Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 16 februari 2016

• buren

In de buurt worden we met veel belangstelling gevolgd en aan alle kanten van harte welkom geheten!

Maandagmiddag stonden de buren van het Waterschip aan de Paradijsvogelweg "op de stoep" (we hebben helemaal geen stoep, maar okee..)

Ze verwelkomen ons met een pakket met allemaal zelfgemaakt lekkers! Ik was koud na een dag hard werken, maar dit was een ontzettend warm welkom Hajo en Daphne! We zullen het heerlijk oppeuzelen en drinken.

Bij mijn schoonouders in de Achterhoek zeggen ze: Kom 't weerhalen! Ik stel mij voor in de zomer bij een kampvuurtje?

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 14 februari 2016

Ongeveer twee weken geleden hebben we onze kavel verworven. Als ik nog niet wist wat pionieren was.... weten we het nu!

	Allereerst op de middag van de koop van de kavel: paaltjes zetten voor de grenzen met de landmeters van de  gemeente. Veel leuke reacties gehad voor de aandacht voor hun werk. Het was ijzig koud.
Daarna hebben we in het weekend zelf alle landschappelijke elementen in het landschap uitgezet. Het zag er heel mal uit al die roodwitte linten, maar het heeft wel gewerkt! Op de foto zijn ze helaas niet zo goed te zien.
	En dan stuur je landschapskunstenaar Dennis met zo'n kraan het maagdelijke landschap in.
En dan doet ie z'n werk echt prachtig.... Een hele mooie vijver. Maar op woensdag krijg ik op mijn werk een sms'je dat er een aardverschuiving heeft plaatsgevonden..... Komt het ooit nog goed?  En dat is eigenlijk nog steeds niet helemaal duidelijk. Dennis trekt alles wat  ie er nog uit kan trekken eruit, maar blijft een eilandje over
	Dan is op vrijdag Dennis klaar en komen de bomen binnen. Wel 1500..... Da´s best veul. Dus hard aan het werk.
Zaterdag is de eerste werkdag op het Paradijsvogelbosje een feit.
	En omdat het in Oosterwold zo ongenadig koud kan zijn (pionieren he), zijn we heel blij met onze zeecontainer. (en met Dennis die nog even terugkwam om m op zijn plek te zetten.   O en voor de liefhebbers: het composttoilet staat en werkt. De eerste begieting heeft plaatsgevonden.
Dan komt het moment dat mijn eigen mannen met dat leuke speelgoed aan de gang mogen. Roy komt ervoor uit Eindhoven! Fijn! Maar het is niet altijd eenvoudig. Een klein kraantje blijft ook veel makkelijker in de klei kleven. (hij drukt wel minder kapot)
	En dan laten we ook aan de straat zien dat we bezig zijn.... Mensen kunnen ons veel makkelijker vinden.
En sommige dapperen blijven met ons meewerken. Tot de zon achter de horizon zakt!   Het was me de eerste twee weken wel...........

Op zaterdagmiddag facebook ik vanaf de berg in ons landschap: I'm on top off the world!

Het slootje waar Marien daar nog halverwege is, is net na zonsondergang afgekomen en het kraantje heelhuids uit de klei.

Maar toch: nu op zondag de natte sneeuw en regen me om de oren slaat en wij het niet aandurven om naar Oosterwold te gaan... bedenken we: er is veel gebeurd, er is een plek en dat wordt onze plek. Waar nu al heel veel mensen ons op komen zoeken. Naar ons kijken (of is er langs de Paradijsvogelweg een nieuwe snelheidsbeperking geplaatst? hihi), bij ons langs komen etc.

Jullie snappen wel dat we niet altijd tijd hebben om uitgebreid te kletsen (word je ook koud van) of koffie te drinken, toch? Maar meehelpen planten of graven mag altijd.

En mijn moeder facebookte vanmiddag: Opa ter Woorst had dit zo leuk gevonden! Dus daarom ook van hem een plaatje. Wil je meer over hem weten klik dan op de foto en kijk op mijn familiegeschiedenissensite naar zijn pioniersverhalen!

Morgen naar kantoor...... Leuke baan, maar dan is het weer prima weer.... Wie brengt Marien morgen koffie?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 februari 2016

Onze toekomstige buren, Marjon en Bertel kwamen langs met de kinderen. Na de rituele planting van twee boompjes elk, wilden Marjon en Bertel hun eigen kavel wel uitmeten.

Hoe voelt nu zo'n kavel?? Vijftig passen van de hoek van onze kavel. Best ver, zeker als je vanuit de andere hoek kijkt zoals op deze panoramafoto.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 februari 2016

Vrijdag hadden we weer geweldig veel hulp van zus Wilma en zwager Kees. Zij hebben zelf veel ervaring in hun eigen natuurtuin De Punt in Arkel, en ze hebben veel planten gekweekt, en wilgenstaken bewaard voor de plant in onze kavel. Wilma leeft zich uit in de aankleding van het eerste wandelpad vanaf de oprit. Kees rijdt veel zand en compost, met de motorkruiwagen. Zo hou je het met z'n allen leuk. Zeker als er tussendoor tijd is voor een praatje, een boterham met gebakken ei en kaas en koffie. Wilma gaat door tot de laatste zonnestraal.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 februari 2016

Deze week hebben we een aantal dagen een klein kraantje gehuurd. Met een uurtje instructie konden zoon Roy en ik het proberen. Eerst gaat zo'n kraan alle kanten uit, maar je krijgt het toch onder de knie.
Alleen is zo'n kraantje bijna niet opgewassen tegen deze klei. Om de paar scheppen moet je met een bats de klevende klei van de graafbak afhakken.
En ook blijkt het kraantje goed te kunnen rijden over hardere ondergrond, maar niet over de klei die tijdens de grote graafwerkzaamheden een week eerder was omgewoeld. Dus de eerste dag waren we een keer of vier aan het zwoegen om het kraantje uit de modder te trekken. Vooral door gebruik te maken van de trekkracht van de graafarm.
Omdat die reddingsoperaties weliswaar spectaculair waren, maar slecht voor mijn humeur, hebben we geen foto's van deze avonturen.
De volgende dag hebben we het kraantje toch in het lage moerasdeel weten te krijgen. Daar had de grote 21-tons-kraan van Bertil Hut al gereden, dus was die grond redelijk vast.
Wat heet vast! Je moest de klei echt openbreken op een diepte van zo'n 50 cm onder maaiveld.En alle kracht die het kraantje nodig had, gebruikte de klei om zo vast mogelijk aan de graafbak vast te kleven.
Weer hakken dus om de bak leeg te krijgen. Maar na nog een dag, is de sloot over vrijwel de hele lengte gegraven.
Nu alleen nog de grond omzetten. Wellicht met de kraan, en anders als een langdurig project met het handje.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 08 februari 2016

Als regelmatig de laatste weken test ik postcode.nl om te kijken of we al een postcode hebben.

Vandaag is het raakt: We hebben een postcode:

1349 CN !

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 07 februari 2016

Rozig van een lang weekend op het land, kijken we terug op een weekend waarin we de aanvang hebben gemaakt met het aankleden van het landschap. Landschapskunstenaar Dennis was tot en met vrijdag druk bezig met het vormgeven van de basisonderdelen van het landschap: de bergen, de vijver, de paddenpoel, de moerasdiepte en het aanleggen van de weg en de oprijlaan.

Vrijdagmorgen arriveerden de bomen en struiken van Heg en Landschap.

Langzaam konden we starten met het aankleden van het landschap. We zijn begonnen met het aanleggen van het wandelpad. En we zijn begonnen met het planten van heel veel planten. Elk van de planten moet ieder voor zich een plantgat krijgen. Dat betekent heel veel gaatjes graven en weer opvullen met een mengsel van klei, compost en zand. (met klei alleen krijg je ze absoluut niet dicht). Daarnaast brachten Wilma en Kees van Natuurtuin de Punt nog tientallen wilgentenen mee. Een fors deel daarvan is inmiddels de grond in gegaan. Vooral de wilgen zijn in het landschap zeer herkenbaar.

We waren dit weekend reuze blij met het plaatsen van de zeecontainer (op de zeebodem grapte een van mijn collega's).  Daarin konden we ons snel terugtrekken als het buiten even echt te wild was (door wind of regen).

Waar we ons over verbazen is dat de vijver, de paddenpoel en de bron zo traag (of helemaal niet) onder water lopen. De vijver vult zich nu gestaag, maar heel traag. De paddenpoel is op één plek iets dieper maar raakt daar een veenlaag waardoor ie zelfs leeg lijkt te lopen. Maar zelfs daar staat nu een plasje. In de bron zien we nog helemaal geen water (zelfs geen hemelwater....) Maar het gebied moet na het geweld van de grote machines ook tot rust komen.

Meest kenmerken voor dit weekend: de grote hoeveelheid mensen die even langskwam! Leuk hoor zoveel belangstelling. Dat vinden we leuk. We gaan onderwijl wel verder met de klussen, die bomen moeten namelijk wel de grond in! Uit mijn hoofd: Ivonne, op een rondje door Oosterwold, Meinke en Sven, Nadine en Liesbeth, Gerda, buurman Henk en nog veel meer.

Als werkers waren vandaag Wilma en Kees, Roy, Irene en Kalin en Mick op het land. Gerda buffelde ook nog een uurtje mee. Dank voor zoveel hulp.

Kom vooral nog eens langs!

Foto's: Kalin Angelo

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 06 februari 2016

• composttoilet
• heg en landschap

In de eerste dagen na de kerstvakantie werd ik door een van mijn facebookvrienden gewezen op een actie van Van Akker naar Bos.

De actie werd als volgt omschreven:

"De stichting Heg&Landschap, mede-organisator van het Van Akker naar Bos congres vorig jaar november, biedt de mogelijkheid om tegen minimale kosten plantgoed van inheemse bomen en struiken te bestellen Dit gebeurt in het kader van het Plant for the Planet programma van Fondation Yves Rocher, waarmee Heg&Landschap een samenwerkingsovereenkomst heeft.

Start je een voedselbos, permacultuurtuin of wil je deze uitbreiden en kun je daarbij plantgoed van bomen en struiken gebruiken, lees dan snel verder.

De bedoeling van het Plant for the planet programma is de biodiversiteit te bevorderen door de aanplant van zoveel mogelijk inheemse bomen en struiken. Je kunt dus alleen een aanvraag indienen  voor bepaalde soorten, die indien mogelijk van autochtone herkomst dienen te zijn (NAK certificaat). Je vindt de soorten die je kan bestellen in de catalogus die je hiernaast ziet staan."

Voor ons (wij hadden net in de kerstvakantie onze plantenlijst gemaakt) kwam deze actie onverwacht toepasselijk uit. We zijn immers een akker die een bos moet worden. Ik heb daarom dezelfde avond nog ons verzoek ingediend. En eigenlijk was ik bang dat we veel te veel hadden gevraagd. Is er wel genoeg voor iedereen?

Na 2 weken kregen we van Lex (bestuurslid bij Heg en Landschap) bericht dat de bestelling doorgang kon vinden. Deze week kregen we een nog mooier bericht: Jullie levering is zo omvangrijk, zullen we die bij jullie komen afleveren? Dan zeg je geen nee toch?

Gisterochtend kwam de chauffeur dan ook 1500 planten brengen, die liefst zsm de grond in moeten, want boven de grond zijn de wortels zo bloot. Daarom hadden we vandaag met vrijwilligers een plantdag georganiseerd.  En eerlijk is eerlijk, we krijgen ze niet in één dag in de grond. Morgen gaan we lekker door. Fijn dat Roy zo ijverig het begin van de wandelpaden heeft gemaakt. Zou het lukken om ze morgen af te maken?

Op de foto zie je de zuidelijke kant van de kavel. De gele wilgen hebben we afgelopen week al geplant.

Wilma en Kees brachten ook nog allerlei prachtigs mee uit hun Natuurtuin de Punt in Arkel.

En gek he: Als Mick zo'n 100 hazelaars aan de oostgrens verder is: zie je vanaf de weg nog helemaal niets. Maar wat een effect zal het in de loop van het voorjaar zijn. Ik kan het me nog helemaal niet voorstellen.

Gisteren is aan het eind van de dag de zeecontainer nog geplaatst. Dat was wel heerlijk vandaag! We hadden een plekje om uit de wind te zitten, koffie te zetten en .....  ons composttoilet waar we eerder over blogden, staat binnen. Nog geen eigen hokje, maar toch... Het werkt wel.

Daarom vandaag: Dank aan Heg en Landschap voor de ondersteuning, dank aan de dappere vrijwilligers van vandaag: Roy, Mick, Wilma en Kees! (En dan komen ze morgen allemaal nog een keer!)

En o ja: Held Henk niet vergeten, onze (over)buurman die ons al een paar keer uit de brand heeft geholpen als er een voorraad van het een of ander tijdelijk moet worden opgeslagen. En die dan fijn compost komt storten. Dank!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 04 februari 2016

Landschapskunstenaar Dennis van de loonwerker die we hebben ingehuurd heeft de grote vijver echt prachtig uitgegraven.

Maar.... op het moment dat ik mjin collega's trots de vordering van zoveel moois op mijn landje laat zien, krijg ik een sms van M. Er heeft een landverschuiving plaatsgevonden. Klei is maar gek spul hoor. Een enorm deel van de aardwal (schatting zo'n 100 kuub) is terug in de vijver gegleden:

Op de foto zien we de landschapskunstenaar bedremmeld bellen over wat er is gebeurd. Na de lunch en diverse overleggen, onderzoek van hoe dit gebeurd kan zijn, gaat hij dapper redden wat er te redden valt.

De vijver ziet er weer mooi uit maar middenin de vijver, wordt het nooit meer echt diep. Er moet dus een bordje bij: Verboden te duiken.

Aan het eind van de enerverende dag klimt Marien toch nog op het eiland, nu het nog een eiland is. (Straks staat het onder water)

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Dinsdag aan het eind van de dag, begint de graafmachine met het maken van de weg. Een mooi gezicht!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 02 februari 2016

	De grote vijver wordt voortvarend gegraven.
	De kraan is zelfs al onzichtbaar achter de berg!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Maandagmiddag plaats Marien de watermeterput en dinsdagochtend de bouwkast. En bericht volgt: we worden tijdelijk aangesloten.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 01 februari 2016

En dan kunnen we eindelijk aan de slag. Maandagochtend wordt de graafmachine uitgeladen en maken we kennis met Dennis, landschapskunstenaar.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 31 januari 2016

Vrijdagmiddag was het ijzig koud op ons landje. Toch hebben we toen een lijn om de contouren van ons landschap gezet.

Zaterdagmiddag was het een stuk aangenamer. Het was tenminste droog en bij vlagen ook zonnig. Bovendien kwamen er enthousiaste bijna buren langs. Je kan aan onze jonge buurvrouw zien hoe groot de brokken klei op het land zijn. Lopen op het land is dus tamelijk vermoeiend. Maar voor je eigen droom.... doe je heel veel. Bovendien kunnen we nu eindelijk iets DOEN.

Onze jonge bijna buurvrouw helpt met het planten van een wilg. Ze weet vast over een jaar nog waar ie stond.

Dit weekend zijn we druk geweest om de weg, de oprit en de grote vijver en de paddenpoel uit te zetten, zodat morgen de loonwerker een en ander kan graven en storten.

We hebben de plassen en wegen van paaltjes voorzien, maar voor het beeld alles omlijnt met roodwit lint. Niet zo milieuvriendelijk, maar wel duidelijk. Dat leidt tot de nodige bekijks van buren verderop (lees een kilometer verder). Veel auto's die even inhouden (leuk, gewoon doen) en mensen die even stoppen om te vragen wat we gaan doen of van de buurman al iets gehoord hebben of zelf initiatiefnemer zijn.

Kortom leuk! En eindelijk aan de slag! Leuk dat ineens een buurtje vorm krijgt. Dat komt er nou van met zo'n rare vorm, dan kun je ineens van alles zien.

Links zie je (helaas bij slecht licht, de grote vijver gemarkeerd. Hopelijk kun je dat hiervandaan aan het eind van de week niet meer zien, omdat er een (forse) bult voor ligt.

Rechts zie je de paddenpoel. Die lijkt heel groot, maar je ziet de nullijn, de waterrand wordt heel glooiend en het water dus veel kleiner.

Ook hebben we met de aanhanger de waterput gebracht, zodat deze morgen ingegraven kan worden.

Gisteren was het prachtig weer, maar vandaag zijn we al met al toch behoorlijk nat geregend. Alles voor het goede doel!

Spannend!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 29 januari 2016

Na het tekenen bij de notaris konden we naar ons 'landje'. In de regen en windkracht 8. De Landmeter zat in zijn busje al op ons te wachten. Die had al een paar uur rondgelopen door de klei. De hoekpunten van de kavel heeft hij uitgezet met pvc buis, en voor de duidelijkheid een stokje met rode hoed erbij. En de hoekpunten van de beide huizen zijn uitgezet. Met een paaltje die bijna helemaal in de grond is geslagen. Met een spijkertje in het midden. Dat is dus het hoekpunt, en dat zou op 2 cm nauwkeurig zijn. Voor de zekerheid heeft de landmeter er telkens een tweede paaltje bijgezet, zodat er geen olifant langskomt, die zijn kleilaarzen erop zet, en weg-paaltje. We werden dus officieel langs alle paaltjes geleid. Toen mochten we een formulier tekenen, en was de landmeter klaar. Maar wij nog niet.

Want we hadden stokken meegenomen. En die pasten precies in de PVC buisjes. Leuk als je de hoekpunten op afstand kunt zien. We hadden ons voorbereid op het uitmeten van alle 10-meter punten, maar het woei zo hard, dat zelfs de net gekochte elektriciteitsbuisjes krom bogen.

Ook hadden we snel wat wilgentakken uit onze sloot in Hoofddorp meegenomen, en die hebben we ritueel gepoot, vooral waar later de houtwal moet komen.

Om nog iets meer gevoel bij het landje te krijgen hebben we tenslotte een lange draad gespannen rond de hele kavel. Met wat hulppaaltjes, zodat je een idee krijgt wat een rechte lijn is. Of voor zover die niet krom waait door de striemende wind.

Toen werd het al donker. We brachten nog een azalea bij onze drie nieuwe buren langs de Paradijsvogelweg. Leuk om alvast een praatje te maken.