Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 16 oktober 2016

In opdracht van de gebiedsregisseur is fotograaf Ben te Raa gevraagd foto's te maken van de initiatieven in Oosterwold, om zo ook in beeld de ontwikkelingen vast te leggen. Nou hebben wij aan mooie foto's geen gebrek. Toch legt iedere fotograaf zijn eigen accent. Met de mooie luchten krijgt het landschap een extra dimensie! Als je zo naar het land kijkt, wonen we echt in een idylle straks.

We laten een aantal foto's zien:

De foto's zijn gemaakt in opdracht van de gemeente Almere door Ben te Raa

Met dank aan Ben te Raa voor het toesturen van de foto's.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 16 oktober 2016

De wijk begint te groeien. Er staan al heel veel nummertjes, dus het wordt weer tijd om elkaar te ontmoeten. Vanavond is daarom een datum planner uit gegaan. Initiatief 292 is bij ons niet bekend en zullen we via de gebiedsregisseur proberen uit te nodigen.

Mochten er al meer stippen zijn gezet op deze kaart (die natuurlijk na een halve week al verouderd kan zijn.... ), laat het ons dan even weten (via contact zijn wij bereikbaar).

En collega initiatiefnemers: snel invullen he! ;-)

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 14 oktober 2016

Soms heb je zo'n dag waar alles anders loopt dan je dacht. Vandaag was wel zo'n dag.

De auto moest naar de garage om remblokjes te laten vervangen. Er was geen vervangend vervoer, dus we gingen met de trein en de OV fiets. En het woei best hard en we hadden 'm tegen, dus dat was het een forse conditie training.

Leuk vandaag was dat de boswachter Freek met een beheerder Ruud bij het bos van staatsbosbeheer kwam kijken naar schade die de essentakziekte in het bos aanricht. Nu we hem toch spreken, vertellen we over onze plannen en spreken we over het pad langs het bos en een plan voor het beheer van de bosrand.

Eigenlijk moet dat twee keer per jaar gemaaid worden. Wij hebben dat dit jaar gedaan. Ruud weet dat de trekkermaaier in de buurt aan het werk is en beloofd daar even achteraan te gaan. We spreken af om na de bewonersavond van 27 oktober terug te komen op gezamenlijke plannen.

We proberen een deel van de isolatie in de muur te verwerken. Vanuit de container hoor ik een hartgrondige vloek. Het snoer van de zaag is beschadigd. Grumpf...... We kunnen het repareren, maar oponthoud....

's Middags kwamen overburen Bertel en Marjon twee boompjes in onze kwekerij brengen. Volgend jaar verhuizen die door naar hun eigen kavel. Onderwijl staan ze bij ons in de grond en uit de wind.

Als de boompjes erin staan drinken we nog samen koffie en thee. Als je uit de wind zit is het op deze herfstdag (overdag) heerlijk in het zonnetje.

En terwijl we zitten horen we ineens een raar geluid... Wat is dat nou....

Er rijdt een trekker het pad langs de bosrand op.... om het pad te maaien.

Freek en Ruud: dank voor een goed gesprek en de snelle maaiactie! Fijn dat het weer goed beloopbaar is.

En omdat we toch de auto moesten ophalen, fietsen we als een gek naar het station en halen we de auto net op tijd op. Zo'n dag heeft dan toch eigenlijk twee uur minder dan je eigenlijk wilt. Morgen maar eens kijken hoeveel last we van die regenbui (vanavond) buiten hebben....

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 14 oktober 2016

In het voorjaar hebben wij met hulp van de stichting Heg en Landschap bomen en struiken in het landschap kunnen planten. In de zomer kwam de Franse stichting die Heg en Landschap weer ondersteunt, bij ons op bezoek. Wij hebben daar een verslag van geschreven in deze blog.

Nu kunnen we lezen in de nieuwsbrief van de Stichting Heg en Landschap van deze maand, dat de bijdrage die zij van de Franse organisatie ontvangen de komende jaren wordt doorgezet.

Gefeliciteerd Heg en Landschap! UIt het artikel over het bezoek van de Franse delegatie citeer ik het volgende:

"....

In juli heeft een Frans team bestaande uit de programmaleidster van de Fondation en een vertegenwoordigster van de Franse organisatie voor landelijke heggen en bomen (AFAC) ons bezocht. Drie dagen hebben we met hen rondgereisd, deelnemers gesproken en de resultaten van de boomaanplanten bekeken. De Franse delegatie was onder de indruk van onze aanpak. Een van de punten daarbij was de keuze van de initiatieven die Heg & Landschap ondersteunt. Afgelopen seizoen bijvoorbeeld veel aandacht voor voedselbossen en kleine biologische teeltbedrijven. En daarbij aandacht voor boomplantdagen en initiatieven van wijk- en bewonersgroepen. Naast de keuze van de deelnemers zag de Franse delegatie de productie van inheems, autochtoon plantgoed als een voorbeeld voor Frankrijk. In feite de hele keten van het vergaren van zaden en stekken tot de productie van jonge planten en de certificering er van.  En niet onbelangrijk voor onze samenwerking, het bezoek was naast intensief en inhoudelijk ook informeel en  ontspannen met de meest vriendelijke en warme onthalen bij de bezochte deelnemers. Het weer hielp ook nog een handje. Het resultaat van dit bezoek kon alles bij elkaar niet beter zijn. De samenwerkingsovereenkomst wordt verlengd en het jaarlijks aantal te plaatsen bomen en struiken gaat omhoog. In november zullen we op onze website bekend maken welke initiatieven we graag ondersteunen en hoe geïnteresseerden zich kunnen inschrijven. Wordt dus vervolgd.

Op bezoek bij Marien Abspoel, Paradijsvogelbosje, Almere. Op de foto Marien en Paule Pointereau (AFAC). ...."

We gaan vast nog meer met Heg en landschap samenwerken!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 oktober 2016

Nadat we afgelopen week de dakbalk geplaatst hebben, konden we vandaag de beplating aan de buitenzijde van het houtskelet frame maken. Daarvoor gebruiken we multiplex platen dat Okoumé wordt genoemd. Het heeft als het nieuw is een roze kleur. Aan weer en wind verkleurt het donkerder.

De beplating is vanmiddag nog voor het hele huis klaar. Er moeten aan de oostzijde nog wat punten aangezet worden, maar aan de zuid- en westzijde is de beplating al compleet. En daarmee krijgt de woning ook al vorm. Stond het houtskelet er een week geleden nog letterlijk als een skelet bij. Het lijkt alsof de woning een jas heeft aangetrokken.

Een bijzonder stuk beplating zit in de nok. Daar dient de multiplexplaat ook als een zogenaamde kram-plaat, waarmee de twee zware dakbalken aan elkaar worden geschroefd. Meer dan tien schroeven maken van de nok nu één stijf geheel.

Leuk om te zien dat het huis-in-wording iedere dag van vorm en uiterlijk verschiet. Nu kan je al goed zien dat in het ontwerp de dichte elementen en de transparante glaspui een contrast geven. De boeidelen boven het glas lopen over in de zijmuren, hetgeen de woning nu al iets straks en eenvoudigs geeft. 

Zo te zien kan het onze kritische aannemer Gerard van Wees zelfs bekoren. 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 12 oktober 2016

Weer een dag verder. De tweede punt staat nu ook. En er zijn weer platen op de zijkanten gezet. Stapje voor stapje komen we verder.

Als in de namiddag de zon even doorbreekt, steekt de nok met contrast af tegen de hemel. Alsof daarmee het hoogste punt nog meer benadrukt wordt.  

En dan ziet het uitzicht uit het keukenraam en de studeerkamer er ook ineens weer anders uit:  

Morgen verder! 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 11 oktober 2016

Nadat we de houtskeletwanden gezet hebben, moet er nog een extra balk op de lage kanten worden gelijmd en geschroefd, zodat die kanten niet gaan doorzakken en stevig verbonden kunnen worden met het dak. Vervolgens verbinden we de schuine delen aan weerszijden met een hulpbalk, die er voor zorgt dat de breedte van de toekomstige pui exact recht en onder en boven even groot is.

Met de eerste vier grote platen maken we van de vier schuine delen een stijf geheel, dat niet meer kan gaan scharen. Met de namiddagszon ziet het er artistiek uit.

Daarna is de volgende stap om met een samengestelde houten balk de punt in het dak te maken. Dat klinkt misschien eenvoudiger dan het is. Hoewel ons kleine huisje maar één woonlaag heeft, loopt het dak schuin op tot de nok op rond 5,5 meter hoog. En dat is voor mij toch al een hoogte waarbij je op de duikplank boven het zwembad met bibberknietjes staat te aarzelen.

Aannemer Gerard heeft een steiger meegenomen, waarmee we tot de nok kunnen komen. Om de hoogte en middenpunt nauwkeurig af te meten, hebben we een soort peilstok aan twee horizontale liggers bevestigd. De peilstok wijst met zijn punt precies aan waar de nok samen moet komen.

Deze balk mag natuurlijk niet gaan doorbuigen. Daarom is een 28 cm hoge balk gekozen, die wordt verlijmd en geschroefd op een 18,5 brede balk, zodanig dat ze samen een hoek vormen, waarin straks de pre-frabricage dakplaten kunnen worden ingepast. Eenmaal pasgezaagd en in elkaar geschroefd is zo'n balk van 528 cm toch een enorm gevaarte en zwaargewicht om op zijn plaats te schuiven.

Eenmaal op zijn plaats wordt het direct een gezichtsbepalend element in de woning.

En de nok staat erop! Eigenlijk nu al pannenbier? Laten we even afwachten tot de dakplaten erop zitten. En dan moeten er daarna nog zonnepanelen op, die het dak nog zo'n 14 cm hoger maken. Er komt dus nog een klein stukje op. Daarom hebben we die daklat ook nog zo uitsteken, zodat we die later precies op maat kunnen afzagen. Nadat de aannemer 's middags weg is, kan ik nog twee extra platen vastschroeven, zodat de wanden er al een beetje als binnenmuren gaan uitzien.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 10 oktober 2016

Op facebook kwam vandaag ineens een fietsroute Almere hout langs. Je kunt de fietsroute downloaden. Hoewel in de titel niet over Oosterwold wordt gesproken, voert de route wel degelijk ook door Oosterwold. Wat mij dan opvalt is dat dit de eerste kaart is die ik vind waar onze straat op staat.

Dit zegt de route over Oosterwold:

En dan valt mijn oog (met dank aan Eva Lobach) op het laatste kopje: Frederik van Eendenweg 8. Een N teveel en weliswaar tegenover nummer 8, maar echt op nummer 6 en 12. En we zijn zomaar een bezienswaardigheid! 

Of hadden we dat met al die schoolreisjes al moeten weten?

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 09 oktober 2016

Na een zaterdag waarin we allebei muziek hebben gemaakt, moet Marie-José die muren die rechtopstaan toch echt zelf gaan zien!

Als we naar de kavel rijden zwaaien we naar buren Cor en Nel die net met hun hond aan het lopen zijn. We rijden naar de kavel om "vlug-vlug" onze aanhanger op te halen om naar de Noorderplassen rijden om bij de Simpliade weer stro en geitenpoep te gaan halen. Dat wil zeggen Marien duikt met de bewoners van de Eenvoud in de schuur en Marie-José helpt Angelica een paar huizen verder met het maken van wat ruimte in de tuin.

Twee uur later rijden we met een volle kar mest, een auto vol botanische rozen, wijnbessen en een grote hazelaar en heul veul vrouwenmantels (ja, ja, het was opruiming bij Angelica) weer naar Oosterwold. En als we terugkomen vinden we een emmer met walnoten op de tafel. Cor en Nel hebben ons niet getroffen, maar wel heel veel lekkere noten achter gelaten! Dank! Wat een leuke verrassing. Jammer dat we er niet waren!

En wat is het heerlijk in de zon. We lopen gewoon in ons tshirt rond! En dat terwijl het bijna half oktober is!

Op de kavel vermaken we ons met het verspreiden van het stro en de mest! We planten de Hazelaar zodat ie op termijn het zicht vanaf het terras van de kleine woning naar de grote woning onmogelijk maakt. Wat heerlijk om je dat gewoon voor te kunnen stellen.

De vrouwenmantels komen overal terecht. Mooi als dat plantje overal staat. In de moestuin maak ik een rijtje met de wijnbessen. Het zijn nog superkleine stekken. Daarvoor moet het deze winter maar niet te hard gaan vriezen.Anders moeten we heel veel doen om het redden!

En als de dag bijna voorbij is ontstaat er nog een heel korte brand. En hoewel we onze camera vergeten zijn (nou ja de geheugenkaart) lukt het toch de "brand" te vangen. Als de zon op het huis staat, lijkt het in brand te staan!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 08 oktober 2016

De wanden van de kleine woning staan nu rechtop. Nadat we de lage zijwanden dinsdag en woensdag in elkaar gezet hadden, waren nu de schuine wanden aan de beurt. Dat was nog een hele rekenklus, want uiteindelijk bleek in de tekening met de technische doorrekening een foutje te zitten, die twee keer een houtplaat van 18 millimeter verschil opleverde. Voordat je dan alles weer hebt uitgeplozen met al die schuine maten, ben je een uur verder. Maar we moesten vier identieke schuine wanden maken, dus nadat we de eerste hadden gemaakt, konden we alle maten op de werktafel laten staan en de wanden snel in elkaar schroeven. Het rechtop zetten was nog een krachtsinspanning, want zo'n wand weegt vooral aan de hoge kant behoorlijk wat.

Met een schuine schoor blijven de wanden goed rechtop staan. Je krijgt nu al een veel beter beeld van hoe de ruimte wordt. Wel komt er nog een dak bovenop met zonnepanelen, dus daarmee wordt het nog een boeideel hoger. En er komt een balk over alle vier de panelen, die een punt in het midden vormt, waar hopelijk binnenkort een glazen pui in komt.

Als aan het eind van de middag de zon even doorbreekt, geven de vertikale balken een mooi lichtspel tegen de donkere lucht en de bosrand.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 08 oktober 2016

Gisteren konden we opnieuw beton storten. Ditmaal voor de grote woning. En dat is een vloer van 172 m2 en wel dertig centimeter dik. Daarin komt wel 53 kubieke meter beton, oftewel zo'n 125 ton. Dat moet dus ook met vijf betonwagens worden aangevoerd, dus het was goed dat we rijplaten hadden neergelegd.

De pompwagen kwam eerst, en de chauffeur heeft met zijn wagen eerst allerlei posities uitgeprobeerd, totdat hij de beste steun had op de ondergrond om zijn pompwagen neer te zetten. De pompwagen heeft namelijk een arm van 32 meter reikwijdte, en als die pijp vol met beton zit dan weegt het veel, en zorgt die arm (oftewel giek) voor een enorm krachtsmoment. Dat vangt de pompwagen op door steunen uit te zetten. Die tillen de hele wagen op, zodat de wielen van de grond komen. Die manoeuvres doen mij even denken aan een Thunderbirdsfilmpje.

Aannemer Gerard heeft zijn maat Peter meegenomen, om samen het betonstorten in goede banen te leiden. Ik mocht de kanten afstrijken langs de bekisting. Peter geleidt de stortpijp, Gerard bediende de trilnaald, en als de pompwagen leeg is, hanteert Peter de trilplaat. Deze beide apparaten brengen trilling over op het beton, waardoor de kiezels gaan schudden, en het beton gladder uitvloeit. Bovendien kunnen luchtbellen ontsnappen. De trilplaat maakt de bovenkant mooi egaal. Met de laserwaterpas houdt Gerard bovendien de storthoogte in de gaten. Soms moet er dus even geharkt om de massa te egaliseren. Er was wel een spannend moment, toen we ontdekten, dat de bekisting onder de zijwaartse druk een centimeter begon te wijken, maar daar is het bij gebleven. Blijkbaar moesten de paaltjes in de grond hun buigzaamheid inzetten om tegen de enorme massa weerstand te bieden.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 04 oktober 2016

Eindelijk zijn we begonnen met het bouwen van de wanden van de kleine woning. Na alle voorbereiding, voorzieningen onder de grond, fundering en het storten van de vloer mogen we dan iets vertikaal neerzetten. We hebben veel dromen en kunnen ons het wonen in Oosterwold al bijna voorstellen, maar toch doet het veel voor het oog en het hart, als je de wanden van de woning ziet omhoogrijzen.
Ik houd van klussen met hout. Samen met mijn aannemer Gerard van Wees kan ik dan ook mijn hart ophalen aan het in elkaar zetten van de wanden. Dat begint met het maken van een tafel, zo groot dat de wanddelen erop passen. Daarop kan je dus de balken op maat zagen en precies op zijn plaats vastschroeven.

En aan het eind van de dag kunnen we van ons uitzicht genieten: links uit ons slaapkamerraam en rechts door ons keukenraam.....

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 04 oktober 2016

Vanmiddag kwamen een aantal leden van Gedeputeerde Staten van Flevoland op bezoek samen met een Wethouder van Zeewolde. Ze maakten een ronde door Oosterwold om de initiatieven op de verschillende locaties te zien en te horen. Wij waren vandaag de enige landschapskavel in de ronde, dus heb ik toegelicht dat wij als particulier initiatief verwachten een kleinschalig gevariëerd landschap te ontwikkelen, en dat die een eigen karakter en meerwaarde zal krijgen. Maar zeker niet als geïsoleerd plan. Wij hopen dat we in samenwerking met onze goede buur Staatsbosbeheer gezamenlijk kunnen komen tot een verrijking van de bosrand en de recreatieve waarde van de bosstrook. Het zou mooi zijn als er een samenhang gaat ontstaan en een geleidelijke overgang tussen bos en parklandschap, stadslandbouw, permacultuur, voedselbos, of welke term je er ook maar aan geeft.
Eenzelfde samenwerking zoeken we uiteraard met de toekomstige bewoners in onze wijk, en aangrenzende wijken.

Toch is het voor mij niet zo duidelijk welke rol de Provincie hierin kan en gaat spelen. Wij hopen dat de gedeputeerden in ieder geval meedenken over de inrichting van de regio. Wellicht dat ze ook kunnen faciliteren dat verschillende partijen, varierend van particulieren, projectontwikkelaars, Staatsbosbeheer, Flevolandschap, en niet te vergeten de NUTS bedrijven met elkaar werken aan een mooie, functionele en duurzame ontwikkeling van de regio.

vlnr: Jaap Lodders (gedeputeerde Flevoland), Ivonne de Nood (gebiedsregisseur), Michel Rijsberman, Jan Nico Appelman (beide gedeputeerde Flevoland) en achterin Hillebrand Koning (provincie Flevoland) en Wim van der Es (wethouder Zeewolde)

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 04 oktober 2016

Gisteren stopte er een busje voor de oprit, en een heer kwam een gat spitten. Wat zou die toch doen? Dus ik nieuwsgierig informeren. "ik kom een straatnaambordje plaatsen". Goh, wat bijzonder. "Wij hebben al een straatnaambordje", zeg ik terwijl ik op het bordje aan de boom wijs. Toch had de firma Reimert de opdracht gekregen om een bordje te plaatsen.
Wel handig dat het een bordje met aan twee kanten de straatnaam is, zodat de naam vanaf beide richtingen te lezen is. Maar jammer dat de naam Frederik van Eedenweg is afgekort tot F.v. Eedenweg.. Terwijl de straatnaam toch echt zonder afkorting is afgesproken, en zonder afkorting te vinden is, bijvoorbeeld in het postcodesysteem. Volgens de medewerker is het ook een voorlopig bordje, omdat er nog geen postcode opstaat. Welnu, die hebben we dus al wel een tijdje.

Omdat we er op voorbereid zijn dat je als initiatiefnemer in Oosterwold alles zelf moet doen, zeker wat de weg betreft, hebben we snel zelf een straatnaambordje gemaakt. Bijzonder dus dat de gemeente zonder overleg deze ongetwijfeld zorgvuldige actie op touw heeft gezet.
Als wij op internet spullen bestellen en laten afleveren, kunnen ze meestal ons adres niet vinden. We kunnen nu wel zeggen: Als je nu nog onze straat voorbij rijdt, dan weet ik het niet meer.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 03 oktober 2016

Op het Paradijsvogelbosje Oosterwold ontwikkeld zich nieuwe natuur. (Zonder hoofdletters en zonder subsidie van de provincie, zoals Staatsbosbeheer een paar weken geleden liet zien. )

We weten wat we hebben geplant. Wat daarvan heeft overleefd. Wat we hebben gezaaid. Maar hoe ontwikkelt het land en de begroeiing zich nou?

Daarom waren we blij toen we van de voorzitter van de stichting waarmee we het Paradijsvogelbosje Oosterwold en de wijde omgeving proberen te beinvloeden, Gerda Lenselink, hoorden dat de Christelijke Agrarische Hogeschool (CAH, nu Aeres Hogeschool) locaties voor determineer veldwerk zocht. Blommetjes zat bij ons, dachten wij. Dus wij zochten contact met Quirine, die het veldwerk voor Toegepaste Biologie organiseert.

Vrijdag kwam ze bij ons rondkijken naar de bloemetjes en de bijtjes. Die waren er genoeg.

Vanaf februari komen er studenten onderzoek doen naar de opeenvolging in de pioniers in het landschap. Een landschap dat dit jaar nog een akker was en nu beginnende natuur is. Hoe ontwikkelt zich dat door de jaren? Welke planten komen eerst welke later. En in welke hoeveelheden.

Of er ook een fauna onderzoek komt is afhankelijk van de belangstelling van studenten.

En (en daar verheugen wij ons op) als het lukt om met staatsbosbeheer in gesprek te raken over de bosrand, zou ook een afstudeerscriptie geschreven kunnen worden over een ontwikkelplan voor de bosrand.