dus het was heel leuk en interessant om de presentatie van Roel Jonker van het Frederik van Eeden Genootschap bij te wonen. Hier zien we Frederik staan voor één van de hutjes die op Walden zijn gebouwd.

Na alle Corona perikelen vind ik het nog steeds niet gewoon dat we een flinke groep mensen in onze Tuinkamer kunnen verwelkomen. Maar daar is die wel voor gemaakt! We wisten niet van tevoren hoeveel buren de lezing zouden bezoeken, maar al een half uur van tevoren stromen ze binnen.

We hebben de beamer gereed gezet, en zo'n dertig stoelen, maar we moeten er zelfs nog wat bijzetten. Het voelt ook feestelijk, en sommigen hebben al lawaai-instrumenten bij zich voor de volgende inwijding van de Frederik van Eedenweg. Vandaar deze compromitterende foto van Jan en Harry.

Roel Jonker heeft veel te vertellen, maar maakt er graag zelf ook een uitje van en heeft zijn vrouw ook meegenomen. Jannie, die voor de lezing het contact heeft gelegd, raakt al snel persoonlijk in gesprek met Roel en zijn vrouw.

Roel leest enkele gedichten voor en fragmenten uit De Klein Johannes. Direct valt weer op wat een innemende en poetische taal Frederik van Eeden schrijft. Frederik van Eeden maakte veel contacten in binnen- en buitenland, in artistieke kringen van schrijvers, en vooruitstrevende artsen en psychiaters, tot en met Freud. Hij reisde ook veel en in Amerika deed hij bij Thoreau inspiratie op voor een sociale Kolonie, die hij naar het voorbeeld van Thoreau ook Walden noemde. Die verrees in Bussum, mede met steun van de familie van zijn toenmalige vrouw Martha van Floten en andere gegoede kringen.

Walden was niet een enorm succes, door de botsing van idealisme en gebrek aan praktische uitwerking. Volgens Van Eeden moest je alleen werken als je er zin in had, en zo waren er veel die in de Kolonie wilden zijn, zonder bij te dragen aan de productie van eten, landbouw, bouwen enz. Wel lijkt een bakkerij enkele jaren succesvol, todat deze na ruzies uit Walden vertrekt, maar wel de naam Bakkerij Walden blijft voeren.

Het was een roerige tijd tussen 1898 en 1907, en de jaren erna leiden naar de Eerste Wereldoorlog, waarin Nederland weliswaar neutraal was, maar het ontnam Frederik van Eeden wel veel internationale contacten.

Aan het einde van zijn leven zou Frederik van Eeden geestelijk zijn gaan 'dwalen'. Alzheimer en Parkinson worden genoemd. Een filmpje doet mij ook wel denken aan psychiatrische toestand. We zullen het nooit weten. Frederik van Eeden zal wel verbitterd zijn geraakt door het verlies van contacten met kunstenaars en internationale voorvechters van sociale vernieuwing. De dood van zijn zoon Paul, heeft geleid tot het boek Paul's ontwaken, maar heeft grote impact op zijn leven. En z'n financiële situatie zal er ook niet aan hebben bijgedragen. Wel schijnt hij met zijn tweede vrouw Betsy van Hoogstraten een aantal jaren gelukkig te hebben samengeleefd. Voor onze wijk is het nog een leuk weetje, dat Frederik van Eeden ook schreef onder het pseudoniem Cornelis Paradijs. Dan zitten we met de Paradijsvoelweg en het Paradijsvogelbosje toch dicht bij dezelfde bron van inspiratie.......

Roel en z'n vrouw lopen nog mee in de stoet voor de inwijding, wat gelegenheid biedt voor een goed belichte foto. Roel, en de 'rituelen commissie', dank voor het organiseren. Het was informatief, leuk en gezellig. En hiervoor hebben we de Tuinkamer zeker ook gebouwd.