- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen zondag hebben we niet alleen onze weg ingewijd, maar ook een lezing gehouden in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje, over Frederik van Eeden. Hij is de naamgever van onze weg, en niet voor niets. Volgens de bedenkers van de straatnamen moesten we namen kiezen van Grote Denkers en sociale vernieuwers. Oorspronkelijk had de naamgevingscommissie voor ons de naam van Robert Fruin in gedachten. Dat vonden we niet klinken. Toen bleek dat deze Fruin het niet zo op had met algemeen stemrecht, hebben we dat aangegrepen om een andere straatnaam te vragen. Daarbij hebben we een lijstje ingediend waarop Frederik van Eedenweg als eerste prijkte. Zo is het gekomen.
We hebben beide wel De Kleine Johannes gelezen in onze schooltijd, en we wisten ook van de Kolonie Walden, maar verder niet zoveel. Dus het was heel leuk en interessant om de presentatie van Roel Jonker van het Frederik van Eeden Genootschap bij te wonen. Hier zien we Frederik staan voor één van de hutjes die op Walden zijn gebouwd.
Na alle Corona perikelen vind ik het nog steeds niet gewoon dat we een flinke groep mensen in onze Tuinkamer kunnen verwelkomen. Maar daar is die wel voor gemaakt! We wisten niet van tevoren hoeveel buren de lezing zouden bezoeken, maar al een half uur van tevoren stromen ze binnen.
We hebben de beamer gereed gezet, en zo'n dertig stoelen, maar we moeten er zelfs nog wat bijzetten. Het voelt ook feestelijk, en sommigen hebben al lawaai-instrumenten bij zich voor de volgende inwijding van de Frederik van Eedenweg. Vandaar deze compromitterende foto van Jan en Harry.
Roel Jonker heeft veel te vertellen, maar maakt er graag zelf ook een uitje van en heeft zijn vrouw ook meegenomen. Jannie, die voor de lezing het contact heeft gelegd, raakt al snel persoonlijk in gesprek met Roel en zijn vrouw.
Roel leest enkele gedichten voor en fragmenten uit De Klein Johannes. Direct valt weer op wat een innemende en poetische taal Frederik van Eeden schrijft. Frederik van Eeden maakte veel contacten in binnen- en buitenland, 
in artistieke kringen van schrijvers, en vooruitstrevende artsen en psychiaters, tot en met Freud. Hij reisde ook veel en in Amerika deed hij bij Thoreau inspiratie op voor een sociale 
Kolonie, die hij naar het voorbeeld van Thoreau ook Walden noemde. Die verrees in Bussum, mede met steun van de familie van zijn toenmalige vrouw Martha van Floten en andere gegoede kringen.
Walden was niet een enorm succes, door de botsing van idealisme en gebrek aan praktische uitwerking. Volgens Van Eeden moest je 
alleen werken als je er zin in had, en zo waren er veel die in de Kolonie wilden zijn, zonder bij te dragen aan de productie van eten, landbouw, bouwen enz. Wel lijkt een bakkerij enkele jaren succesvol, todat deze na ruzies uit Walden vertrekt, maar wel de naam Bakkerij Walden blijft voeren.
Het was een roerige tijd tussen 1898 en 1907, en de jaren erna leiden naar de Eerste Wereldoorlog, waarin Nederland weliswaar neutraal was, maar het ontnam Frederik van Eeden wel veel internationale contacten.
Aan het einde van zijn leven zou Frederik van Eeden geestelijk zijn gaan 'dwalen'. Alzheimer en Parkinson worden genoemd. Een filmpje doet mij ook wel denken aan psychiatrische toestand. We zullen het nooit weten. Frederik van Eeden zal wel verbitterd zijn geraakt door het verlies van contacten met kunstenaars en internationale voorvechters van sociale vernieuwing. De dood van zijn zoon Paul, heeft geleid tot het boek Paul's ontwaken, maar heeft grote impact op zijn leven. En z'n financiële situatie zal er ook niet aan hebben bijgedragen. Wel schijnt hij met zijn tweede vrouw Betsy van Hoogstraten een aantal jaren gelukkig te hebben samengeleefd. Voor onze wijk is het nog een leuk weetje, dat Frederik van Eeden ook schreef onder het pseudoniem Cornelis Paradijs. Dan zitten we met de Paradijsvoelweg en het Paradijsvogelbosje toch dicht bij dezelfde bron van inspiratie.......
Roel en z'n vrouw lopen nog mee in de stoet voor de inwijding, wat gelegenheid biedt voor een goed belichte foto. Roel, en de 'rituelen commissie', dank voor het organiseren. Het was informatief, leuk en gezellig. En hiervoor hebben we de Tuinkamer zeker ook gebouwd.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen zondag hebben we met de bewoners van de wijk de Frederik van Eedenweg feestelijk ingewijd. Dat begon 's middags met een lezing over Frederik van Eeden, waaraan we een aparte blog zullen wijden.
Daarna verzamelden we bij de noordelijke oprit vanaf de 
Paradijsvogelweg. Daar heeft Zilla de ceremonie ingeleid, waarna officieel de weg werd geopend door het doorknippen van het vlaggetjeskoord door de jongste bewoners (die een schaar konden vasthouden). Daarna ging de optocht op luidruchtige wijze met rammelende blikken en muziekinstrumenten wandelen door de hele lus die de Frederik van Eedenweg maakt. Voorop loopt Kia met de vlag met logo die Marie-José speciaal heeft gemaakt met Cyanotype blauwdruk. Bram op de tractor, Henri op klompen, Vera met rammelende blikjes. Het lijkt Luilak wel!
Aan de zuidzijde heeft jan een ereboog gezet met vlaggetjes en een riante tafel samengesteld uit vijf picknick-tafels.
Daar aangekomen zingen we met z'n allen het lied 'Onze Weg', waarvoor Beatrijs een nieuwe tekst heeft gemaakt. Beatrijs op de gitaar en zingend met 
microfoon. Marien heeft de electrische piano en luidsprekers meegetorst.
Daarna is er natuurlijk feestelijk drinken en eten, zoals we traditioneel buurtborrels houden, een goede traditie om in ere te houden.
Wat is het heerlijk, dat er zoveel unaniem enthousiasme is voor de keuze van het type weg, het overleg om in drie jaar zover te komen, en natuurlijk het mooie eindresultaat. Hulde ook voor de aannemer Erik Brouwer Bestratingen, met Jaap als voorman en collega's!
En goed om met een lekker feestje in te wijden. Tevens heten we onze nieuwe buren Leendert en Linda welkom. Voor de hele buurt een gelegenheid om ook bij te praten, voor de kinderen om op de weg te spelen. En om de jongstgeboren bewoner, Frederieke te bewonderen.
En natuurlijk weer een reden voor een fotoverslagje.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Vorige week zijn de werkzaamheden aan de Frederik van Eedenweg afgerond. We hebben een weg!
Behalve dat de weg is aangelegd, hebben alle bewoners ook een inrit gekregen. Dat was bij de meeste bewoners maatwerk, zo ook bij ons.
Wij wilden een extra brede strook grastegels langs de weg, omdat er bij ons regelmatig extra geparkeerd wordt. En omdat er regelmatig auto's bij ons op de inrit keren, hebben we de inrit met betonklinkers een meter dieper laten aanleggen. Zo kunnen de auto's keren, zonder dat ze van de inrit af hoeven te draaien.
Toen de wegwerkers aan onze inrit begonnen, merkten we, dat de banden met een straal van R=2, dus een straal
van twee meter, toch krap aanvoelen. Daarom hebben we de inrit een ruimere bocht meegegeven. Een aantal banden van R=6, en de inrit begint al in een hoek die direct breder wordt. 
De wegwerkers hebben de berm eerst flink uitgegraven. Vandaar dat er halverwege het werk een forse berg puin op de weg ligt. Als de banden zijn
vastgezet met stampbeton en de bodem voor de grastegels is aangetrild, ziet het er weer strak uit.
Nu de weg gereed is, kunnen we onze eigen inrit laten aansluiten op de inrit die de wegwerkers hebben aangelegd.
Daarvoor laten we vijf bigbags van ieder een kuub gewassen schelpen leveren. De vrachtwagen kan net de weg op draaien en met z'n kraan lossen.
We kunnen 28 kunststof grindtegels van onze buren Marjon en Bertel hergebruiken. Fantastisch!
Het is onhandig, dat twee bigbags schelpen op de inrit staan. 
Dus die moet ik eerst leegscheppen, voordat ik de grindmatten in de inrit leggen. Daarna vullen we de matten met schelpen, en is de inrit zowaar gereed. Op deze warme dagen wel een klusje dat je met een douchebeurt beëindigt. Maar dan heb je ook wat. Als we ook het jonge gras zien ontkiemen, dan wordt het straatbeeld compleet. We zullen de afzetpaaltjes en lint nog een aantal weken houden, om te voorkomen dat het jonge gras wordt overreden en kuilen ontstaan voordat de grasmat stevig genoeg is.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Net voor het grote oogsten van dit jaar weer begint heb ik een paar weken geleden de laatste oogst van vorig jaar naar jampotten gewerkt. Zo'n 70 potjes zijn naar buurvrouw Marjon gegaan om in de winkel van 4 little dreams te verkopen: brave bramenjam (gewoon lekker), brutale bramenjam (met dronken rode bessen), rode bessen met duindoorns in de jam, kortom allemaal lekkers!
En als klap op de vuurpijl ook een nieuwe voorraad pittige en witte duindoornmosterd gemaakt!
Nieuw is de vlierbloesem gelei. Heerlijk. Hij is een beetje dun, maar goed smeerbaar op brood of pannenkoek. Maar een scheutje op ijs of in het toetje is ook heel lekker.
Eet smakelijk!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Komende zondag, 19 juni houden we twee rondleidingen over het Paradijsvogelbosje. Dat doen we samen met organisaties Avanti uit Almere en Pakhuis de Zwijger uit Amsterdam. Onder de bezielende slogan: We make the City Green. Er doen veel initiatieven mee in Amsterdam en in Almere. Die zijn te zien op de website van de Open Groen Dag.
In Oosterwold doen ook de Kruiderij Hof van Eeden het het Polderhuyske mee, Boerderij Uniek Leven, de Stadsbomerij, Atelier de Amtelijke Korf, Live to Be, Imkerij KirstenBosch en Land Art Groene Kathedraal (de stip staat niet op de goede plek op de kaart). En er zijn nog meer activiteiten in Almere.
Wij geven een rondleiding om 10 uur en om 14 uur, met een kopje koffie erbij. Het is bijna midzomernacht, en de bomen en struiken in ons voedselbos zijn weer flink gegroeid. Zo kunnen bezoekers zien hoe een jong voedselbos er na zeven jaar uit kan zien. We kunnen ieder jaar weer een ander verhaal vertellen, omdat we zelf meegroeien met het Voedselbos. Met het groeien verandert het landschap en het evenwicht in de natuur. Vorige week hebben we vijf flinke bomen van 6-7 meter met flinke stammen gekapt, om ruimte te maken voor omringende bomen. Waar het twee jaar geleden nog prima paste, moeten we nu kiezen, en dan kiezen we voor bomen die duurzaam een rol kunnen spelen in het voedselbos, zoals tamme kastanje, hazelaars, notenbomen en besdragende struiken.
Uiteraard zijn mensen uit Oosterwold en de rest van Nederland meer dan welkom. start om 10 uur en 14 uur. Frederik van Eedenweg. Hopen op twee leuke rondleidingen met geïnteresseerden uit Almere en Amsterdam.
Zie hier onze pagina op de website van Open GroenDag. Voor een actuele foto ben ik maar weer eens op ons dak gaan staan om een panorama van ons voedselbos te maken.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Deze week heeft onze aannemer Erik Brouwer Bestratingen de weg gereed gemaakt. De bermen met grastegels zijn met grond afgevlakt. Alleen moet er nog gras ingezaaid worden. Maar voor die tijd willen we de witte reflectorpaaltjes plaatsen langs de weg. Eerder hebben we de eerste helft al van paaltjes voorzien. Nu is de noordelijke helft van de weg aan de beurt.
In de voorbereiding heb ik weer paaltjes geschilderd en oude paaltjes gerenoveerd: dikkere palen konden met een verfbeurt volstaan, en de dunnere paaltjes heb ik telkens met twee stuks aan elkaar gelijmd. We zijn zunig en gooien ook niks weg.
Gisteren heeft Erwin geholpen met het uitleggen van alle paaltjes. Het is telkens weer puzzelen hoe de paaltjes het beste geplaatst kunnen worden. Aan weerszijden van de inritten, en dan een paar paaltjes tussen de inritten in. Dus geen wetenschap maar op het gevoel.
Vandaag waren we met een flinke ploeg: Joost, Jan, Zilla en Maite, en wat hulp van de kleine bewoners uit de wijk.
De langere oude palen zijn meer werk omdat ze 
dieper in de grond moeten. Meestal lukt het goed, maar soms loop je vast in puin. Dan komt er behalve een spade en een grondboor ook nog een houweel aan te pas, of moeten we hakken met een spade.
En met de hand uitgraven. Maar uiteraard geven we ons niet gewonnen. Na een kleine twee uur zitten alle paaltjes erin! Nu komende dagen een paar paaltjes bijwerken met een likje verf en dan alleen nog reflectoren erop schroeven.
Dank Erwin, Joost, Jan, Zilla, Maite!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Op Oosterwold Ontkiemt hebben we de Workshop al aangekondigd: Ontwerp je eigen kavelbeplanting. Op 8 en 22 juni, twee avonden met daar tussening en individueel coachingsgesprek. Aanmelden per email, vragen per telefoon:
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Gisteren was het 4 mei. De dag van de Nationale dodenherdenking. In de laatste twee jaar werd in verband met de COVID maatregelen geen of een zeer beperkte lokale dodenherdenking georganiseerd. In het eerste jaar van COVID was er een oproep aan trompetisten in Nederland om in hun straat de taptoe te spelen.
De taptoe was traditioneel een militair commando dat in het begin van de zeventiende eeuw is ontstaan. Het werd toen dagelijks gespeeld om in de kazernes het eind van de dag aan te kondigen. Taptoe komt van ‘tap toe’: aan het einde van de dag ging de bierkraan dicht.
Dus in 2020 hebben we Marjon uitgedaagd of zij bij ons in de straat de taptoe wilde spreken. Die uitdaging pakte ze op en daarbij ontstond het idee om ook het Wilhelmus te zingen. Marien heeft een zelf een vierstemmige versie gemaakt omdat hij de versies op het internet niet goed vond. Zo hebben we in 2020 met z'n achten gezongen en in 2021 met z'n vieren (toen waren de maatregelen heel streng) buiten.
Deze kleinschalige herdenkingen in COVID tijd zijn eigenlijk heel goed geweest. Het is zo bijzonder om dit in je eigen omgeving te doen, dat we half april tegen elkaar zeiden: dat doen we weer.Dus hebben we de zangers van vorige jaar gevraagd, of ze ook dit jaar mee wilden doen, zodat we zeker wisten een vierstemmigheid te kunnen doen. In de aanloop konden we alle stemmen verdubbelen. Nu de corona maatregelen waren opgeheven konden er ook meer mensen komen. Daarom stuurden we een uitnodiging naar onze buurwijken. We waren voorzichtig met een hele brede uitnodiging verspreiden.
Zilla startte met een inleiding en sprak een tekst naar aanleiding van het gedicht Drenkelingen van Ruben van Gogh.
Marjon speelde het taptoe signaal en was keurig om acht uur klaar. Waarna we twee minuten stil waren.
Daarna was ons "koortje" aan de beurt. Als sopraan mag ik altijd de "gewone" melodie zingen. Ik vind het altijd heel bijzonder op zo'n beladen lied te zingen op de liggende accoorden die daaronder gezongen worden. Hadewych, die dit jaar met me meezong, had dat gevoel ook.
En na twee coupletten Wilhelmus, waar dit jaar goed werd meegezongen (!) was het ritueel alweer voorbij! Het voelt zo goed om dit te doen.
Dit jaar waren we voorzichtig met anderen in/uit Oosterwold uitnodigen. Is het veld daar groot genoeg voor? Komen er niet veel te veel mensen? Maar we gaan het volgend jaar gewoon weer doen en jullie zijn van harte welkom! Als het succes zo groot wordt dat het echt dringen wordt, gaan we naar een andere oplossing zoeken. En we proberen een iets completer programma/ritueel van te maken, zonder het heel groot te maken. Want compact is heel fijn.
Dank aan Zilla, Marien, Jan, Bart, Ruud, Maja, Marjon, Jirja, Hadewych en Eduard voor het faciliteren en de foto's!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We zijn over de helft met de aanleg van de toplaag van de Frederik van Eedenweg. De laatste stap voordat de aannemer de bermen en grastegels gaat inzaaien, is dat we reflectorpaaltjes langs de weg zetten. Bij de bouwweg hadden we ook wel paaltjes staan, maar van de dunnere varianten waren er aardig wat gesneuveld. Mede door het bouwverkeer. De nieuwe aanleg was dus een mooie gelegenheid om de paaltjes te vernieuwen. De bruikbare oude palen geven we een opknapbeurt. Omdat het zonde is om de goede dunne paaltjes weg te doen, plakken we ze telkens met z'n tweeën op elkaar, zodat we ze extra stevig maken. Omdat we meer paaltjes willen plaatsen hebben we uit hardhouten balken nieuwe paaltjes gezaagd.
Samen met Zilla, Harry en Bert schuren we de paaltjes, en schilderen ze wit. Eerst met grondverf en dan met hoogglans. Dat is geen moeilijke klus, maar als het om meer dan honderd paaltjes gaat, dan is het heel fijn om dat met een paar mensen uit de wijk samen te doen.
Daarna moeten de paaltjes nog geplaatst. Dat vraagt nog enig beleid. We hebben 27 inritten. Daar zetten we telken aan weerszijde twee paaltjes, en verdelen de paaltjes vervolgens over de weg zodat er een regelmatig patroon komt. Het uitleggen en uitlopen van de paaltjes heb ik in een paar ritten met de kruiwagen gedaan.
De volgende dagen zetten we de paaltjes, met hulp van Harry, Jan, Harry en Eduard. En als laatste schroeven we de reflectoren op de paaltjes. Rode rechts en witte links, zoals het hoort. En de foto's van Eduard met mij zijn gemaakt door Kya.
De berm kan ingezaaid, en nu maar hopen op een paar druppels regen. Veel dank: Zilla, Harry, Bert, Eduard, Harry en Jan!
- Gegevens
- Geschreven door Marien en Marie-José
We zijn met de wijk actief geweest afgelopen week, dus dat levert veel blogjes op. Afgelopen zaterdagmiddag hebben we een ledenvergadering van de Vereniging Frederik van Eeden gehouden. Sinds Corona doen we de vergadering het liefst buiten, en dit keer werkte het weer zeker mee. Dus toog iedereen rond vier uur met eigen stoeltjes naar de grote tuin van Joost en Aletta.
Marie-José heeft als voorzitter de agenda minitieus voorbereid; bij gebrek aan een powerpoint presentatie in de buitenlucht plakt ze een flapover op het raam.
We zitten midden in onze grootste klus: de aanleg van de definitieve toplaag voor de kavelweg. We hebben afgesproken de leden goed op de hoogte te houden, en een vergadering bijeen te roepen, wanneer we de grens van de onvoorziene kosten bereiken.
Om de opdracht bij de aannemer Erik Brouwer Bestratingen tot een goede afronding te brengen, hebben we aan de leden een iets ruimer mandaat gevraagd, zodat we naar verwachting de aanleg kunnen afronden. Maar dat weten we uiteraard pas bij de eindafrekening. Mooi dat we de besluiten met unanieme stemmen kunnen nemen.
Het is heel fijn dat we de werkzaamheden zien vorderen, zowel voor de klinkerweg, de bermen alsook de 28 inritten, en de 8 bloembakken die dienen als snelheidsremmende maatregel.
Na afloop is er nog tijd voor een buurtborrel. Ook de jongste buurtbewoner van de nieuwe bewoners Tim en Maite vermaakt zich prima. Fijne wijk hebben we!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We zijn zo ongeveer halverwege met de aanleg van de weg. Aannemer Erik Brouwer Bestratingen legt de weg aan van betonklinkers met aan weerszijden een strook met kunststof grastegels. Hoewel de weg er nu al best robuust uitziet, moet de weg volg Erik Brouwer nog 'zetten'. Dat wil zeggen, dat het voegzand in alle kieren tussen de stenen moet kruipen, en met een paar regenbuien komen alle stenen steviger in de ondergrond te zitten. Als we te vroeg de weg zouden belasten met zware vrachtwagens dan zouden er voren in de weg kunnen staan, of de opsluitbanden aan weerszijden zouden naar de zijkant gedrukt kunnen worden. Daarom krijgen wij het advies om de weg gedurende tenminste zes weken niet zwaarder te belasten dan 10 ton. Dat is dus niet de asdruk, maar het gewicht van de hele vrachtwagen inclusief belading.
Daarvoor hebben we van Erik Brouwer twee overtollige verkeersborden gekregen. Daar halen Jan en Marie-José eerst de stickers met pijlen af. Dan komt de föhn goed van pas. Je wordt als Oosterwoldse bouwvakker vanzelf creatief. Lekker bijpassend kleurtje shirt trouwens, Jan....
Vervolgens maakt Marie-José een sjabloon voor de tekens: 10 ton. Als het sjabloon eraf is getrokken ziet het er al strak uit. Na een avond knutselen en een nacht drogen zijn de borden klaar voor gebruik.
De borden worden aan weerzijde van de weg gezet, waar de nieuwe bestrating is aangebracht.
Dat biedt Jan een mooie gelegenheid om zijn grote houten Slegge in te zetten.
Dat is in ieder geval duidelijk. Nu maar hopen dat alle bezoeker zich eraan houden.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Een paar weken geleden hebben we tijdens NL-Doet al met de buurt de basis gelegd voor de bloembakken die we op de weg gebruiken als snelheidsremmende maatregel. Dat kan je teruglezen in Deze Blog. Toen hebben we de binnenbakken gemaakt van gerecycled betonplex. 
Zaterdagmiddag zijn we weer aan de slag gegaan om de buitenkant te maken. Daarvoor heeft Rob een mooi ontwerp gemaakt, waarin hij al zijn kunde als meubelmaker heeft gelegd. Ook heeft hij alles goed voorbereid, zodat al het douglashout gezaagd en al gereed lag om te monteren. Zelfs hulpmallen om de gaatjes op de juiste plek te boren.
Zo konden we aan de slag met een flinke groep buren in de achtertuin van Rob en Tessa. Mooi om te zien dat er vanzelf een soort productielijn ontstaat van duo's die samen een deel van het het werk oppakken. Staanders monteren, zijplanken vasttacken, bovenranden 
bevestigen, en vervolgens op z'n kop de hardhouten staanders vastmaken.
Als de montage van de bak gereed is, zetten we deze in de gekookte lijnolie, waarvan we zo'n vier liter 
hebben verwerkt met een viscose sponsje op het ruwe hout. En als kers op de taart monteren we reflectoren aan twee zijkanten op de bak. Grappig is dat het idee pas laat is ontstaan om de bakken in de lengterichting langs de weg te zetten. Dat heeft als voordeel dat ze helemaal op de betonklinkers staan, en niet op de grastegels, die nog moeten worden ingezaaid. Daar moest wel 
een besluit over genomen worden, zodat we de 
reflectoren aan de goede zijde monteren. Rood en wit, zoals het hoort, en opdat auto's hopelijk niet per ongeluk tegen de bakken zullen oprijden.
En vervolgens moeten de bakken uiteraard nog een plek krijgen en gevuld worden. We vragen op de ALV wie er een bloembak wil adopteren, wat vooral vraagt dat de bakken in droge tijden voldoende 
water krijgt. Aan het eind van de middag zetten we er één al vast op z'n plek. We hebben Alie van de Kruiderij Hof van Eeden gevraagd om de 
samenstelling van het plantgoed in de bakken te coördineren. Bij Elias van het Bomencentrum hebben we een mooie deal gemaakt om drie struikjes per bak te kopen. Daarbij hebben we gelet op struiken die niet te groot worden en zich in een bloembak kunnen redden. Zoals lage conifeer, roos, sierkwee, kleine perenboom, Kruisbessen, kronkelhazelaar en een 
Photinia. En Alie levert een assortiment kruiden, zodat er een mooie samenstelling in iedere bak komt.
We vullen de bak eerst met een laagje grind, en compost gemengd met wat zand. Dan maken we een keuze uit de struikjes en kruiden. Het vullen van de bakken wordt vanzelf ook een kinderfeestje. Anna en Bram helpen met grote inzet. Ze hebben wat hulp nodig om water te geven.
Zo is de eerste bak ritueel ingewijd. Nu nog een mooie plek vinden voor de
andere zeven. Het duurt nog een kleine maand voordat de weg helemaal klaar is, dus het gaat stapje voor stapje. De bakken zullen de weg zeker opfleuren, en hopelijk niet uitnodigen tot slalomrace.
Bedankt Rob en Jan voor de voorbereiding en alle helpers. Uiteraard weer een mooie gelegenheid voor een fotoverslagje, met een mooie namiddagzon als cadeautje.
- Gegevens
- Geschreven door Marien en Marie-José
Twee weken geleden hoorden we van Lex Roeleveld, dat er nog een restant was van bomen en struiken die Stichting Heg en Landschap dit jaar geleverd heeft.
Dat willen we uiteraard nog een goede bestemming geven, en Lex dacht aan Oosterwold, omdat we hier een goed netwerk hebben. Dus heb ik een advertentie gezet op Marktplaats Oosterwold, en daarna stroomden de bestellingen binnen. Voor het totaal van zo'n 800 planten kunnen we 21 Oosterwolders blij kunnen maken.
Omdat veel bestellers meer plantgoed wensen dan er beschikbaar was, heb ik een verdeling gemaakt om zoveel mogelijk mensen tevreden te stellen. En veel mensen zijn blij met een paar exemplaren van iedere soort. Dat is wel een aardige administratie, want we kunnen uiteraard niet verkopen wat er niet is. En we moeten alle bossen plantgoed lostrekken en planten tellen voordat we ze uitleveren.
Op zaterdagochtend kwam Lex dus met zijn aanhanger, en om 10:00 uur stonden de eerste afnemers al klaar. En we kregen zelfs nog een zonnetje; na al die sneeuw was dat zeker een bonus.
Er bleek zelfs nog wat meer plantgoed te zijn, dus hebben we mensen nog blij kunnen maken met extra krenteboompjes en hazelaars.
Voor veel bestellers is het de laatste kans om in dit groeiseizoen bomen en struiken in de tuin te planten, dus dat geeft een enorme boost aan de tuin; je boekt een jaar winst in de groei van het plantgoed.
Er is altijd wel gedoe in Oosterwold, maar hoe fijn is het dat we met het leveren van plantgoed alleen maar positieve impulsen kunnen delen!
Gelukkig kunnen we nu in de meeste gevallen direct afrekenen. We hebben een geplastificeerde QR-code gemaakt, en dan is de betaling met een paar klikken op de smartphone geregeld.
Leuk dat Lex van Heg en Landschap er zelf ook bij 
was om het plantgoed en de bestellingen te sorteren.
Er was de hele ochtend aanloop, en om goed één uur 's middags waren we los.
Vanmiddag heb ik de laatste berken in de bosstrook geplant, en een zakje planten afgeleverd en geplant in de tuin van Daan.
Mooie aktie. In de loop van het voorjaar komen een paar mensen van de Yves Rocher Foundation op bezoek. Hopelijk kunnen we ze dan een leuke rondleiding geven door Oosterwold, en wellicht is er dan volgend jaar weer een Boomplantaktie.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Sinds een maand hebben we een AED voor hartreanimatie in de wijk. Een mooi initiatief opgestart door Marjon. Een groot deel van de bewoners hebben bijgedragen, en zo konden we een AED aanschaffen en ophangen bij het winkeltje van Marjon.
Maar een AED alleen is niet genoeg. Het is ook belangrijk dat omwonenden kunnen reanimeren. Daarom hebben we de afgelopen twee weken vier keer een reanimatiecursus gehouden, en hebben 23 bewoners deze cursus gevolgd. Marjon heeft de 
inschrijvingen geregeld, en wij hebben de cursus gefaciliteerd in de Tuinkamer met onze mooie beamer erbij.
De cursus wordt gegeven door Johan Neuts, onze buurman van de John Lockeweg, die gecertificeerd trainer is van EHBO- en reanimatiecursussen volgens de internationale Emergency First Respons methodiek. Hij komt met veel materiaal, zoals een oefenpop, oefenbaby, trainings-AED en beschermingsmaterialen. En een zorgvuldige presentatie.
De training gaat niet alleen over de AED maar in bredere zin over hulpverlening bij hartstilstand, inclusief reanimatie. Ook oefenen we door het ensceneren van een noodsituatie, waarbij de deelnemers verschillende rollen aannemen, van eerste hulpverlener, helper, AED-bediening en observator. Johan zelf speelt de 112-lijn.
Johan bespreekt telkens de observaties, en zo 
leren we door het oefenen en verbeteren. Best inspannend overigens om tien minuten reanimatie te geven. Gelukkig kan het in ontspannen sfeer met koffie en thee, en niet in een echte crisis-situatie.
Het geeft wel het gevoel dat we enigszins zijn voorbereid mocht het ooit nodig zijn om te reanimeren. Laten we hopen dat het niet hoeft, maar voorbereid 
zijn is goed. In ieder geval hebben we allemaal al een hulpmiddel bij ons: de 'Kiss of Life', een plastic lap met een ademdoekje, als bescherming bij het mond-op-mond beademen; past aan je sleutelbos.
Toen afgelopen week een 
ambulance-helicopter laag over de wijk cirkelde, hield ik m'n hart vast, maar het leek toch een oefenvlucht. Gelukkig maar.
Dank Marjon voor het organiseren en Johan voor de fantastische trainingen.
Ik mocht een van de avonden meedoen, en op de laatste avond met toestemming van de aanwezigen een aantal foto's maken, waarvoor dank.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We hebben al wel een paar jaar een lage kas geïmproviseerd, maar een echte kas is er tot op heden niet van gekomen. Een complicatie was ook dat we niet de ideale plek konden vinden. Daar is verandering in gekomen sinds het nieuwe bestemmingsplan toe gaat staan dat een kas (van max.15 m2) buiten de roodkavel mag staan. Daardoor konden we ons plan omgooien en een kas in de moestuin maken. Dat was wel precies de plek waar de lage kas stond, dus de eerste actie was om de lage kas te verplaatsen naar een ander veldje in de moestuin.
We wilden graag een kas met zwarte stijlen. Die hebben we gevonden bij ACD, een leverancier uit België, die via verschillende tuincentra in Nederland deze kas levert. De kas is 306 x 445 cm, maar die komt als een compakt pakket met zes dozen en een pallet met glas uit de vrachtwagen.
Ik heb hulp ingeroepen van onze zoon Roy, die zich een paar dagen kon vrijmaken. We hebben de afmetingen van de kas uitgezet in de moestuin, en de grond globaal losgemaakt en geëgaliseerd, en vervolgens zes putten gegraven voor de verankering van de kas. Daarna zijn we naar binnen gegaan om de panelen van de kas in elkaar te zetten.
Het is een zelf-bouw pakket met een uitvoerige maar daardoor ook onoverzichtelijke handleiding, en een grote berg onderdelen. 
Vrijwel alles zit met boutjes en moeren in elkaar. Het oogt niet super degelijk en stabiel, maar hopelijk wordt het steviger als alles straks in elkaar zit. De eerste uren gaan dus op aan het lezen en bestuderen van alle onderdelen. Daarna zijn we begonnen met de achtergevel en hebben we alle onderdelen uitgelegd om overzicht te krijgen. Vervolgens de zijgevels en voorgevel.
Daarna moeten de vier zijden aan elkaar worden geschroefd. Dat doen we uiteraard ter plekke, en met wat acrobatiek lukt het om twee zijden in elkaar te zetten. De andere twee zijn meer van hetzelfde. Vervolgens moeten de ankers worden aangeschroefd. Die zorgen ook voor extra stabiliteit, omdat daarmee de hoekpunten ook beter vast komen. De fabrikant heeft maar 4 ankers op de hoekpunten van deze kas. Over de lengte van de kas, 4,45 meter vond ik dat te weinig, dus ik heb aan iedere zijde een extra anker gemaakt van een draadstang met een hoekplaat.
Voordat we de kas kunnen vastzetten, moet die eerst horizontaal afgesteld worden. Dat doen we door de kas te stutten met stenen. Daarna storten we bij ieder anker een zak betonmortel.
De volgende dag is de verankering stabiel genoeg om verder te bouwen aan het dak. Eerst de stijlen, en daarna het glas. Het is wel fijn dat deze kas geleverd wordt met gehard glas. Dat maakt de kans groter dat het bij een storm heel blijft. In het dak zit gebareld glas om het licht te verstrooien. 
Handig dat er bij de werkset een goede zuignap zit, waarmee we het glas op z'n plek kunnen tillen. Dit is ook bepaald een klusje dat je niet in je eentje kunt klaren. 
Het is ook gezellig om samen te klussen en we hebben bovendien prachtig weer.
Het glas moet met rubbers worden vastgezet in de 
aluminium profielen. Dat vraagt wel een handigheid, die je pas na een paar keer leert uitvinden. En op het dak moet je je ook in bochten wringen om bij de nok het rubber te kunnen bevestigen.
We hebben gekozen voor een dubbele schuifdeur. Ook heeft de kas twee ramen, die met een automatische raamuitzetter wordt uitgerust. Dat is een fantastische uitvinding: een cilinder met een soort olie reageert op de temperatuur en door het uitzetten drukt die cilinder het raam open als het warm wordt. Zonder verdere bediening of stroomgebruik!
Als de kas staat zijn er nog een aantal extra klussen. Om te beginnen hebben we ook een werktafel en zaaitafel bij de kas gekocht. Die hangen aan weerskanten aan de zijgevels. Dat is heel handig want daardoor blijft de grond vrij om te beplanten.
De kas zit wel met zes ankers vast, maar er zitten nog kieren onder de kas. Die vul ik in door betonnen 
opsluitbanden in te graven. Dat is toch nog een flinke klus, vooral om die banden goed te stellen. Ik heb de kunst een beetje afgekeken van de aannemer, die bij ons in de kavelweg de opsluitbanden met beton vastzet. Dat heb ik dus ook gedaan. Daarmee zijn nog niet alle kieren dicht, dus dat regel ik met montagekit en purschuim. Dat lijkt voldoende om slakken voorlopig buiten de kas te houden. Muizen kunnen wellicht onder de fundering doorgraven, maar we hebben het ze wel een beetje moeilijk gemaakt zo. Voordeel van de kit is ook dat de gevels niet meer zwabberen maar over de hele lengte aan de fundering vastzitten. Vooral bij de deur is dat geen overbodige luxe.
Rondom de kas moeten we een nieuw looppad door de moestuin aanleggen. Het vorige pad was ook door woelratten ondergraven en schots en scheef geworden. Met een stuk
of 15 zakken zand egaliseren we de ondergrond. Via markplaats kon ik 24 grindtegels ophalen, waarmee we het looppad meteen wat konden upgraden. Ook in de kas komt een looppad met tegels.
Hoewel we van tevoren de grond hebben afgegraven en al een paar kruiwagens compost hebben 
neergelegd, is de kleigrond onder de kas in de twee droge weken weer heel hard geworden. Dat wordt dus spitten. En na een paar uur ligt de kas vol met kleibrokken. Gelukkig heb ik ook compost laten komen, en na zes kruiwagens compost ziet het er toch al weer bijna uit alsof je iets in de kas kunt planten.
Nu het plotseling weer winter wordt met sneeuwbuien, merk je meteen wat de kas doet. De olijfboompjes en een paar kwetsbare planten kunnen prima de nachten doorkomen. De kas is gereed om te zaaien. Nog wat zaaigrond mengen, maar dat komt zodra we aan het zaaien toezijn.
Roy, zeer bedankt voor je werk en assistentie.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
We hebben sinds een paar jaar een mooie ruigtemaaier met een maaibalk, die zich overal doorheen maait. Overal? Welnu, ook door tuinslangen. We hebben een mooie 20mm dikke, 40 meter lange slang, die van de enige buitenkraan naar de moestuin is gelegd. Daarvoor moet ik twee wandelpaden oversteken. Eigenlijk hoef ik bij het maaien alleen de maaier een beetje op te tillen, zodat die over de slang kan heengaan. Dat gaat inderdaad soms goed, maar toch ook tenminste twee keer niet goed. Dus heb ik de tuinslang op twee plekken doorgemaaid.
Nu we een nieuw kasje hebben gebouwd, is het toch wel handig dat we daar met de tuinslang bijkunnen.
Dus maar een goede oplossing gezocht: de slang in een pvc-buis onder de paden doorgraven. En uiteraard komen er nog twee koppelstukken aan tepas om de slang te repareren. Zowaar, het werkt. En hopelijk hoef ik niet opnieuw een koppelstuk eraan te besteden.......
Subcategorieën
koorblog Aantal artikelen: 5
