Gegevens

De aanvraag eerste fase van de omgevingsvergunning hebben we 8 april al ingediend. Die ging over hoe de kavel er planologisch uit zou gaan zien.

Nu dienen we de feitelijke bouwaanvraag in. We doen dat in OLO.nl. Er moeten heul veul bijlagen bij, dus het is een hele klus.

De schetsen zien er als volgt uit:

Nu maar afwachten hoe de beoordelaars van de gemeente er naar kijken.

 

Gegevens

Gisteren (26 juni 2015) was er een bijeenkomst georganiseerd door Vereniging Buitenstad gewijd aan de ontwikkelingen in Oosterwold. Wij mochten ook in vijf minuten een pitch geven van ons initiatief. Genoeg te vertellen uiteraard, maar dik dat verhaal maar eens in tot vijf minuten. Ons initiatief Paradijsvogelbosje sluit immers eerder aan bij een barbecue op midzomernacht dan bij een elevator pitch. Maar toch een poging gewaagd.

Buitenstad richt zich op de kwaliteit van groen en ruimte in en rondom Almere. Als onze droom is: een landschap maken, dan gaat dat uiteraard over groen en ruimte.

Ons initiatief ligt geografisch wat noordelijker dan de meeste andere initiatieven in de buurt van het Kathedralenbos. Om precies te zijn, aan de Paradijsvogelweg, den zuiden van de kleine strook bos van Staatsbosbeheer. Maar als je vanuit de hoek van de weg en het bosje kijkt, dan zie je een vlak akkerland, waar nu alleen minuscule uienplantjes ontkiemen. Ook dat heeft zijn eigen schoonheid, maar voelt niet als een landschap om ‘in te zijn’. Alhoewel een groep reeën daar anders over schijnt te denken, en veelvuldig gesignaleerd wordt in de buurt.

Wij zijn, gefascineerd door de bosrand en de mooie dubbele rij iepen begonnen om een kavel te schetsen met veel water en bomen, kruidenweiden. Vooral veel afwisseling van biotopen, gestuurd door zon, schaduw, hoog, droog en laag, nat.

Onze kavel is wat groter dan een standaardkavel. Wij hebben een combinatie gemaakt van een landbouw en een landschapskavel, omdat wij wat meer ruimte wilden gebruiken voor de landbouw activiteiten, en omdat wij graag een natuurlijk landschap vorm willen geven, dat niet afgesloten is, maar juist uitnodigt voor buurtbewoners en andere bezoekers om er te komen, mee te werken, rond te kijken, of zelfs een openluchtconcertje bij te wonen.
Een kerngedachte van Oosterwold zou kunnen (en moeten) zijn, dat initiatiefnemers in hun omgeving een meerwaarde creëren in het landschap. Een meerwaarde die er nu nog niet is. Sterker nog, Oosterwold biedt ruimte om meerwaarde te creëren waaraan we nu nog helemaal niet denken. Die ook de gemeente ons niet voorschrijft, en die geen planoloog in zijn sterrenkijker voorziet.
Onze verwachting is dat we op onze kavel een zeer kleinschalig gevarieerd landschap maken, dat een combinatie wordt van landbouw, natuur, recreatie, cultuur, en wonen.

 Maar we hebben ook al verder gedacht dan onze eigen kavel. Want je moet als initiatiefnemer deelnemen aan de opbouw van een wijk, met een gemeenschappelijke toegangsweg en wandelpaden. Daarvoor hebben we een plan met een contour van de toegangsweg, die aan toekomstige buren veel ruimte biedt om zelf hun kavel te bepalen, maar toch ook de structuur van de wijk vastlegt, zodat iedereen die er gaat wonen kan inschatten waarmee je te maken krijgt. De weg en gedeelde wandelpaden moeten immers ook gezamenlijk worden onderhouden.
Eigenlijk is voor de bijeenkomst van Buitenstad die wijk een interessant aandachtspunt. Want uiteraard moet er een weg worden aangelegd, die liefst efficiënt alle kavels verbindt. Maar wat doet dat met de kwaliteit van de ruimte? Als er vanaf de start een halfverharde weg wordt aangelegd, dan krijgt dat vanzelf een landelijke sfeer. Bijkomend voordeel is dat bezoekers geen 80 km per uur gaan crossen op die weg, waar hopelijk straks ook kinderen spelen.

Een van mijn stokpaardjes is dat water een belangrijke kwaliteit toevoegt aan de ruimte. En in grote delen van Oosterwold, zo ook in onze wijk, ligt al het water opgesloten in drainagebuizen onder de grond. Dat gaat veranderen. Er staat ook iets over in de regels van Oosterwold, maar dat verplicht ieder initiatief alleen tot een soort postzegel vijver die de wateropvang van het bebouwde oppervlak compenseert. Omdat onze kavel vrij groot is, kunnen we alleen al op onze kavel een flinke plas water aanleggen, die overigens grotendeels uit ondiep moeras zal bestaan. Ook komt er een smal slootje dat voor afwatering dienst doet. En als er straks buren komen, kunnen we meerwaarde aan die watertjes geven, door sloten en vijvers met elkaar te verbinden. Dan kunnen vissen en andere waterdieren zich gemakkelijk verspreiden. Het zou toch een kroon op Oosterwold zijn, als er zich over een paar jaar ringslangen zouden gaan vestigen?
Wij maken twee woningen. Een pionierwoning, ongeveer zo groot als een Landal-huisje. En een grotere woning, die overigens voor de helft uit een agrarische schuur bestaat. Met name die grote woning krijgt een bijzondere plek in het landschap, omdat deze aan twee zijden aansluit op een langgerekte aardwal, die overgaat in een begroeid kruidendak. Vanuit de Paradijsvogelweg zal je dus vooral een oplopende groene helling zien die de woning grotendeels aan het zicht onttrekt. Tegelijk zal die helling een contrast vormen met het verder zo vlakke landschap van Oosterwold. Een contrast dat zich ook voortzet, omdat de verhoogde aardwal en het dak zich lenen voor een afwijkende beplanting met een vegetatie die past bij een droger en voedselarmer biotoop.

Regels en hindernissen

Op de bijeenkomst van Buitenstad heb ik ook een paar opmerkingen gemaakt over de regels van Oosterwold en de vergunningsaanvraag waar wij nu middenin zitten. Dat levert voor ons nu een aantal hindernissen op, die we hopelijk spoedig achter ons kunnen laten.  
Er blijkt nogal wat discrepantie te zijn tussen de manier waarop de regels voor Oosterwold in de Anterieure Overeenkomst zijn terecht gekomen, en waarop ze nu bij de vergunningsaanvraag worden getoetst. Daaraan wil ik graag een stelling wagen, namelijk dat het een misvatting is om de toewijzing van de vergunning te gebruiken om de regels van Oosterwold te handhaven. Dat dreigt nu wel te gebeuren, omdat Vergunningen minutieus wil toetsen of iedere meter wel de juiste bestemming krijgt, en voldoet aan de percentages die zouden moeten gelden voor Oosterwold. Terwijl het onderscheid tussen verschillende invullingen veelal arbitrair is. Of je iets nu stadslandbouw, landschappelijk groen, verspreid groen, of (recreatief) water. Wat doet dat ertoe? En nog erger: waar blijft de vrijheid en ruimte voor initiatieven, als je iedere tegel van je terras in je bestemmingsplan moet vastleggen?
Ik denk dat het veel beter is, om de regels over percentages en functies op de kavel alleen globaal  te toetsen in de vergunning, en meer precies in verhoudingen vast te leggen in de koopovereenkomst van de grond. Dan kan vervolgens een Vereniging van eigenaren de taak op zich nemen, om met name die belangrijke functies van toegankelijkheid en begaanbaarheid zelf ter hand te nemen, zonder dat de gemeente Almere als een politieagent moet toezien en handhaven. Dat lijkt daarom een zinvolle zienswijze op het nieuwe ontwikkelplan, en misschien ga ik dat wel indienen ook. Dat kan nog tot 27 juli, en het plan is te vinden op http://www.ruimtelijkeplannen.nl/documents/NL.IMRO.0034.OP5alg01-on01/b_NL.IMRO.0034.OP5alg01-on01_tb.html (de link op de website van Almere werkt niet).
Ook andere partijen dan de gemeente leveren een bijdrage aan het hindernisparcours. Zo blijft het erg moeizaam om met de leveranciers van stroom, water en kabel afspraken te maken. Die kijken liever de kat uit de boom, en lijken daarmee erg op de vertraging en weerstand te koersen.
Ook merken we dat Staatsbosbeheer weinig coöperatief is. Zo kregen we een bericht dat ze alleen willen overleggen met Stichtingen of Verenigingen en niet met ‘individuele’ buren, hoewel zij ons met 110 aangrenzende meters toch als een relevante gesprekspartner kunnen beschouwen. Ook staan zij afwijzen tegen het idee van een pad door het bos, omdat ze daarmee aansprakelijk zouden kunnen worden voor schade of letsel van wandelaars. Kortom, daar is nog een en andere te overwinnen om die zo begeerde kwaliteit van groen en ruimte voor de bewoners van Oosterwold verder vorm te geven.
Ik heb mijn pitch gisteren beeindigd met de vraag: gaat het lukken? We denken van wel, maar het zou ontzettend helpen als we een paar hindernissen soepel zouden kunnen wegnemen. De onduidelijke planning van het vergunningstraject is daar één van. Maar een veel belangrijkere stap is wanneer wij in onze buurt buren kunnen verwelkomen, en samen die plannen kunnen afstemmen, om de wijk vorm te geven.
In de discussie na afloop van de pitches kwam in verschillende vragen en opmerkingen naar voren, dat er buiten de initiatieven en marginale invulling van wijken en toegangswegen, weinig of geen visie of plan lijkt te zijn, hoe die initiatieven en wijken onderling zouden moeten en kunnen samenhangen om zodoende tot die ‘kwaliteit van groen en ruimte’ bij te dragen, die we allemaal zo graag tot grote bloei willen doen komen in Oosterwold. Hopelijk krijgt die nodige samenhang meer aandacht op de conferentie die de Vereniging Buitenstad op 14 oktober hoopt te organiseren.
Ik was mijn ingestudeerde laatste zin vergeten, dus die haal ik graag hier nog in: Vorige week kocht ik voor Marie-José een boek: De tuinbaas en zijn buitenplaats. Nu in boekhandels in de aanbieding, met fantastische verhalen vanuit de beleving van die tuinbazen. Ik hoop dat er over 25 jaar, als wij oude knarren zijn, een nieuwe editie zal verschijnen, waarin tenminste één of twee buitenplaatsen in Oosterwold worden bezongen door hun tuinbazen, jong en oud. 

Gegevens

Onze collega blogger "Bouwen in Oosterwold" uit in zijn blog de gemiste kansen in het nieuwe ontwikkelplan Oosterwold. Waar blijft de vrijheid en het beeld dat initiatiefnemers zo veel mogelijk onderling moeten regelen. Door het projectontwikkelaars moeilijk te maken, wordt het ook groepen initiatiefnemers moeilijker gemaakt. Iets met "kind en badwater"? Op basis van zienswijzen kan dit natuurlijk nog veranderen!

Op facebook lezen we dat er veel mensen zijn die zich zorgen maken en het idee hebben dat hun (gezamenlijke) plan of idee wellicht niet mogelijk is. Daar worden we verdrietig van.

Gegevens

Een paar weken geleden hebben wij gemeld dat we aan het stoeien waren met hoe we een en ander in installaties moesten gieten.

Vandaag zijn de EPC berekeningen binnen gekomen:

Beide woningen scoren daarmee binnen de norm van bouwbesluit 2015, namelijk 0.4.

De optimalisaties die voortvloeiend uit de isolerende werking van de aardwal is daarbij niet meegenomen. Dat geldt ook voor de isolerende en tenminste verkoelende werking van het grasdak.

Onze onverwarmde schuur isoleert ons woonhuis enorm, maar ook dat hebben we niet door laten rekenen. Doordat we nu al onder de norm zitten hoeven deze maatregelen (waar de waarde lastiger aantoonbaar is en veel discussie vergt) niet in de bouwaanvraag verwerkt te worden. Eén discussiepuntje minder.... Jaja, we worden risicomijders.....

 

 

Gegevens

De belangstelling voor Oosterwold groeit. Ook in ons hoekje komen langzaam maar zeker nieuwe initiatieven in zicht.

Komen jullie ook allemaal op de picknick van 12 juli? Wij zouden het leuk vinden jullie daar te treffen.

Gegevens

En eindelijk is het zover!

Het definitief ontwerp voor beide woningen is klaar!

Wij zijn tevreden. Nu op weg naar alle technische uitwerkingen zodat we rond 1 juli de vergunningaanvraag tweede fase in kunnen dienen.

Hiermee zijn we bij het grote huis begonnen:

En zo ziet het er nu uit:

 

En voor het kleine huis begonnen we zo:

En komen we nu zo uit:

Wij zijn blij! Nu nog even zorgen dat de gemeente het met ons eens is......

Gegevens

Gisteren gingen we op bezoek bij collega voedselbosbouwer Myriam Prent in Bergen (NH). Op facebook volgden we elkaars verhaal en nu waren we dichtbij voor een verjaardag van vrienden, die mooie paardenkastanjebomen voor ons klaar hebben staan in Koedijk. Een uitstapje naar Bergen, was ineens niet zo ver om. Dus wilde ik haar tuin wel eens zien en kijken waar zij tegenaan gelopen is en was.

Myriam is een vrouw met veel ervaring en wijsheid. Dit project is als heel veel permacultuurprojecten heel erg IN een gemeenschap ontstaan, waar wij eigenlijk heel erg op de tekentafel starten. Liefst willen ook wij natuurlijk gewoon starten en in de grond wroeten. Anderzijds is het ook heel fijn dat wij straks (als de vergunning er eenmaal is) voor het landschap niet eindeloos met andere partijen hoeven te overleggen, maar gewoon kunnen beslissen. Anderzijds, bij ons gaat niet VANZELF een gemeenschap om het project te dragen ontstaan. Hoewel, daar moet Myriam ook heel hard voor werken.

Onderwerpen die naar voren komen om te onderzoeken richting de toekomst:

  • ERF heeft het gebied met biologische landbouw in hoge mate "schoon" weten te houden. Dat is een kwaliteit die wij waarderen. Hoe gaan we voorkomen dat een toekomstige buurman of buurvrouw gezellig met Roundup of iets anders vies in de rondte gaat spuiten. Dan is de bijzondere kwaliteit van het gebied zomaar weg.
  • Onze buurman Staatsbosbeheer, kan op zijn grond doen en laten wat ie wil (terecht), hoe gaan onze landschappen goed aansluiten?
  • Hoe organiseren we de gemeenschap die de natuur op het Paradijsvogelbosje gaat "dragen"? En welke gemeenschap gaat zich door het Paradijsvogelbosje laten dragen?

We zitten lang te praten en gaan ieder met onze eigen vragen weer uit elkaar. 't Is vast niet onze laatste ontmoeting!

Dank Myriam voor de ontvangst, je boeiende verhaal en je mooie tuin.

Blijf ons vooral verblijden met je verwonderde facebookposts of wat je in de natuur aantreft!

 

Gegevens


Oosterwold groeit snel. In ieder geval het aantal enthousiastelingen. Het leuke is wie enthousiast wordt ook meteen zo heerlijk en volledig enthousiast is. 

Op facebook verschijnen ineens allemaal nieuwe kaarten. En onze toekomstige buurvrouw heeft een intentieovereenkomst getekend. En moeten nog een of meer enthousiastelingen tussen anders kunnen we de weg niet realiseren, maar dat komt vanzelf. En er blijkt nog een groene stip te staan. Wie is die groene stip op nummer 047? We leren je graag kennen!

Maar ook in de omliggende velden komen langzaam maar zeker stippen te staan. 

 

Hieronder de niet ingezoomde kaart. 

 

Gegevens

Wij gaan op onze grote woning een grasdak aanleggen. We zijn nieuwsgierig af we in Oosterwold meer van dit soort daken zullen zien.

Omdat wij voor een doorgaande groene vlakte vanaf de heuvel willen kiezen wij voor een matig intensief grasdak aanleggen.

Hieronder wat informatie over verschillende soorten groene daken:

 

Een filmpje over sedumdaken:

 

 

Groene daken isoleren niet in de winter, maar (hoe dikker het dak is) wel verkoelend in de zomer. Je dak gaat zo'n twee keer zo lang mee, omdat het in de zon niet licht te "blaken", maar keurig koel blijft.

In de onderstaande video worden ook de verschillen tussen de verschillende daken uitgelegd.

De subsidie die in Amsterdam wordt gegeven, wordt (helaas) in Almere niet gegeven.

 

 

 

Bij het Aardehuis in Olst Wijhe maken ze een dak zoals wij dat waarschijnlijk ook gaan doen.

Je kunt hiervoor kijken op de website van Aardehuis. Op de dianage en wortelwerende laag leggen zij verteerbare uienzakken gevuld met compost. Daarop leggen ze aarde waarin de zaden kunnen wortelen. Na twee weken is de grond zaaiklaar en worden gras en kruiden ingezaaid.

 

In gesprek met de architect (die we daarop niet hadden uitgezocht, dus hem treft hierin geen blaam) blijken de verschillen met gewone bouw. Hij spreekt over het water zo snel mogelijk van het dak hebben (minder belasting) terwijl wij het water zo lang mogelijk vast willen houden (anders verdrogen immers de plantjes....). We komen er samen wel uit. Hij weet de juiste dingen en wij ook. We vullen elkaar aan en zullen er wel komen.

Volg onze website als je wilt volgen hoe we verder gaan met dit dak, of het ons lukt etc.

 

 

Gegevens

In onze vriendenkring gaat het Paradijsvogelbosje ook steeds meer leven. Hoe we dat merken?

Nou, her en der vandaan worden ons stekken aangeboden. Stekken die anders als onkruid of in de weg staand weggehaald worden, worden nu met zorg opgekweekt. Zo kwamen G en A vanochtend langs: We hebben een kastanje in een pot staan en die is al 1,20 m. hoog. Die mogen jullie volgend jaar hebben, als ie op een mooi plekje komt te staan. I houdt in Haarlem zijn esdoornstekken apart.

Onze kinderen hebben M. voor Vaderdag vorig jaar een zaaibak met corsicaanse dennen gegeven. Het zijn de zaden uit de dennenappel voor ons huis. En die is weer een opgekweekte boom uit een dennenappel die R met M samen in de zomervakantie van 1999 op Schiermonnikoog hebben meegenomen en opgekweekt. De dochters van G en A Dus over 15 jaar aan de Paradijsvogelweg......

En dan hebben we nog de pot met een hazelaar uit de tuin van M. en C. in Amstelveen staan.

Verder staan langs onze schutting nog 8 struik en klimrozen. Aan het eind van de winter heb ik 22 stekken uitgezet, 8 daarvan hebben nu nieuwe blaadjes. Aan de andere schutting staan er nog 2 of drie van de klimroos.

En zelf kan ik nergens meer rondlopen zonder op "restplaatsen" nieuwe stekken van vanalles te zien. Het liefst zou ik met een kruiwagen rondlopen en al die stekjes ophalen. Maar ja, ik heb geen plek om een en ander kwijt te raken.

De bramen laten we dit jaar lekker verwilderen. Zo hebben we aan het eind van de zomer veel takken voor september stekken.

Elke plant die gesnoeid moet in de tuin wordt ook door mij gestekt. Zo was gisteren de forsythia aan de beurt. Ruim twintig stekken staan nu in de potten. Ik ben benieuwd of ze het gaan redden. Voor snoeien moest het nl nu, maar voor stekken eigenlijk een beetje later. Als het nou niet te hard vriest. ......

En dan hebben we natuurlijk nog de sloten bij de boerderij van A en R in Eibergen, waar ongemerkt van alles in de sloot staat. A. haalt deze planten normaal weg, dit jaar blijven ze staan zodat wij ze in het najaar of volgend voorjaar mee kunnen nemen.

Iedereen denkt en kweekt dus met ons mee. En dan nog heb ik geenzins het idee dat er in het najaar en voorjaar nog een heleboel planten en zaden bij moeten. Wat mag er van jou in ons Paradijsvogelbosje staan?

 

Gegevens

Bij het begin van de besluitvorming rondom Oosterwold (2013) zijn een aantal interviews gehouden die de verwachtingen van verschillende mensen bij Oosterwold schetsen. Casla verzorgde de tentoonstelling U & Oosterwold. Ook in Oosterwold kennen we geschiedenis (zelfs nu er nog geen huizen worden gebouwd.)

Hieronder een aantal van de filmpjes die de verwachtingen schetsten. Leuk om te kijken. Leuke filmpjes, hoewel ik bij het derde filmpje het geluid uit heb gezet......

Een  architect:

 

 

 

Zorgverleners 

 

 

Fruittelers

 

 

Een initiatiefnemer

 

 

De stadsboeren: Tom en Tineke

 

 

Een rondrit door Oosterwold

 

 

Dank aan de polderpionier (facebook) voor de attentie op een aantal van deze filmpjes.

 

Gegevens

Eén van de moeilijkste dingen rondom het ontwerpen van een huis (naast de kosten in de klauwen houden) vind ik persoonlijk het kiezen van de verschillende systemen voor installaties in huis. En dat je iedere installateur weer uit moet leggen hoe anders het gaat in Oosterwold.

Voor riool lijkt het allemaal het meest duidelijk: we werken met een helofytenfilter en een bezinktank. Vooralsnog met gescheiden systemen voor de twee huizen, maar misschien met één filter en twee tanks.

Voor electriciteit gebruiken we het net als mega batterij en leggen we een groot aantal zonnepanelen op het dak. (Ze worden zelfs het dak! Dat vinden we mooi)

Ook voor het water lijkt het allemaal helder: gewoon op het net. Stiekem wil ik eigenlijk ook nog wel m'n wc met grijswater spoelen, maar dat lijkt niet zo haalbaar. (kleine ruimtes, onhandige wateropvang bij grasdak).

Maar dan: verwarming en warm water!

Iedereen wil ons aan de aardwarmte hebben, maar dat mag niet in verband met de diepte ( en de ondiepe systemen lijken vooralsnog te onrendabel).

Zonnecollectoren en zonneboiler kunnen evt in het grote huis, maar dan is wel voorwaarde dat ze kwa maat bij de zonnepanelen passen.

We willen zelf graag een betaalbare houtkachel, die eventueel ook de vloer verwarmt. De vloer van de schuur (grote huis) moet aan- en uitschakelbaar zijn, want die wordt niet altijd verwarmd.  En wanneer hebben we dan genoeg? Moet er nog een electrische boiler bij? En kan dat wel hout en zonneboiler en electrisch verwarmen?

Ik kan met geen mogelijkheid voorspellen hoeveel we gemiddeld en bij pieken nodig hebben. Kortom er moet nodig een expert bijkomen, maar wie is goed in dit soort dingen? Ik vind het maar bar ingewikkeld, maar ook hier gaan we op enig moment uitkomen. (hoop ik)

 

Gegevens

Waar begin april de ene beslissing over de andere heen buitelde en er van alles te bloggen was, is het nu op dat front wat rustiger. De bevestigingen van de aanvragen eerste fase bouwvergunning en waterverguning zijn binnen. En het is angstvallig stil. Beetje weird eigenlijk.

Er zijn twee mensen die een intentieovereenkomst hebben getekend in onze hoek, maar de wensen liggen niet allemaal tegen elkaar aan. We wachten even af en gaan op enig moment met elkaar om tafel.

 

 

 

 

Gegevens

Nu nog in Hoofddorp, en met ons hoofd al veel in Oosterwold.

Maar als het zoals nu een week mooi weer is knalt het groen uit de grond en springen de fruitbomen in bloei.

Ja daaraan merk je dat de bomen hier in Hoofddorp al ruim tien jaar de kans hebben gehad om te groeien.

Maar met een beetje goede wil planten we dit najaar de eerste boompjes in Oosterwold. Dat zal dan volgendjaar nog geen appels, pruimen of walnoten opleveren, maar dat is slechts een kwestie van laten groeien.

Het is heerlijk wanneer zulk mooi weer je het idee geeft dat je in de natuur kunt leven. En van de natuur kunt leven.

Dat je met verwondering naar het openen van de knoppen van de ginko blijft kijken, en de rode Acer.

En hommels die de kersenbloesem bevruchten. Helaas niet voor ons. Want de kersen zijn allemaal voor de kauwtjes, de houtduiven en de eksters. Die zullen straks niet rusten voordat alle kersen genuttigd zijn. Gelukkig is er nu eerst bloesem.

En als we eenmaal in Oosterwold wonen, komt er vast net zo'n tijger bij ons wonen, als deze buurpoes Luki. Kan die woelmuizen vangen.

Gegevens

Terwijl we deze week nog mijmerden over hoeveel nieuwe mensen we hadden leren kennen, doordat we in Oosterwold een plannetje hebben, rijpt bij één van de andere initiatiefnemers het idee dat Zonne op de foto hiernaast ze aan de hand deed: ze willen buren worden!

En hoewel we altijd met de verwachting hebben geleefd dat zich op enig moment mensen gingen aansluiten wordt dat nu toch werkelijkheid. En daar worden we toch best een beetje opgewonden van. Uiteindelijk tellen mensen in je buurtje toch nog net effe meer dan een mooi huis,  bomen, struiken en zelfs hangbuikzwijntjes.

En ze willen ook muziekmaken! En grappig, want waar wij juist dachten: we gaan naar buiten, wij hebben geen (kleine) kinderen meer, willen zij (en ze zijn niet de enige belangstellenden die zo denken) juist met hun kinderen naar buiten. Lekker in de modder spelen, hutten bouwen.

De initiatiefnemers melden hun keuze bij Esther. We gaan rustig in gesprek en kijken waar we uitkomen. Maar andere belangstellenden blijven natuurlijk van harte welkom!

 

Gegevens

 

Sinds we in de kerstvakantie onze website hebben geladen, zijn er 1000 individuele verschillende bezoekers op onze website geweest. Een aantal mensen hebben ons via de website benaderd over buren worden. Soms ging dat echt over onze wijk. Andere zijn elders in Oosterwold aan het landen. 

Vanaf de voorjaarsvakantie eind februari hebben we op facebook zo’n 50 nieuwe vrienden gemaakt. Op facebook heeft een tiental mensen moeilijke en makkelijke vragen per facebook gestuurd.

Daarnaast zijn we via Esther, de gebiedsregisseur benaderd door een aantal mensen. We hebben zo’n 10 mensen/gezinnen “live” gesproken.  Over het algemeen krijgen wij heel veel energie van deze vragen. Het zijn namelijk bijna altijd mensen met een spannend plan of met een grote (of juist heel kleine) droom. Het gonst rond Oosterwold en rond het Paradijsvogelbosje.

En dan denk ik weer aan onze droom: met een mooi landschap onszelf, onze vrienden en ook onze bevriende (toekomstige) buren. Op vrijdagochtend een appje rondsturen en ’s avonds met een groep muziekmaken en pizza bakken of soep koken. En natuurlijk zijn we ervan overtuigd dat het een keer gaat lukken die buren…. Vandaag zou zo leuk zijn.

Het alleleukste is eigenlijk dat we nu al zoveel leuke reacties van mensen krijgen, die ons willen helpen, ideeën hebben. We leren heel veel van de (spannende) ideeën van anderen en eigenlijk zijn we vooral ook heel verbaasd over hoeveel mensen toch heel serieus met wilde plannen bezig zijn. En de laatste ontwikkelingen: ook de eerste (lieve en heel praktische) reacties van omwonenden!

Dus: Op nog heel veel leuke ontmoetingen!

 

Gegevens

Vorige week meldden we dat we de ruimtelijke ordeningsprocedure waren gestart. Althans dat dachten wij op dat moment. We hadden namelijk netjes alles ingestuurd naar de gemeente, die ons intern naar een andere ambtenaar doorstuurde, want die ging erover. Kortom wij sturen onze materialen in, proberen telefonisch contact te maken, maar dat lukt een week lang (!) niet. En ... en dat baart ons zorgen, we krijgen geen ontvangstbevestiging. Na een week lezen we de blog van onze collega blogger die in vrijwel dezelfde fase zit als wij, dat hij bij www.omgevingsvergunning.nl heeft ingediend. Kortom eerstvolgende dag dat er bij de gemeente weer iemand bereikbaar is, toch nog maar een aantal keer gebeld. Het blijkt dat wij ook voor deze eerste fase via dit loket moeten. Het loket blijkt niet gemaakt voor bijzondere aanvragen als die van Oosterwold, dus uiteindelijk hebben we alles er maar als bijlagen ingeplakt.

Gelukkig hebben we nu een digitale bevestiging van zowel de omgevingsvergunning als de watervergunning. En nu 26 weken duimen draaien dan maar....

Gegevens

Zou het dan nu gaan lukken?

Afgelopen weekend waren alle documenten binnen om de ruimtelijke ordeningsaanvraag te kunnen doen. We kunnen nog niet de vergunningen aanvragen omdat de ontwerpen nog niet helemaal klaar zijn. Desondanks kan de ruimtelijk ordeningsprocedure worden gestart. Deze procedure duurt nl. veel langer.

Voor de RO procedure leveren we een enorm pakket papier aan dat zelfs niet in één keer via wetransfer verstuurd kan worden. Daar gaan we dus morgen over bellen.

Met het lijstje van in te dienen documenten wil ik jullie toch nog even in een aantal van onze avonturen terugvoeren (als je op de link klikt kom je in betreffende blog terecht):

Bijlage 1: ontwikkelingsplan

Hebben we zelf geschreven. Veel van de onderdelen zijn beschreven in wonen en biotopen. Veel hiervan legden we ook al vast in onze anterieure overeenkomst. We schreven daar al eens een blog over.  Nieuw in het ontwikkelplan zijn de aanduidingen van de roodvlakken (voor rood dat we nu bouwen en het rood dat we mogelijk in de toekomst nog vergunningvrij willen bouwen.), de gedetailleerde hoogtekaart (zie hiernaast) en een kaart met publieke toegankelijke gebieden.

Bijlage 2: kadastrale kaart

In den beginne heeft de kavel vele vormen gehad, maar in de kadastrale kaart hebben we de huidige vorm vastgelegd.

Bijlage 3: voorbereiding VVE weg

Deze maakte ook al deel uit van de anterieure overeenkomst. De kaart die ook in pagina over buren worden, wordt getoond. Het is de basis voor hoe we de wijk ontwikkelen.

Bijlage 4: Ecologische rapportage

In de blog Ecologisch onderzoek doen lees je hoe we met Ben veel lol in het veld hadden. We zagen veel korstmossen. En we waren blij toen de rapportage kwam.

Bijlage 5: sonderingsrapporten

Midden in de winterkou ging Hoogveld met een rupsvoertuig het land op. Spannend beelden in de blog

Bjilage 6: bodemwater onderzoek

Dit onderzoek is gelukkig door de huidige grondeigenaar gedaan.... Het levered een pakket papier van meer dan honderd pagina's op.... We zitten op zeeklei, met weinig humus en een pH van 7,1. Verder niets nieuws. De resultaten vind je hier.


 

Bijlage 7a: logboek kleine plannen Zuiderzeeland en volledige watertoets obv logboek kleine plannen en de waterkaart

De waterkaart zie je links. Op basis van www.dewatertoets.nl hebben we de gegevens ingevuld.

 

En wat (gelukkig) mag ontbreken aan het pakket: archeologisch onderzoek

 

Ben je zelf ook bezig met een plan: kijk dan vooral ook een op: stappenplan

Gegevens

In een proces om tot zoiets persoonlijks te komen als het ontwerpen van een eigen huis vraag je mensen, professionals om met je mee te denken. Wij vroegen een architect mee te denken terwijl wij zelf al een klein jaar aan het ontwerpen waren. Dan ben je al heel dicht bij wat je wilt. Denk je. En dan gebeuren er twee dingen: er zijn voor jou dingen vanzelfsprekend geworden die je niet meer benoemd en anderzijds denkt iemand net even anders en komt met een heel ander idee dan je verwacht.

Eerst wil je er niet aan. Misschien ben je zelfs een beetje boos. Waarom  heeft ie 't allemaal niet goed begrepen? Hoe kan ie nu met zo'n idee komen? Maar dan: in zijn idee zitten ook hele leuke aspecten. Is alles waar we voor kozen wel zo belangrijk? Zeker in een klein huis is het soms een kwestie van prioriteiten stellen. En misschien moeten we onze prioriteiten helder maken. Langzaam vordert de vrijdag. We tekenen en schetsen. We vinden de buitenkant mooi. We vinden de doorsnijding mooi. We willen naar de westkant uitkijken en niet naar het noorden....

Als we nu het dak dan eens draaien hoe zou dat zijn? En dan komt dochterlief voorbij: In zo'n huis wil ik wel wonen. Misschien wil ik wel blijven als jullie doorverhuizen.

We zijn op de goede weg. Maar dan.. we sturen onze schetsen naar de architect. Oeps we hadden hen gevraagd te ontwerpen en dit plaatje ziet er toch anders uit dan wat zij ons toestuurden. We voelen dezelfde weerstand die we zelf eerst bij hun tekening voelden. Professioneel gaan ze toch aan de slag. Wij vonden het een spannende week.

En vrijdagmiddag (en ik wens jullie een goed weekend) komen de verlossende plaatjes: Het gaat goed. D. heeft het ontwerp nog verder verbeterd. We zijn opgewonden. Nu komen we in de buurt.

We besteden het weekend aan het maken van opnieuw een lijst met dingen die opvallen. Voor het kleine huis zijn het langzamerhand uitvoeringszaken. (de badkamer moet groot genoeg om een wasmachine kwijt te kunnen bijvoorbeeld).

En ondertussen komen ook de eerste optimaliseringen in de grote woning tot stand. Hier lijken we elkaar makkelijker te vinden, maar moet nog veel uitgedetailleerd worden. Dat maakt het heel spannend. Daarom nu alleen nog een spannend plaatje links dat lekker veel te raden overlaat.

(C)reactieve krachten 1

Gegevens

Deze week heeft Ben Kruijssen van Natuuradvies zijn rapportage opgeleverd. We zijn weer een stapje dichterbij het indienen van de aanvraag wijziging bestemmingsplan.

In eerdere blogs hebben we melding gemaakt van hetgeen we met Ben in het veld beleefden. Beschrijving van het veldwerk en de gevonden epifyten (epi watte: korstmossen...) vind je onder veldwerk en epifyten.

 

Naast de constatering dat er op een veld dat 3 keer per jaar wordt omgeploegd GEEN jaarrondbroedende vogels te vinden zijn en dat er in het essenbos van Staatsbosbeheer GEEN vleermuizenholen zitten, hebben we Ben gevraagd mee te denken over kansen van ons plan.

Hij adviseert te komen met een hoogstamboomgaard (inclusief notenboom). Met het oog op de rijke vegetatie aan epifyten verwacht hij ook op de bomen die we zelf gaan kweken hiervoor interessante ontwikkelingen.

Daarnaast hoopt hij dat we knotwilgen in diverse soorten en essen als essenhakhout gaan maken.

De bosrand wordt ook diverser als een deel van de essen tot essenhakhout wordt gemaakt. Daarnaast kunnen vlieren, meidoorsn en haagbeuken de rand verlevendigen. Aangevuld met (uiteraard) inheemse besdragende struiken.

Waar we botanische kwaliteiten willen toevoegen doen we goed aan om niet de toegevoegde schrale grond met de klei te vermengen, maar deze er (los) bovenop te leggen. Klei zou anders het arme materiaal teveel verrijken, waardoor we ons doel niet bereiken.

Ergens op het terrain komt een wat afgelegen plek die rustgebied wordt. We gaan er takkenrillen maken creëren zo een gebied gunstig voor kleine zoogdieren, marterachtigen en foeragerende broedvogels.

Insectenhotels en vleermuizenkasten en andere nestkasten maken het voor vogels nog aantrekkelijker.

En we gaan zeker nog op zoek naar mogelijkheden om onze natuurmaatregelen door bijvoorbeeld landschapsbeheer ondersteunt te krijgen. (Als iemand daar al ervaring mee heeft dan horen wij dat graag!

Tot zover de natuur! Op naar de RO toets.

Gegevens

In samenwerking met gemeente en provincie verbreed Rijkswaterstaat tussen nu en 2022 de A6 bij Almere.

Rijkswaterstaat heeft hierover  een mooi filmpje gemaakt!

 

Gegevens
oud ontwerp, heeft het (ook) niet gehaald

Mag ik u, lezer, lastig vallen met wat filosofie?


Friedrich Nietzsche heeft zijn hele werk en leven gericht op het onthullen van negatieve, reactieve krachten, en hij stelt daarvoor in de plaats het gebod om je leven in dienst te stellen van bevestigende krachten. Daarin, in de wil (tot macht) schuilt de werkelijke creatieve kracht, wat de enige kracht is die het voortbestaan van de wereld mogelijk maakt. In zijn krachtige taal sleept Nietzsche terloops de hele wetenschap mee in zijn vernietigende oordeel. Alle wetenschap is reactief: het meet alles af aan van tevoren opgestelde maten (waarden).
Kan je nu iets beginnen met deze filosofie? Wat doet het met mij? Die vraag  drong zich op na het bezoek aan de architect Reitsema afgelopen week. Die presenteerde aan ons een nieuw ontwerp voor de kleine woning die we willen realiseren op onze kavel in Oosterwold. Daarin herkenden we direct een sterk beeld, een statement. Een strak uiterlijk, en contrast tussen open en geslotenheid, en een kruisen van lijnen van het huis en verhoogde loopvlakken (flonders) naar de toegang tot de woning.
Omdat wij ons al zo lang voorbereiden op het leven in deze woning, komen er bij het zien van dit ontwerp ook allerlei emoties en gevoelens op. Hoe ziet de woning eruit als die echt in het landschap staat? En hoe zou de ruimte voelen als je in de woning staat? Als je niet oplet, kunnen die emoties snel omslaan in .... Maar... Maar de woning voelt te smal. Maar de glazen façade voelt te donker. Maar er zitten teveel onbruikbare loopvlakken in de woning. Maar je kunt niet naar het westen kijken. Maar de zonnepanelen passen niet. Maar.... Reactieve argumenten, duiden op reactieve krachten, is het niet, Friedrich Nietzsche?
Thuisgekomen na ons architectenbezoek gingen we eerst de plattegrond opnieuw tekenen, om het gevoel voor verhoudingen in de binnenruimte te zoeken. Iets breder en minder lang. Huis verdelen in drie gelijke secties. Om de zonnepanelen opnieuw in te passen, kwam het idee op om het dak (opnieuw) te draaien. Gaat dan het hele ontwerp weer op de schop? Toch maar even tekenen. En zo komen we op een huis dat er van buiten uitziet als een geheel nieuw ontwerp. En toch, als je naar ons eerste ontwerp (simpel Landal-huisje) kijkt en naar het ontwerp van de architect, dan zou je kunnen stellen dat dit nieuwe ontwerp het beste van de twee werelden combineert. En de contour van de woning heeft karakter, een smoel!  Dat is een grote en welkome inbreng van de architect.
Een veelbetekenende toets is dat onze dochter Irene ineens heel positief is over het wonen in deze woning. Het raakt zeker een snaar. Tsja, dat was ons zonder architect nog niet gelukt. En de contour van de woning heeft karakter, een smoel! Nieuw ontwerp
Als we onze ontwerpschetsen naar de architect sturen, is het heel spannend hoe hij het zal ontvangen. Ik bellen: misschien Misschien maar goed dat de architect meteen met de deur in huis valt: dit hadden ze niet verwacht. Nu gaan wij weer op de ontwerpstoel zitten. Tsja, wie zit er eigenlijk op de ontwerpstoel bij zoiets als een huis bouwen?
Misschien zou Nietzsche vanuit de Dionysische hemel toekijken en met goedkeuring deze vraag aanhoren. Want voor Nietzsche moet je nooit vragen ‘Wat is?’ maar altijd ‘Wie is het die wil?’. Maar als dat zou blijven steken in een touwtrekken tussen de architect en ons, dan zou het slechts reactieve krachten losmaken en tot stilstand leiden. Waar we overheen moesten en moeten stappen is het idee, dat de ene alleen kan willen waar de andere niet wil; of iets anders wil. Want als ontwerpen een creatief proces is waarin telkens iets nieuws wordt gemaakt, ontstaat telkens nieuwe waarde. En Nietzsche is in tegenstelling tot zijn voorganger Schopenhauer geen pessimist. En dat optimisme blijkt niet alleen uit het bevestigen van je ‘eigen’ wil, maar ook uit de gedachte dat je elkaars creatieve inbreng kunt aanvoelen en begrijpen. Je kunt niet iets nieuws willen onder voorwaarde dat het voor een ander niet nieuw mag zijn. Anders gezegd: iets nieuws is nooit iemands eigendom. Anders wordt het stante pede oud en reactief. Maar iets nieuws betekent ook dat je voortbouwt op het voorgaande. Igor Stravinsky zei: "een slechte componist citeert; een goede componist steelt." Maar die uitspraak gaat er vanuit dat je het idee jezelf toe-eigent. Zo gaat het niet bij het bouwen van je eigen huis. Het gaat niet om het toe-eigenen van het ontwerp. Het gaat om het bewonen van het huis. Het leven in je droomhuis. Met het nieuwe ontwerp komen we daar vast een stap dichterbij. Het gaat leven. Het is alleen al spannend en opbouwend dat het ontwerpen van een huis met een architect tot een uitwisseling van ideeën en een dialoog wordt. Ik ben benieuwd waar we uitkomen. Het gaat er niet om WAT je bevestigt, maar DAT je bevestigt. Ja-zeggen tegen iets nieuws. Daarom zal een huis in het bouwproces ook altijd blijven veranderen.

Een bevestiging is met een keuze aan de slag gaan. Laten we dat (blijven) doen.

Gegevens

De eerste oogst van dit jaar uit onze tuin is binnen: heerlijk omelet met daslook (en de restjes van eergisteren). Lekker buiten op het terras. Geweldig. 't Is te merken dat de lente is begonnen!

Tussen het genieten van het mooie weer en de ontluikende tuin in, kijk ik filmpjes over tiny houses, omdat we puzzelen met hoe we de ruimte van de kleine woning kunnen optimaliseren.

Eén van de leukste filmpjes die ik daarover kan vinden is de volgende:

 

 

En een van de plaatjes die me bijblijft is de volgende:

Gegevens

Vandaag kregen wij het bodemonderzoek voor het Paradijsvogelbosje toegestuurd.

In een document van meer dan honderd pagina's (dit project draagt enorm bij aan de werkgelegenheid hier ten lande!) concludeert het onderzoeksbureau dat geen bijzonderheden zijn gevonden, behalve een kleine verhoging van de stof Barium in het grondwater. Dat is geen belemmering om te kunnen ontwikkelen.

 

Kortom we hebben weer een stapje in de goede richting gezet.

Gegevens

Omdat we in Oosterwold niet aangesloten worden op het riool, maar we natuurlijk wel schoon water op onze kavel willen hebben, plaatsen we een helofytenfilter in ons landschap. Vandaag stuitte ik op een mooie film die het ROC West Brabant maakte over het zelf bouwen van een helofytenfilter.

Deze film deel ik graag met jullie!

klik hier om het filmpje te bekijken! 

Gegevens

Vrijdag hebben we in het veld een heel aantal korstmossen gevonden.

Hieronder het overzicht van deze korstmossen: (klik op de naam voor de melding van Ben in waarneming.nl

Gewone haarmuts. - Orthotrichum afin.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Verzamelsoort   Zeldzaamheid: Algemeen

 

Gekroesde Haarmuts - Orthotrichum pulchellum Brunt.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Soort   Zeldzaamheid: Vrij algemeen

Helmroestmos - Frullania dilatata (L.) Dumort.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Jubulaceae (Roestmosfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Soort   Zeldzaamheid: Algemeen

 

Bleek Boomvorkje - Metzgeria furcata (L.) Dumort.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Metzgeriaceae (Boomvorkjesfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Soort   Zeldzaamheid: Algemeen

Gewoon Schijfjesmos - Radula complanata (L.) Dumort.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Radulaceae (Schijfjesmosfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Soort   Zeldzaamheid: Algemeen

 

Knotskroesmos - Ulota bruchii Brid.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Soort   Zeldzaamheid: Algemeen

 

Stompe Haarmuts - Orthotrichum obtusifolium Brid.

Soortgroep: Mossen en korstmossen   Familie: Orthotrichaceae (Haarmutsfamilie)Bekijk taxonomische boom   Status: inheems, Soort   Zeldzaamheid: Zeldzaam

Helaas is hierbij nog geen foto bijgevoegd. Het materiaal is meegenomen voor microscopisch onderzoek.

onder vermelding van:

Op iep; met talrijke gemmae; samengroeiend met oa Syntrichia papillotten en Bryum capillare 

In de mail schrijft Ben hierover: "Heel bijzonder is de vondst van Orthotrichum obtusifolium. Eindelijk gevonden na 38 jaar dat ik naar mossen kijk!  Op een iep langs de Paradijsvogelweg. Die iepenrij is echt heel interessant voor epifyten."

Amen.

 

Gegevens

Als initiatiefnemers moeten we alles zelf doen. .... Dus ook het ecologisch onderzoek dat nodig is voor de ruimtelijke onderbouwing.

Nou ja, zelf doen.... Het ecologisch onderzoek moet worden uitgevoerd door iemand die is aangesloten bij de beroepsgroep. Kortom, daar moesten we iemand voor inhuren. En nu we dan toch een ecoloog het veld insturen, willen we er zelf ook wat van leren. Dus: we gaan mee het veld in en spreken uitdrukkelijk niet alleen over welke natuur door ons plan wordt bedreigt (geen), maar ook over de kansen die we met elkaar zien.

Wat ia de natuurtoets:

"Bij ingrepen in het stedelijk en landelijk milieu kan aanvullend onderzoek een onderdeel zijn van de planvormingsprocedure. Een natuurtoets is nodig als er het vermoeden bestaat dat de ingrepen een effect hebben op bestaande natuurwaarden. In het geval dat er beschermde planten- of diersoorten in het plangebied voorkomen is een ontheffingsaanvraag in het kader van de Flora- en faunawet noodzakelijk. "

We constateren dat op de akker (waar binnenkort de uien worden gepoot) geen beschermde planten- en diersoorten zijn. Ons plan is dan ook geen bedreiging. De afstand van zowel de iepenrij, als de bosrand tot onze woningen is bovendien zo groot dat als er al beschermde planten en diersoorten zouden zijn deze niet bedreigd zouden worden.

Als we aankomen rijden langs de Paradijsvogelweg, raakt ecoloog Ben van Ecologisch Adviesbureau B. Kruijsen eigenlijk al een beetje opgewonden. "Wat een prachtige volwassen bomen zijn die iepen! En wat zijn ze mooi begroeid!" We zijn nog niet uitgestapt als we gewapend met opschrijfboekje, verrekijker, fototoestel en loepje op de eerste iep afstappen. Moet je kijken Marie-José wat mooi! Heb je dat hoedje op die korstmossen gezien. En het moet gezegd, wij vonden het al een mooie iepenlaan, maar deze laag leven maakt het wel nog een heel stuk mooier. De iepenlaan is een aannemelijke vliegroute voor vleermuizen (moet in de rapportage speciale aandacht krijgen), we vinden geen holen van de vleermuizen. Dat scheelt, want dan kunnen we die ook niet verstoren.

In de akker kijken we naar de klei. Kalkrijke klei, want het barst van de schelpen. Da's eigenlijk ook wel logisch, het is tenslotte de oude zeebodem. We hebben een grondboor achterin de auto gegooid omdat we willen weten hoe diep het grondwaterpeil op onze kavel is. We boren een klein gaatje en stuiten na ongeveer 55 cm op water. Met een maaiveld op -4,70 m NAP, zit bij ons het grondwater dus op -5,25 m NAP. Het is wat we ongeveer gehoopt hadden. Dit hoeft dus niet tot wijziging van de plannen te leiden.

We lopen verder langs de bosrand en ontdekken dat er in de bosrand niet alleen essen staat, maar ook haagbeuk, vlier en nog een aantal andere planten. 

Waar landje eindigt (straks dan..) steken we het bosje van Staatsbosbeheer in. Uit mijn ooghoek zie ik iets bruins schieten.... Ik denk eerst dat het een eekhoorn is, maar kijk nog eens en ben blij met de verrekijker die Ben mijn heeft gegeven! Zeven (!) reeën schieten uit het bosje het open veld op. We kunnen ze uitgebreid bekijken. Vijf vrouwtjes en 2 mannetjes. Ben meldt de waarneming direct aan op waarneming.nl.

Marien weet bovenstaande foto te maken.

We duiken het bos in, want wij moeten vanmiddag epifyten kenners worden, heeft Ben zich voorgenomen. In de loop van de middag identificeren we ruim tien soorten korstmossen en maken mooie foto's met elkaar. Als het rapport en de meldingen van Ben er zijn, wijden we er een pagina aan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het Wout essen hakhout

We denken na over welke kansen er zin voor de bosrand, op basis van de planten die we hebben aangetroffen. We bespreken de mogelijkheid om met essenstobben te werken (zowel in de bosrand, als juist ook in onze houtwal). En als je de plaatjes hiernaast ziet, dan ben je toch om...

We vinden gekke holen in het bos, waarvan we niet kunnen thuisbrengen wie er wonen. Als één van jullie dat wel kan horen we dat graag (via contact)

 

 

Jaarrondbroedende vogels hebben we niet aangetroffen. Ook dit leidt niet tot belemmeringen.

Het was een leuke middag en we strepen weer een taakje van onze to do-list af!

Gegevens

 

En toen zaten we zomaar met elkaar in de auto. Onze dromen opgevouwen achterin. Ooit hadden we de maquette gemaakt van chipwood platen van 60 cm breed. Daar moesten er toch twee van naast elkaar in de auto passen. Mooi niet dus. Vandaar dat ze ingewikkeld (met slaapzakken ondersteund) achter in de auto lagen. Ineens leek het wel een berglandschap.

Wat waren we nou helemaal aan het doen? Een beetje mallotige bezigheid.

We waren onderweg naar Rijssen, waar we met Theo Reitsema en Alice Bosi over onze plannen spraken.

Alice Bosi loopt een "internship" bij Theo. Mochten jullie dus Italiaanse invloeden herkennen, dan is zij daarvan waarschijnlijk de oorzaak. Het is bijzonder om je project, je ideeën waar je zelf al een driekwart jaar vorm aan geeft (dat je zoals Rothko als van vele lagen verf hebt voorzien) nu gezamenlijk verder moet brengen. Het is nodig, want het project, de woningen en de omgeving zijn nog niet af.

Theo en Alice testen een aantal ideeën over wat het betekent dat ons huis "als een zinkend schip" in de grond zakt en hoe je dat goed vorm geeft. Waar loopt het groene dak dan juist wel door, waar dan juist niet. Of is het een "cave" onder de grond die aan de zonkant echt is opengewerkt. De uitwerking van beide ideeën leiden tot een andere doorwerking. Wij hebben steeds over het huis als over een zinkend huis gesproken, dat werkte in onze ogen toch net even anders door. Beide concepten worden door Theo en Alice uitgewerkt en zullen we de volgende keer bespreken.

We bespreken een aantal concepten. Is het grote huis nou een grot onder een grasdak of zakt het huis in het landschap en moet het juist daarom van alle kanten zichtbaar zijn.

We betrappen onszelf erop vooral vanuit de praktijk te hebben gedacht. Niet zozeer vanuit concepten. Hoewel je in concepten niet woont is het toch interessant om op basis daarvan je beelden en verwachtingen te toetsen.

Weer thuis praten we er over verder en bedenken dat we niet geheel conceptloos hebben gedacht. Eigenlijk hebben we steeds over het groendak gesproken als een jas rond het huis. Een jas die bescherming biedt, maar ook (bijvoorbeeld een mooie schouder) bloot kan geven. Door wat je omhult, krijgt wat zichtbaar is meer nadruk, misschien zelfs meer waarde.

Omdat we thuisgekomen inderdaad nog aan alle kanten vol van indrukken zijn, schrijven we een brief waarin we ons "concept" toelichten, maar ook uitnodigen om het verder te brengen, aan te vullen, zo nodig zelfs om te gooien.

We zijn heel nieuwsgierig waar we samen op uitkomen.

Hieronder nog een aantal van de plaatjes die ons inspireren.

De Vouw Afvalzorg Assendelft

De Vouw Afvalzorg Assendelft

Deze foto deed ons nadenken over wat je nu eigenlijk ziet in glazen wanden. Rechte glazen wanden (zoals op de zuidgevel) of gekantelde wanden zoals in de westgevel.

We dromen lekker verder!

 

Gegevens

't Is vakantie. Je blijft thuis want er moeten in huis zoveel dingen gebeuren wil het binnenkort "verkoopklaar" zijn. Marien overtuigt mij ervan dat wat ik in de kerstvakantie "persé wilde doen" (maar dus niet gedaan heb), in deze vakantie alsnog te doen. Daarom tuigen we woensdag samen naar het gemeentemuseum in Den Haag. Het museum heeft zijn deuren dagenlang extra geopend zodat alle extra bezoekers er terechtkunnen.

Ik ben blij verrast door wat me overkomt. Ik ben in voor abstracte kunst, maar deze schilderijen komen  enorm binnen. Zijn vroegere werken zijn herkenbaar aan de gemengde technieken, houtskool en acryl of aquarel. Maar het gekke is dat je niet weet waar het schilderij over gaat (de meeste hebben ook geen titel) maar er argeloos aan voorbij gaan is eenvoudigweg niet mogelijk. Ik vind mezelf breed grijnzend voor schilderijen staan. Wordt vrolijk en ernstig van binnnen en zie dat ook bij anderen gebeuren.

Op de site van het gemeentemuseum beschrijven ze het als volgt:

"Rothko’s schilderstijl vanaf de jaren vijftig, ook wel classic style genoemd, maakte hem wereldberoemd. De interactie met de bezoeker was voor Rothko van groot belang. Een overweldigende emotionele ervaring, voor zowel de kunstenaar als het publiek was voor hem de sublieme vorm van inspiratie, een aan het religieuze grenzend gevoel. ‘Mensen staan voor mijn schilderijen te huilen, omdat ze dezelfde spirituele ervaring hebben als ik had, toen ik het schilderde’. Rothko was niet de eerste abstract kunstenaar voor wie het spirituele aspect belangrijk was, ook kunstenaars als Mondriaan en Kandinsky zagen hun werk als een geestelijke oefening. Wel was hij de eerste die de emotie centraal zette, binnen de tot nog toe tamelijk afstandelijke abstracte kunst."

Een prachtige film met interviews hierover hoor je hieronder:

 

Het lijkt zo op het maken van een landschap, misschien ook op het maken van woningen. Zoals je in Rothko alle lagen die hij eerder schilderde kunt zien en ervaren, hoop ik dat al dat denkwerk en verzinnen dat wij nu doen, over een aantal jaren voelbaar zijn in het landschap wat we neerzetten. En zoals ook Rothko niet stuurde wat de emotie is die de kijker ervaart, weten wij ook niet wat het landschap straks met ons en met bezoekers gaat doen. En het landschap is straks ook heerlijk iedere dag anders dan ooit bedacht, ooit geweest. Zelfs de opkomende en ondergaande zon maakt al die lagen.

Niet dat ik ook maar het idee heb te kunnen tippen aan Rothko. Maar misschien dat de natuur dat wel kan. Kunst zonder taal.

Gegevens

Er is een nieuwe kaart waarop de initiatieven staan. Heel veel initiatieven (ook een aantal groepen) landen in het zuiden, in de buurt van het Kathedralenbos. In een omgeving die al gevormd is. Het is ook een bijzondere plek daar tegen de bosrand. Een redelijk volwassen bos. Je weet waar je in de toekomst je avond wandeling gaat maken. 

Wij zijn heel blij met de meest noordelijke stek (voorlopig) op de Oosterwoldse kaart. Onze naaste buurman is een electriciteitshuisje. Maar op een zondagmiddag kan je langs de bosrand ook wandelen naar het Pannekoekenhuis in Nobelhorst.

Ook wij gaan met onze rug tegen het bosje aanzitten.  

Leuk om te zien dat Oosterwold het zo goed doet. Het was ook leuk om bij de bijeenkomst waar de anterieure overeenkomsten getekend werden te zien dat er meer creatievelingen naar Oosterwold trekken. We gaan elkaar vast vinden!

Gegevens

 Gisteren was het eindelijk zover. Niet zo'n groot feest als twee weken geleden met de eerste ondertekenaars, maar bij Esther op kantoor hebben we gisteren het hele pakket van de anterieure overeenkomst geregeld. 

Op basis van deze overeenkomst verwacht de gemeente dat het ontwikkelplan dat wij hebben ingediend kan worden uitgevoerd. 

 

 

 

 

 

Naast een globale planning bestaat het uit een beschrijving van het plan dat we hebben gemaakt.  

We hebben erin aangegeven

  • - welke oppervlaktes rood kavel, water, verharding etc .;   
  • - een tekening van de kavel die overeenkomt met de verschillende oppervlaktes
  • - beschrijving van de kavelweg en ontsluiting van de kavel
  • - beschrijving van het openbaar groen dat we aanleggen
  • - hoe we met afvalwater omgaan (een helofythenfilter). 

Nu de gemeente hiermee akkoord is kan een en ander planologisch geborgd worden. Dit wil zeggen dat het op een juiste manier in bijvoorbeeld een bestemmingsplan wordt vastgelegd. Wij gaan ervoor om half april in één keer zowel de planologische borging als de omgevingsvergunning aan te vragen. Natuurlijk vragen we ook een watervergunning aan. 

Wat moeten we daarvoor nog doen?

- uitwerken van onze bouwplannen met onze architect Theo Reitsema

- uitwerken planologische kaart/beschrijving 

- uitwerken landschap tot een kaart waarin ook de diepte van het water ten opzichte van maaiveld duidelijk is

- laten doen van ecologisch onderzoek

Kortom: het avontuur kan beginnen!

Gegevens

 

 

Op de vroege ochtend van 16 februari; nou, zo vroeg was het ook weer niet, klokslag 9.00 uur bij het Paradijsvogelbosje, en de twee heren van Hoogveld Sondering waren ook zojuist aangekomen.

De zon schijnt veelbelovend door een witte mist, en al het land is berijpt. Weinig wind, maar het voelt behoorlijk koud aan. Werkschoenen aan en het omgeploegde land op. Je kunt nog over de bevroren toplaag van de akker lopen.

Op het land zijn de SondHeren bezig met hun professionele Zeiss GPS apparaat, een soort rekenmachine aan een stok met een kleine ronde antenne. Maar het apparaat heeft net als wij koude tenen, en wil niet meteen opstarten. Net als mijn fototoestel overigens, waarvan de autofocus weigert. Gelukkig heeft mijn bescheiden Nikon een handmatige instelling. Uiteindelijk lukt het om de coördinaten van de sonderingen in te voeren. Dan lopen ze met het apparaat en de stok/antenne door het land. De uitspraak van de dag: “ik kijk nooit waar ik naartoe loop, ik kijk alleen op het apparaat.” Toch hielp het wel toen ik ze wees waar het noorden was (hun intuitie zat er 45graden naast). Met een goed half uurtje lukte het om zes houten paaltjes in de grond te prikken. Daaraan kan ik meteen mooi de contouren van het huis aflezen (4 sonderingen op de hoekpunten).

Vervolgens komt het sondeergevaarte van de oplader. Een soort container op rupsbanden, bediend via de afstandbediening. Die rupsbanden zijn wel nodig, want ook daarmee zakt het voertuig zo’n 10 centimeter in de geploegde akker.
Gelukkig wil de medewerker met het GPS apparaat ook nog voor ons het oostelijke hoekpunt uitmeten zodat we nu zo goed mogelijk weten hoe de aansluiting met de Paradijsvogelweg gaat lopen. Hamvraag is dus of de afslag gemaakt kan worden zonder een boom te kappen. Het zal erom hangen.
Ik mocht meekijken in de cabine hoe de sondering wordt uitgevoerd. De sonderingskop meet de druk van de grond via de kop, en de kleefweerstand via de zijkant. Dat wordt via een kabel doorgegeven aan de apparatuur. Maar die sonde die moet de grond in, en daarvoor moet metalen stang telkens verlengd worden. Er is een hele rits van meer dan 20 stangen van ieder een meter beschikbaar. De kabel voor de gegevens loopt door al die stangen. Telkens wordt er één geschroefd op de onderliggende stang. Met een klemmechanisme wordt die stang vervolgens naar beneden gedrukt. En als de sondering klaar is, moet die hele stang weer omhoog getrokken worden en uit elkaar geschroefd.
De eerste vijf meter is tamelijk slappe grond bestaande uit klei en veen. Dan komen we een dunne zandlaag tegen, die we in de Archeologische verkenning al hebben leren kennen als de Pleistocene laag. Maar die lijkt te dun om huizen op de bouwen. Dus moet de sondering door tot 20 meter de grond in. De eerste meting komen we een stevige laag tegen, waar de druk oploopt tot 400 kg per cm2. Dat komt zelfs voor zo’n smalle sondeerstang (schatting 10cm2) neer op iets van 4000 kg druk. Daarop kan je zondermeer een flatje stutten. Bij de volgende sonderingen valt op hoe verschillend de ondergrond is opgebouwd. Wat voor beroeringen er in de prehistorie moeten hebben voorgedaan kan ik mij moeilijk voorstellen, maar er lijkt niets horizontaal te zijn in deze ondergrond. Goed dat we zes sonderingen hebben laten doen.

En zo ziet de eerste meting er dan uit:

Gegevens

Als je een natuurlijk landschap in de polder gaat aanleggen, dan is daarin water uiteraard onmisbaar.
Maar op dit moment is er helemaal geen water in de verre omstreken van de locatie waar wij onze kavel willen aanleggen. Alle water die er is, beweegt zich onzichtbaar door drainagebuizen onder de grond naar een 250 meter verderop gelegen sloot of tocht.
Nu wij onze plannen verder uitwerken bereiden we een omgevings- en bouwvergunning voor, die we aanvragen bij de gemeente. Maar als wij in het landschap gaan wroeten, kijkt ook het Waterschap met argusogen toe, wat daar allemaal gaat gebeuren.
Over dergelijke vragen had ik gisteren een gesprek met vier mensen van het Waterschap Zuiderzeeland in Lelystad. Waterschappen leiden vanuit mijn beperkte vizier een onzichtbaar leven, dus alleen daarom was het al een boeiend gesprek. Want er blijken veel soorten water te bestaan en activiteiten rondom dat water.

Afvalwater

In ieder geval speelt een rol dat we in Almere Oosterwold geen riolering krijgen, en dat je dus zelf iets moet regelen met afvalwater. Daarvoor hebben wij een installatie in gedachten bestaande uit een septic-tank met overloop in een zogenaamd Helefytenfilter. Dat is een stukje moeras, beplant met riet, dat de bijzondere eigenschap heeft, om met behulp van bacterieknolletjes afvalwater te zuiveren, met name door daaruit fosfaten op te nemen, waarvan dat riet weer harder kan gaan groeien. Vanuit zo’n Helefytenfilter kan je dus zo goed als schoon water over laten lopen in een vijver. Volgens Waterschap geldt er dan ook alleen een meldingsplicht voor een dergelijke afwatering.

drainagebuizen

Een merkwaardige constatering vind ik dat het Waterschap verantwoordelijk is voor de waterhuishouding in het oppervlaktewater, maar dat zij geen eigenaar zijn van de drainagebuizen in de grond. Terwijl die drainagebuizen toch in de plaats komen van sloten die anders het water zouden afvloeien. Die drainagebuizen zijn nu eigendom van diegene die de grond bezit. Als wij de grond overkopen, worden wij dus medeeigenaar van die drainagebuizen, maar maken we gezamenlijk met andere grondeigenaren in het verloop van die drainagebuizen gebruik van de afwateringsfunctie. Als een van die eigenaren een bijzonder plan heeft, dat zou leiden tot het verstoppen van die drainagebuizen, dan kunnen alle andere eigenaren van die buis daar dus veranderingen en mogelijk overlast van ondervinden. Gelukkig zitten wij aan één kant tegen het bosje van Staatsbosbeheer aan. Bij dat bosje heeft niemand last van drainagebuizen. Sterker nog: eigenlijk weet niemand of die buizen nu doorlopen onder de bomen naar de volgende sloot, of dat ze stoppen voor het bos.

                                                                                                          foto: De gemeente neemt een watermonster voor bodemonderzoek op de kavel

Heftige regenbui en dan?

De spannendste vraag die de Waterschappers stelden was: wat gebeurt er in uw kavel, als er een heftige regenbui valt? Kunt u op uw kavel dat water bergen? Of komt de kavel onder water te staan, of moet het stromend een weg zoeken? Op die vraag had ik wel een begin van een antwoord, dat ik hopelijk nog wat kan aanscherpen. Wij gaan een grote vijver graven, grotendeels ondiep en deels diep. Maar die komt op basis van het grondwaterniveau vol te staan met water, tot het normale grondwaterniveau. Wat gebeurt er als er snel heel veel water valt? Daarbij is het belangrijk, dat de oevers van onze beoogde vijver niet steil zijn, in tegendeel heel geleidelijk van het water niveau oplopen naar het huidige maaiveld. Als het waterniveau op ongeveer minus 50 cm zou liggen, dan wordt de oever over minstens drie meter geleidelijk afgegraven. Als er nu ineens veel water valt, dan kan het waterniveau stijgen. Daarmee wordt bovendien het oppervlakte groter, zodat de vijver veel meer water kan bevatten.  Hoe maken we die glooiende oevers? Dat kan natuurlijk alleen door de grond weg te halen. En dat gaan wij doen door die grond elders op onze kavel als aardwal op te hogen. Zo kunnen we werken met een zogenaamde 'nul-balans': geen grond afvoeren en niet of nauwelijks aanvoeren.

Hoeveel regen?

Op historie.neerslagkaart.nl/ blijk je meerslagkaarten te kunnen downloaden.
Voor de afgelopen jaar ziet dat er in de polder bij Zeewolde zo uit:
 
Maar je kunt zelfs van alle dagen sinds 1990 de neerslag opvragen. wat statistieken: Gemiddeld valt er ruim 2 millimeter wat per dag. En als er een dag regen valt is dat gemiddeld ruim 4 millimeter. Per jaar valt er gemiddeld zo'n 23 dagen meer dan 1 cm regen per dag. Ooit, namelijk op 7 maart 1998 is er bijna 5,5 cm water gevallen in één dag. Bijna twee keer zoveel als in enige andere dag. Laten we dit 'de hevige regenbui' noemen.

Een beetje rekenen

Stel nu dat we nog eens zo’n dag krijgen met aaneengeregen wolkbreuken. Dan valt er op onze kavel van bijna 7000 m2 dus ongeveer 7000 * 0,05 = 350 m3 water. Als al dat regenwater van onze kavel afwatert naar onze vijver (in werkelijkheid zal er ook flink wat in de bodem zakken, en een deel via de drainagebuizen wegstromen) en onze vijver is bij benadering  700 m2, dan zou het water daarmee 50 cm stijgen. Als de oevers van onze vijver geleidelijk oplopen, en als we bij het kleine slootje ook lager gelegen land maken, wat onder water mag lopen, dan kunnen we het oppervlakte water laten uitbreiden tot ca. 1400 meter. Dan zou dus de waterstijging bij de ergst denkbare wolkbreuk tot 20 à 30 cm beperkt blijven. Eigenlijk creëren we op deze manier onze eigen uiterwaarden, want met uiterwaarden creëren de waterbouwers in Nederland ook wateropvang als de rivier buiten haar oevers dreigt te treden.
Kortom: als we onze landweg en de vloer van onze woning een 10-tal centimeter boven het maaiveld leggen, en als we in de vijver een gemiddeld waterniveau hebben van niet hoger dan minus 50 cm onder het maaiveld, dan kunnen we feitelijk iedere overvolle regendag aan. Goed om te weten. Zo kunnen we dus, om in Waterschapstermen te spreken, ons eigen watersysteem maken. En dan zal het met die watervergunning ook wel lukken.

Gegevens

De gronden die in Oosterwold als eerste beschikbaar komen (zo ook onze wijk Paradijsvogelbosje) zijn nu nog akkerbouwgronden in beheer van ERF BV.  ERF is het grootste particuliere biologische landbouwbedrijf van Nederland en teelt verschillende gewassen op 1800 ha grond in Flevoland. Deze grond kan ieder gewenst moment worden overgedragen voor stadsuitbreiding, natuur of andere bestemmingen. Ook nieuw vrijkomende gronden kunnen aan het bedrijf worden toegevoegd.

Op de gronden wordt biologische landbouw gepleegd. De gronden die geleverd worden zijn dus schoon en kunnen ook door biologische landbouwbedrijven worden gebruikt.

Hieronder een filmpje over de werkwijze van ERF in Flevoland.

 

Wil je meer weten over ERF? klik dan hier

 

In het RTL Z programma 'Zo kan het ook' zie je hoe het Nederlandse bedrijfsleven zich inzet voor een socialer en groener Nederland en welke verouderde ideeën plaats maken voor slimme innovaties.

 

 

Het RTL Z programma 'Zo kan het ook!' besteedde op 12 november 2013 aandacht aan de vraag hoe er in 2050 voor 9 à 10 miljard mensen voedsel kan worden geproduceerd zonder het milieu te belasten. Green Organics laat in dit programma samen met ERF en Baltussen Conservenfabriek zien hoe een korte biologische keten in de grootschalige groenteteelt hier een bijdrage aan levert.

Gegevens

Geschiedenis is leuk. Zeker van een gebied als Almere, dat periodenlang onder water lag, maar ook lange tijd bewoonbaar is geweest. Als initiatiefnemer moet je alles zelf doen. Dus leek het vorige week even of archelogisch onderzoek voor de deur stond:

Wat kunnen we vinden in de bodem in Oosterwold?

In de bodem van plangebied Oosterwold zijn archeologische resten uit de steentijd gevonden, specifiek de periode tot en met de Nieuwe Steentijd (8.800 – 4.400 v. Chr.). Aanvankelijk na het einde van de laatste ijstijd was het klimaat nog erg koud. Het grondgebied van zuidelijk Flevoland bestond uit een open dekzandlandschap waarin vooral rendierjagers actief waren. In Flevoland zijn alleen in de Noordoostpolder archeologische vondsten uit de Oude Steentijd (12.000.600 v. Chr.) aangetroffen (kavels M131 en M132 en op Schokland). Enkele gedateerde hazelnootfragmenten afkomstig van vindplaatsen uit Almere Stichtsekant hebben een ouderdomsbepaling opgeleverd van 9.200.700 v. Chr.

Aan het einde van de Oude Steentijd trad een klimaatsverbetering op. Met het stijgen van de temperatuur veranderde ook het landschap, en daarmee ook het landschapsgebruik. Dit is de periode van de Midden Steentijd (8.800.300 v. Chr.). Het dekzandlandschap transformeerde eerst in een bos met hoofdzakelijk berken en dennenbomen (circa 7.000 v. Chr.) en vervolgens in een gemengd loofbos. In dat veranderende landschap leefden mobiele jagers en verzamelaarsgroepen voor wie seizoensvariaties in het aanbod van voedsel en grondstoffen een belangrijke motor waren achter de dynamiek in hun samenlevingen. Voor zover bekend vormen vindplaatsen uit de Midden Steentijd de hoofdmoot van de archeologische neerslag in de bodem van Almere.

Vanaf de Nieuwe Steentijd gingen jagers en verzamelaarsgroepen geleidelijk over op de landbouw. Deze groepen worden gerekend tot de Swifterbantcultuur (5.300.800 v. Chr.) die verschillende elementen overnamen van agrarische samenlevingen die in Limburg en Noord Brabant leefden, zoals veeteelt, landbouw en aardewerkproductie. Van de Swifterbantcultuur zijn aangetroffen zijn vindplaatsen aangetroffen onder andere in Almere (opgraving Hoge Vaart, Stichtsekant 1R_21) en het Rivierduingebied Swifterbant. In dit laatst genoemde gebied is in 2007 op een oeverwalnederzetting een prehistorische akker uit de Swifterbantcultuur opgegraven (4.200 v. Chr.), tot dusverre de oudst bekende akker in Noordwest Europa.
Dergelijke vondsten zijn ook te verwachten in het plangebied Oosterwold. Dwars door het plangebied loopt een krekensysteem met oeverwallen, dat vergelijkbaar is met het krekensysteem in het Rivierduingebied Swifterbant. Onder invloed van de zeespiegelstijging veranderde Zuidelijk Flevoland langzaamaan in een uitgestrekt moerasgebied dat onder invloed was komen te staan van de getijden van de zee.
Rond het jaar nul was één groot meer ontstaan, dat in de Romeinse tijd het Mare Flevum of Lacus Flevum werd genoemd. Hieruit vormde zich het latere Aelmere dat vanaf de 14e eeuw de Zuiderzee werd genoemd. De Zuiderzee vormde lange tijd het economisch hart van Nederland. In heel Flevoland zijn 450 scheepswrakken aangetroffen uit de Zuiderzeetijd. Momenteel zijn binnen het plangebied 5 locaties bekend met scheepswrakken, waarvan 3 wettelijk beschermde monumenten zijn.

Is er op onze kavel iets te vinden?

Wanneer archeologen in Oosterwold op zoek gaan naar archeologische vondsten, kunnen ze twee dingen verwachten: gezonken boten vanaf de middeleeuwen en vondsten uit de periode tot en met de Nieuwe Steentijd.

Waar boten zijn gezonken is moeilijk te voorspellen, waar mensen ooit hebben gewoond misschien iets beter. In Almere wordt gezocht aan de randen van de prehistorische Eemvallei waar een stelsel van kreken en geuldalen bestond. Hier woonden waarschijnlijk op enig moment mensen. Lezend over deze archeologie blijkt dat de sporen van deze randen van de kreken en geulen, de zogenaamde oeverwallen in het landschap (bij zeer nauwkeurig waarnemen) nog steeds zichtbaar zijn. Onderstaande kaart (met dank aan Wouter) laat de hoogteverschillen in het gebied waar wij gaan landen mooi zien.

Rechts (tussen de Paradijsvogelweg en de A27) op de kaart zijn de oeverwallen van één van de kreken die deel uitmaakt van de Eemvallei goed te zien. Een dergelijke kaart kan worden uitgedraaid in www.ahn.nl. Je kunt een dergelijk beeld krijgen als je het gebied waarop de hoogte wordt bepaald eng genoeg wordt genomen (bijv. -4,0 tot -5,5 m onder NAP).

In het vierkante het gebied waar wij willen gaan wonen. Daar is de grond super-egaal. Geen oeverwallen te verwachten dus.

Waarom werden wij nu overvallen door archeologisch onderzoek dat voor de deur staat? In het huidige beleid is deze plek in Almere niet aangewezen als archeologisch onderzoeksgebied. We hoefden dus geen onderzoek te doen. Het archeologisch beleid gaat echter veranderen. Dit betekent dat wanneer in een kavel tenminste over een gebied van 500 meter in de grond gegraven wordt,  in de hele kavel archeologsch onderzoek moet worden gedaan. Voor een particulier met een zo grote kavel als de onze, best een prijzige aangelegenheid. Echter: Graven geldt alleen als graven wanneer dit dieper gaat dan anderhalve meter onder maaiveld. Gelukkig mogen wij dus onze waterplas graven zonder nog dieper de grond in te wroeten.

Wat gaan we wel met de archeologische kennis doen?

Heel veel hazelnoten planten! Komen jullie ons helpen met opeten over een paar jaar? 

 

Gegevens

Het kiezen van een architect die twee zo eigengereide "klanten" op een goede manier zou kunnen begeleiden vonden wij best spannend.

Wij zijn dan ook blij dat we deze week met Theo Reitsema en partners tot een goede overeenkomst zijn gekomen!

 


Wij hebben er zin in!

In de week van 16 februari wordt er gesondeerd. Daarna gaan we het ontwerpproces verder vorm geven.

Gegevens

Afgelopen donderdag heeft een aantal van de eerste initiatiefnemers in Oosterwold de anterieure overeenkomst getekend. In een tent buiten in Oosterwold, met veel modder aan m'n laarzen was het toch een klein feestje.

Zelf hopen we komende week onze anterieure overeenkomst te ondertekenen. En dan kan het van start!

Frode Bolhuis is een van de pioniers die aan de slag gaat

Kijk op omroep Flevoland hierover

Gegevens

De zon scheen prachtig op de maquette die midden in onze woonkamer staat. Dat is wat leven rond je droom ook is.

Rijden we zo over 4 jaar het Paradijsvogelbosje in?

Links het begin van het houtwalpad. Middenvoor onze pionierwoning. Rechtsachter zie je mooi het oplopend landschap dat overgaat in het dak.

Het einde van het houtwalpad en bij de paddenpoel.. Roy heeft ons beloofd in het amfitheater een schaakbord te maken. (met tegels én stukken).

Voor het overzicht.

Je kunt al bijna voorstellen hoe de ochtendzon, de moestuin, de vlindertuin en de sloot mooi belichten.

 

Gegevens

Onze vriend de watermanager (www.klimaatuitdagingen.nl)  is zo enthousiast over onze plannetjes.. Als hij afgelopen vrijdag toch in Almere moet zijn, wil hij ook in ons landje rondlopen. De titels van de foto's spreken boekdelen!

Allemaal in het gelid

Dit is jullie extra sloot (ja je bent watermanager of je bent het niet..)

Gezeten in het amfitheater (Mooie achtergrond hè)

hop hop ( het kathedralentrail is door vrijwilligers weer helemaal bijgewerkt, een route om 15 km paard te kunnen rijden.)

Paradijsvogelbosje (vanaf de Paradijsvogelweg)

Vanaf hier kijk je recht naar de kas (over het talud)

 

Volgens de watermanager is het landje ingezaaid met muzieksleutelbloemen. We willen m dolgraag geloven!

Dank voor je foto's

 

Gegevens

't Is net na kerst en fans van het eerste uur, Guido en Anniek komen een dagje langs. De maquette is half gevorderd.

We gaan knutselen en dochters Zonne en Madelief doen naar hartelust mee!

 

En na al dat knutselen mag het eindresultaat er zijn:

Een dag later hebben we nog een aantal struiken toegevoegd:

 Het wordt steeds echter! Het leuke van een maquette is wel dat je ook merkt waar het in het landschap mis zou gaan als je het volgens je eigen ideeën doet. Dan is het toch erg makkelijk als er alleen een kwastje en een lijmpistool aan te pas hoeft te komen om het te verbeteren!

Gegevens

Het kerstdiner is achter de kiezen als Marien een papieren schaalmodel van onze kaswoning heeft gemaakt. Eigenlijk zouden we ook het landschap een keer op die manier vorm moeten geven. We doen eens gek en rijden naar de GAMMA en kopen een plaat hout.

Samen met Roy kwaddel ik nog dezelfde avond de eerste contouren op het hout. Wisten jullie dat oasis een prima materiaal voor maquettes is?

 

 

Gegevens

Sinterklaas liep eens te denken wat ie M&M nu eens moest schenken....

 

Met Sinterklaas word je altijd overvallen door mensen in je omgeving die weergeven hoe vol je bent van de plannen die je hebt.

Hulpsinterklaas Roy maakte daarom voor Marien een prachtige surprise:

 

Hij moest zijn landschap invullen, door een vijver uit te graven (zie gat in de maquette) en daarvan een bult in het landschap te maken.

Boompje voor boompje wordt door Marien geplant.

Totdat ook het huis is gebouwd!

Ook Marie-José wordt door Sinterklaas verwend. Heel veel lezen wordt dat. (We kunnen tenslotte toch nog geen bomen planten!)

Tuinen van overvloed

Dank u Sinterklaasje!

Gegevens

Wij komen natuurlijk niet zomaar op het idee om een landschap in Oosterwold te scheppen.

 

De gebiedsregisseur deelt allerlei informatie op www.maakoosterwold.nl.

In Arkel hebben we zelf jarenlang meegewerkt (en nog) aan www.depuntarkel.nl een natuurtuin in de achtertuin van de Wereldwinkel Arkel! (zie foto rechts) We hebben daar een paddenpoel gegraven, een vlindertuin en boomgaard gecreëerd en heel veel houtsnipperpaadjes gemaakt!

Het idee van een amfi-theater in de openlucht is ontstaan bij het surfen naar een idee van Henk Pleiter van de Arnica Kwekerij in Dwingeloo http://www.arnicakwekerij.nl/joomla_254/index.php/henk-pleiter-ontwerper-natuurtuinen/amfitheaters.

En natuurlijk hebben wij inmiddels ook uit onze eigen tuin al veel ervaring met bessen, peren, appels, pruimen, catalpa en nog veel meer!

Organiseren met muziekgezelschappen hebben wij ook al veelvuldig gedaan. Deze mensen (met ons) bij ons een goede muziekplek geven is een wens die wij al jaren koesteren.

 

Gegevens

 

Gisteren waren we op een beurs in Utrecht: www.realiseerjedroomhuis.nl
 
We wilden natuurlijk ook een droomhuis realiseren en op de beurs zouden we allerlei mensen ontmoeten die ons daarbij kunnen inspireren.
We namen onze droom daarom mee onder de arm en togen naar de Jaarbeurs in Utrecht. (briljante tip van de organisatie: neem je eigen plannen en tekeningen mee!)
We hebben ons daarom maar laten inspireren! We kwamen een groot aantal architecten en ontwerpers tegen. Niet zo gek want dat is waar wij nu naar op zoek zijn. We ontmoeten een veelheid aan mensen en meningen. Best ingewikkeld als je net als wij al een behoorlijke eigen mening hebt. Zo ontmoeten we een jonge ontwerper, die toen het niet betaalbaar lukte om doorlopende raampartijen te maken, zelf een (heel eenvoudige!) technische oplossing bedacht. Met zo iemand wil je werken!
Iemand anders probeerde ons te overtuigen van het bouwen met houten gelamineerde balken, ook al moeten wij ruim 11 meter overbruggen. Prachtig! Maar of het argument "als het afbrandt blijft het hout heel en staal niet" nou voor ons het meest doorslaggevend is? We komen zeker nog een keer bij haar terug, omdat wat ze verder vertelde zeker hout sneed ;-).
En dan die architect die ons verschrikt aankeek toen wij hard moesten lachen, toen hij bedremmeld vroeg: "Dat is scheef.... Is dat de bedoeling?". Wie ons goed kent weet dat we bij hem niet meer terugkomen....
 
Vermoeid maar ook vol nieuwe ideeën togen wij eind van de middag naar de Mariaplaats waar we vol nieuwe ideeën maar niet uitgepraat raakten, boven een heerlijk bokje en een schaal lekkere tapas!\
 
Proost! Op een droomhuis.
 

Gegevens

Welkom in deze blog.

Je bekijkt nu de blogs in de volgorde waarin wij ze hebben gemaakt.

 

In juni 2014 hebben wij ons voor het eerst bij de gebiedsregisseur gemeld als de 28 ste initiatiefnemer in Oosterwold. Die zomer gingen we naar Noorwegen op vakantie en hebben we gedroomd van houten huisjes. We maakten heel veel tekeningen, schetsen enzovoort. Eerst wilden we een kavel op de kop van het bosje van Staatsbosbeheer bij het Kievitsweg, net ten noorden van het Houtsnippad.

Een aantal nadelen, maar vooral een SBB die niet op initiatiefnemers was ingericht maakten dat wij op zoek gingen naar een andere locatie. Heel praktisch zochten we naar plekken ten zuiden van een bosje liefst bij voorzieningen. (Elektriciteit en water) en op fietsafstand van Almere stad. Daarvoor was het kathedralenbos te ver. Zo kwamen we bij de huidige locatie terecht. Na een paar maanden denken in ons eentje, vonden we dat buren die aan wilden sluiten ons moesten kunnen bereiken en kennis moesten kunnen nemen van onze ideeën. In het veld was niet meer dan een kale akker zichtbaar.

Belangrijke stap hierbij was het benoemen van de naam van de plek. Zo moest natuurlijk ook de website gaan heten. Na wat heen en weer denken werd het Paradijsvogelbosje. Lees hieronder hoe het ons sindsdien is vergaan!

Marien en Marie-José

 

Als je wilt zoeken in deze blog kan dat met de zoekfunctie van je besturingssysteem. (kan ook in de versie "alle blogs")

Subcategorieën

koorblog Aantal artikelen:  5

primi sui motori con e-max.it