Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 18 januari 2023

Wat heeft het veel geregend de afgelopen tijd! En het is nog niet voorbij. Maar in onze vijver is de hoogste stand vandaag voorbij. Dat kan ik vrij nauwkeurig bekijken, omdat bij hoog water de onderkant van de steiger onder water komt. Maar heel zelden, komt de bovenkant van de steiger ook onder water te staan. En dat was deze week ook het geval.

Als het achter elkaar dagenlang grauw is, dan ervaar ik wel een gebrek aan licht, dus ik was blij met een paar momenten waarop de winterzon scheen. De lage zon gaf mooie reflecties in de vijver, zeker in combinatie met de dreigende wolken. Op onze kavel, met volwassen uitgegroeide tuin hebben we feitelijk helemaal geen last van hoog water. Het past voor ons bij het seizoen, en de meeste planten profiteren ervan. Zeker de wilgen langs het water, die goed gedijen, ook als ze een poosje met natte voeten staan. Ik maak me veel meer zorgen om de droogte in de zomer, dus wat dat betreft, mag het nog wel even nat blijven.

Zon en water en een rietkraag, mooi genoeg voor een paar sfeervolle plaatjes. Pas bij het bewerken van de foto's zag ik, dat de foto van mijn voeten op de steiger ook een zelfportet is, omdat de reflectie van mijn hoofd bedekt met mijn telefoon in het water weerschijnt.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 december 2022

Nu het nieuwe jaar bijna aanbreekt, past natuurlijk een groet aan jullie allemaal!

Laten we er weer een memorabel jaar van maken, met grote en kleine, en genoeg lieve en leuke herinneringen. 

Voorzichtig met de jaarwisseling en tot in het volgende jaar!

Marien en Marie-José

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 december 2022

Afgelopen vrijdag hebben we de tweede sessie van de Boomplantactie, lichting 2022-23 georganiseerd, uiteraard weer samen met de Stichting Heg en Landschap. Het was eigenlijk een week eerder gepland, maar toen vroor het zodanig, dat het plantgoed niet uit, en niet in de grond kon. Nu was het een stuk zachter. En zeker de ochtend prima weer; toen nog droog en best warm. Zo stonden we weer om half acht de vrachtwagen op te wachten in het donker, hoofdlamp op, nadat we voor zeven uur de bouwlamp op de parkeerplaats hadden geïnstalleerd. Het plantgoed werd gebracht op Ferro's en houten pallets. Helaas was één pallet krakkemikkig, zodat de chauffeur met z'n kooiaap mopperend trucs moest uithalen om de pallet met plantgoed op z'n plek te krijgen. Uiteindelijk stond alles weer opgesteld en konden we gaan beginnen met sorteren. Het duurde even voordat we overzicht hadden, omdat een bestelbon van één van de kwekers verstopt zat in een pallet met plantgoed. Maar uiteindelijk was de bestelling wonderwel compleet, inclusief het plantgoed dat twee weken geleden ontbrak. Daarmee hebben we veel klanten extra blij kunnen maken.

Het was ook even spannend of we voldoende vrijwilligers konden vinden, want die hadden ook op een week eerder gerekend. Ronald en Wilma waren er al vroeg bij, en zo konden we gaan sorteren. Dan leggen we al het plantgoed per soort bij elkaar, en tellen we of de aantallen kloppen. Dat is best een klus want van iedere soort is er maar één bos met een label, en de rest moet je dus zorgvuldig op de stapel leggen. Als alles door elkaar raakt, kan je de soorten vrijwel niet uit elkaar halen. Gelukkig hebben we langzamerhand wel routine opgebouwd. Een slimmigheidje, is dat we de soorten die je snel door elkaar haalt op de twee verschillende dagen hebben laten komen. Dus de eenstijlige meidoorn twee weken geleden, en vrijdag de tweestijlige. En de hondsroos eerst, en vrijdag de Egelantier.

Wel lastig is dat sommige bossen uit 25 stuks bestaan en anderen uit 10. Dat is oppassen met sorteren en met verzamelen van de bestellingen.

We wisten dat de kans groot was dat het 's middags zou gaan regenen, dus we hadden in de reminder mail aangegeven dat mensen liever eerder dan later moesten komen. Daarbij hebben we er niet op gerekend dat sommigen al om negen uur aan kwamen lopen, toen we nog aan het sorteren waren. Maar iedereen was bereid mee te helpen, of zelf zijn/haar eigen bestelling bij elkaar te rapen.

Het is ieder jaar weer fantastisch om dit plachtige plantmateriaal te zien van inheemse bomen en struiken. Er zijn ook flink uitgegroeide exemplaren bij: populieren en katwilgen meer dan manshoog. wilde appel, zwarte bes ook fors uitgegroeid. In overleg met Heg en Landschap heb ik gevraagd of we wat extra soorten konden toevoegen aan de bestellijst, zoals bosrank, klimmende kamperfoelie, walnoot, lariks en paardenkastanje. Vooral de Walnoot is ook een aanwinst voor stadslandbouw. Veel klanten hebben dat ook besteld en het is dankbaar om dit assortiment te benutten.

Dit jaar hebben we iedereen met kleine bestellingen zelf laten rapen. Dat scheelt veel werk, en met meer dan 140 bestellingen is dat noodzakelijk om binnen een dag iedereen te bedienen. De grotere bestellingen zijn door de vrijwilligers en door ons geraapt.

Na een mooie droge start begon het rond een uur 's middags te regenen, en dat hield niet meer op. Gelukkig waren we er enigszins op gekleed, en vrijwilligers kwamen met regencapes en en regenbroeken. Maie-José vroeg om een regenfoto te maken. Je ziet de druppels op de lens.

Vooral onhandig was dat alle bestellijsten ook in de plastic hoesjes nat en modderig werden, en dat een bril niet helpt als het regent, omdat je zicht dan tamelijk blurry wordt. Dus heeft Marien als een kippige rondgelopen om zonder bril de bestellijsten te ontcijferen bij de controles. Er is heel veel heel goed gegaan. We hadden één bestelling dubbel geraapt, waardoor we eerst wat mensen moesten teleurstellen, en vervolgens aan het einde van de dag konden vertellen, dat er toch nog een paar bossen waren.

Van twee weken geleden was er nog wat over, wat we hadden ingekuild. En het restant van vrijdag hebben we zaterdagochtend via Marktplaats verkocht. We konden één klant helpen, die zijn bestelling naar een verkeerd emailadres had gestuurd, en nu toch nog een start kon maken met een aardige verzameling.

Aan het einde na de boomplantdag volgt dan alijd nog de administratie, waarbij we een aantal mensen terugbetalen, omdat ze boswilg of amandelwilg minder hadden gekregen. Dat ziet er dan wel meteen chaotisch uit. Een paar honderd hoesjes en afgevinkte natte bestellijsten op de grond. Dan maken we de totaalrekening en maken we het geld over naar Stichting Heg en Landschap.

We maken Oosterwold dit jaar weer groener met 35.000 boompjes. Met de voorgaande zeven edities hebben we al 185.000 boompjes over Oostewold verspreid! Dat is toch naar alle maatstaven indrukwekkend! Dank aan alle vrijwilligers, die volhardend in de regen bezig bleven om bestellingen te verzamelen.Hulde aan Ronald, Wilma, Richard, Lynda, Leah, Vincent, José, Eva en iedereen die spontaan is aangehaakt om te helpen. En iedereen succes met planten.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 18 december 2022

Gisteren hebben we weer een Paradijsvogelpodium gehouden. Dat leverde deze lichting een zeer gevarieerd programma op. Dat is zeker iets waarnaar we streven, maar je weet dat nooit van tevoren. De week van tevoren waren we al druk met repetities. En de hele zaterdag werd gevuld met voorbereidingen, zowel van repetities als het eten en de opstelling in de Tuinkamer. Gelukkig was Mick, Irene en Jasper al eerder aanwezig.

Geweldig ook dat veel spelers en gasten ook eten en drinken meenemen, inclusief fantastische zelfgebakken taarten. Wij hebben ons toegelegd op soep, broodjes, salade en krentebrood. Met verschillende taarten, hartig, zoet, wraps met zalm en een uitgebreide kaastafel toch zowaar een vorstelijke tafel.

De avond begon daarom rond half zeven met eten, en dan maken veel deelnemers al informeel met elkaar kennis. We zijn zelf dan nog aan het redderen, dus het is ook een soort opluchting als we beginnen met de presentaties iets na acht uur.

Omdat we het leuk vinden om in de kerstsfeer te komen hebben we een gelegenheidskwartet samengebracht bestaande uit buurman Jan, dochter Irene, en Marie-José en Marien. Waarbij ik buiten mijn confortzone moet, om als bariton de tenorpartij te zingen en Marie-José zich als sopraan stort op de altpartij. Zo hebben we 's middags een vijftal bekende kerstcarols ingestudeerd. Dat is best hard werken, en ook nog aan elkaar wennen.

Voor de afwisseling hebben we de bijdrage van verschillende deelnemers opgeknipt. Zo begint het gelegenheidskwartet, dat we de Paradijsvogeltjes hebben genoemd met drie Carols.

Daarna draagt Hendrik-Jan de Wit een aantal gedichten en een zeer-kort-verhaal (ZKV) voor. Hij heeft ook speciaal een paar Haiku's geschreven voor deze gelegenheid, die wij u uiteraard niet willen onthouden:

                achter de bomen / ligt een voedselbos verstopt / paradijs aan huis

En een andere Haiku beschrijft Oosterwold als geen ander:

                God schiep de wereld / de mens schept in de modder /  Oosterwoldse klei

Daarna spelen Mick en Marien een selectie van zeven walsen die Brahms componeerde voor piano quattre-mains. Dus met vier handen op één piano.

Vervolgens zingen Truus en Marie-José twee duetten van Purcell en vervolgt Truus, begeleid door Marien met twee delen uit het Nisi Dominus van Vivaldi, waarbij vooral het Cum Dederit heel spannende dissonanten en een gloedvolle uitvoering kreeg.

Daarna luidt Irene de pauze in met een lied van Stef Bos. Ik mocht begeleiden, en Irene wilde dat ik ook zou meezingen, maar dat was beste veel gevraagd. Ik ben niet veel verder gekomen dan het scanderen van een tweede stem bij het refrein: Papa, ik lijk steeds meer op jou!

Na de pauze spelen Mick en Marien nog een Slavische dan van Dvořak voor quattre-mains, gevolgd door Jos Bregman, die een demonstratie gaf van het klimmen in een boom, in vol ornaat met tuig en touwen, waarbij twee buurvrouwen haast zijn meegesleurd. Zo weet hij zijn beleving van de natuur en bomen in het bijzonder heel goed over te brengen. Dat doet Jos door van bomen en van hout en landschap kunst te maken. Dat licht hij toe aan de hand van een bord, waarop de hele akker van Vliervelden is omgetoverd tot een omlijsting van een kunstwerk: de akker zelf.

Marie-José zingt vervolgens een bekende aria uit Purcell's Dido and Aeneas in een hertaling van de dit jaar overleden Jan Rot: Als ik straks dood ben.... Niet zo'n vrolijk lied, maar dat heb je vaker bij opera.

Daarna draagt Hendrik-Jan de Wit een tweede serie gedichten voor, waaronder een ode aan de slak, waarbij hij bovendien een klein boekje met 15 Haiku's aanbiedt aan Marien. Wat een heerlijk kado. Dat maakt veel van de slakken goed.......

Het gevarieerde progamma wordt voortgezet met een vrije vertolking door Caroline van Angel Eyes van Earl Brent en Matt Dennis. Dit lied is beroemd geworden door de vertolking door Ella Fitzgerald, en Caroline brengt hiermee ook een ode aan Ella. Dit is een vrije jazz-versie, en Marien kan de ingewikkelde akkoordschema's niet lezen. Daarom hebben we van het internet een pianopartij geregeld, die tamelijk virtuoos bleek te zijn. Gecombineerd met de vrije vertolking maakte het tot een spannende sessie. Leuk dat Caroline met microfoon zong, zodat ze ook zacht zingend met het warme geluid in de buurt kwam bij de sfeer van Ella Fitzgerald.

Bijna aan het einde kwam een bijzondere bijdrage van Sharmili en Noortje, die in een improvisatie twee Bengaalse liederen ten gehore brachten. Sharmili gebruikt een achtergrond akkoord dat zij via de tablet aanroept, en dat je al in Indiase sferen brengt. Noortje volgt de zang en ze reageren op elkaar. Zo horen we voor westerse oren hele ongebruikelijke klanken met veel stembuigingen en verglijdende tonen. Heel bijzonder, en we zijn trots dat we ook aan Sharmili en Noortje een podium kunnen bieden om dit ten gehore te brengen. Sharmili heeft een doel om deze klassieke Bengaalse muziek meer onder de aandacht te brengen. Dat doel krijgt hier een mooie start, en smaakt naar meer.

We beëindigen de avond zoals we hem begonnen met het gelegenheidskwartet de Paradijsvogeltjes. Met twee kerstliederen, waarbij O Holy Night op muziek van Adam even opnieuw moet worden opgestart, omdat het met een uurtje repeteren 's middags toch ambitieus was.

Na de voorstelling is er uiteraard ruimte voor een drankje en hapje en een praatje. Het is heel fijn dat uitvoerenden en publiek met elkaar uitwisselen. Dat levert een heel andere sfeer op dan een officiëel concert. Het is ook heel Oosterwolds. Leuk ook dat er een aantal extra bezoekers uit de wijk gekomen zijn.

We hopen volgend jaar ook weer vier keer zo'n Paradijsvogelpodium te organiseren. De eerste op 15 april, daarna midzomernacht op 24 juni, wellicht buiten in het Amfitheater. Ideeën voor een bijdrage, ook en juist van mensen die nog niet hebben opgetreden zijn meer dan welkom. Ook theater, poezie en verhalen, het past allemaal. En vooral dank aan alle deelnemers voor alle bijdragen.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 11 december 2022

Afgelopen vrijdag was het weer zover: De Boomplantactie Oosterwold beleefde de eerste uitleverdag.

Het is de achtste keer dat we samen met Stichting Heg en Landschap een Boomplantactie Oosterwold organiseren. Het begon in 2016 als een uitbreiding van onze eigen bestelling, die op verzoek in Oosterwold werd afgeleverd. Inheemse bomen en struiken vormen een mooie start voor iedere Oosterwoldse kavel. Dat gold zeker in 2016 voor ons voedselbos ontwerp. Sindsdien is voedselbos een vlucht gaan nemen in Oosterwold, naast de vele hagen en boomsingels die sindsdien zijn geplant.

Aanvankelijk kregen we van Heg en Landschap in Oosterwold een limiet van 25.000 stuks opgelegd. Maar de bestellingen bleven komen, en Lex Roeleveld van Heg en Landschap heeft toegelaten dat we de bestellingen tot ruim 35.000 stuks konden honoreren. Maar dat past niet in één leverdag. Dus moesten we splitsen. We hebben ervoor gekozen om in de eerste dag alle soorten te leveren waarvan grote aantallen zijn besteld. Dat levert de eerste dag 22.000 stuks op.

Vandaag dus de eerste dag. De chauffeur van Transporteur De Haan stond keurig om half acht gereed bij onze oprit, Het is helder en het heeft licht gevroren. Het is nog donker dus we zetten een bouwlamp neer en lopen het eerste half uur rond met hoofdlampen. We hebben speciaal gevraagd om een vrachtwagen met kooiaap, want anders krijgen we de enorme stalen pallets (die Ferro's worden genoemd) nooit uit de vrachtwagen. De Chauffeur draagt iedere Ferro eerst uit de vrachtwagen, en daarna snijden we het plastic weg en tilt hij het plantgoed op een pallet uit de Ferro en op z'n plek op onze parkeerplaats. Daar kunnen we alle stapels net kwijt. Maar dan begint het pas voor ons. En het begint met sorteren, want alle soorten liggen op elkaar gepakt. En omdat van iedere soort telkens maar één bundel een label heeft, komt het erop aan om alles keurig te scheiden en per soort op stapel te leggen. Dan tellen we ook tegelijkertijd de aantallen, om de bestelling te controleren. Dat vraagt een speciale coördinatie, Marien pakt de bundels, twee anderen leggen die bundels op de stapel, en de vierde telt. De ervaring leert dat je niet kunt sjouwen en tellen tegelijk. Zo ontstaat meteen een efficiënte samenwerking. Helaas zijn er ieder jaar wel afwijkingen in de bestelling, en zo ook dit jaar. Helaas geen Gele Kornoelje, geen wilde Peer en te weinig Hazelaar en Kardinaalsmuts. Dan moeten we meteen gaan schakelen om te bedenken hoe we dit gaan oplossen met de 140 bestellingen.

Een voordeel is dat er twee dagen zijn, en dat we kunnen proberen de tekorten van de eerste dag na te laten leveren op de tweede dag. Laten we hopen dat dat gaat lukken.

Vanaf acht uur krijgen we al hulp van vrijwilligers. Logan loopt een maatschappelijke stage, en we hebben hem de dag van tevoren al een toelichting gegeven van het werk. Ook andere vrijwilligers zijn vroeg van de partij.

Na het sorteren, gaan we de grote bestellingen voorbereiden. Dat wil zeggen de bestellingen met meer dan vier verschillende soorten. Er zijn ook kleinere bestellingen en bestellingen met heel veel van één soort. Dat kunnen de mensen het beste zelf rapen. Maar alle vrijwilligers zijn druk met het voorbereiden van de grotere bestellingen, en na een uur ligt de hele oprit en langs de weg vol met bergjes bestellingen.

Marie-José coördineert zoals altijd de bestellingen. We hebben van iedereen de bestellijsten uitgeprint en in plastic mapjes gedaan. Ook hebben we voor alle bestellingen labels voorbereid, zodat iedereen het plantgoed gelabeld mee kan nemen. Vanaf tien uur komen de eerste bestellers al langs om op te halen. Soms zetten we ze aan het werk om zelf te verzamelen. Anderen liggen al klaar.

Marien controleert alle bestellingen voordat ze worden meegenomen. We hebben immers precies zoveel plantgoed als besteld is. Als er bij één bestelling iets fout gaat, dan gaat er ook bij andere bestellingen iets fout. Gelukkig is bijna alles correct, en alleen een paar afwijkingen maken dat het controleren niet voor niets is.

Gelukkig hebben we af en toe ook even tijd om koffie te drinken, met koek, gebak, en om 12 uur met Winterse Soep en broodjes. Als een groep vrijwilligers in de kou druk bezig is, dan hoort daar ook Catering bij. Fijn dat An meehelpt om alle catering te regelen.

Het was fijn dat deze keer vrijwel alle bestellers vroeg kwamen, zodat we rond drie uur de meeste bestellingen al kwijt waren. Uiteraard moet iedereen met dit licht vriezende weer zelf het plantgoed nog inkuilen. Maar wij zijn ook blij dat we na een lange dag, rond vier uur de levering kunnen afronden. Een paar overgebleven bundels heb ik nog snel in de moestuin opgekuild.

Alle bestellers wensen we uiteraard succes met het inkuilen en uitplanten. En we zien iedereen nog de tweede leverdag terug. Even duimen dat het niet te hard gaat vriezen, want dan is er een kans dat de levering wordt uitgesteld....

Het was weer een geslaagde dag. Met veel dank aan alle vrijwilligers: Logan, Laurette, Ronald, Margriet, Danielle, Michelle, José, Lynda, An, Wendy, Sanneke, Vincent, Lea, Richard en Jan. En de buren voor het lenen van de kruiwagens.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 november 2022

Afgelopen donderdag werd ik 's ochtends opgeschrikt door het geluid van kettingzagen. Ik dacht eerst dat ze vanuit Staatsbosbeheer begonnen waren met het beheer van de bosstrook. Maar bij nader inzien blijkt dat een aantal mensen in opdracht van de gemeente bezig zijn om de grote iepen langs de Paradijsvogelweg om te zagen.

We hebben hierover wel een bericht gelezen in de nieuwsbrief en op de website MaakOosterwold . Daar lezen we:

"De gemeente Almere heeft de iepen van de Goudplevierweg en de Paradijsvogelweg laten onderzoeken. De conclusie van dit onderzoek is dat de iepen last hebben van ‘uitgestelde onverenigbaarheid’. Uitgestelde onverenigbaarheid is het op latere leeftijd ‘afstoten’ van de ent (het bovengrondse deel) van de onderstam waardoor ze kunnen omvallen.

Een vervolgonderzoek is nodig om mogelijke schade te voorkomen en deze risico’s nader in kaart te brengen. Het advies- en ingenieursbureau Groenadvies Amsterdam start in week 46 (vanaf 14 november 2022) met het onderzoek. Dit vervolgonderzoek bestaat uit een aantal trekproeven. Hierbij wordt gekeken hoe de bomen reageren als er aan getrokken wordt. In principe blijven deze bomen gewoon staan.

Daarnaast graaft het adviseursbureau een aantal bomen vrij om te kijken hoe de ent-onderstam zich heeft ontwikkeld. Voor deze bomen geldt dat ze na het onderzoek niet meer levensvatbaar zijn. Dit onderzoek is nodig om een goed beeld te krijgen van het probleem."

Maar wat is 'een aantal bomen'? Wat ik direct zag, was meer dan een aantal. Ik ben naar de uitvoerders toegelopen en gevraagd wat ze aan het doen waren. Daarbij werd toegelicht dat zij de opdracht hadden om veertien iepen om te zagen. Veertien! Dat is geen onderzoek. Dat is preventief ruimen! Op één boom na, die al dood was, zien alle omgezaagde iepen er gezond uit. Vol in het blad. Geen rot in de omgezaagde stammen.

Er is al jaren gedoe over deze Iepen. Ambtenaren hebben zich al eerder uitgesproken dat ze het liefst een rij of zelfs alle Iepen zouden willen omzagen.

Van onderzoek onder het maaiveld, is tot op heden geen enkel spoor.

Bewoners waaronder wijzelf hebben hun plek in Oosterwold vaak juist uitgekozen omdat ze in de nabijheid van deze fantastische volwassen Iepen wilden wonen.

Er is veel te doen over Stikstof en CO2. Het spreekt voor zichzelf dat iedere Iep langs de Paradijsvogelweg of Goudplevierweg voor tonnen aan Stikstof en CO2 bindt. 't Zijn immers mooie volwassenbomen. Als je zo'n boom omzaagt, duurt het wel twintig jaar voordat een nieuw geplante boom evenveel CO2 en Stikstof bindt per jaar. In het Bomenkader laat de gemeente dit zelf in een mooi figuur zien.

Wij hebben net als iedere andere Oosterwolder bij de start van ons project ecologisch onderzoek moeten doen. Daarbij is er vanuit gegaan dat de dubbele bomenrij langs de Paradijsvogelweg onderdeel uitmaakt van de ecologische hoofdstructuur. Zo staat het ook in het Bomenkader, opgesteld door de gemeente Almere. Ze behoren tot de meest volwassen bomen in heel Zuidelijk Flevoland en Almere. Ze zijn ook belangrijk als orientatieroute voor vleermuizen in de regio.

Onze ecoloog Ben Kruijsen ontdekte op de stammen van de Iepen zeldzame mossoorten die hij nergens anders in Nederland heeft aangetroffen.

Door veertien bomen uit de rij weg te zagen wordt ook de continuïteit van de bomenrij doorbroken. Alleen al dat doorbreken maakt, dat de overgebleven bomen kwetsbaarder worden voor storm. Hun goede buur is immers verdwenen en die eerste boom na het gat in de rij, moet de volle laag in z'n eentje opvangen. En dan kan de gemeente zeggen: zie je wel!

Het argument waarmee de gemeente telkens schermt, is dat de bomen zouden kunnen omvallen en dat ze ziek zijn. Ja, als het stormt valt er wel eens een boom om. Maar als je het nieuws volgt, vallen er heel vaak ook gezonde bomen om. Dat is grotendeels toeval. En als het windkracht 12 waait, dan stuurt niemand z'n kinderen op de fiets alleen over de Paradijsvogelweg. Het probleem is dat je onder het mom van veiligheid alles kapot kunt maken, zolang je dat niet afweegt tegen de waarde die die bomen vertegenwoordigen: cultureel, milieutechnisch, ecologisch, stikstofproblemen enz. En die afweging wordt niet gemaakt. Als je alle bomen die misschien niet voor honderd procent betrouwbaar zijn, preventief gaat ruimen, dan pleeg je kaalslag, en draag je bij aan klimaatschade, nog afgezien van de culturele schade die voor tientallen jaren onherstelbaar zal blijven.

De hamvraag, naar aanleiding van de aankondiging van de gemeente is natuurlijk: als je onderzoek doet, om de bomen te sparen, dan ga je toch eerst één boom onderzoeken en uitgraven? En als je dan nog twijfelt, misschien nog één boom. Maar bij voorbaat 14 bomen omzagen is geen onderzoek. Dat is vernietiging.

Wat gebeurt er nu verder? Uiteraard wordt er een soort onderzoek gedaan. Maar omdat de aangerichte schade al zo groot is, is er de gemeente veel aan gelegen dat de uitkomst van dat onderzoek wordt, dat de bomen te ziek zijn en dat ze gerooid moeten worden. Anders zouden ze aangesproken kunnen worden, dat ze disproportionele schade hebben toegebracht.

Het kan er bij mij, ook als onderzoeker en methodoloog niet in dat de gemeente zo grof te werk gaat. Ik kan het ook niet anders uitleggen, als dat de gemeente voorsorteert op het ruimen van al deze waardevolle bomen.

Wat het met mij doet? Ik word er vooral heel verdrietig en moedeloos van. Die bomen zijn na jaren een stuk van mijn ziel geworden, en iedere omgezaagde boom is een kras op mijn ziel. Vooral vanwege de harteloosheid die uit deze actie spreekt. Dat wordt nog versterkt door de misleidende toelichting: 'een aantal', je verwacht dat alles wordt gedaan om levens van bomen te sparen. Veertien bomen preventief ruimen, die wellicht ook kerngezond kunnen zijn. Dat is destructief, misleidend, respectloos en nu al onherstelbaar.

In Oosterwold moeten wij als bewoners een duurzame wijk inrichten. Maar als de gemeente de meest waardevolle bomen omhakt, gaat het niet lukken met die duurzame, organische ontwikkeling.

Dat respect lees ik nog wel in een citaat van één van de peetvaders van Almere, die in 2008, twee weken voor zijn dood het voor zich sprekende citaat liet optekenen.

(PS: Op de foto met uitvoerders zijn de gezichten geblurd)

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 19 oktober 2022

In de droge zomermaanden hebben we deels water kunnen geven uit onze grote vijver, maar toch ook van leidingwater gebruik moeten maken omdat we niet de hele tuin kunnen bereiken met de pomp en slangen.

Toen het Waterschap in de zomer aankondigde dat in de nieuwe Waterverordening een meldingsplicht zou gelden voor het slaan van putten in Oosterwold, heb ik een zienswijze ingediend, dat het mij wenselijk lijkt dat het Waterschap eerst zorg draagt voor een integraal waterbeheerplan, dat voorziet in voldoende water in de zomer. Mede uit nieuwsgierigheid, hoe zo'n melding dan wel zou verlopen, heb ik de proef op de som genomen.

Het leek ons toch al een goed plan om een put te slaan. Wij beschikken zelf niet over een sloot waar in droge periodes water aangevoerd kan worden. Zelfs als het Waterschap de bestaande sloten zou vullen.

We hebben PulTechniek uit Putten bereid gevonden om een put te slaan. We hebben dit eerst gemeld bij de omgevingsdienst. En daarna nog eens bij het Waterschap. Voorheen kon je een put laten spuiten. Dat gebeurde met een soort hogedruk spuit. Dat is goedkoper en minder werk. En bovendien kan de uitvoerder zowat overal zo'n installatie aan de slag. Maar dat mag niet meer, omdat de overheden vrezen dat daarmee de verschillende lagen van de grond en daarmee waterlagen in contact met elkaar komen. Daarom moet het gat geboord worden. Dat noemen ze een spoelboring. En daarvoor gebruikt PulTechniek een rupsvoertuig van 4 meter lang, dus daar moet je wel rekening mee houden als de je locatie bepaalt voor de bron. Van tevoren had ik al gehoord van de uitvoerder dat hij gecertificeerd is voor de uitvoering van spoelboringen en in dat gesprek klonk trots door dat hij zich zorgvuldig aan het protocol houdt. Na afloop levert hij ook een rapport op van de uitvoering van de boring.

We kregen vrij snel goedkeuring van de Omgevingsdienst om de put te laten slaan. Het Waterschap stuurde een formulier en vroeg daarna nog meer informatie. Ook eist het Waterschap dat je de boring vier weken van tevoren aanvraagt, terwijl de omgevingsdienst tevreden is als het twee weken van tevoren wordt aangevraagd. Opgeteld bij de weken afstemming met het Waterschap dus een behoorlijke rompslomp. Je krijgt ook de indruk dat de Omgevingsdienst en het Waterschap niet met elkaar afstemmen. Dat bevreemt omdat de omgevingsdienst toch de verschillende overheden bundelt? Of is het in de praktijk toch alleen de Provincie?

Kortom, donderdag om 9.00 uur stond de vrachtwagen voor de deur. Met een kleine kraan om te graven en de boorinstallatie. We hebben de locatie zo gekozen, dat de boormachine met rupsbanden over de hele oprit rijdt en langs het huis totdat hij op de tuin stuit. Dat was zo ongeveer ook de enige plek waar het apparaat kon komen.

Ik hoorde pas die ochtend dat er een flinke bak werd neergezet, dus heb ik fanatiek zoveel mogelijk planten uitgespit om ze te redden van de modderdood....

Het was ook bijzonder om te horen van de eigenaar dat hij als werktuigbouwkundige zelf deze machine heeft ontwikkeld, zodanig dat het mogelijk wordt om voor particulieren putten te boren van bescheiden afmetingen, en voor een betaalbare prijs (nog altijd zo'n 1600 euro).

Eerst wordt een stalen koker ingegraven, waarbinnen de boring zal plaatsvinden. Dan plaatsen ze met de kraan een stalen bak (zonder bodem) om deze koker. Daar komt een plastic folie in, met een gat rondom de koker, zodat het water wordt opgevangen.

Daarna wordt de boor in stelling gebracht. De buis van de boor is hol, en daardoor wordt met een pomp water gespoten. Tijdens het boren wordt zo het losgeboorde zand en klei en veen naar boven gespoeld en opgevangen.

De boor bestaat uit allemaal elementen van zo'n 4 meter lang die machinaal in elkaar worden geschroefd. De machine begint dus met één lengte van 4 meter, en kan, als het moet tot een diepte van 40 meter boren. Maar bij ons mag dat niet, omdat de bodem onder 20 meter onder NAP beschermd drinkwatergebied is. Rekening houdend met een maaiveld van 4,7 meter onder NAP, mogen we ongeveer 14 meter boren.

Tijdens het boren bekijkt de uitvoerder per meter wat voor grond er uit de boorput komt. Ze vangen dit op met een emmer. Als ze het water afgieten blijft voldoende monster over om te beoordelen wat de grondsamenstelling is. De reden hiervoor is dat alleen de zanderige lagen geschikt zijn om water te verplaatsen. De kleilagen zijn zo dicht dat ze ook zo goed als ondoordringbaar zijn voor water. Daaruit krijg je dus geen water. Zo ligt er in de loop van de ochtend op het dekzeil een rijtje met monsters, ter beoordeling.

De omgevingsdienst had al gevraagd hoe laat de uitvoerder zou gaan boren. En even voor elf uur kwamen twee mensen langs om de boring te controleren. Er werd vriendelijk overlegd met de uitvoerder, en het voelt goed dat de omgevingsdienst veel zorg besteedt aan de zorgvuldigheid van de uitvoering.

Nadat de uitvoerder 12,5 meter diepte had bereikt constateerde hij dat dieper gaan geen zin heeft, omdat daar een kleilaag begint. Daarom is onze put op 12,5 meter gestopt. Er is nu dus een gat geboord, maar er zit nog geen pijp in. Die wordt nu gemaakt, met eerst een filterstuk met kleine spleetjes overlangs. Er worden van een stuk tyleenbuis afstandhouders gemaakt die ervoor moeten zorgen dat de buis in het midden van het boorgat blijft.

Het filterstuk wordt met pvc-buizen verlengd totdat de pijp boven de grond uitsteekt.

Daarna wordt er eerst grof filterzand in het boorgat gestrooid, dus rondom (en niet in de pijp). Dat filterzand zorgt ervoor dat het water kan doorstromen, maar dat er geen klei- en veendeeltjes de pijp in komen.

Vervolgens wordt met een paar zakken kleikorrels de bovenlaag waterdicht afgesloten, zodat er geen contact ontstaat tussen de onderlagen met zuiver water en de bovenlaag, waar met regenwater vervuiling mee zou kunnen spoelen. Die kleikorrels zetten uit in de grond, en vormen dan weer een ondoordringbare laag. Mooi dat zo'n eenvoudig middel zo effectief is.

Vervolgens eerst de stalen koker weer verwijderd en daarna de stalen bak. Dan blijft er een hoop modderig zand over, waaronder de plastic folie, die voorzichtig wordt weggetrokken. Dat modderige zand krijgt wel weer een plekje in de tuin.

De PVC buis wordt op de juiste hoogte afgezaagd met een haakse slijper.Vervolgens pompt de uitvoerder met z'n industriële pomp al het vuile water met kleiresten uit de put, totdat er schoon water naar boven komt.

Van een kunststof tegel en een pallet wordt een plateau'tje geïmproviseerd, waarop de pomp kan worden opgesteld.

Nu wordt de pvc-buis afgesloten met een dop waardoor een tyleenbuis past, die wordt aangesloten op de pomp. Nu nog een verlengsnoer, en kan

de pomp z'n werk doen. Eerst vullen, want anders pompt ie droog. En dan hebben we water! en met flinke waterdruk. Daar kan mijn buitenkraantje voor leidingwater niet aan tippen!

Het is een goed gevoel dat ik volgend seizoen de hele tuin rondom deze bron met eigen water kan beregenen. Evenals het grasdak op de woning. Dat scheelt al gauw een aantal kuub leidingwater. Ook weer een stapje duurzamer.

Dan is het alleen nog wachten op een goed waterbeheerplan waarmee het Waterschap en gemeente zorgen dat het grondwaterpeil in droge periodes

op peil blijft. Anders dan krijgen we ongetwijfeld te maken met versnelde bodemdaling. Dat is de volgende opgave, waarvoor we aan de slag gaan met de gemeente en het waterschap en wellicht ook de gemeente.

Voor nu is de nieuwe pomp een mooie aanwinst voor ons voedselbos. Er moet nog een mooie plateau en ombouw gemaakt. Dat is een goed klusje voor mij alleen.

En uiteraard weer een mooie gelegenheid voor een actie fotoverslag.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 16 oktober 2022

Eind mei hadden we een calamiteit, omdat een busje dat post kwam brengen bij buurvrouw 4LittleDreams ons straatnaambord inclusief paal omver had gereden.

Dat leek op een simpele schade dat we in een korte administratieve handeling met PostNL zouden kunnen afhandelen. Niets was minder waar. Eerst konden we PTT niet bereiken. Toen hebben we het schadeformulier naar hun hoofdkantoor gestuurd. Bleek, dat het busje formeel niet van PostNL was, maar van een onderaannemer. Het kwam zodanig in een impasse terecht, dat we de verzekering van de Vereniging hebben aangesproken om rechtsbijstand te verlenen. Dat heeft dus geduurd tot vorige week. Maar toen kregen we toch groen licht voor het vervangen van de kapotte paal en borden.

De nieuwe paal en borden hebben we vanmiddag geplaatst. Zo ziet het er weer spik en span uit. Het is toch de entree van de wijk!

Blij dat het weer geregeld is.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 september 2022

Op de informatieavond voor Heg en Landschap hebben we weer inspiratie opgedaan om de Workshop Ontwerp je Eigen Kavelbeplanting te geven. En we hebben al drie aanmeldingen! Er kunnen er nog maximaal vijf bij. Twee avonden 19 oktober en 2 november, en een individueel coachingsgesprek er tussenin. Aanmelding welkom, liefst vòòr 12 oktober. Zie verder de tekst op de flyer hieronder. 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 september 2022

Gisterenavond heeft Marie-José de informatieavond voor de Boomplantactie Oosterwold gehouden. Ik was samen met Johan Neuts naar het Waterschap om in te spreken voor beter waterbeheer in droge periodes. Dus aan het einde van de avond mocht ik nog even aanschuiven en deze foto maken van het kleine groepje, dat graag meer informatie wil over de soorten en bestelling. 

Veel informatie is ook terug te vinden op het verslag dat we vorig jaar van de infomatieavond hebben gemaakt.

Het was dit jaar een klein groepje van 10 mensen. Zeker ook heel gezellig. 

Vanochtend sprak ik Lex Roeleveld van Stichting Heg en Landschap, en hij wist mij te bevestigen dat de extra soorten op de lijst inderdaad verkrijgbaar zijn. 

Ook zijn er nog een paar extra soorten bijgekomen: Larix, Wilde Clematis (ofwel Bosrank) en Wilde Peer. Dat biedt een mooie aanvulling op het assortiment. Larix is een mooie naaldboom. En Wilde Peer groeit ook heel goed in een gemengde haag, zoals ik op vakantie in Normandië heb kunnen constateren.

Mensen die de Bestellijst opnieuw downloaden treffen deze soorten aan in de lijst. 

Mensen die al besteld hebben en toch nog extra willen bestellen kunnen dit per email laten weten. 

NB: De deadline is 14 oktober, maar het loopt aardig storm en 25.000 stuks is een absoluut maximum dit jaar. Dus wacht niet te lang. Mogelijk moet ik de aanmelding eerder stoppen.

We maken er weer een feestje van op 9 december

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 15 september 2022

In overleg met de Stichting Heg en Landschap organiseren we dit jaar weer een Boomplantaktie Oosterwold. 

Net als vorig jaar organiseren we vanuit de Stichting Paradijsvogelbosje een gezamenlijke bestellijst, waarbij we regelen dat de bestellingen op locatie in Oosterwold worden afgeleverd. Dat levert ieder jaar weer leuke dagen met mooie ontmoetingen en gesprekken, en ook fantastisch plantgoed op.

Er zijn een aantal aandachtspunten dit jaar:

Heg en Landschap heeft de bestelling in Oosterwold gelimiteerd tot 25.000 stuks. Daar gaan we niet overheen. Dat betekent dat we proberen iedereen te bedienen. Bij overtekening kunnen we in overleg met Heg en Landschap wellicht grote bestellingen met grote aantallen per soort inperken / afromen. Hopelijk is dat niet nodig. Ook proberen we vroege bestellingen te honoreren. 

In overleg proberen we een paar extra soorten geregeld te krijgen: Paardekastanje, Klimmende Kamperfoelie en Walnoot. Je kunt deze invullen op de bestellijst, maar de levering is onder voorbehoud. Mogelijk kunnen er ook nog wat prijsverschillen ontstaan, bijvoorbeeld als de kweker authentiek Nederlands genetisch materiaal kan leveren. De Soortenlijst (dit is geen bestelformulier) kan je HIER downloaden.

De bestellijst werkt hetzelfde als vorig jaar: je kunt deze BESTELLIJST HIER downloaden. Vul op het eerste werkblad de aanmeldgegevens in, en op het tweede werkblad de bestelling. Stuur de bestellijst op ALS EXCELL. Bestellingen als pdf. opgestuurd kunnen we niet in behandeling nemen!

De deadline voor bestellingen is uiterlijk 14 oktober. Latere inzendingen worden niet in behandeling genomen.

Voor belangstellenden houden we weer een informatieavond op dinsdag 27 september om 20:00 uur. Het bijwonen van deze informatieavond is niet verplicht. Veel initiatieven hebben al eerder besteld en weten prima hoe en wat. Voor belangstellenden wordt dit vast weer een leuke bijeenkomst met ruimte voor uitwisseling, zowel over de wijze van bestellen als ook de keuze uit de soorten en inpassen in het ontwerp van je kavelbeplanting. Save the date!

De afleverdatum voor het plantgoed is al bekend: vrijdag 9 december. Er komt maar één leverdatum. Save the date!

NB: Maak gebruik van deze gezamenlijke bestel-actie Oosterwold. Bestellingen die buiten deze actie om apart naar Heg en Landschap worden gestuurd, kunnen niet samen met de grote bestelling in Oosterwold afgeleverd worden.

Het meeste plantgoed wordt geleverd in bossen van 25 stuks, gebundeld, en zonder pot of aarde. Heb je teveel aan één bos van 25, maak dan met anderen afspraken over het delen van een bos via Marktplaats Oosterwold. Het is belangrijk dat we niet teveel bestellen en daardoor over de limiet van 25.000 heen gaan. 

Het wordt vast weer een mooie Boomplantaktie met een leuke informatieavond en uitlevering van fantastisch plantgoed. We zien de bestellingen graag tegemoet. En voor velen: tot de informatieavond op dinsdag 27 september en uitlevering op 9 december.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 17 juli 2022

Gisteren hebben we een traditie nieuw leven in geblazen: Paradijsvogel Podium hebben we het genoemd. De afgelopen jaren hebben we vaker een muziek- en theaterpresentatie gehouden. Door Corona was daar de klad in gekomen, maar graag pakken we de draad op.

We hebben getwijfeld of we de presentatie in het Amfitheater zouden houden, maar het leek ons toch te donker, iets te koud, en te veel muggen 's avonds buiten. Dus hebben we de Tuinkamer ingericht. Tafels eruit; dan voelt het meteen weer als een grote ruimte!

Voor de uitvoerenden hebben we van tevoren een linzen-courgettesoep gemaakt, met broodjes en een Quinoa-salade. En een kruisbessentaart. Kortom de catering was op orde. Het weer was geweldig, dus we hebben buiten in een grote kring gegeten.

Marie-José opende de avond en zong drie liederen van Brahms.

Beatrijs speelden een Sonate van Loeillet op tenor-blokfluit begeleid door Wilma op de piano.

Onze dochter Irene zong een klassieker: Se tu ma mia, toegeschreven aan Pergolesi. En samen met Marie-José een duet van Purcell.

Ruud speelde een improvisatie solo op trompet. Marien zong en begeleide zichzelf in een lied van Frank Bridge en twee liederen van Vaughan-Williams.

Wilma zong een Engels volkslied, the Ashtree, begeleid door Christof.

Carolien en Truus zongen twee duetten van Brahms, begeleid door Marien.

Tot slot zongen vijf leden van het zang-oktet 'Kamer 2.04', Saska, Mureen, Ad, Hans en Jan liederen van Hindemith en Mendelssohn.

Veel zang deze keer, en toch zeer afwisselend met een grote groep uitvoerenden.

Leuk ook dat iedereen de moeite neemt om zelf de uitvoering in te leiden met een korte toelichting. Zo krijgt ieder stuk een persoonlijk noot.

Na afloop wordt er uiteraard nagepraat met een drankje en hapje. Leuk dat velen ook wat extra te eten en te drinken hebben meegenomen. Hartverwarmend in alle opzichte.

Graag maken we hier weer een traditie van, zodat we vier keer per jaar zo'n open Paradijsvogel Podium kunnen houden. Daar werden al meteen nieuwe plannen voor gesmeed. Ook nieuwe aanmeldingen zijn uiteraard meer dan welkom.

Onze voorlopige data (onder voorbehoud) zijn: 8 oktober, 17 december, 15 april en 24 juni. Locatie: Paradijsvogelbosje, in Juni in het Amfitheater en de andere keren in de Tuinkamer.

Ook voor deze keer: super veel dank voor alle uitvoerenden en leuk dat er mensen kwamen luisteren. Tot een volgende keer!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 29 juni 2022

Afgelopen zondag hebben we niet alleen onze weg ingewijd, maar ook een lezing gehouden in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje, over Frederik van Eeden. Hij is de naamgever van onze weg, en niet voor niets. Volgens de bedenkers van de straatnamen moesten we namen kiezen van Grote Denkers en sociale vernieuwers. Oorspronkelijk had de naamgevingscommissie voor ons de naam van Robert Fruin in gedachten. Dat vonden we niet klinken. Toen bleek dat deze Fruin het niet zo op had met algemeen stemrecht, hebben we dat aangegrepen om een andere straatnaam te vragen. Daarbij hebben we een lijstje ingediend waarop Frederik van Eedenweg als eerste prijkte. Zo is het gekomen.

We hebben beide wel De Kleine Johannes gelezen in onze schooltijd, en we wisten ook van de Kolonie Walden, maar verder niet zoveel. Dus het was heel leuk en interessant om de presentatie van Roel Jonker van het Frederik van Eeden Genootschap bij te wonen. Hier zien we Frederik staan voor één van de hutjes die op Walden zijn gebouwd.

Na alle Corona perikelen vind ik het nog steeds niet gewoon dat we een flinke groep mensen in onze Tuinkamer kunnen verwelkomen. Maar daar is die wel voor gemaakt! We wisten niet van tevoren hoeveel buren de lezing zouden bezoeken, maar al een half uur van tevoren stromen ze binnen.

We hebben de beamer gereed gezet, en zo'n dertig stoelen, maar we moeten er zelfs nog wat bijzetten. Het voelt ook feestelijk, en sommigen hebben al lawaai-instrumenten bij zich voor de volgende inwijding van de Frederik van Eedenweg. Vandaar deze compromitterende foto van Jan en Harry.

Roel Jonker heeft veel te vertellen, maar maakt er graag zelf ook een uitje van en heeft zijn vrouw ook meegenomen. Jannie, die voor de lezing het contact heeft gelegd, raakt al snel persoonlijk in gesprek met Roel en zijn vrouw.

Roel leest enkele gedichten voor en fragmenten uit De Klein Johannes. Direct valt weer op wat een innemende en poetische taal Frederik van Eeden schrijft. Frederik van Eeden maakte veel contacten in binnen- en buitenland, in artistieke kringen van schrijvers, en vooruitstrevende artsen en psychiaters, tot en met Freud. Hij reisde ook veel en in Amerika deed hij bij Thoreau inspiratie op voor een sociale Kolonie, die hij naar het voorbeeld van Thoreau ook Walden noemde. Die verrees in Bussum, mede met steun van de familie van zijn toenmalige vrouw Martha van Floten en andere gegoede kringen.

Walden was niet een enorm succes, door de botsing van idealisme en gebrek aan praktische uitwerking. Volgens Van Eeden moest je alleen werken als je er zin in had, en zo waren er veel die in de Kolonie wilden zijn, zonder bij te dragen aan de productie van eten, landbouw, bouwen enz. Wel lijkt een bakkerij enkele jaren succesvol, todat deze na ruzies uit Walden vertrekt, maar wel de naam Bakkerij Walden blijft voeren.

Het was een roerige tijd tussen 1898 en 1907, en de jaren erna leiden naar de Eerste Wereldoorlog, waarin Nederland weliswaar neutraal was, maar het ontnam Frederik van Eeden wel veel internationale contacten.

Aan het einde van zijn leven zou Frederik van Eeden geestelijk zijn gaan 'dwalen'. Alzheimer en Parkinson worden genoemd. Een filmpje doet mij ook wel denken aan psychiatrische toestand. We zullen het nooit weten. Frederik van Eeden zal wel verbitterd zijn geraakt door het verlies van contacten met kunstenaars en internationale voorvechters van sociale vernieuwing. De dood van zijn zoon Paul, heeft geleid tot het boek Paul's ontwaken, maar heeft grote impact op zijn leven. En z'n financiële situatie zal er ook niet aan hebben bijgedragen. Wel schijnt hij met zijn tweede vrouw Betsy van Hoogstraten een aantal jaren gelukkig te hebben samengeleefd. Voor onze wijk is het nog een leuk weetje, dat Frederik van Eeden ook schreef onder het pseudoniem Cornelis Paradijs. Dan zitten we met de Paradijsvoelweg en het Paradijsvogelbosje toch dicht bij dezelfde bron van inspiratie.......

Roel en z'n vrouw lopen nog mee in de stoet voor de inwijding, wat gelegenheid biedt voor een goed belichte foto. Roel, en de 'rituelen commissie', dank voor het organiseren. Het was informatief, leuk en gezellig. En hiervoor hebben we de Tuinkamer zeker ook gebouwd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 juni 2022

Afgelopen zondag hebben we met de bewoners van de wijk de Frederik van Eedenweg feestelijk ingewijd. Dat begon 's middags met een lezing over Frederik van Eeden, waaraan we een aparte blog zullen wijden.

Daarna verzamelden we bij de noordelijke oprit vanaf de Paradijsvogelweg. Daar heeft Zilla de ceremonie ingeleid, waarna officieel de weg werd geopend door het doorknippen van het vlaggetjeskoord door de jongste bewoners (die een schaar konden vasthouden). Daarna ging de optocht op luidruchtige wijze met rammelende blikken en muziekinstrumenten wandelen door de hele lus die de Frederik van Eedenweg maakt. Voorop loopt Kia met de vlag met logo die Marie-José speciaal heeft gemaakt met Cyanotype blauwdruk. Bram op de tractor, Henri op klompen, Vera met rammelende blikjes. Het lijkt Luilak wel!

Aan de zuidzijde heeft jan een ereboog gezet met vlaggetjes en een riante tafel samengesteld uit vijf picknick-tafels.

Daar aangekomen zingen we met z'n allen het lied 'Onze Weg', waarvoor Beatrijs een nieuwe tekst heeft gemaakt. Beatrijs op de gitaar en zingend met microfoon. Marien heeft de electrische piano en luidsprekers meegetorst.

Daarna is er natuurlijk feestelijk drinken en eten, zoals we traditioneel buurtborrels houden, een goede traditie om in ere te houden.

Wat is het heerlijk, dat er zoveel unaniem enthousiasme is voor de keuze van het type weg, het overleg om in drie jaar zover te komen, en natuurlijk het mooie eindresultaat. Hulde ook voor de aannemer Erik Brouwer Bestratingen, met Jaap als voorman en collega's!

En goed om met een lekker feestje in te wijden. Tevens heten we onze nieuwe buren Leendert en Linda welkom. Voor de hele buurt een gelegenheid om ook bij te praten, voor de kinderen om op de weg te spelen. En om de jongstgeboren bewoner, Frederieke te bewonderen.

En natuurlijk weer een reden voor een fotoverslagje.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 19 juni 2022

Vorige week zijn de werkzaamheden aan de Frederik van Eedenweg afgerond. We hebben een weg!

Behalve dat de weg is aangelegd, hebben alle bewoners ook een inrit gekregen. Dat was bij de meeste bewoners maatwerk, zo ook bij ons.

Wij wilden een extra brede strook grastegels langs de weg, omdat er bij ons regelmatig extra geparkeerd wordt. En omdat er regelmatig auto's bij ons op de inrit keren, hebben we de inrit met betonklinkers een meter dieper laten aanleggen. Zo kunnen de auto's keren, zonder dat ze van de inrit af hoeven te draaien.

Toen de wegwerkers aan onze inrit begonnen, merkten we, dat de banden met een straal van R=2, dus een straal van twee meter, toch krap aanvoelen. Daarom hebben we de inrit een ruimere bocht meegegeven. Een aantal banden van R=6, en de inrit begint al in een hoek die direct breder wordt. 

De wegwerkers hebben de berm eerst flink uitgegraven. Vandaar dat er halverwege het werk een forse berg puin op de weg ligt. Als de banden zijn vastgezet met stampbeton en de bodem voor de grastegels is aangetrild, ziet het er weer strak uit. 

Nu de weg gereed is, kunnen we onze eigen inrit laten aansluiten op de inrit die de wegwerkers hebben aangelegd. 

Daarvoor laten we vijf bigbags van ieder een kuub gewassen schelpen leveren. De vrachtwagen kan net de weg op draaien en met z'n kraan lossen.

We kunnen 28 kunststof grindtegels van onze buren Marjon en Bertel hergebruiken. Fantastisch! 

Het is onhandig, dat twee bigbags schelpen op de inrit staan. Dus die moet ik eerst leegscheppen, voordat ik de grindmatten in de inrit leggen. Daarna vullen we de matten met schelpen, en is de inrit zowaar gereed. Op deze warme dagen wel een klusje dat je met een douchebeurt beëindigt. Maar dan heb je ook wat. Als we ook het jonge gras zien ontkiemen, dan wordt het straatbeeld compleet. We zullen de afzetpaaltjes en lint nog een aantal weken houden, om te voorkomen dat het jonge gras wordt overreden en kuilen ontstaan voordat de grasmat stevig genoeg is.