- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
En dan hebben we oogst en hele mooie oogst!
Bijgaande kweepeer is echt moeders mooiste! Kweeperen zijn tamelijk ouderwets fruit. Zo van de boom eigenlijk niet te eten. Maar gekookt.... super lekker. Het leuke van dit soort vruchten is dat we vaak niet meer weten hoe we ze moeten gebruiken en dan is het internet een goede leermeester.
Dus deze keer maak ik (naast kweeperen likeur...mmmm) membrillo: kweepeerpastei. De kweepeer aangelengd met suiker wordt schier eindeloos ingekookt. Je staat een paar uur te roeren.... jaja het brandt snel aan! Weer een echte heksenactie!
En hij is pas goed als ie zo stijf is geworden dat de pastei ook echt als pastei gestort kan worden.
Het is een gerecht uit de spaanse keuken en super lekker bij een pittige (schapen) kaas. Gewoon een blokje/schijfje zoet op de pittige kaas.
Ik heb zo'n voorraad dat Marjon mijn Membrillo verkoopt. Kom je ook proeven? Klik op het logo van 4 little dreams en vind informatie over de winkel!
En dan komen we verder in het seizoen. November treedt in en de oogst gaat door! Nu zijn de mispels aan de beurt! We hebben een geënte in de moestuin staan die grote mispels geeft (zo'n 3 a 4 cm) en een aantal wilde die leuke kleintjes geven. We oogsten ze allemaal. We hebben gelukkig een kleine nachtvorst gehad. Dan worden de mispels zoeter. Nu hoeven ze niet in de vriezer. (want dat doe je als je geen nachtvorst krijgt.... gewoon simuleren. ) Ik laat ze een paar dagen liggen zodat ze lekker zacht worden... Zo rot als een mispel... Het betekent eigenlijk vooral zacht. Want rot is echt anders.
Aan de vorm van de vrucht kun je goed zien dat het familie is van de roos. Ik vind ze zelf best op grote rozenbottels lijken. 
Als je ze zo uit de hand eet zijn ze zoet, melig en een beetje fris zuur. Je eet ze door de aanhechting van het stengeltje eraf te bijten en het vruchtvlees uit te zuigen. Zo blijven de grote pitten ook in het "zakje" achter en krijg je vooral het vruchtvlees in je mond.
Ik heb van de helft lekkere mispelmoes gemaakt. (ook lekker bij kaas ) en de andere helft zijn op sterk water (wodka) gezet.... Die van vorig jaar was zo lekker! De mispellikeur is voor eigen gebruik. De mispelmoes kun je ook bij Marjon kopen! Eet smakelijk.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Er is de afgelopen weken veel te doen over handhaving in Oosterwold. Nadat het rapport eind juli is gepubliceerd, ging er al enigszins lacherig maar ook verontwaardiging de ronde over normen voor een goede stadslandbouw. Hoeveel varkens en kippen passen op een vierkante meter......
Nu gaan afgelopen week twee berichten de ronde via Omroep Flevoland over handhaving op doorwaadbare zones en stadslandbouw. Het is op zichzelf al nieuws van Omroep Flevoland, dat de gemeente twee Boa's aanstelt om Oosterwold te controleren. Het was ook passend geweest, als we dat direct van de gebiedsorganisatie zouden vernemen. Maar dat is ook de functie van de media.
Ook horen we dat er drones over Oosterwold vliegen om de percelen in kaart te brengen.
Toen Oosterwold begon waren velen zeer verheugd, dat al bij de start een grote stap richting vrijheid was genomen: er zou geen Welstand zijn, die beoordeelt of bouwplannen al dan niet door de beugel kunnen. Wie kent niet de verhalen van enthousiaste plannen van bewoners, die oplopen tegen een negatief advies van een Welstandscommissie, die zich beroept op behoud van het beschermd gezicht van de stad, dorp of wijk. Een voormalig architect, die vind dat alleen die ene kleur groen de enige goede uitstraling geeft aan het straatbeeld. Of de dakkapel die tien centimeter te breed is.
Toen Marie-José en ik jaren geleden, als student nog, ons in onze eerste volkstuin gingen uitleven, kregen we te maken met een ballotage-commissie. Ze stoorden ons sinds het begin aan onze experimenten met gele mosterd (allemaal onkruid) en natuurlijke inrichting. Na een paar jaar ontvingen we een heuse brief in de bus, die begon met de voor ons ondertussen onsterfelijke aanhef: "Geachte heer Abspoel, u wist dat het er eens van moest komen.....". En daarna een litanie aan klachten over onkruid en zorgen van keurige buurtuiniers. Het moge duidelijk zijn dat dat het einde was van ons volkstuin avontuur in die Vereniging.
Nu gaan Boa's controleren of Oosterwolders wel op de goede manier aan stadslandbouw doen. Ik snap best dat je iets moet met handhaving, als er misstanden zijn, maar het idee dat Boa's met een centimeter en bonnenboekje in de hand de tuinen gaan langslopen doet mij aan als een gruwel.
Trouwens, wie gaat die Boa's betalen? Wordt dat ook betaald uit onze exploitatiebijdrage? Of gaat dat van de OZB belasting? Of moeten de Boa's zichzelf bedruipen met boetes, zoals dat ook bij de politie werkt? Kan die investering niet beter besteed worden?
Maar mijn grootste zorg is het gevoel van privacy. Privacy gaat niet alleen over het gevoel of je beroofd wordt, maar ook je gevoel dat je zelf kunt doen op de kavel wat jij wil en denkt nodig te hebben. Het idee dat er Boa's gaan rondlopen, waaraan je moet uitleggen wat je aan het doen bent, en waarom je nog niet tien procent van de Almeerders aan het voeden bent. Mijn energie lekt nu al weg.
Initiatiefnemers die niks aan stadslandbouw doen hebben niet mijn sympathie, maar als initiatiefnemers zich moeten gaan verdedigen tegen boetes van de gemeente, verdienen ze onze solidariteit. Laten we in plaats daarvan, elkaar helpen aan een mooie inrichting van kavels, met respect voor ieders wensen, en behoefte aan samenwerking.
Ook over omloopbaarheid is veel te doen. En wellicht terecht nog meer dan over stadslandbouw, want de omloopbaarheid bepaalt de kwaliteit van de publieke ruimte. Waar is het 'park van de wijk'? Maar mede door verwarring en negatieve berichtgeving vanuit de gebiedsorganisatie hebben velen het idee dat je niets mag in de doorwaadbare zones. Je moet toch niet in de situatie komen, dat de Boa's met een centimeter jouw paadjes gaan opmeten, en je gaan sommeren om bomen en struiken te rooien, omdat Werner met zijn shovel er niet door kan....
In de nieuwsbrief van afgelopen week schrijft Werner Brouwer: "een beetje Oosterwold bestaat niet". Maar wiens Oosterwold dan wel? Is dat het Oosterwold van Werners' shovel? De gemeente die exploitatiebijdragen van Oosterwolders inzet om riool aan te leggen en Boa's op de loonlijst te zetten?
Het idee over Boa's die handhaven versterkt een gevoel van onveiligheid, en belemmering van de mogelijkheden om zelf invulling te geven aan je kavel. Dat schuurt zeer tegen het idee van Oosterwold. Het doet me te veel denken aan het televisieprogramma van Jort Kelder: 'Hoe heurt het eigenlijk'.
Is de schade van wantrouwen en onveiligheid en privacy-schending niet veel groter dan de winst van handhaving? Gaat de handhaving niet teveel uit van een ouderwets idee van maakbaarheid van de samenleving. Als we genoeg financiële prikkels uitdelen, gaan mensen zich vanzelf goed gedragen...... Het is een klassieke denkfout dat we er vanuit gaan dat wat wenselijk is (verbeteren van stadslandbouw en doorwaadbaarheid) ook kan zonder dat de maatregelen erger zijn dan de kwaal. Of zoals de filosoof Badiou het uitdrukt: het is nu eenmaal zo in de wereld, dat veel zaken noodzakelijk zijn, en onmogelijk.....
Wat mij betreft kunnen de Keurmeesters van de gemeente wegblijven. Er is een veel bredere discussie over handhaving nodig voordat we als Oosterwolders met een warm gevoel gaan samenwerken om Oosterwold nog mooier te maken. Hoe zou de dialoog tussen de gebiedsorganisatie, de Boa's en Oosterwolders eruit moeten zien, om die Boa's op een zinvolle manier hun werk te laten doen?
Als ik in Oosterwold rondloop, dan laat ik mij graag verrassen door initiatieven van anderen. En ik stel mijn oordeel uit. Het maakt mij benieuwd naar de ideeën van mensen achter hun plannen. Die ideeën delen, dat is Oosterwold. Ik vraag mij ernstig af of de Boa's de linking pin zijn in deze ontwikkeling.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Sinds afgelopen week werkt er weer een nieuwe stagiaire van het Aeres MBO Toegepaste Biologie mee in het Paradijsvogelbosje: Micha.
Uiteraard is het fijn dat hij meewerkt met de lopende activiteiten in het Paradijsvogelbosje, waarbij we ons vooral richten op het beheer van bomen en struiken.
Maar hij richt zich vooral ook op het beheer van de grote vijver. Die begint behoorlijk vol te 
groeien met riet. Er staat een rietkraag van ruim twee meter rondom de vijver. Die ontneemt grotendeels het zicht op de vijver. Belangrijker is dat er op deze manier teveel verlanding ontstaat.
Als we niets doen, zal over een paar jaar de hele vijver één grote rietkraag zijn. Dat is ook niet optimaal voor de biodiversiteit. Het is fijn als meer oeverplanten en waterplanten een plek krijgen en behouden in en rondom de vijver.
Samen proberen we ook uit wat het beste werkt in het beheer. Daarmee zijn we deze week begonnen door de rietkraag te maaien. Eerst met de nieuwe maaimachine strak langs de oever, en daarna met de bosmaaier zo ver mogelijk reikend tot in het water. Dan blijft er evengoed nog een kleine meter rietkraag staan. Dat is de volgende uitdaging.
We zijn benieuwd met welke plannen en aanpak Micha komt. Hij maakt er ook een fotoverslag van, waarvan we graag gebruik maken in onze blog. Wordt vervolgd. Welkom Micha!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Marien blogde al eerder dat wij in september een enorme oogst duindoorns hadden. Maar liefst zo'n 13 kilo oogsten we in ons voedselbos! Een heerlijke voedzame en zure vrucht! Met zo'n enorme oogst moet je ook een beetje creatief worden in hoe je het verwerkt. Naast een grote oogst duindoorns, hadden we ook een enorme oogst aan appels in diverse soorten en formaten.
In ons voedselbos hebben we best veel wilde appels gezet. Goed voor de ecologische omgeving, goed om andere appels te bevruchten. Meestal leveren ze vrij klein appeltjes maar dit jaar zijn de appels bijna allemaal zo groot als een kleine handappel. Dus oogsten we ze ook echt.
En dan hebben we nog de rozen. Die hangen vol rozenbottels. Prachtig. Dus op veel plekken laten we ze netjes hangen. Om naar te kijken en voor de vogels. Rozen zijn in deze tijd heel belangrijk voor vogels. Zo tegen de winter zijn dit soort struiken veilige plekken voor vogels. Als ze zich namelijk tegen roofdieren (vossen, roofvogels en uhm katten) willen wapenen, hebben ze in de winter geen blad meer om zich te verschuilen. In de rozenstruiken kunnen ze dat wel. Daarom hebben wij op een aantal plaatsen in ons voedselbos een forse strook rozen staan. Dat maakt ook dat ik nu her en der fors kan oogsten. Dan dat doe ik net als bij de duindoorns rigoreus. Gewoon de takken afzagen (heggenschaar) en daarna de bottels plukken. Zo plukte ik een emmer vol. 
Goed wassen uitkoken en daarna door de passeerzeef. En dat ruik zo ontzettend lekker! Jullie kennen vast de reclame uit de jaren tachtig nog wel van Roosvicee: Mama mag ik pompen? Voor de lol heb ik m hierin de blog gehangen.
Er gaan nog wel een paar oogstjes komen komende weken.
Ook de druiven zijn binnengehaald. Geen enorme oogst, soms een beetje zuur. Om te verwerken lekkerder dan zo te eten.
En dan kan het grote heksen beginnen en trek ik mij een weekendje terug om brouwsels te maken. Daarbij haal ik laatste restjes oogst uit de tuin. Een paar handjes bramen, de bramen die in de likeur hebben gezeten, een paar takjes munt enzovoort.
En dan is aan het eind van het weekend mijn tafel tjokvol! Potjes groot en klein voorzien van etiketten, met wat erin zit en waar het vandaan komt.
Met Marjon van Maren (onze overbuurvrouw) van 4littledreams spreek ik af dat zij (een groot deel) van de jams verkoopt. Klik door op het logo van haar winkel en vind de gegevens over locatie en bereikbaarheid. Vanaf deze week staan de potjes ook bij haar in de winkel.
Zo kunnen jullie ook meegenieten van de oogst van Paradijsvogelbosje.
Laat jij je betoveren? Ik hoor graag wat jullie ervan vinden!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Het w
as spannend gisteravond, of het zou lukken, onze eerste online informatieavond gewijd aan de Boomplantactie samen met Stichting Heg en landschap.
Helaas moest Lex Roeleveld van Heg en Landschap om persoonlijke redenen afzeggen, dus moesten we het samen doen, Marie-José en ik.
Wel even geoefend van tevoren, hoe we moeten wisselen als spreker, zonder dat de microfoons en luidsprekers gierend gaan rondzingen, en hoe we presentaties kunnen laten zien. Het blijft improviseren, en lang niet zo gezellig als de 
drukbezochte bijeenkomsten in de Tuinkamer van voorgaande jaren. Maar toch lukte het.
En er waren een overweldigend aantal van 122 aanmeldingen voor bestellijsten. Uiteindelijk hadden we 51 bezoekers online. Een mooie groep. Vragen konden de mensen stellen via de Chat, en die konden we beantwoorden per onderwerp in de presentatie.
Het hele verslag met bijbehorende informatie kan je lezen op onze website onder deze link
- Gegevens
- Geschreven door Marien
September en Oktober zijn de oogstmaanden. Dat hebben we veelvuldig gedaan, appels, peren, zelfs de drie amandelen hebben goede oogst opgeleverd.
Bijzonder voor ons is de oogst van duindoorns. Bij de inrichting van ons voedselbos hebben we bewust gekozen voor een aantal gewassen die bijzondere oogst opleveren die goed passen bij het voedselbos. En die bijzondere oogst biedt ook een mooie aanvulling op de reguliere oogst die je ook in de supermarkt kunt kopen.
En ook was het een verrassing voor ons dat de duindoorns in de Oosterwoldse zeeklei uitgroeien tot forse struiken van meer dan drie meter hoog. Zeker dicht bij onze woning was dat eigenlijk niet helemaal de bedoeling. Maar de manier van oogsten van de duindoorn biedt uitkomst: om de imposante doorns een beetje te ontwijken zijn handschoenen, telescoop takkenschaar en accu-reciprookzaag onontbeerlijk. We zagen dus de uitgegroeide takken af tot snoeihoogte van zo'n anderhalve meter, en nemen de takken dan mee naar een tafel om ze vervolgens 
in stukjes te knippen. Van de kleine takjes kunnen we de bessen er veel gemakkelijker afrissen.
Een andere oplossing is om de hele takken met bessen in de vriezer te leggen, en de volgende dag te rissen. Het voordeel is dan dat de bessen hard bevroren zonder smet kunnen worden gerist. Maar onze vriezer is eigenlijk altijd te volg om deze takken kwijt te kunnen. Dus rissen we de bessen vers, en verwerken we ze meteen.
Dat gaat na het afspoelen eerst in een pan, en worden de bessen kort gekookt, tot de bessen stuk zijn. Dan kan de pulp door de roerzeef, waarbij de pitjes en een deel van de velletjes in de zeef achterblijven.
Het snoeien van de duindoorns hebben we dit jaar gedaan met de stagiaires Finn en Senna. Duindoorns zijn tweehuizig. Dat betekent dat sommige planten vrouwelijk zijn en bessen dragen en de mannelijke planten wel voor bevruchting zorgen (vooral via de wind) maar uiteraard geen bessen dragen. Daarom hebben we nu voor de snoei de mannetjes en vrouwtjes apart gemerkt. Dan kunnen we daarmee ook in de toekomst beter rekening mee 
houden bij het snoeien. Je kunt 
ook meer vrouwtjes hebben tegenover de mannetjesplanten.
Niet alle struiken dragen evenveel bes. Duindoorns zijn evidente zonneaanbidders. Hoe meer zon, hoe meer bessen. Er zijn er een paar die boordevol zitten met bessen. De takken lijken dan wel bijna op maaiskolven! Ook grappig om te zien dat er twee kleuren zijn, een licht-oranje en een donker-oranje variant, zoals je op deze foto kunt zien. Omdat het inheemse duindoorns zijn, is het toch verrassend dat er zulke verschillen zijn.
Het rissen van de bessen heeft vooral Marie-José gedaan, met wat hulp van Marien, Finn en Senna. Daar zijn heel wat uurtjes in gaan zitten. En vervolgens het koken en zeven. Daarbij komt de losse inductieplaat goed van pas (tip). Marie-José houdt ook de hoeveelheid bij, en de teller staat op ruim 13 kilo duindoorns!
Het sap is rijk aan zuur en vitaminen, en kan heel goed worden toegevoegd aan jam en gelei. 
Ook maakt Marie-José er likeur van, voegen we smaak toe aan appelmoes en stoofpeertjes, kweeperen en mispels.
Bij de Brouwmarkt heeft Marie-José alle soorten potjes en flesjes gehaald, die vervolgens met mooie etiketjes zijn beplakt, op naam, datum en natuurlijk met onze naam en logo.
Bedankt Senna en Finn voor jullie stage bijdrage!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Deze winter houden we weer een Boomplantactie Oosterwold samen met de Stichting Heg en Landschap. Deze Stichting biedt voor een kortingsprijs een enorme hoeveelheid inheemse bomen, die ingezet kunnen worden om gemengde hagen en natuurlijke beplanting op je kavel te maken. Een mooie kans om te starten met de beplanting van je kavel in Oosterwold.
Dit is al het zesde jaar dat Stichting Paradijsvogelbosje samen met Heg en Landschap deze Boomplantactie organiseert. Op deze manier hebben we al zo’n 75.000 bomen en struiken voor Oosterwold geleverd. Het voordeel is dat we daardoor het plantgoed op locatie in Oosterwold afgeleverd krijgen. Ook biedt dit uiteraard de mogelijkheid om onderling plantgoed uit te ruilen.
De bestellijst is informatief omdat je hier ook kunt lezen uit welke soorten je kunt kiezen. Niet alleen bomen en struiken, maar ook bessenstruiken en rozen.
Net als vorige jaren organiseren we weer een informatieavond, waarbij we belangstellenden tips geven over hoe te bestellen en hoe te kiezen. Lex Roeleveld van de stichting Heg en Landschap zal aanwezig zijn bij deze avond.
Wij vragen iedereen die belangstelling heeft om te bestellen om uiterlijk 6 oktober een email te sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Geef daarbij ook aan of je wilt deelnemen aan de informatieavond. Dat is niet verplicht. Als je bijvoorbeeld vorig jaar al hebt besteld, en je wilt een aanvulling, kan je ook alleen de bestelling invullen. Alleen als je je per mail hebt aangemeld sturen wij je een bestelformulier toe. De bestellijst moet op 18 oktober 2020 weer bij ons binnen zijn.
Levering zal in overleg met de leverancier plaatsvinden, maar waarschijnlijk in januari in een vorstvrije periode. Dit is tevens de beste periode om planten in rust te kunnen planten.
NB: gebruik NIET de bestellijst die op de website van Heg en Landschap staat. We gebruiken in Oosterwold een aangepaste bestellijst. Bestellijsten van Heg en Landschap kunnen we niet in behandeling nemen, en die kunnen ook niet op locatie worden afgeleverd.
En niet onbelangrijk: de informatie avond is ook heel leuk. Ook al zullen we het deze keer online doen via Zoom of Teams. We sturen twee dagen voor de informatieavond de link hoe je kunt deelnemen.
We zijn benieuwd hoeveel nieuwe en oude Oosterwolders er dit keer weer meedoen. Vorig jaar waren het er bijna 80. Oosterwold wordt steeds groener!
Hopelijk tot volgende week donderdag!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Vandaag heeft Gert-Jan Bon met hulp van Kees Limburg op de reusachtige Shovel onze kavelweg, de Frederik van Eedenweg een opknapbeurt gegeven. Dat was best hard nodig, want door alle regenbuien waren er behoorlijk veel kuilen ingekomen, en zinken waar door bouwwerkzaamheden en aanleg van nutsleidingen de weg was opengegooid.
We hebben met onderhoud van de weg gewacht totdat Jan, Debbie, Marco, Loes en Harry een droom konden realiseren: een duiker onder de weg door, om de beide vijvers met elkaar te verbinden. Eerst zou Jan een bovenmatige duiker ingraven, maar dat bleek met de lopende leidingen niet haalbaar. Nu is het een iets bescheidener buis geworden, wel met een regelbare uitvoer, doordat de bochten aan beide zijden kunnen worden gedraaid. Een mooi projectje voor Erik Brouwer en zijn mannen, onder toeziend oog van opper-meester Jan. Gelukkig hebben ze een goed plekje voor de lunch gevonden.
Met de bouwwerkzaamheden is de kavelweg een gebruiksweg geworden. Door het vele gebruik zijn sommige bochten net even verschoven. Dat hebben we al geconstateerd toen het Kadaster eind november vorig jaar de definitieve grenzen kwam inmeten. De landmeter had toen op hoekpunten in de weg grote spijkers met een ring ingeslagen. Met enige moeite konden Jan en ik er nog een groot aantal terugvinden, om de juiste begrenzing van de verharding te bepalen.
Op een paar plekken konden we zodoende de ligging van de weg verbeteren. Ook was de weg niet overal de volle 5,5 meter breedt. Een stukje verbreding helpt ook om het fundament van de weg te verbeteren, vooral als we volgend jaar (wanneer we dat besluiten met de Vereniging) de definitieve weg laten aanleggen.
Er zijn nog een stuk of 6 grote wagens puin over de weg gereden, en met de Shovel geëgaliseerd. Gert-Jan Bon bracht vervolgens zijn wals in stelling. Deze walst niet alleen, maar trilt tegelijkertijd de weg aan. Een hoop herrie, maar dan heb je ook wat! En het gaat een stuk sneller dan met zo'n trilplaat.
Vanmiddag heb ik nog maar eens een rondje door de wijk gelopen. Het ziet er weer een stuk strakker uit. Geen plassen meer, en weinig losliggende stenen. Genoeg om met vertrouwen de winterperiode in te gaan. Al met al ook een reden om leuke plaatjes te schieten, met al deze mega-apparaten.
Nu moeten er nog een aantal reflectorpaaltjes vervangen worden. De paaltjes liggen al een tijd te wachten op de aflaklaag om hun plek langs de weg in te nemen. Dat wordt een projectje voor de komende weken.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Al eerder hebben wij bevlogen Almeerders voorgedragen voor een groene speld.
Vandaag heb ik Renze Borkent voorgedragen voor de waardering van een groene speld. Waarom? Dat lees je hieronder:
Renze is ras-Almeerder. Met zijn kinderen en vrouw Willemijn woont hij in Almere Buiten. Hij is fervent vogelaar en wandelaar. Hij verstaat de kunst over zijn waarnemingen in de natuur beeldend, betrokken en vooral "engagerend" te schrijven. Door ons mee te nemen in hoe hij de wereld ziet leren wij (ik in ieder geval) anders kijken naar wat ik om mij heen zie. Maar ook hoe ik mij hiertoe kan verhouden. Door de verhalen en de ogen van Renze zie ik meer!
Hij publiceert zijn verhalen op facebook en op zijn eigen website:
renzeborkentblog.wordpress.com.
Jullie doen mij en met mij vele volgers een groot plezier dit in Almere te waarderen met een groene speld! Alvast hartelijk dank, mede namens Marien Abspoel, Paradijsvogelbosje Oosterwold, Marie-José Deckers
Ik laat jullie graag meelezen met de laatste blog die ik las:
Dank Renze voor deze mooie verhalen die een glimlach op je gezicht, maar ook een nieuwe blik op de wereld brengen:
Als je gevloerd bent, zie je meer hemel!
Ik bewonder dat jij de wereld zo kunt aanschouwen. Door hierover te schrijven stel je mij in de gelegenheid om dit kunstje heel langzaam van je af te kijken.
Voor wie de blog niet kent: klik eens door en laat je verrassen.
En Renze: dank je wel voor al je verhalen en foto's! ik kom graag naar de uitreiking van de speld.
Tot dan! (of eerder)
Foto's: (uiteraard)
Renze Borkent
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Sinds twee weken hebben we een nieuwe maaimachine aangeschaft, en een heggenschaar. Ja, hoor ik denken, had je dat niet vijf jaar eerder moeten doen?
Ja, helemaal gelijk, maar dat ontdek je soms pas later. Tot die tijd hebben we ons beholpen met de zeis en bosmaaier. De zeis blijft natuurlijk mijn hart veroveren, dus die schrijven we niet af. Evenmin als de benzine-bosmaaier, het werkpaard om grof maaiwerk te doen. Maar om de wandelpaden van onze kavel een beetje netjes te maaien is dat een heel gedoe.
Maar hoe kies je de juiste maaier? Je wordt op het internet uiteraard dood gegooid met maaiers, maar de meeste zijn bedoeld voor die gazonnetjes, die erbij liggen alsof er een golf-toernooi op wordt gehouden. Wel, die associatie heb ik niemand bij onze kavel horen maken. Wij gingen dus op zoek naar een maaier, die ook op ruw terrein met hoog onkruid uit de weg kan.
Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij 
een balkmaaier, met een maaibreedte van 78 cm, aangedreven op benzine. Een voordeel van zo'n balkmaaier, is dat die met weinig geweld en weinig geluid het mes heen en weer laat gaan. Zo snijdt of knipt ie het gras en onkruiden door. Het alternatief is een maaier met snel ronddraaiende messen, een soort bosmaaier dus. Een nadeel hiervan, is dat het mes zo snel ronddraait; als die een steen tegenkomt, dan kan die steen 50 meter verder worden geslingerd.
De maaier kwam als een klein pakketje met de postbezorger. Haast te klein naar het leek. De maaier was in delen, en de maaibalk paste er net diagonaal in.
Het was nog een hele klus om de maaier in elkaar te zetten, omdat de beschrijving alleen in het Engels was. Nu kan ik best wel Engels lezen, maar mijn kennis van motoronderdelen in het Engels bleek toch nogal beperkt. En de beschrijving is uitgebreid, zoals blijkt uit deze toelichting van de motoronderdelen. Gelukkig zat dat grotendeels in elkaar. Ik moest mij wel in bochten wringen om de onderdelen aan elkaar te knopen.
Als je zo'n nieuw apparaat hebt, is het uitproberen voor de eerste keer toch spannend. En stagiaires Finn en Senna vonden het reuze spannend om hiermee te werken, dus ik had ook twee kritische pottenkijkers :-).
Olie en benzine erin, en dan starten maar. Eigenlijk liep de motor meteen als een zonnetje. Toen nog leren omgaan met de koppeling en het inschakelen van de maaibalk. Als eerste hebben we het rondje om onze kavel gemaaid, waarbij we alle paden in één keer gemaaid hebben. Langs de bosrand zijn we drie keer heen en weer gegaan, om het pad ietsje breder te maken, maar ook om de machine beter te leren kennen. Ook een goede plek om de stagiaires Finn en Senna te leren werken met deze nieuwe maaier.
Heel belangrijk is dat de maaier zelf rijdt.Dat hebben we vooral op de aardwal uitgeprobeerd, want daar stond het onkruid meer dan een meter hoog, met flink houtige stelen. Eigenlijk maait ie er moeiteloos doorheen. Het meeste werk is dan nog om de afgemaaide plantenresten af te voeren. Op de takkenril, naar de composthoop of op een soort hooibergje.
Nu gaat het maaien van de paden dus een stuk makkelijker. Maar dat is niet genoeg, want het gras en kruiden groeien niet alleen op het pad. Ze groeien ook hoog naast het pad, en met regen en wind vallen ze om en komen ze dwars over het pad te hangen.
Daarvoor hebben we nu een Accuheggenschaar gekocht. Daarmee kunnen we alle overstekende planten in één keer afmaaien, zodat er geen planten meer over het pad vallen. Ook hebben we de heggenschaar uitgeprobeerd op de haag met botanische rozen. Dat is met een snoeischaar altijd een heel gedoe, met schrammen en half gescheurde kleren als gevolg. Nu kunnen we beter afstand houden en een mooie haag scheren. Goede uitvinding zo'n heggenschaar, en O zo handig, een accu zonder snoer.
Wel ben ik nog voorzichtig met deze apparatuur. Het is niet bedoeld om vingers of tenen tussen te steken. Want een heggenschaar ziet niet het verschil tussen een rozentak en een vinger. Dus dat is de eerste les aan de stagiaires (en aan mezelf). Wel mooi dat zo'n heggenschaar een dubbele schakelaar heeft: alleen als je de heggenschaar met twee handen indrukt, gaat de moter aan. Als je dan een beetje bij elkaar uit de buurt blijft (anderhalve meter Corona-afstand is een goed idee) dan is het veilig genoeg.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen zaterdag hebben Alie en ik twee rondleidingen verzorgd door de Kruiderij Hof van Eeden en het Paradijsvogelbosje. Alie heeft hierover al geblogd op haar nieuwe website KruiderijHofVanEeden.nl. Leuk! Zeker een tip om deze website en blog regelmatig te bekijken.
Vanwege de Corona maatregelen hebben we de groepjes kleiner gemaakt. Dat is ook fijner omdat je makkelijker iedereen kunt bereiken en verstaan. Vorig jaar heb ik ook al twee keer een rondleiding gehouden rond het thema zaden verzamelen. En in augustus dit jaar een keer samen met Oogsterwold in het kader van Struinen door Tuinen. Maar het is nu weer een maand later, en er zijn weer andere zaden.
Nieuw deze keer is dat we niet ter plekke de zaden knippen. Dan ben je heel erg afhankelijk van de zaden die toevallig die dag rijp zijn. Als je te vroeg bent zijn de zaden niet rijp, en als je te laat bent zijn alle zaden al in het rond gevlogen. Daarom hebben Alie en ik na afloop van de beide rondleidingen in de Tuinkamer een klein winkeltje ingericht met zaden. Alie had alle zaden van kruiden al keurig in zakjes verpakt. Omdat onze zaadvoorraad van inheemse planten zo groot is, met soms grote hoeveelheden van soorten zoals Koninginnekruid, Kaardebol, Gele Morgenster enz, vraag ik de deelnemers eerst uit te kiezen wat ze willen, en dan vul ik ter plekke een zakje met zaad.
Onze stagiaires hebben afgelopen week meegeholpen met het verzamelen van zaad. Dat helpt want het is toch best een heel werk.
Er waren veel deelnemers die nog aan het begin staan van hun Oosterwold avontuur, en zich daarom afvragen: waar moeten we beginnen? Behalve de tip, dat het winterseizoen er aan komt, en dat dat de beste gelegenheid is om bomen en struiken te planten, brengen we ook het advies, dat je het niet zo gauw fout doet, als je begint met een aantal planten uit te zaaien. En je kunt uiteraard ook later terugkomen. Zaden hebben we voorlopig nog wel in voorraad, en dat geldt ook voor de Kruiderij van Alie.
Het sterkt mij wel in het voornemen om ondanks Corona toch binnenkort weer een cursus Ontwerp je eigen Kavelbeplanting te gaan geven. Een aantal deelnemers heeft al aangegeven belangstelling te hebben, dus er zullen er zeker meer zijn.
Het is fantastisch, dat tuinen in Oosterwold zo verschillend zijn. Dat zie je zeker aan de Kruiderij van Alie, in vergelijking met het Voedselbos in het Paradijsvogelbosje. Waar Alie de kruiden zeer nauwgezet kweekt en onderhoud, staat bij het Paradijsvogelbosje het ecosysteem centraal. Ook zie je de invloed die vijf groeiseizoenen op de tuin uitoefenen. Bomen groeien groot uit, niet alleen de wilgen, maar na deze vijf jaar zeker ook andere bomen zoals berken, Robinia, elzen, hazelaars, notenbomen. Om de fruitbomen in veel verschillende rassen niet te vergeten. Dat betekent dat er ook veel meer schaduw-minnende planten komen, die groeien onder de bomen en struiken. En de fruitbomen profiteren zeker van de luwte die ontstaat achter de boomsingels.
Marie-José maakt de afgelopen jaren veel jam, gelei en likeur van het fruit dat groeit op het Paradijsvogelbosje. Daarbij gebruiken we bijzonder fruit, zoals duindoornbessen en rozebottels, kweeperen, mispels, appelbessen, druiven, en sleedoornbessen.
Zaterdag hebben we die voor het eerst ook in ons winkeltje neergezet, en hoe leuk is het als deelnemers potjes met jam en gelei kopen!
Marie-José heeft ook nog plaatkoek gebakken met havermout, appels, peren en mispels erop. Heerlijk! En het weer werkte fantastisch mee.
Dus voldoende reden om nog een paar mooie plaatjes te delen. Alie en Michel hebben ook foto's gemaakt, waarvoor dank. Sta ik er ook op, hoewel niet altijd even flateus. 
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Op Zaterdag 19 september houden de Kruiderij Hof van Eeden en het voedselbos van Paradijsvogelbosje open tuin. Twee totaal verschillende tuinen waarin ecologisch wordt getuinierd. En waarin het nodige te oogsten en te zien valt.
Alie kweekt in de Kruiderij een groot assortiment kruiden voor allerlei gebruik. Het Paradijsvogelbosje is ingericht volgens voedselbosprincipes met overwegend inheemse bomen, struiken en planten.
Vorige maand hebben we al een rondleiding gegeven. Er zijn nu weer andere planten en zaden te vinden, en vorige maand moesten we een aantal mensen teleurstellen, omdat de groep anders te groot zou worden.
Vanwege de Corona regels ontvangen we twee keer een kleine groep van acht mensen. We bezichtigen de tuinen en ondertussen vertellen Alie en Marien alles wat je weten wilt over deze tuinen. De tuinen gaan nu langzaam naar hun herfsttooi en zien er weer heel anders uit dan een maand geleden. Even gluren bij de buren en inspiratie opdoen voor je eigen tuin!!
Na afloop van de rondleiding bestaat de gelegenheid om vers geplukte zaden uit beide tuinen te kopen en vervolgens te gebruiken op je eigen kavel. Voor de zaden vragen wij een kleine bijdrage die op de zakjes staat aangegeven.
De entree is gratis alsook de koffie en thee die natuurlijk klaar staat. Schrijf je snel in, want vol=vol.
Rondleiding 1 start 's ochtends om 10 uur. Rondleiding 2 start 's middags om 13.00 uur.
Inschrijven kan bij Marien van het Paradijsvogelbosje per mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. . Graag je naam/ adres en telefoonnummer meesturen. Geef ook aan of je voorkeur hebt voor 's ochtends of 's middags.
Uiteraard leven wij de Coronaregels na en vragen we u om bij klachten niet te komen. We verheugen ons op leuke rondleidingen. Voor informatie over de Kruiderij Hof van Eeden kan je op Facebook kijken. Binnenkort ook een website.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen week werden we opgeschrikt door een korte maar hevige stortbui met storm, als een orkaan. Een Iep langs onze Paradijsvogelweg moest eraan geloven, zoals we eerder berichten. Toen ik eergisteren in de bosstrook rondkeek, bleken er nog een drietal flinke essen te zijn omgestormd. Of tenminste, omgestormd: geknakt, vanaf de wortel. Dat is meestal een teken dat de boom redelijk gezond was. Anders zou de boom in de grond van zijn wortels scheuren. Bomen zijn extra kwetsbaar voor zomerstormen, omdat juist de meest gezonde bomen de grootste boomkruin hebben, en vol in het blad vangen ze dan enorm veel wind.
In één essenboom langs de bosrand hadden we vorig jaar geleden een vleermuizenkast gehangen, gemaakt door onze zoon Roy. De behoorlijk dikke boom hing schuin in een tweetal Haagbeuken, waardevolle bomen die de lacune van omvallende essenbomen moeten omvallen. Die kunnen niet maandenlang die druk van een paar ton gewicht torsen. Bovendien is zo'n schuin hangende boom gevaarlijk wanneer er toevallig iemand onderdoor loopt. Daarom heb ik voorzichtig de boom in stukken gezaagd met mijn reciprookzaak, en uit de Haagbeuken laten zakken. Wat een enorme hoop stammen en takken en bladeren van één boom! Maar de Haagbeuken zijn weer vrij.
De vleermuizenkast heb ik losgeschroefd. Dat biedt ook de gelegenheid voor een inspectie. En jawel, er zitten poepresten in de kast, bewijs dat de vleermuizen hun weg naar deze kast hebben weten te vinden. Geweldig! Vervolgens heb ik een nieuwe plek voor de kast gezocht en
opnieuw vastgeschroefd in een nieuwe essenboom. Hopelijk blijft die weer een paar jaar staan.......
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Sinds vorige week lopen er weer twee stagiaires mee op het Paradijsvogelbosje: Senna en Finn. Zij volgen de opleiding toegepaste biologie bij de Aeres MBO. Hopelijk kunnen zij veel opsteken van de activiteiten die we hier doen. In dit seizoen zien we al het fruit aan de bomen. Ook gaan we bomen snoeien en een aantal rooien om ruimte te maken voor andere, meer waardevolle bomen die nu steeds groter worden.
Afgelopen week hebben we met Senna en Finn al een flinke klus opgepakt: De wilgenhut bijsnoeien. Deze hut staat er nu zo'n ruim vier jaar toen onze dochter Irene de hut gebouwd heeft als Beeldende Vorming project op de middelbare school. Als we nu naar die blog terug kijken herkennen we de hele kavel niet meer! Ieder jaar groeit de hut flink. Het eerste jaar nog voorzichtig, zoals je op de blog van augustus 2016 kon zien van ons meest favoriete plekje van Almere. Nu stond er een enorme pruik van meer dan twee meter op. En het snoeien lijkt dan wel op een bezoek aan de kapper. Eerst de grote happen eruit, en dan bijknippen totdat de vorm weer helemaal top is. 
Vandaag zijn we ook even naar Buitengewoon Almere gegaan met twee gevulde tassen met grote courgettes en pattisons, die voor ons teveel waren, maar die via Buitengewoon Almere terecht komen bij gezinnen die deze groente graag ontvangen. Organisator Millicent ontvangt ons hartelijk, en geeft uitleg aan de stagiares over de doelstellingen en werkwijze van Buitengewoon Almere. Leuk ook om de vrijwilligers aan het werk te zien met alle waren, om in kratten de verdeling te maken.
We gaan zes weken samen met de stagiares leuke en productieve dingen doen. We verheugen ons erop. Misschien maken ze er wel een blog van.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We zijn al een tijd aan het experimenteren met onze vijver en helofytenfilter. Dat komt omdat wij met z'n tweeën zo weinig water gebruiken, dat daarmee de belasting van het filter niet optimaal is. Ook is het een raar seizoen, met extreme droogte in het voorjaar, en opnieuw in het midden van de zomer, met hoge temperaturen. Daardoor ontstaat er veel troebel water en rotting van plantenresten.
We hebben nu twee pompen in gebruik genomen. Eén pompt iedere dag 200 liter water in de pompput en over het helofytenfilter. Daarmee wordt het huishoudelijk 
water verdund, en wordt voldoende water toegevoerd naar het helofytenfilter.
Een tweede pomp laten we een deel van de dag water pompen in een kanaaltje aan de bovenzijde van ons 'schiereiland' bij de vijver, zo'n 1,5 meter boven waterhoogte. En met een grote bocht laten we dat water via een beekbedding stromen naar de andere kant van de vijver. Hierdoor creëren we circulatie in de vijver, en door het stromen en bubbelen van het water, neemt het zuurstof op, waardoor er, met name in de zomer meer zuurstof in het water van de vijver komt. Omdat er met deze warme dagen een soort bacterie-film op het water komt te liggen, is de toevoer van zuurstof belangrijk om anaerobe bacteriën te minimaliseren.
De beekbedding heb ik uitgestoken uit de weide. De ondergrond is nog behoorlijk kleiïg. Maar toen we voor het eerst de pomp aanzetten, verdween een groot deel van het water in de grond. Daarom hebben we met klei de bodem van de bedding ingewreven, en de volgende dag ben ik met blote voeten de bodem wezen 'masseren', totdat een mooie modderige maar gladde en ondoordringbare bedding ontstaat.
Dat probeer ik op een avondje te doen, en dat wordt natuurlijk een heftig avondje, tot in de schemering.
Ons mini-beekje is ook goed voor het vakantiegevoel, als we op het bankje uitkijken op de vijver. Dan hoor je het water zachtjes borrelen en klateren. Misschien later nog wat plantjes erin, maar het eerste resultaat is al leuk. Heerlijk 
als je zondagochtend een kopje koffie drinkt op het bankje.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Wat ging het tekeer gisteravond! Er viel niet alleen zo'n 30 mm regen in een goed half uur, het stormde ook, en het werd bijna donker, zodat je alleen de schimmen van bomen zag zuchten onder de rukkende wind. Het deed mij het meeste denken aan die onwezenlijke filmpjes van Hurricanes uit Amerika. Er cirkuleren indrukwekkende filmpjes op internet. Duidelijker dan grauwe vage foto's die ik heb geschoten.
Net toen de wind ging liggen kregen we een telefoontje van buurvrouw Marjon, dat er een grote iep langs de paradijsvogelweg was omgevallen. Hoewel het weerbericht sprak over een noord-oosten wind, kwam de korte maar heftige storm evident uit het zuiden. Daardoor ontstond er een soort fuik tussen de bosstrook van Staatsbosbeheer en de iepenrij langs de Paradijsvogelweg. De eerste iep, precies midden in die fuik heeft het begeven. Hij is als een lucifer afgeknapt en 
lag dwars over de weg.
Marjon had boer Henk van de overkant al gevraagd, en die kwam met zijn wielkraan om de boom langs de kant te schuiven. Geweldig, zo'n buurman! Het bleek ook dat de brandweer handen tekort kwam om bomen elders in Oosterwold en Almere weg te ruimen. Toch hebben we de politie nog maar gebeld om te vragen de boel vandaag op te ruimen. Dat kwamen ze ook doen, tenminste de boom in een paar stukken zagen. Ook moet er nog een gebroken tak uit een andere boom gezaagd worden, om te voorkomen dat iemand die op z'n hoofd krijgt.
Bij ons op de kavel zijn er een paar flinke takken uit wilgen gebroken. De auto lag er bijna onder bedolven, maar geen schade, omdat de gebroken takken nog aan de stam bleven haken. 
En de wilg groeit wel weer aan. Die is, laten we zeggen, wat vervroegd geknot. Onze paden zijn veranderd in een woestenij van kriskras neergeslagen kruiden. Dat vraagt een flinke snoeiactie. En helaas heeft onze grootste zonnebloem van meer dan twee meter het hoofd moeten buigen. Die mag een poosje verder leven op de vaas.
Ook hebben we de drie zonwering doeken geofferd. Twee zijn los gescheurd, en de derde zat met magneten 
op het dak geklemd. Het heten supermagneten, maar hiertegen waren ze niet bestand. Maar er is dus ook niets gescheurd.
Het is natuurlijk zonde van de grote iep. De verkeerde boom op de verkeerde plaats....
Als we optimistisch zijn, kunnen we zeggen dat de plantjes lekker water hebben gehad. Het voelt wel gek als het nu weer dik boven de 25 graden is. Zo lekker als het gisteren was opgefrist. Iets subtieler dan gisteren mag er deze week nog wel een paar keer een buitje bij vallen.
(met dank aan Marjon voor de eerste foto met de boom over de weg).
Subcategorieën
koorblog Aantal artikelen: 5
