- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Er is bij ons nog één kavel niet gestipt. Daarover meer in deze blog.
Vandaag is de laatste gekleurde kavel omgekleurd! Ook Marcel en Sandra hebben vandaag hun kavel bij de notaris laten passeren.
En daarvoor gaan wij als bestuur natuurlijk een vlag plaatsen. Dit keer heb ik er een filmpje van gemaakt....
Gefeliciteerd en welkom Marcel en Sandra!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vanmiddag krijg ik opnieuw een appje van zwager en schoonzus
Dag Marien en Marie-José, in vier jaar voor elkaar gekregen tot wat er nu is. Idealisten, doordouwers, adrenalinejunks (?), handige donders .... prachtige soms ook nog praktische doeners. Doet er niet toe. Ooit leun je even achterover en denk je: 'Niet slecht voor een amateurtje'. Als het zonnetje dan ook even schijnt, kan je lekker even achterover leunen. Vanuit Arkel hartelijke groeten! |
Even later:
Of: Ooit is alles klaar. Moet je dat willen? :-) |
Net als vier jaar geleden op een hete ochtend en lieve support! Zie hier de blog van die dag: (en daaronder mijn commentaar...)
Vanochtend waren we onderweg naar de notaris en krijgen over de app ineens van zus en zwager appjes: Landmeten op de nieuwe locatie 29 januari 2016 Groeten van de landmeter Gefeliciteerd en succes! Ik snap er helemaal niets van. Wat doen zij nou op die plek en de landmeter zou er toch vanmiddag pas zijn? Wilma en Kees blijken onderweg naar Harlingen (Vlieland) op de A27 te rijden en denken.: Huh een auto bij de kavel van Marien en Marie-José, wat doet die daar. Ze slaan af en maken een praatje. En leggen bovendien het werk van de landmeter vast. Wat een heerlijk hart onder de riem. Een kwartier later krijg ik een sms berichtje van Guido.... "Off the record... De landmeter heeft paaltjes van het huis gezet" . Ik snap er helemaal niets van. Guido rijdt van Alkmaar naar Almere omdat ie naar Heemskerk moet voor een gastles. Zodat ie even naar het Paradijsvogelbosje kan.... Maar hij heeft geen tijd, hij moet weer door (naar die gastles) . We gaan naar de notaris en zien later wat er aan de hand is op de facebook pagina van Anniek: "Gesignaleerd:" (wat zien we een vreemde vogel in de bosjes) Als we op het land arriveren vinden we de bovenstaande vreemde vogel: een Paradijsvogelbrievenbus staat in de bosjes. Dank je wel Guido! We hebben 'm even meegenomen omdat er een klein ongelukje was gebeurd. Hij komt weer terug! We voelen ons omringd door zoveel lieve betrokkenheid! |
En dan valt op hoe onder de indruk ik ben van de support. Geen woord over waarom de dag zo heet was.... En het was een hete ochtend geweest omdat tot een uur voor de levering niet duidelijk was of het RVB akkoord zou geven. Het gedoe over de statuten van de vereniging was namelijk nogal groot geweest. En ook die waren pas op het laatste moment akkoord. (ze gaan overigens alweer vier jaar ongewijzigd mee..... ). En toen de kavel geleverd was presteerde de gemeente het om te bellen (een half uur nadat we tekenden) om te melden dat voorlopig GEEN afrit van de Paradijsvogelweg geregeld zou worden. Het zou niet de laatste hete ochtend worden.....
Maar zoals Kees schrijft: wat ook als alles klaar is.... Hoewel een keer een zondag op de bank... zou best fijn zijn!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Gedurende het hele jaar 2019 dachten we dat we als "wijk" Frederik va Eedenweg klaar waren. Af. Alle buren bekend.
Toch een beetje verdrietig melden we dat de enige kavel die nog vrij is (de voorlaatste kavel wordt eind februari overgedragen), toch weer vrij is.
Maar ja, wat wij verdrietig vinden is voor anderen niet zo verdrietig! Voor jou (ja jou) is het misschien wel de ultieme kans! Kavel F6 op de initiatievenkaart van eind januari is namelijk vrij!
Je buren aan alle kanten hebben hun huis al gebouwd. Dat betekent dat jij niet van de tekentafel hoeft te kijken hoe je uitzicht gaat zijn, maar in je toekomstige woonkamer kunt gaan staan en het gewoon kunt zien!
En ja het is een bijzondere kavel! In het hart van de kleine wijk Frederik van Eedenweg. Waar we elkaar regelmatig op een buurtborrel treffen. Met elkaar een oudjaarsfik organiseren en af en toe werken aan de weg.
En ja, het is een kavel met een gebruiksaanwijzing.
Rechts hiernaast kun je zien dat een groot deel van de kavel (rood) archeologisch kerngebied is en een deel (roze/lichtrood) bufferzone. Hierin mag je niet bouwen. In de tekening zie je tevens de weg ingetekend. Er blijft een driehoek over waarin je kunt bouwen/roodkavel kunt realiseren. Zeker als je in twee lagen bouwt kun je makkelijk het bouwoppervlak halen.
De weg is overigens een weg die uitsluitend de woningen in de Frederik van Eedenweg ontsluit. Zeker nu het bouwverkeer afneemt, omdat veel mensen klaar zijn met bouwen.
Dus ja een gebruiksaanwijzing. Maar als die gebruiksaanwijzing je past, kan ie heel leuk zijn. Je sluit namelijk aan bij een wijk die vrijwel klaar is. Stroom en water kunnen gewoon worden aangevraagd. Al je buren hebben al gebouwd en wonen er al. Bouwtoezicht is er volop! Voor deze kavel is geen geluidonderzoek op basis van de ontsluitingswegen nodig.
En om een beeld te krijgen van wat mogelijk is, heeft buurman Jan de huizen van je buren ingetekend in het plaatje hierboven. Zo kun je zien dat je met name in zuidelijke richting een behoorlijk ver, vrij uitzicht hebt. Het huis dat is ingetekend is 100m2 per woonlaag. Ongeveer het gebouw dat je op een kavel van 1724 m2 kunt bouwen. Wij hopen dat je aansluit en dat we onze wijk vlot kunnen doorbouwen!
Op de luchtfoto hiernaast heb ik (veel minder professioneel dan Jan) het huis en de kavel ook ingetekend. En je ziet echt hoe de huizen van je buren eruit zien. We zijn echt benieuwd hoe jij hier het laatste huis gaat bouwen. Wordt het paars, of blauw, of oranje?
Informatie over de vereniging krijg je via "contact" op deze pagina. En informatie over de archeologische zone krijg je van de gemeente zodra je je stip hebt gezet (hebben ze ons beloofd). En als je je stip hebt gezet: laat het ons even weten, dan nodigen we je uit voor de buurtborrels die we ongeveer elke zes weken organiseren. Tot ziens!
Toevoeging 31 januari 2020
Deze kavel valt onder het gewone regime van Team Oosterwold. Meer info onder.maakoosterwold.nl. De grondprijs in 2020 is €76.18 per m2. De kavel kost daarmee ruim €130.000. Aangezien de Oostewold organisatie op dit monent een stop op de inschrijvingen hanteert kunnen alleen mensen die aan de beurt zijn om een stip te zetten op deze locatie intekenen!. .
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Ter voorbereiding van de Boomplantaktie van afgelopen vrijdag in samenwerking met de Stichting Heg en Landschap keek ik op de website van de sponsor van de Heg en Landschap: Fondation Yves Rocher. Deze cosmeticafirma wil graag goede sier maken met hun natuurlijk uitstraling, en ondersteunt daarom groene initiatieven over de wereld. Vooral de boomplantakties in ontwikkelingslanden is indrukwekkend.
Op die website yves-rocher-fondation.org kwam ik een interview met mezelf tegen, onder de titel: Le jardenier fou ... de biodiversité. Die drie puntjes laten je het laatste gauw vergeten. Le jardenier fou??? De dol-dwaze tuinier?
De betrokken medewerkers van Yves Rocher zijn de afgelopen jaren twee keer bij ons langsgeweest op het Paradijsvogelbosje. Hoewel ze op veel plekken de boomplantactie ondersteunen is er aan die jonge aanplant nog weinig te zien, en spreekt het blijkbaar aan om hier op het Paradijsvogelbosje te zien hoe volwassen de beplanting al is, en bijdraagt aan een natuurlijk ecosysteem. Ze waren dan ook enthousiast, en dat heeft geleid tot deze toelichting op hun website. Omdat mijn frans niet zo goed is, heb ik de tekst maar even door de Google Translate gedraaid. Hier is de vertaling (een beetje geredigeerd), die ik met een glimlach lees:
"In Oosterwold verdedigt Marien Abspoel een buurtproject waarbij de waarden van het collectief de sleutelwoorden zijn en waar de natuur dankzij agroforestry (voedselbos) daar zijn plaats vindt.
Strohoed op het hoofd, stralende glimlach, Marien Abspoel is nooit zo gelukkig als wanneer hij over de paden wandelt die worden begrensd door deze bloeiende en ongetemde natuur. Vogels, vlinders, andere insecten en dieren getuigen van de levendigheid en rijkdom van biodiversiteit op deze plaatsen.
"Ik telde 315 verschillende plantensoorten op mijn perceel."
Het eigendom van Marien is een concentratie van 650m² (foutje, 6843 m²) landelijk geluk. Hij vestigde zich in 2016 in Oosterwold en neemt actief deel aan een gezamenlijk huisvestingsinitiatief (als je heel Oosterwold als iets gemeenschappelijks ziet, oké). Hij bouwde zijn huis, creëerde zijn tuin op een landbouwvlakte waar, zegt hij, niets was. Het was iets meer dan 3 jaar geleden. Door de principes van voedselbos toe te passen, is zijn tuin een echt wonder van biodiversiteit geworden.
Gepassioneerd door plantkunde, resulteert de laatste Marien-inventarisatie meer dan 300 verschillende soorten. "In dit project is het collectief essentieel", benadrukt hij. Elke eigenschap moet een voor iedereen toegankelijk pad hebben, 50% van het geconsumeerde voedsel moet ter plaatse worden geproduceerd (sic! heb ik niet gezegd, geen idee waar dit vandaan komt. Wellicht uit de Oosterwold website?) en we planten lokale soorten om de biodiversiteit te regenereren. ”Een eenvoudig, effectief recept om te leven met elkaar en met de natuur.
Hier kunnen we onze dromen waarmaken en delen."
Op dezelfde pagina staat ook een Filmpje van een stukje interview. https://www.youtube.com/watch?v=teumfV-2tIM#action=share
Als je dat filmpje op You-Tube opentrekt, heeft het de categorie: nonprofit en activisme.
Activisme van een dol-dwaze tuinier. Laat ik het als een geuzenaam omarmen
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Vandaag was een prachtige dag. We hebben een kleine 30.000 bomen en struiken voor Oosterwold uitgeleverd.
Na de voorlichtingsavond in november vorig jaar,schreven 73 oosterwoldse initiatieven en collectieven zich in om (een deel van) de 50 mogelijke soorten te bestellen. Er werd een onwaarschijnlijke inschrijving gedaan. Er werden 30.000 bomen gevraagd... Gingen we dat doen? Maar wie A zegt moet ook B zeggen. We hadden ook in 2018 30.000 bomen geleverd, maar die kwamen in 3 toerbeurten. Ik had dit jaar met mijn eigenwijze hoofd gezegd, ik wil het wel doen, maar dan moet het op 1 dag kunnen... En dan is de vraag: kan 30.000 bomen op 1 dag...
Nou dat blijkt te kunnen.
Het begon ermee dat we vrijwilligers vroegen. En die kregen we! Zo'n 20 tot 30 mensen zeiden toe te komen helpen. Zoveel dat we ze in ploegen moesten indelen om te voorkomen dat ze op elkaar zouden moeten wachten. En dat was maar goed ook. Want bij de eerste wisseling van de wacht rond een uur of 10 merkten we het onmiddelijk dat er eventjes best veel mensen waren. En dan heeft (heel kort hoor!) even niet iedereen een eigen klusje.
De dag begon met de komst van de vrachtwagen om half 8. Twaaf kratten en pallets, met bomen en plantjes kwamen van de wagen. Heel fijn had coordinator Lex Roeleveld geregeld dat de pallets konden blijven staan, waardoor we de pallets niet hals over kop leeg hoefden te maken. Heel fijn.
En dan komt de machinerie op gang.
Eerst moeten alle bomen en struiken worden gesorteerd op soort. En dat is best een kunst want de bomen liggen weliswaar op soort bij elkaar, maar er is er steeds maar 1 gelabeld. En dat is niet altijd handig als de rode en zwarte bessen op elkaar liggen! Omdat opperhoofd verdeeldienst Marien het onderscheid tussen de bomen moet maken, stroopt dit soms. Maar meestal loopt dit als een trein. Buurvrouw Marjon vond het okee dat we haar berm ok als "winkel" gebruikten en er bossen neerlegden. Onze stagiares Hester en Tijmen hadden veel in de voorbereiding gedaan. Hierdoor lagen de bordjes met soortennaam, de geschreven labels en de bestellijsten keurig klaar.
En wat ook leuk is dat ook mijn taken als scribent deze keer heel adequaat worden vergenomen als ik "even" een interview doe met Omroep Flevoland. Resultaat van het interview zie je door hiernaast op de foto te klikken.
Leuk dat Omroep Flevoland ons dit jaar zelf benaderde voor een item!
Dit is het radio interview. morgen komt er een "geknipt en geplakt" item. Hierbij komen ook de vrijwilligers aan het woord. Natuurlijk publiceren we dit morgen ook!
Half elf is de boel uitgesorteerd en kunnen we door naar de volgende ronde.
Handig bij een koffie moment! Dit jaar was het grootste deel op alfabet gesorteerd in de "winkel" Dat maakte rapen makkelijker. Toch was het best veel werk. Een gemiddelde bestelling bestaat uit 16 of 17 bossen plantgoed. die naar de juiste plek moeten. Toch vorderen we gestaag.
Tussen 12 en 3 werken we zelfs in een zonnetje. Heerlijk! En dan nadert het grote uitleveren.... En blijkt her en der iets op, dat nog niet op moet zijn.Of is een bestelling nog niet geraapt terwijl dat wel handig was geweest. We troffen veel geduldige mensen, maar ook vrijwillgers als Harry die na meewerken in de ochtend, inkuilen op eigen land rond drie uur ineens weer opdook om nog even te helpen en daarmee de laatste paar bestellingen samen met een van de nog overgebleven vrijwilligers raapte. Maar ook de mensen die vandaag opvallend geduldig waren.
En ook heel fijn dat stagiair Hester in de laatste fase naast Marien "bestellingen controleur" kon zijn. Een rol die ze met verve vervulde.
Ander nieuwigheidje dit jaar was het direct digitaal betalen. Fijn die digitale apps... Zo heb je aan het eind van de dag het geld binnen zonder dat je iedereen individueel een rekening moet sturen. (wat op een ongezellige avond achteraf toch steeds weer veel werk blijkt...)
En dan is het half zes. We kijken om ons heen. Het wordt donker. We doen met de stagiares de laatste acties. Bij elkaar vegen van planten die verkeerd terecht gekomen zijn (een paar bosjes), het weghalen van de paaltjes (goede actie van Bastiaan), opruimen van touwtjes die niet meer nodig zijn. Het binnenhalen van het bord en even kijken wat nog niet gehaald is. De drie laatste bestellingen worden gehaald voor half acht.. Dus nu we klaar zijn met eten, zijn de bestellingen weg. Morgen maken we de administratie in orde. Maar ik ben zo trots op die grote groep vrijwilligers die alemaal roepen het vooral zo ontzettend leuk te vinden, op onze stagiares Hester en Tijmen die zoveel hebben voorbereid, ook vandaag zo'n mooie rol speelden en natuurlijk op 'mijn' Marien, die zoveel kan zien aan kale struien, maar ook de hele dag op de been blijft....
Een was een feestje om te doen vandaag! Ja ik ben moe, maar heel erg blij en gelukkig!
En nu maar kijken waar al deze bomen en struiken terecht komen. En dromen van hoe mooi Oosterwold over een paar jaar gaat zijn! Het plaatjes hieronder van de enorme hoeveelheid mensen op de been.... blijft nog even in mijn gedachten.
Enne blijf bedenken: alleen al met de bomen die wij de afgelopen jaren hebben geleverd planten de Oosterwolders zo'n 75.000 boompjes... We leggen met elkaar een steen in de rivier.....
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Met buurman Ron hebben we een extra wandelpad extra gemaakt. Zo leuk als we het voor elkaar krijgen/hebben dat we omloopbaarheden aan laten sluiten. En dan is het leuk als de paden ook goed herkenbaar en uitnodigend zijn. Nou vind ik het schilderen van straatnaambordjes leuk. Dus.. ik ging straatnaam bordjes schilderen. En toen was het vorige week zover dat we de bordjes ook konden ophangen.
En het wandelpad bij Ron moest natuurlijk naar zijn kersenbomen heten. Maar.... Ron heet ook Kerseboom...... Dus hoe gaan we dat spellen: Kerseboompad, Kersenboompad of Kerse(n)boompad.... Ik heb de knoop maar door gehakt en de eer aan de buurman gegeven.... Het pad heet Kerseboompad! Ron heeft de borden opgehangen!
Er komt een bord aan onze kant van het pad, maar ook aan de wegkant.
Welkom op dit pad!
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen week hebben we meer dan vier dagen besteed aan het knotten van onze wilgen. Dat zijn er dan ook een paar honderd, en ze groeien als ... als wilgen.
De laatste drie jaar heb ik bij bijna alle wilgen ieder jaar vier meter hout van de bomen gesnoeid. We proberen de wilgen zo te snoeien, dat de dunne takjes van vorig jaar blijven staan, en de lange dikke takken met zijtakken boven de knot worden afgesnoeid. Daardoor kan de boom in het voorjaar meteen op de jonge takken blad en bloem maken.
Tijdens het snoeien is goed te zien, dat het op verschillende plekken al een aardig ruig oerwoud wordt. Des te beter is te zien wat een groot verschil het maakt als je de hoge takken wegsnoeit. Leuk ook dat onze boomsingel er dan echt als een knotwilgenlaantje gaat uitzien.
Met een oproep via Facebook hebben we flink wat hulp gehad bij het snoeien. Het is ook heel leuk en dankbaar werk. En een bijkomend voordeel is, dat de afgesnoeide lange takken gebruikt kunnen worden om nieuwe bomen te stekken. Als je zo'n wilgenstaak van drie meter lang een kleine meter in de grond zet, dan loopt de tak in het voorjaar uit, wortelt en groeit nog hetzelfde seizoen uit tot een heuse boom met een pruik van takken van een ruime meter lang. Zo zijn een paar honderd takken verhuisd van
ons Paradijsvogelbosje naar een andere plek in Oosterwold, zodat Oosterwold steeds groener wordt.
Ook onze stagiaires Hester en Tijmen werken mee. Niet alleen met het leuke snoeien maar ook met het iets minder leuke opruimwerk en het schonen van de takken. We hopen veel middelgrote takken te gebruiken om een compost container te vlechten.
Bedankt Arjan, Peter, Jeroen, Erwin, Frans, Hester, Tijmen, Karin, Zilla en Eduard, Cathelijne, Bianca, Elisa en Sebastian, Joost, Wim. En succes met planten van alle wilgen.
Het fotoverslag spreekt voor zichzelf.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Afgelopen zaterdag hebben we met het kamerorkest Barock-Sommer gerepeteerd in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje.
Dat hebben we eerder in de zomer al eens uitgeprobeerd, en nu een hele repetitiedag. De meeste repetities doen we in het Cultureel Centrum CREA in Amsterdam. Voor deze repetitiedag maken we graag een uitstapje, en het is weer een uitgelezen kans om te kijken waarvoor zich de Tuinkamer leent.
Het ensemble is deze keer wat kleiner dan afgelopen zomer. 's Ochtends repeteren alleen de strijkers, omdat die zoveel noten hebben te studeren. In de middag voegen de blazers en soliste Elvire Beekhuizen zich bij de groep.
Iedereen heeft wat lekkers meegenomen voor de lunch, dus we kunnen er een gezellige dag van maken, met overvloed aan lekkers tussen de muziek door.
Het is goed om weer te merken dat de akoestiek prima geschikt is voor deze groep. Met alle blazers erbij misschien een beetje hard. Wellicht dat we binnenkort een grote lap textiel op de kop tikken om als voor verstrooiing en demping in de ruimte te draperen.
Hoornist Wim toont trots zijn verzameling bochten in de natuurhoorn, waarmee hij bij ieder stuk in een andere toonsoort speelt.
Deze keer spelen we uitsluitend muziek van de zonen van Johann Sebastiaan Bach, een fantastisch en virtuoos programma.
Elvire Beekhuizen zingt prachtig in de Vauxhall songs, waarvan ik voor deze gelegenheid de muziek heb uitgeschreven in partijen, op basis van de handgeschreven partituur op internet. Dus wellicht nog een Nederlandse première?
Aan het eind van de middag kunnen we met een voldaan gevoel en een drankje erbij proosten op een mooie start van het project, waarin we twee concerten geven op 1 en 2 februari in Kampen en Amsterdam. We zijn best trots dat we dit in Oosterwold kunnen doen. Voor belangstellenden: Zie www.Barock-Sommer.nl.
- Gegevens
- Geschreven door Marien
Vandaag zijn twee stagiaires begonnen bij het Paradijsvogelbosje: Hester en Tijmen. Zij studeren aan de Aeres MBO in almere. Ze zochten een stage. Hoewel we eerder studenten van de Aeres Hogeschool hebben ontvangen om dieren en planten te inventariseren, was deze vraag voor een stage van 200 uur onverwachts voor ons.
Daarvoor moeten we ons ook laten erkennen als leerbedrijf. Na een aanmelding kwam een medewerker van deze Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven. Heel verwarrend afgekort als SBB. Ik dacht dus eerst dat ik met Staatsbosbeheer sprak. Maar nee. Na dit gesprek was erkenning geregeld. In een kennismakingsgesprek hebben we een aantal taken gekozen.
Vandaag hebben we ook een rondleiding gedaan over de kavel.
Er staan nu zelfs nog een paar bloemen te bloeien: Beemdkroon en Morgenster. En de eerste Hazelaar staan met stuivende katjes al weer te bloeien.
Het is voor ons ook stimulerend om een aantal klussen op te pakken en de meerwaarde voor de stage te zoeken.
We hebben Hester en Tijmen uitgenodigd om de komende weken zelf ook een blog te schrijven, dus dan worden jullie binnenkort op de hoogte gesteld van de vorderingen. Welkom Hester en Tijmen en wordt vervolgd.....
- Gegevens
- Geschreven door Marien en Marie-José
Op vrijdag 10 en zondag 12 januari 2019 snoeien we een deel van onze wilgen. Ook halen we er enkele tussenuit (die zagen we helemaal om). Wilgen snoeien is een klus om gezellig samen te doen. Ook op 17 en 19 januari zullen we gaan snoeien. Als er dan nog wilgen over zijn zetten we de activiteit voort op 31 januari en 7 februari.
Wilgen takken, of -staken zijn ook uitstekend geschikt om nieuwe knotwilgen te kweken. Als je ze diep genoeg in de grond zet dan wortelen ze in het voorjaar, en heb je aan het einde van het seizoen al een boom met een kruin van anderhalve meter. Op onze kavel staan verschillende soorten wilgen, en bovendien zijn wilgen twee-huizig, dus mannetjes hebben stuifmeel en vrouwtjes vaak zilveren katjes. Veel variatie en een heerlijke pionier beplanting om je kavel snel te laten begroeien.
Belangstellenden voor wilgenstaken kunnen een aantal meenemen. Uiteraard krijgen mensen die meehelpen met wilgenknotten voorrang.
We beginnen om 10.30 en eindigen rond 13.00 uur. We maken een tussenstop met koffie.
We gaan:
- snoeien en zagen in de wilgen (we laten de 1 jarige takken staan)
- kaal maken van bruikbare wilgentenen
- afvoeren en opruimen van alle takken in de takkenril
Zodat na elke werkbeurt ook ons erf weer netjes is.
In de regel is het gewoon lekker buiten werken. Iedereen is welkom.
Wij zorgen voor koffie en thee en koek.
Wij hebben een en ander aan snoeigereedschap, maar neem zelf liefst tenminste een grote snoeischaar mee. (een met telescoop handvaten). Ook een kleine boom- of takkenzaag is handig. Voor het dikkere werk is een electrische reciprookzaag het handigst. Wij hebben er een, maar meer maakt sneller werk.
Vooraf aanmelden is gewenst. Doe dit via de contact pagina van deze site. Aanmelden is nodig. Bij geen of heel weinig aanmeldingen gaat een snoeidag niet door. Bij heftige regen gaat het werken niet door. Dat laten we uiteraard weten aan diegene die zich hebben aangemeld. We maken er weer een feestje van!
Voor diegenen die vol spanning wachten op de levering van het plantgoed van Stichting Heg en Landschap: reken op vrijdag 24 januari. Alle bestellingen krijgen bericht per email.
- Gegevens
- Geschreven door Marien en Marie-José
De Kerstvakantie is een prima gelegenheid om met elkaar een freubelproject te verzinnen en te klussen aan iets wat niet echt nodig is, maar wel leuk.
Het weer is buiten ook niet zo aanlokkelijk, dus een binnenklus is handig voor erbij. Daarvoor hebben we verzonnen om een derde ovalen tafeltje te maken.
Eerder hebben we al twee tafeltjes gemaakt: een voor de TV, en een klein salontafeltje van resthout van het eikenhouten aanrecht. Maar dat ene salontafeltje was net wat te klein om als enige salontafel te kunnen dienen. Maar de oude vierkante tafel past er helemaal niet bij.
Daarom willen we er een tafeltje bij. Dat schept ook eenheid: drie keer is scheepsrecht!
De andere twee tafeltjes zijn van 38 mm dik eiken aanrechtblad gemaakt. Maar dat is behoorlijk prijzig, en heeft een lange besteltijd. Een alternatief is om twee timmerpanelen op elkaar te plakken. Dus op naar de bouwmarkt, en ze hadden nog precies twee bladen van 60 x 200 cm eiken timmerpaneel van 1,8 cm dik.
Dan komt het project: hoe maak je een ovaal. Dat hebben we al twee keer eerder gedaan, maar het blijft een beetje improviseren. Het is een sport om een zo groot
mogelijk tafeltje uit de planken te halen, zodat we geen resthout hebben. Een ovaal maken we met een rond touwtje en twee draaipunten. Marie-José houdt de twee schroeven op z'n plaats en ik teken met een potlood een cirkel door het touwtje strak te trekken. Maar voordat we de twee punten en de goede lengte van het touwtje hebben gevonden, zijn we een stuk of tien experimenten verder (zoals de kruisjes op foto hiernaast bewijzen).
Met het uitzagen neem ik een beetje marge, omdat ik erop reken dat we nog moeten bijslijpen, zeker omdat de twee planken straks zo goed als onzichtbaar op elkaar moeten aansluiten. Nadat we één plank hebben uitgezaagd gebruiken we die als mal voor de volgende drie planken. Maar dan blijkt al wel, dat de Ovale vorm niet helemaal symmetrisch is. Dat levert een dilemma op.
Gaan we de vorm bijschaven, of accepteren we het zoals het is? De keuze komt een beetje in het midden uit.
Dan plakken we de onderste twee planken op elkaar met constructielijm. Om het goed op elkaar te persen gebruiken we alle lijmklemmen die we hebben. Die persen de overtollige lijm tussen de planken uit. Dat is zeker een teken dat de planken goed verlijmd zitten. Vervolgens worden er vier wielen op geschroefd, zodat het tafeltje straks goed kan rollen. Een slim idee van Marie-José was om de afmetingen van de wielen zo te kiezen, dat de twee salontafeltjes over elkaar kunnen schuiven.
Tussen de onder en de bovenplank komt een stuk boomstam, die de Houthakkers van het Houthakkersgilde uit de bosstrook naast ons huis hebben gezaagd. Een aantal stammetjes voor de kachel hebben een jaar buiten gelegen, maar zijn nog niet verteerd. Deze zal dus niet in de kachel verdwijnen. De onder en bovenkant van het stammetje moet wel eerst vlak en horizontaal worden gemaakt met een schuurmachine. Ik gebruik voor dit grove werk een haakse slijper met een lamellen schuurschijf. Met een waterpas om zo horizontaal mogelijk te worden.
Een voordeel van de dubbele planken is dat we nu de bovenste plank blind op het stammetje kan schroeven. Het is wel goed meten om de onderste en bovenste ovaal recht boven elkaar te krijgen. Zeker als ze niet helemaal gelijk zijn. Dan moet de bovenste plank er nog opgelijmd worden, weer met de batterij aan lijmklemmen. Met een paar hulpschroefjes zorg ik ervoor dat de planken tijdens het klemmen niet gaan schuiven. Er staat nogal wat kracht op!
Dan is het tafeltje nog niet klaar, maar kunnen we de verleiding niet weerstaan om het tafeltje uit te proberen. Het biertje past er goed op.
Daarna volgt nog een flinke schuurklus. Want de rand moet nog worden bijgeschaafd, met afgeronde hoeken. Bovendien kunnen we nu de afwijkingen van de ovalen vorm nog bijslijpen. Dat doen we ook eerst met de haakse slijper, en daarna polijsten met de concentrische schuurmachine.
Tenslotte wordt de tafel nog twee keer in de parketlak gezet. Daarmee krijgt het tafeltje ook zijn definitieve kleur. Na een nacht drogen is de tafel klaar!
Een aanwinst voor onze inrichting! En tenminste voor onze lol maken we er een fotoverslag van.
Een soort stripverhaaltje van een bijzonder tafeltje.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Langzaam maar zeker wordt onze wijk vol. En al hebben we in beginsel ieder ons eigen plan ontwikkeld, ontwikkelen er langzaam ook bij ons tradities. Zo hebben dit jaar voor de tweede keer de buurtjes van de "subsectie Zuid" een eindejaarsvuur en maaltijd georganiseerd. En hoewel nieuwjaar bij een vuurtje eenvoudig te organiseren lijkt, was hier heel veel werk aan verricht.
Bij aankomst was het dan ook volkomen duidelijk waar we moesten zijn:
En ook was het duidelijk wie had georganiseerd! Namelijk Subsectie Zuid. En hoewel dat ernstig klinkt als een afscheiding (van ?) wordt de hele wijk uitgenodigd om aan te schuiven voor het eten, een borrel of alleen even nieuwjaarwensen. Alles kan en is te organiseren!
Er is een heus menu met Paprika alias pompoensoep als start:
Al vroeg zijn de volgende hoofdgangen bij het vuur gelegd. Allereerst de zalmen op een plank gebonden. Op gepaste afstand van het vuur garen ze langzaam.
Jeroen post hierover een facebookpost, waarbij we de volgende ochtend ontdekken dat anderen zich daar heel druk over maakten, terwijl wij toasten!
En dan gaan we aan tafel!
De volgende gang bestaat uit een enorm stuk rib-eye. De heren nachtburgemeesters van de subsectie Zuid hebben een stellage gebouwd waaraan de twee ijzeren draden die door de ribeye zitten kunnen worden opgehangen. Heel langzaam gaart de rib-eye. De liefde waarmee de bal is gegaard is te proeven in de smaak van het vlees. Ongelovelijk zo lekker!
Met een vleesthermometer (en een zaklamp om m af te lezen) controleren ze de temperatuur en draaien, verhangen, verlagen of verhogen zij de rib-eye ten opzichte van het vuur.
Als latste gang hadden de experimentele koks een roodbaars ingepakt in Oosterwoldse klei. En daarmee in/bij het vuur gelegd. Spannend is het als dan de klei / steen wordt opengetikt.
En dan wordt de vis langzaam weer zichtbaar:
Ze tikken m met blokjes hout uit zijn verpakking. Het lijkt wel een archeologische vondst! (Sttt, niet tegen team Oosterwold vertellen)
En dan duurt het best even voordat het 12 uur is. Het is best koud, ook al is het vuur warm!
We spreken over de ontberingen die we doorstaan. Hoe snel het soms gaat, maar ook hoe tergend langzaam het soms kan gaan. Wat we ons vooraf niet hebben gerealiseerd is hoeveel er in een mensenleven kan gebeuren in de periode dat je in Oosterwold als zelfbouwer aangaat. Omdat de hele planfase erbij hoort ben je zomaar 3 tot 5 jaar bezig. Wat kan er in een mensenleven dan niet gebeuren, waar je bovenop de (in)spanning van bouwen mee moet dealen. 't Zal aan mijn leeftijd liggen, maar ik zie mensen met ernstige ziekten, psychische tegenslagen, echtscheiding, ingewikkelde situaties in hun familie. En dat kan je juist in zo'n periode allemaal ook gebeuren.
Maar nu even niet en genieten we allemaal even domweg van een goede plek, bij een goed vuur, met goede mensen om ons heen.
En dan is het uiteindelijk 12 uur en breekt het nieuwe jaar aan.
We wensen elkaar een gelukkig, voorspoedig, gezegend, gezond en warm nieuw jaar toe.
Na twaalven horen en zien we de brandweer met een aantal wagens naar het zuidveld gaan. Op P2000 wordt opgeschaald naar een middelbrand. Shit het zal je gebeuren. Gelukkig lazen we vanmorgen dat de brandweer met loos alarm was uitgerukt naar een fik als de onze.
Vanuit het Paradijsvogelbosje wensen je alle geluk in de wereld, maar misschien meer nog dan dat de vaardigheid daarvan te genieten. Wij proberen die vaardigheid ook te trainen.
En om met Claudia de Breij te spreken (gelukkig kunnen we het terug kijken op TV) wij zitten volgend jaar graag nog naast elkaar en naast jullie op de bank!
Ongelofelijk dank voor de organisatoren Subsectie Zuid! (foto's van Marien en Rob)
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Op een prachtige voorlaatste dag van het jaar, heerlijke zon, beetje koud, maar prima te doen, gaan we aan de slag met een voornemen dat we met buurman Ron al een tijd hadden.
Het wandelpad over onze erfgrenzen loop deels bij hem deels bij ons. Ons pad lag er al toen hij nog zou beginnen en was ook rondom beplant, omdat we nog niet wisten wie onze buur zou worden. Initiatiefnemers Helga en Roberto waren vertrokken en Ron was nog niet definitief in beeld. We gingen toch aan de slag met inplanten. Overigens zijn Helga en Roberto net elders in Oosterwold ook prima geland...
Dus ons pad is aan weerszijden voorzien van bomen en struiken. Graag hadden we deze doorgang al in het voorjaar gemaakt. Maar toen was de aansluiting bij Ron nog niet klaar.
Tijdens de zomer wilden we onze mooiste en grootste liguster niet verplanten. Dus gewacht tot het najaar. En dan blijft het even een voornemen. Maandag zaten we te lang binnen ondanks het mooie weer. Dus eind van de middag toch even naar buiten. Laarzen aan en spade mee. Het is echt een mooie liguster geworden. Marien spit 'm er met de nodige kracht uit... En dan gebeurt het... de spade gaat doormidden. Nou ja, de stok dan... Dus heel snel nieuw materiaal halen, voordat het zo buiten weer gaat vriezen... Daar kunnen de wortels niet tegen.
Dat geeft mij de tijd om het pad bij Ron (links naast onze oprit) te fotograferen. En dan gaat Marien noest verder. De liguster en een kamperfoelie worden uitgespit.
De liguster is eruit.
En net op het moment dat we ruimte in de "heg" hebben gemaakt, komt buurman Ron thuis. Wie zei dat onderwijzers niet werken in de vakantie... Deze wel!
Dat komt goed uit want dan kunnen we de aansluiting echt maken.
Na het pompen van een lege band in de kruiwagen storten Marien en Ron het pad vol.
En dan mag het eindresultaat er zijn! De liguster krijgt een nieuwe plek in het Braambosje waar ie lekker uit mag groeien. En over het begin van het pad strooien we nog wat schelpen!
Buurman en buurman zijn blij met hun actie. Op naar een nieuw jaar vol gezellige buren samenwerking!
Enne: deze doorgang moet natuurlijk ook van paradijselijke bordjes voorzien: KERSENBOOMPAD!
Kijken of dat deze vakantie nog lukt.
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Als opmaat voor de kerstvakantie organiseerden we in de Tuinkamer van Paradijsvogelbosje Oosterwold een open podium. Een podium voor grote en kleine, ervaren en minder ervaren optredens. Leuk om met enkele nummers op het podium te staan, zonder een heel of half programma te hoeven vullen. Hiermee willen we in waarom de Stichting Paradijsvogelbosje is opgericht en de Tuinkamer is vormgegeven!
Het programma wordt geopend door Trio Plato. Genoemd naar het restaurant op de hoek van de repetitielokatie. Ze strijken een gezellige Haydn en Beethoven. En daarmee is het spits afgebeten. (Grap van de avond opgezocht: je mag zowel de spits als het spits afbijten).
Daarna mag ik zelf aan de bak. Ik zing onder pianobegeleiding door Marien een drietal liederen van Zemlinsky. Een tijdgenoot van Mahler, die op sprookjes achtige teksten muziek schreef. Hard op mijn duits gestudeerd, dus hopelijk was het verstaanbaar!
Na mij spelen Roos en Rutger samen op fluit en altviool een drietal korte stukken van Valdambrini.
En daarna is Karel op Hoorn aan de beurt!
Hij speelt een stuk van Glinka waarbij hij door Laura op piano wordt begeleid.
En daarna speelt zijn zus Isolde op fluit (zo'n mooie met een slinger, omdat haar armen voor een grote nog te klein zijn) met Laura " Rudolph the red noised raindeer. " We schuiven weer op richting het kerst repertoire waarmee we met een klein "Von Trapp koortje " met onze kinderen en Theo en Annet iedereen welkom heetten.
En dan is Gerda aan de beurt! Ze zingt een drietal Franse liederen.
Fauré, Saint-Saens en Hahn komen langs. Deels begeleidt door echtgenoot Ronald. Expressieve vertellingen zijn het zoals in de foto's te zien is.
Ensemble Kamer 2.04 sluit de eerste serie optredens.. Zes man en vrouw sterk zingen zij muziek passend voor de kerst uit de 16e tot de 20e eeuw.
En dan is er applaus en een gezellige pauze.
We eten gezellig met elkaar in de pauze. Iedereen heeft iets meegebracht. En dat is in zo'n geval altijd het lekkerste dat ze kunnen maken, dus dat was smullen geblazen. Helaas hadden we wat gedoe met de stroomvoorziening, maar dat heeft de lol niet in de weg gestaan.
En dan gaan we anderhalf uur later gezellig verder, met Ronald..... En hij licht toe hoe hij een periode elke dag Bach tot eigen stukken heeft verwerkt.
Na een werk van Mompou, sluit hij af met een eigen stuk "Making Peace of Mind". En dat leidt een nieuwe wending in het programma in, omdat Ruud met zijn muziek hierop doorgaat....
Hij zingt in aantal songs (een cover en twee stuks eigen werk.) over hetzelfde thema!
De volgende beurt is voor Truus!
Leuk aan haar bijdrage is dat je ziet dat muziek van Dowland (best oud) en Billie Holliday (20e eeuw) eigenlijk best goed bij elkaar past en tegelijk heel anders en heel erg hetzelfde is. Mooi hoor!
En dan spelen Rutger, Laura en Marien nog "Two remembrances" van André Previn. Fluit, piano en zang zetten samen herinneringen neer.
We denken toe te zijn aan de laatste kerstdeuntjes die we met ons eigen kwartet gaan gaan zingen, maar.... Dan breken Noortje en Egon in met een improvisatie (op de kerst, op wat ze horen?). Fijn om te zien hoe ze elkaar al improviserend versterken. Bijzonder!
En dan sluiten we zelf de avond af. Met een serie meer en minder bekende kerstliederen.
We hopen zo eens per kwartaal een open podium avond te houden. Vind je het leuk om zelf een keer op te komen treden? Stuur dan een mailtje, dan zetten we je op de uitnodigingenlijst en houden we je op de hoogte van de data.
Wij wensen jullie hele fijne feestdagen en een gezond begin van het nieuwe jaar!
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Bijna kerst en we gaan een nieuwe traditie starten!
We willen regelmatig een open podium houden, waar iedereen op zijn eigen niveau een optreden kan doen.
Deze eerste keer hebben we Ruud, Truus, Trio Plato, Paradijsvogelkwartet, Kamer 2.04, Ronald, Gerda, Rutger, Laura, Karel en Ysolde, bereid gevonden om bij ons op te treden. Voor een enkel optreden is nog een plekje.
Wil je komen? Stuur dan een mailtje! Iedereen neemt iets voor het eten mee. Wij zorgen voor een drankje, waar we een klein bedrag voor in rekening brengen!
Zien we jullie ook?
- Gegevens
- Geschreven door Marie-José
Zaterdag waren er weer uitreikingen van groene spelden. Een waardering van de gemeente Almere aan alle soorten initiatieven in het groene Almere. Elke bijdrage aan de groene stad wordt gewaardeerd.
Wij vinden het een mooi gebaar maar ook een mooie aanleiding om mensen even echt in het zonnetje te zetten. En dit half jaar hebben we dat gedaan met twee bewoners van de Frederik van Eedenweg: Marjon en Jan die zich ieder op hun eigen manier inzetten voor een groene stad!
Allereerst zetten we Marjon in het zonnetje:
Graag wil ik Marjon van Maren nomineren voor een Groene speld,
Ik doe dat namens het bestuur van de Vereniging Frederik van Eedenweg. Bij onze vereniging (een kavelwegvereniging in Oosterwold) neemt Marjon van Maren vandaag afscheid als secretaris. Daarmee is zij secretaris geweest in de allereerste fase van de vereniging. Een niet eenvoudige periode, waarin we als pioniers in Oosterwold, veel moesten uitvinden, bedenken en regelen. In de periode voordat ze secretaris werd, heeft zij als initiatiefnemer ook al een groot aantal zaken mee georganiseerd. Ze heeft zich op allerlei vlakken ingezet: het welkom heten van nieuwe leden, mee-organiseren van burendag, nadenken over het aanleggen van wandelpaden in de wijk, het bewaken van de kwaliteit van de weg etc.
Daarnaast heeft zij zich enorm ingezet (als voorzitter van de werkgroep afval in Oosterwold) om tot een goed overleg te komen met de gemeente. De gemeente die in Oosterwold het beeld had geen rol te hebben, maar hierbij toch een rol had. Het overleg heeft geleid tot een regeling die voor nu tot een goede oplossing heeft geleid. Best knap om zo tussen de gemeente en eigenwijze bewoners te laveren.
En dan heeft deze dame naast het bouwen van een huis in Oosterwold ook nog tijd om bijenzwermen te vangen. Dit jaar heeft ze er in Almere meer dan 50 gevangen. Deze volken worden zo van een wisse dood gered, want bijenvolken kunnen niet overleven in het wild. Na het vangen en tot rust komen zorgen ze via de bijenvereniging dat deze volken een nieuw plekje krijgen.
En last but not least is zij voorzitter geworden van de bijenvereniging. Haar actieve inzet zet zich dus voort.
Door haar te nomineren voor een groene speld willen we haar laten zien dat de inzet die zij laat zien, voor haar heel vanzelfsprekend is, maar dat in onze ogen niet is. Door haar te nomineren willen we haar laten weten hoe immens we haar hierin waarderen.
Namens de Vereniging Frederik van Eedenweg,
Marie-José Deckers,Voorzitter
Daarnaast hebben we Jan vanuit onze stichting Paradijsvogelbosje genomineerd voor alle bijzondere dingen die hij in Oosterwold doet:

Je kunt geen vraag bedenken, op facebook, per mail of live en als vriend, waar Jan (Jimmy Corrigan) niet met je mee denkt en werkt.

