Gisteren kwam de inspecteur de wapening van de grote woning keuren. We hebben een ingenieuze kist gezet, die afgesteund wordt op paaltjes die rondom de piepschuim-kist zijn geslagen. Dat is nodig omdat de kist gelijk is gesteld met het piemschuim, dus kan de kist zelf niet aan de fundering worden vastgemaakt.

Helaas bleek er een complicatie. Niet de kist, maar dat de stukken met (her-)berekening van de ijzers niet goed waren doorgekomen bij diegene van de gemeente die de beoordeling moet doen. Dat wordt dus weer wachten. Niet mijn sterkste kant.

Als afleiding hebben we een kunstwerkje gemaakt van twee bollen, gestoken in een stuk piepschuim, omkleed met een houten frame.

Hoe krijg je die middenin de vijver? Marie-José was zo dapper om de bollen tewater te laten.

 

's Avonds in het donker geven de ledlampjes licht, dat reflecteert op het water. Vanaf de weg kan je het net niet zien, maar vanaf de oprit wel. Een beetje magie.

In een blij twitterbericht van de gebiedsregisseur is zojuist te lezen:

Het bestemmingsplan Oosterwold is zojuist vastgesteld door de gemeenteraad Almere.

En het amendement CDA en Leefbaar Almere: Weidekavels bij de Paradijsvogelweg, geen bebouwing is ook aangenomen.

Voor wie het terug wil kijken: 

Klik op de link naar de vergadering kijk vanaf 3.20 uur in de plenaire zaal. 

Gisteren waren we op een informatieavond gewijd aan duurzame energiesystemen voor Oosterwold. Enkele initiatiefnemers vroegen bij de Oosterwold organisatie een subsidie aan voor een onderzoek over energiesystemen, en met name gebruik van bodemwarmte. Onderzoekers Kalkman en Smoor van TNO hebben een onderzoek verricht en hierover een rapport opgesteld. Er is elders al een uitgebreider verslag van de avond, en de presentaties komen binnenkort beschikbaar, dus ik permitteer mij een kort-door-de-bocht samenvatting in twee zinnen:

1: Als je een duurzaam systeem wilt inrichten moet daarin een warmtepomp de centrale plek innemen.

2: een bodemwarmtepomp wordt in Oosterwold gruwelijk duur omdat je niet dieper dan zo'n 27 meter mag boren.

Hoe informatief die presentatie over warmtepomp systemen ook was, toch voel ik de behoefte om een aantekening te plaatsen bij het idee dat alleen een warmtepomp systeem duurzaam zou zijn.

Na veel overwegingen kiezen wij in onze woning niet voor een warmtepomp, maar voor zonnepanelen en electrisch verwarmen van een buffervat, in combinatie met een CV-houtkachel.

Overigens is ons belangrijkste argument voor zonnepanelen gisteren niet genoemd: wij bouwen een huis waarvan een geheel dakvlak uit zonnepanelen bestaat, zodat het architectonisch past.

Wij kiezen dus ook niet voor een zonnecollector, maar dat deze optie gisteren met een pennestreek van tafel werd geveegd lijkt mij te kort door de bocht. Het mag wel zo zijn dat zo'n zonnecollector 5% van je energie kan opleveren, maar je koopt zo'n collector inclusief installatie voor zo'n 2200 euro, terwijl een luchtwarmtepomp zo'n 10.000 euro kost exclusief advies en installatiekosten. Je kunt dus ongeveer vijf zonnecollectoren kopen voor de prijs van een warmtepomp. Dat is misschien ook weer niet zo verstandig, maar als combinatie met andere systemen kan het zeker rendabel zijn. Er is niet voor niets ook ISDE subsidie voor zonnecollectoren.

In de presentatie werd gesuggereerd dat een zgn. all-electric systeem met alleen zonnepanelen niet duurzaam zou zijn omdat zo'n systeem het energienet te veel zou belasten. Dat valt nog te bezien. Als je immers met je zonnepanelen energie opwekt en direct die stroom inzet voor verwarming, dan wordt het energienet helemaal niet belast.

Als je dus een systeem met alleen zonnepanelen (en een buffervat) wilt vergelijken met een luchtwarmtepomp, dan is de kernvraag: hoeveel zonnepanelen kan ik meer kopen als ik geen warmtepomp koop, en welk rendement leveren die extra zonnepanelen. 12 panelen extra plaatsen kost bijvoorbeeld ongeveer 3000 euro incl. installatiekosten en levert zo'n 2600 kW per jaar.

foto: Marijke van Elk-JansenIn de presentatie van Alliander kwam de voor mij nieuwe term smart-grid aan de orde. Kort gezegd komt zo'n smart-grid op lokaal niveau erop neer, dat je zoveel mogelijk lokaal energie probeert te gebruiken wanneer je het ook opwekt, en zo mogelijk op te slaan. Dat wordt in de toekomst belangrijker, bijvoorbeeld als er flexibele energietarieven komen. Er werd een plaatje getoond van een high-tech accu om stroom op te slaan.

Dat herinnerde mij eraan, dat in de meeste duurzame energiesystemen het hart gevormd wordt door een buffervat. Een buffervat met water is in feite een accu. Je slaat erin warmteenergie op voor periodes dat je die energie niet kunt of wilt opwekken. Dat geldt voor zonnepanelen, omdat je 's avonds wilt verwarmen als er geen zon schijnt. En ook voor een CV-houtkachel omdat je met een avond stoken voor een paar dagen energie kunt opwekken en opslaan in zo'n buffervat.

 

Kort gezegd was de avond wel informatief over warmtepompen, maar weinig geschikt voor advisering en beslissingsondersteuning voor initiatiefnemers in Oosterwold. Als ik met de beperkte bagage van mijn ervaring hiervoor een paar handvatten moet geven:

  1. bepaal je budget (eventueel minimum en maximum);; betrek hierbij eventueel ook de aanschaf van warmteterugwin-ventilatie (systeem D) .
  2. kies naast zonnepanelen één ander duurzaam systeem (dus warmtepomp of CV-houtkachel of zonnecollector)
  3. dimensioneer je buffervat zodat je de verwachte fluctuatie in energievraag en aanbod kunt bufferen.
  4. Als je moet kiezen tussen twee verschillende systemen, vergelijk ze dan bij gelijk budget. (hoeveel zonnecollectoren kan ik kopen voor een warmtepomp?)
  5. Beoordeel of je verwarming en warm-tapwater in één systeem wil, of met aparte / elkaar aanvullende systemen.

Over het laatste: wij kiezen voor een aparte warmwater boiler, maar verwarmen het koudwater voor de douche voor uit het buffervat.

Tenslotte nog een suggestie uit de losse pols: als je al een vrij duurzaam systeem hebt, zoals zonnepanelen en een CV-houtkachel, dan wordt het potentiele rendement of meerwaarde van een extra komponent, zoals een luchtwarmtepomp welicht minder dan gehoopt. Waarom? Omdat een CV-houtkachel je al veel energie geeft als je dat nodig hebt. Je maakt dan minder optimaal gebruik van een extra energiebron, omdat de energievraag laag is.

Voor wat het waard is. Laten we vooral de discussie openhouden.

.

Eerder berichtten we al over de wapening in de betonnen vloer van de kleine woning. Nu waren we toe aan de grote woning, dus zagen we de betonvlechter Kees terug samen met twee assistenten, Ray en Mo..
Hoewel wij de bewapening van de kleine woning zwaar vonden, was dat kinderspel in vergelijking bij de bewapening in de vloer van de grote woning. De uitdaging wordt gevormd door twee betonnen wanden die met de bewapening verbonden moeten worden met de vloer. En tegen die betonnen wanden komt straks de aardwal aan te drukken.

 

Daarom heeft de constructeur hele zware ijzers vanuit de vloer naar de wanden laten uitsteken.

De (holle) betonwanden komen later, maar die ijzers (stekken) staan er nu al en zien eruit alsof het een olifantenverblijf uit Artis is. Nu zie je al dat de ijzers in de oostgevel vier graden uit het lood staan.

De bekisting is eraf! Nadat het beton vorige week maandag gestort was, kon woensdag de houten bekisting eraf. Dat gaat toch met wat krachtsinspanning gepaard, omdat alle schroeven vol met betongruis zaten of onbereikbaar waren, dus moest er een breekijzer aan te pas komen om de bekisting lost te wrikken van de fundering. Maar als dat gelukt is zien we een maagdelijk strakke betonvloer kant. Dat is toch weer een stapje om de contouren van de woning beter in zicht te krijgen.

 

 

 

 

 

 

De eerste stap van de opbouw van houtskeletwand (HSB) is het verankeren van de grondbalk. Dat is een houten balk van 18,5 cm breed die op het beton verankerd wordt en waaraan de panelen voor de houten wanden worden bevestigd. Dat is een precies werkje, want deze balk vormt de basis voor alles wat daarbovenop gebouwd wordt. Dus hebben we alles weer exact uitgemeten. De betonnen vloer ligt op zich goed, maar er zitten kleine afwijkingen in de maatvoering, doordat de bekisting iets is geweken. En ook is de hoogte van het beton niet exact hetzelfde. De balk wordt vastgezet met Fisher Ankers, die zo'n twintig centimeter in het beton worden geboord. Daarna worden de hoogte gesteld door plastic wiggetjes tussen het beton en de balk te schuiven, net zolang totdat de hele balk met laserwaterpast exact op hoogte is gezet. Overigens is dit klusje geen straf als het in de nazomer zulk prachtig weer is.

Laat nu de wanden maar komen!

 

Dit voorjaar waren wij als één van de eerste initiatiefnemers van Oosterwold genomineerd voor de Growing green cities speld. In de aanloop naar de Floriade vraagt de gemeente (de Growing Green Cities organisatie) om initiatieven die bijdragen aan de groeiende en groene stad te nomineren voor deze speld. Iedereen die genomineerd wordt krijgt de speld. Nou dat heeft dan niets om het lijf, zou je kunnen denken. Toch vind ik het heel sympathiek dat de gemeente initiatieven een pluim geeft en aangeeft dat de inzet van burgers (en buitenlui!) in de stad zo'n verschil maakt.

Toen de organisatie van de spelden dan ook vroeg ook anderen te nomineren, twijfelden wij geen moment. (hoewel we de feitelijke indiening tot het laatste moment uitstelden - sorry Allet).Wij hebben de Simpliade genomineerd, omdat wij hun geitenpoep mogen recyclen! Maar dat niet alleen. De Simpliade is een geitentuin op een tijdelijk lege kavel in de wijk De Eenvoud. Toen de grondverkopen niet lukten een paar jaar geleden, hebben de omliggende bewoners gevraagd de kavel, nu weide, in gebruik te nemen. Dat levert zo'n leuke plek in de wijk op die anders "zielig" leeg had gestaan. Het voortbestaan van de Simpliade is niet zeker. Ik wens de Simpliade nog een lang leven! Maar voor nu hulde aan het initiatief.

En dat heeft de wethouder afgelopen weekend onderschreven. De organisatie stuurde me daarvan een leuke foto, waarvoor dank! 

We schreven al eerder over de Simpliade in deze blogs:

Geitenmest recyclen in Almere

Oprit, waterschap en mest

Zaterdag was het burendag. Een goede verkoopactie van Douwe Egberts die daarmee veel buurtverenigingen een handje helpt. Bij toeval doen wij ook een gezellige burendagactie. Begin van de zomer zijn wij bij onze "buren" (toch een tien minuten fietsen) wezen borrelen. Ze lieten ons trots hun eigenhandig verbouwde huis zien

Een rondleiding andersom was nu aan de beurt. Natuurlijk een beetje gek, want ja wat is er nou helemaal te zien aan een fundering en een gestorte vloer. Maar goed wij zijn daar trots op. We lopen ook een rondje door onze tuin. De tuin gaat al behoorlijk de herfst in. Maar het wel mooi om te zien dat veel bomen en struiken toch echt zijn aangeslagen. Volgend jaar kunnen ze lekker gaan groeien. 

De buurman en buurvrouw zijn bovendien hartstochtelijke imkers en actief in de Almeerse bijenvereniging. Verlekkerd kijkt de buurman naar de ruimte die er met deze nieuwe natuur ontstaat voor ook een aantal extra bijenvolken. De opbrengst en de mogelijkheid tot bevruchting van fruit wordt veel groter met een flink aantal bijen in de buurt. Hij ziet mogelijkheden voor imkers in opleiding. En natuurlijk houden we er dan rekening mee dat ook onze (dichtbij) buurvrouw Marjon volgend jaar met twee volkjes wil starten. 'T Moet niet te druk worden in Oosterwold toch?

We spreken af hierover contact te houden, maar hebben het daarna bij een blokje kaas en een glaasje wijn en bokbier (handig als je op de fiets kunt komen) nog heel gezellig. 

Als ze weg zijn wordt het snel kouder (de nachten zijn net zo lang als de dagen nu). Dus savonds steken we nog even een vuurtje aan.... 't Is mooi op het land!

 

Vanochtend vroeg rijden we naar Almere. We zijn extra vroeg op gestaan. We twijfelen namelijk of de A6 wel al open is. Het Kromslootviaduct is deze week afgebroken. Maar de A6 is (tenminste in onze richting) keurig open. Eigenlijk ben ik verbaasd. Je kan eigenlijk niet meer zien dat het viaduct er ooit stond. Geen resten beton, geen staal, geen zand. Er is hard gewerkt.

We rijden de A6 af bij de nieuwe afslag naar Nobelhorst. En terwijl wij naar Nobelhorst rijden zie ik de vrachtwagen met beton de Paradijsvogelweg al oprijden. "Daar gaat ie" roep ik opgetogen.

Voor het overige, mogen de beelden voor zich spreken:

 

vloerkleinstorten6
vloerkleinstorten9 vloerkleinstorten13
vloerkleinstorten16 vloerkleinstorten23
vloerkleinstorten27 vloerkleinstorten32
vloerkleinstorten35 vloerkleinstorten41
vloerkleinstorten44  En waar het eerder een dag duurde om de funderingsbalken van het grote huis te storten, is hier de vloer in ruim een half uur gestort. Keurig vlak! En nu maar uitharden!

 

En dan ligt in de middag de vloer er mooi en keurig drogend bij. Maar wat komt daar nou aan? Een grote touringcar bus. Ivonne kondigt bezoeken meestal netjes aan, dit is een schoolreisje in het wild.

De groep stapt uit en blijkt net bij Ivonne, gebiedsregisseur te zijn geweest en wil nu wel eens in het "wild" bekijken hoe dat nou gaat "Oosterwold". Marien ontvangt ze hartelijk (zoals hij dat altijd doet). Het is een groep van woningbouwcorporatie Woonpalet uit Zeewolde.

Marien daagt ze uit te verzinnen wat een corporatie in Oosterwold zou kunnen betekenen. Niet iedereen kan het kopen van een kavel zelf betalen.

's Ochtends in het nieuws werd gezegd dat er groepen zijn die graag klein en eenvoudig willen wonen, goedkoop en dat er zo'n 10.000 van dat soort woningen tekort zijn.

We zijn nieuwsgierig of we deze Zeewoldenaren op een idee hebben gebracht.

vloerkleinstorten68
vloerkleinstorten69 vloerkleinstorten70
vloerkleinstorten71
betonvlechten1 

Afgelopen maandag komt Kees om het betonvlechtwerk in de vloer van de kleine woning in orde te maken.

De bodemwapening ligt op betonnenblokjes. Daarop wordt de eerste laat betonmatten neergelegd. Deze worden door Kees, sneller van ik kan kijken aan elkaar gevlochten, met ijzerdraad dat uit de rol op zijn heupen komt.

Vervolgens worden metalen pyramide-rijen op het vlechtwerk gemaakt. Supporters worden deze kolommen genoemd. Ze zijn bedoeld om de onderste en bovenste betonmatten op de juiste afstand te houden. Ook deze worden vliegensvlug aan elkaar gemaakt.   betonvlechten2
betonvlechten3 Vervolgens wordt de bovenste laag betonmatten aangebracht. Die natuurlijk ook wordt vastgemaakt met ijzerdraadjes.
 Zo ontstaat een stevige en samenhangende hoeveelheid betonijzer, die aan de randen vastgemaakt is aan de onderliggende betonbalken. Je kunt met gemak op de betonmatten lopen. (Dat is overigens anders dan door de bouwers niet toegestaan).   betonvlechten4
 betonvlechten5 

En dan is het tijd om de inspecteur, Eric weer te bellen.

Ik kwijt mij weer van mijn rol als koffiezetter, waarna de heren aannemer en inspecteur stoer op de betonwapening hun koffie drinken. Eric vindt dat wij voldoende bewapend zijn.

Maandag kunnen we de vloer storten!

     

Nu er op de kavel voor jullie allemaal ingewikkelde technische dingen gebeuren, kijk ik (zwetend op zolder) eens wat het land dit jaar al heeft opgebracht:

 

peulen komkommer
aalbessen capucijners
frambozen aardbeien en bessen
pompoen moerbei
kool snijbonen
snijbonen snijden snijbonen

Zo en nu lekker naar buiten. Morgen het veld weer in!

Dubbelkelk plantDeze week liep ik weer eens een rondje over de kavel. Op een stukje waar ik eigenlijk alleen de als onkruid groeiende melkdistel verwacht viel mijn oog op een plantje dat qua bloemen wel op een melkdistel lijkt, maar qua blad en stengels niet. Met een takje in mijn hand pakte ik mijn oude vergeelde Heimans Flora en kwam bij de Composietenfamilie al snel de tekening van de Dubbelkelk tegen. De beschrijving was daarbij onmiskenbaar. Ieder bloempje heeft een dubbele kelk. Dat is duidelijk te zien op de detailfoto. De kelkbladen zijn de kring groene blaadjes die de gekleurde bloem omzoomen. Als een bloempje nog in de knop zit, vormen de kelkbladen vaak de omsluiting van de knop.

Toen viel mij op dat het volgens de Flora een tamelijk zeldzaam plantje is, die bijna alleen in Zeeland en Limburg wordt gevonden. Hoe komt deze Dubbelkelk in Almere in de polder? Ik heb veel gezaaid maar deze zeker niet.

DubbelkelkBloem

Hier kan ik enorm van genieten. Het is misschien niet een heel bijzonder bloempje, en voor een onoplettende passant inwisselbaar voor een paardebloem, maar het groeit toch maar op onze jonge kavel. En als je oog krijgt voor al die verscheidenheid, dan valt er nog meer te genieten.

Komend jaar hopen we studenten aan de agrarische hogeschool uit te nodigen om op onze kavel planten te determineren. Dan heb ik deze Dubbelkelk al vast verklapt. Misschien vinden ze nog meer spannende plantjes of dieren.

Voor de liefhebber hier een link naar een uitgebreide beschrijving met foto's van de Dubbelkelk:

http://wilde-planten.nl/dubbelkelk.htm 

 

 

 

Een paar maanden geleden ging (onder andere op facebook) een oproep rond voor het aanmelden van je favoriete plek in Almere. Marien heeft toen de wilgentenenhut die Irene heeft gebouwd voor ons aangemeld. 

Hij werd uitgenodigd voor een interview, waarvan een (hele) korte versie in het boekje "Almere 40 jaar! Jubileumgids met favoriete plekken van 55 bewoners" terecht is gekomen. De interviewster Carla Vriend, vroeg vervolgens of ook een gefilmd interview mocht worden gemaakt. 

 

Afgelopen vrijdag is het boekje gepresenteerd. Helaas konden we daar niet bij zijn, dus we kregen het boekje toegestuurd. 

En inmiddels is ook de film online geplaatst. Marien vertelt het verhaal heel mooi (vind ik, maar ik ben natuurlijk bevooroordeeld). Oordeel zelf:

De andere filmpjes zijn de vinden op 40jaar.almere.nl

Het is zondag. En Mick komt langs. Hij heeft veel gereisd en daarom is het alweer even geleden dat hij de tuin heeft gezien. Hij is een van de helden die in het zeer vroege voorjaar (toen het koud was, en nat en het woei), meegeholpen heeft om boompje te planten in een kaal landschap.

Het is mooi om te zien dat het landschap er nu zo anders uitziet. Dat het een landschap is. Waar we ook het nodige aan moeten onderhouden.

Zo'n dag is deze zondag.

We beginnen de dag met het "planten" van de krabbescheer die we bij Wilma uit Natuurtuin de Punt twee dagen eerder hebben meegenomen.

 

En omdat dit gaatje (de vijver) al gegraven is gaat het planten heel eenvoudig. Een, twee, drie, .... plons! De krabbescheer gaat zuurstof in de vijver brengen, zoddat de algen een beetje minder worden.

Daarna gaat Mick in de boomgaard aan de slag. Nadat in het vroege voorjaar de fruitbomen zijn geplant, hebben we de klei ingezaaid met een grote diversiteit aan kruiden en bloemen. De ondergroei hebben we uit klaver laten bestaan.Het veld was in het voorjaar een feest voor bijen en hommels. Omdat we in de toekomst in de boomgaard willen kunnen zitten, moeten de kruiden omgemaaid worden. (we trekken ze speciaal niet omdat de wortels dan juist lekker in de grond blijven zitten.)

Mick moet de slag even te pakken krijgen, maar als we koffie gaan drinken, ziet het veld er ineens heel anders uit.

't Is altijd gezellig met Mick! Tot ziens

Nadat de fundering is gestort, en voordat de isolatie en de vloer wordt gelegd, moeten de rioolbuis en afvoerpijpen voor WC, badkamer en keuken, worden gemaakt. Al die pijpen zijn van PVC. Binnenshuis worden die met lijm in elkaar gezet, vaak met tal van 45 gradenbochtjes, om precies op de juiste plaats uit te komen boven de vloer. Omdat de fundering breder is dan de buitenmuur, moet je een slingerbocht leggen, om dicht bij de muur uit te komen.

 

Buitenshuis hebben we gekozen voor Pvc-buizen met manchet en een rubber ring. Die blijven ten opzichte van elkaar een beetje beweeglijk, waardoor we het zakken van de grond in de toekomst beter kunnen opvangen. Waar de rioolbuis uit de fundering komt, hebben we een zogenaamd zink-stuk, een flexibele buis geplaatst. De fundering zal immers niet zakken, en de grond eromheen wel. Er lopen twee rioolbuizen uit beide huizen, naar de Bezinkingsput van de Helofytenfilter. Die beide buizen moeten precies op de goede hoogte in de grond worden gelegd, met een verval van ongeveer een halve centimeter per strekkende meter. Dat is dus weer een precies klusje, met laserwaterpas en husselen met zand eronder. Er komen buitenshuis nog twee beluchters in, waar we in de toekomst ook eventuele verstopping mee kunnen verhelpen.

We leggen grondkabels electra, tyleenbuis voor water en UTP (internet) tussen de kleine en de grote woning. De hoofdmeterkast komt in de kleine woning. Die wordt met een meterkastplaat uitgemeten, zodat de buizen op de juiste plek door de grond omhoog steken. Daar wordt straks ook de definitieve aansluiting voor stroom en wateraansluiting gemaakt. Hiervoor hebben we zogenaamde getrokken buizen onder de fundering gelegd, die met een grote bocht in de meterkast uitkomen. Dan kan de aansluitkabel later makkelijk van buiten naar binnen worden geschoven tot in de meterkast.

Omdat we op het grote huis zonnepanelen plaatsen, moet de opgewekte stroom via een aparte kabel van de omvormer naar de meterkast. Daarvoor hebben we dus een extra kabel nodig tussen de beide huizen. Tenslotte nog een kabel voor de controle-kast en pomp van de helofytenfilter.

Als alle kabels naast de riool zijn gelegd, kan de kabelgoot weer worden opgevuld met zand en een laagje klei bovenop.

 

 

 

Ondertussen was ook de inspecteur van Bouw en Woningtoezicht, Eric Fijma weer langsgekomen. Samen met aannemer Gerard van Wees besprak hij technische details, zoals de dakconstructie, ankerplan, vloerwapening. Onze grondwerker Gert-Jan Bon is een oude bekende, dus het gesprek wordt geanimeerd. Hopelijk kunnen we alles zo in een keer aanleveren en kunnen we door met de volgende stap.

 

Buurvrouw Marjon (ere wie ere toekomt) ontdekt deze week dat de gemeente een besluit heeft genomen om de naam Magisterhorst in te trekken. 

Het besluit luidt als volgt:

"Met het mandaat van het college van B en W heeft de afdelingsmanager Gebouwen- en Gegevensmanagement besloten om:

- In Almere Hout, de wijknaam Magisterhorst in te trekken onder gelijktijdige wijziging van de begrenzing van Vogelhorst; Vogelhorst wordt hierdoor kleiner.

Tegen dit besluit kan een belanghebbende binnen zes weken na de dag van publicatie een bezwaarschrift indienen. Het bezwaarschrift dient te worden gericht: aan het college van B en W, t.a.v. de bezwaarschriftencommissie, postbus 200, 1300 AE Almere. Het bezwaarschrift moet zijn ondertekend, de naam en het adres van de indiener bevatten, zijn voorzien van een dagtekening en een omschrijving van het besluit waartegen bezwaren bestaan.

Als tegen een besluit een bezwaarschrift is ingediend en onverwijlde spoed vereist is, kan de voorzieningenrechter van de Rechtbank Midden-Nederland (Afdeling Bestuursrecht, onder vermelding van “voorlopige voorzieningen”, Postbus 16005, 3500 DA Utrecht) op verzoek een voorlopige voorziening treffen. Als die wordt aangevraagd, treedt de beschikking pas in werking nadat hierover een beslissing is genomen. "

Het is hier in het digitale gemeenteblad te lezen.

Gelukkig waren er nog geen borden opgehangen!

Zou er werkelijk IEMAND bezwaar hebben?

 

En dan zit je in een gebouw te werken waarvan bij deze temperatuur de airco matig werkt.... 

En krijg je volgende foto geappt:

 

Daar krijg je het toch gewoon warm van? Maar gelukkig krijgen de rietplantjes in het helofytenfilter veel water. 

En dan is vervolgens de put aangesloten en kan van daaruit gepompd worden (nu vullen we die overigens nog uit de vijver, omdat de riolering natuurlijk nog niet werkt... )

Goed bezig buitenploeg!

Subcategorieën

primi sui motori con e-max.it