Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 31 maart 2019

Afgelopen donderdagmiddag werd ik gebeld door Johan, de boswachter van Staatsbosbeheer. Hij had wel plantgoed voor ons om in de bosrand en in de bosstrook te planten. We overleggen al jaren met SBB over gezamenlijk beheer van de Bosstrook. En omdat de Essen langs onze bosrand vrijwel allemaal ziek zijn moeten er nieuwe bomen bij worden geplant, zodat gezonde bomen de zieke bomen kunnen vervangen.

Maar het is al aan het einde van het plantseizoen, dus heb ik aangedrongen om al vrijdagochtend bomen op te halen. Dus eerst naar de opslag achter de Kemphaan waar het plantgoed ligt opgekuild. Afgesproken dat we van alle soorten een bosje meenemen: Els, Walnoot, Winterlinde, Berk, Beuk, Kardinaalsmuts, Krenteboompje, Haagbeuk, Eik, Rode Kornoelje, Veldesdoorn, Amberboom, Zilveresdoorn, Gelderse Roos, Hondsroos, Sleedoorn, Lijsterbes, Meidoorn, en twee hele grote Italiaanse Populieren van een meter of vier hoog. Ruim 500 stuks! Een aanhangwagen vol.

Omdat het zo kort dag was, had ik donderdag al in onze wijk en aan de John Lockeweg laten weten dat we vrijdagmiddag, zaterdag en zondag willen planten. Dus dat was wel een beetje een overval voor de meeste buren. Vrijdagmiddag hebben we de eerste 75 boompjes en struiken in het bos geplant samen met Beatrijs. Dat gaat met een kruiwagen met twee gieters en 25 stuks plantgoed tegelijk. Op zoek naar open plekjes in het bos. Wel, die zijn er genoeg.

De laatste storm heeft ook nog weer een aantal zieke essen geveld. Een paar liggen dwars over het wandelpad aan de bosrand. Andere liggen schots en scheef in het bos. Wel een beetje een desolaat aanzicht, maar juist des te beter dat we er nieuwe boompjes tussen kunnen planten.

Zaterdag kwam Jan Kees, en hebben we eerst Walnoten, een paar flinke Lijsterbessen en de twee grote Populieren geplant. Die walnoten hebben nog wel een jaar of acht nodig om uit te groeien en noten te dragen. Maar die Populieren kan je makkelijk zien vanaf de Paradijsvogelweg.

's Middags kwam ook Laurette met dochter Meredith helpen, dus hebben we zo'n 150 stuks bloeiende struiken ingeladen en met de auto naar de John Lockeweg gebracht.

Daar hebben we struiken geplant tussen de dubbele rij Lindebomen. Dus iedere keer een struik midden tussen twee Lindes. Dat hadden we van tevoren ook zo afgesproken met SBB. De jonge Meredith wil graag helpen, dus ze mag sjouwen met struiken. En als er dan nog een pad en kikkers gevonden worden is de dag helemaal geslaagd.

Zondag hebben we eerst in de keuken gewerkt, en 's middags zijn we opnieuw gaan planten.

Nu werkten Edith, Sietse, Janny en Bert mee. En bij de John Lockeweg hebben Johan, Martha en Jan Kees al het plantgoed in de grond gekregen.

Terwijl de paddestoelen in het bos groeien en de oude boomstronken verteren kunnen de jonge boompjes van het licht in de open plekken gebruik maken. Missie geslaagd!! Met veel dank aan iedereen, ook aan Johan van Staatsbosbeheer natuurlijk. Het plantgoed heeft een goede bestemming gekregen. Met dit prachtige weer was het vooral ook heerlijk om buiten aan de slag te gaan. Dus we eindigen het weekend 's avonds rozig op de bank.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 26 maart 2019

Vorig weekend waren we even niet op ons eigen land aan het werk. Op zaterdag gaan we op bezoek bij twee andere projecten.

's Ochtends reizen we af naar Arkel. Daar wonen Wilma en Kees. Zij zijn (vooral in het begin) ook veel bij ons aan het werk geweest. We zijn al jarenlang vrijwilligers bij "De Punt" in Arkel. Een stukje tussen twee dijken dat nu al zo'n 30 jaar een natuurgebiedje is.

Wilma en Kees zijn (als natuurexperts in Arkel) door de gemeente gebeld. Een boomgaard (peren) werd uit pacht aan de gemeente teruggegeven. De gemeente moet deze onderhouden. Om de kosten te drukken zou deze dan gerooid worden zodat het alleen één keer per jaar gemaaid hoefde te worden. Dat vond de onderhoudsambtenaar wat gortig. Konden Wilma en Kees vrijwilligers op de been krijgen om het tot een bijzondere plek te maken?

Nou dat kunnen ze! Een zaaltje vol met mensen die willen helpen en een wethouder om de eerste boom te planten.

En dat planten lukt! (Gelukkig maar!)

Wilma en Kees hebben veel ploegen en hulp geregeld. Iemand die het snoeien begeleidt, iemand die het planten begeleidt, etc.

Hierdoor kunnen we in een dag tijd heel veel doen!.

Wij peren 'm na de lunch om naar Eindhoven te gaan.

Daar heeft Roy (zoonlief) het Luna festival georganiseerd. We hebben geen foto's gemaakt, maar wel leuke voorstellingen gezien.

Bijzonder wat de mensen om ons heen organiseren. We zijn trots er bij te mogen zijn. Tevreden gaan we naar huis!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 24 maart 2019

Afgelopen donderdag 21 maart was er een raadsvergadering over de Rol van de Gemeente in Oosterwold. Een dertigtal bewoners en initiatiefnemers was als toehoorder naar Zaal Stad gekomen. Onze wijk was met drie bewoners weer goed vertegenwoordigd. 😊

Veel raadsleden hebben zich met energie gestort op Oosterwold en proberen hun bijdrage te leveren.

Toch overheerst bij mij de indruk dat er een democratisch tekort speelt in Oosterwold: Wie controleert het Bestuurlijk Overleg Oosterwold? Dat is het hoogste besluitende orgaan voor Oosterwold, samengesteld uit de gemeenten Almere, Zeewolde, het Rijk, de provincie en het Waterschap. Dat brengt met zich mee dat de Wethouder suggesties voor aanpassing van beleid alleen kan voordragen voor het Bestuurlijk Overleg. En dan is het maar afwachten wat dat bestuur overneemt of de wethouder laat zitten.

En voor de andere overheden: Voor de tweede kamer is Oosterwold veel te ver weg om het Rijk hierop aan te spreken. En provincie en Waterschap hebben nauwelijks een politieke agenda die hiermee rekening houdt. Laat staan van een positieve houding ten opzichte van burgerparticipatie. Heeft er iemand een afgelopen verkiezingsweek inhoudelijk debat over de politieke keuzes voor het Waterschap gezien? Dus ook als de gemeenteraad spreekt over de Rol van de Gemeente Almere in Oosterwold, dan blijft onduidelijk welke inbreng de raad kan hebben om het bestuur van Oosterwold bij te sturen.

Wat in ieder geval versterkt wordt door deze constructie is de vergroting van de bureaucratie. Net zoals de vijf betrokken organisaties zich achter elkaar verschuilen als er een WOB verzoek wordt gedaan. Tsja, daar gaan wij niet over. Dat roept ook vragen op hoe effectief de gemeenteraad kan zijn om Oosterwold beleid bij te sturen.

Als we nog even terugkeren naar democratie in Oosterwold, dan maken bewoners het landschap. En als de gemeente het beleid wil evalueren, zouden ze dat eigenlijk aan de voorkant en eerst met bewoners moeten doen. Dan zou de gemeenteraad, bij deze gelegenheid de verhalen van bewoners uit de eerste hand kunnen horen. Nu wordt de agenda voorbereid door ambtenaren, die hun eigen interpretaties aan papier toevertrouwen. Hoever staat dat van bewoners af?

In een experiment als Oosterwold moet je niet achteraf evalueren, maar in overleg met bewoners steeds bijsturen. Je staat immers schouder aan schouder om het experiment te laten slagen.

Nu maar weer terug naar de raadsvergadering: Je hoopt vooral antwoorden te krijgen, maar het doel van de bijeenkomst was om de agenda voor de evaluatie te bepalen. De wethouder heeft een verkennend document op laten stellen, waarin vooral aandachtspunten staan zonder dat er oplossingen worden aangedragen. Het is aan de raadsleden om lacunes aan te geven in de weergegeven aandachtspunten, en prioriteiten en risico’s te benoemen. De afgelopen weken is er gesproken over de verhoging van de grondprijs, en de voorzitter probeerde daarom argumenten over de grondprijs buiten de bespreking te houden. Gelukkig waren raadsleden alert genoeg om te benadrukken dat de gevolgen van de verhoging van de grondprijs op de aandachtspunten nog ten volle moeten worden beoordeeld. Hoewel de communicatie met bewoners wel werd genoemd lijkt het erop, dat de wethouder en de ambtelijke organisatie de komende evaluatie en beantwoording van vragen van de raad vooral intern gaat regelen. Er is nog geen concreet plan om de bewoners bij deze evaluatie te betrekken. Wel werd de aanstelling van een gebiedsmanager Klaas Dijkhuis genoemd, en hij was ook aanwezig.

Complexe regels

Voor Oosterwold zijn aparte regels opgesteld, en vervolgens gaan initiatiefnemers en ook de Oosterwold-organisatie aan de slag met die regels. Dat is best complex, en je kunt aan de reactie van raadsleden merken, dat niet iedereen de finesses en daarmee ook de knelpunten van de gang van zaken voldoende overziet. Een paar punten:

• Veel raadsleden benadrukten dat stadslandbouw heel belangrijk is en ook moet worden gehandhaafd. Maar de omloopbaarheid werd door niemand genoemd. Terwijl die omloopbaarheid juist de kern is van de kwaliteit van de publieke buitenruimte.
• Als veel initiatiefnemers in de toekomst kleinere kavels gaan kopen vanwege de hogere grondprijs, dan leidt dat tot meer versnippering: ja. Maar een kernargument is, dat diezelfde mensen wel in een voldoende ruim huis willen wonen, en daarom meer druk zullen ervaren om vergunningsvrij bij te bouwen. Dus meer dan de percentages bebouwing die gelden voor Oosterwold. En dat zal leiden tot een hogere bebouwingsdichtheid: weg groene buitenwijk. Het zou overigens interessant zijn om de eerste opstellers van de Structuurvisie Oosterwold, bureau MVRDV te vragen of zij bij de bepaling van verhouding groen en bebouwing rekening hebben gehouden met vergunningsvrij bijbouwen.
• Als er meer kleine kavels komen, dan zal de omloopbaarheid eerder ervaren worden als een inbreuk op privacy, omdat de bezoekers dicht langs de ramen of terras van de bewoners langslopen.
• Er is een strook door Oosterwold gereserveerd voor een vrije busbaan. Er werd wel veel gesproken over OV-voorzieningen, maar niet dat die voorziening al in de voorbereiding zit. 

Betaalbaar bouwen in Oosterwold wordt steeds moelijker met stijgende grondprijs en stijgende bouwprijzen. Er is veel gesproken over bouwen voor lagere inkomens. En dan wordt gedoeld aan inkomens tot modaal. Maar er is weinig begrip voor het gegeven dat ook middeninkomens problemen ondervinden om een project in Oosterwold te realiseren. Dat sneeuwt wellicht te makkelijk onder omdat maatregelen voor betaalbaar wonen voor lagere inkomens meer geaccepteerd zijn, dan het faciliteren van middeninkomens. De wethouder heeft een onderzoek aangekondigd, maar wat moeten wij ons voorstellen wat dat onderzoek gaat opleveren? Wethouder Veeningen laat zelf al doorschemeren dat het een moeilijke zaak gaat worden. En daarmee is nog niet eens gezegd, dat het een probleem is dat in heel Almere, zo niet in heel Nederland speelt. En in het huidige politieke klimaat durft niemand te zeggen dat hiermee het failliet van de markteconomie op de woningmarkt wordt aangetoond. Het zou de Bestuur van Oosterwold en de gemeente sieren als ze ervoor kozen om eerst het probleem met woningbouw voor lagere inkomens te regelen voordat ze de prijs zouden verhogen. Maar nee, dat lukt niet in een liberale markteconomie.

Projectontwikkelaars. Er zijn een aantal partijen die sterk tegen projectontwikkelaars gekant zijn. Ook als die zich vermommen als bouwbegeleider of makelaar. En terecht, wanneer projectontwikkelaars snel veel winst willen maken. Om in termen te spreken van Jessica Kips van Groen-Links: staat die achterdeur niet nog steeds te ver open? En welke middelen kan de organisatie aanwenden om die deur verder te sluiten? De wethouder gaat zoeken naar handvatten…..

Gedifferentieerde grondprijs

Er is zoals verwacht weinig gesproken over de taxatie; daarover ging het de afgelopen twee weken. Toch blijft het gevoel leven bij veel bewoners en bouwers dat de verhoging onrechtvaardig is. Welke waarde moeten we hechten aan marktconforme prijzen als die markt niet voorziet in woningen voor lagere inkomens? En wie zijn nu de bewoners die spannende experimenten in Oosterwold uitvoeren? Juist die groep die probeert zelf met spaarzame middelen iets bijzonders te bouwen.

Raadslid Erik Theunissen heeft in overleg met oud-wethouder en founding father van Oosterwold Adri Duijvestein gewerkt aan een idee om de grondprijs te differentiëren om op deze wijze particulier opdrachtgeverschap en lagere inkomens tegemoet te komen. Dat is vooralsnog een tamelijk vaag plan, maar krijgt wel instemming van o.a. GroenLinks en Partij van de Dieren. Ik hoop dat er tijd en ruimte komt voor partijen om samen met bewoners dit plan verder uit te werken.

Waterzuivering in Oosterwold staat op het aandachtspuntenlijstje, en terecht. Lastig blijkt, dat de verantwoordelijkheden en taakverdeling tussen het Waterschap en de Gemeente onduidelijk zijn, en dat de gemeente ook slecht op de hoogte is van de werkwijze van het Waterschap. Terecht werd er door raadsleden verwezen naar de verstuurde brieven die dreigen met dwangsommen (ook bij ons), maar het wordt niet helder waarom dat nu een probleem is. Op uitnodiging van Elian van Nunen van Leefbaar Almere heb ik na de vergadering aan de wethouder mijn verhaal nog toegelicht: het waterschap stelt haar expertise helemaal niet ter beschikking aan bewoners, en reageert niet op brieven, en argumenten waarom bemonstering niet zinvol is als systemen net zijn aangelegd.

Bovendien is er bij bewoners twijfel over hoe ernstig het probleem van waterzuivering in Oosterwold is. Daarin levert een onlangs gepubliceerd onderzoek geen duidelijkheid. Vorige week las ik dat (over) bemesting het grootste probleem is voor de kwaliteit van het oppervlaktewater. Als er veel bewoners komen wordt er juist minder gemest….

Daarom loopt VVD raadslid Mark de Kuster ook voor de muziek uit, door voor te sorteren op aanleg van riool. Niemand schijnt zich ook te realiseren dat aanleg van riool ook betekent, dat die riool beheerd moet worden, en dat die in een weg komt te liggen, die dus ook beheerd moet worden. Door de gemeente? Is dat dan niet het einde van Oosterwold, van organisch ontwikkelen? Gelukkig is er vooralsnog geen meerderheid voor deze kort-door-de-bocht actie.

Operationele organisatie. Iedereen ziet dat de Oosterwold organisatie momenteel weinig capaciteit heeft om initiatieven te begeleiden. Een getal van 20 initiatieven per maand is genoemd. Dat is met aftrek van vakantieperiodes 200 initiatieven per jaar. Oftewel 1000 woningen per 5 jaar. Oftewel: Wil je Oosterwold volbouwen met 15000 woningen, dan heeft de Oosterwold organisatie er 75 jaar voor nodig. En ook het voltooien van alleen fase 1 neemt nog zo'n twintig jaar (want nog 4000 woningen te gaan). Dan moet ook de gemeenteraad zich toch afvragen of hiermee de doelstellingen van het bestemmingsplan gehaald gaan worden.

Het is maar de vraag of in de evaluatie van Oosterwold de effectiviteit en capaciteit voldoende aan de orde komt. Voorzichtig werden er vragen gesteld als: doet de Oosterwold-organisatie en gemeente alles en alleen alles wat tot haar taak behoort? Daar hoort ook een open brain-storm bij: hoe kunnen we de stappen in het proces versnellen. En is daar draagvlak voor in de organisatie? Of zijn er andere factoren die de rem op het proces zetten? Het lijkt duidelijk dat het beoordelen van de capaciteit nodig is om aan fase 2 te beginnen. Maar we zouden met elkaar toch willen dat fase 2 niet strandt op een gebrek aan capaciteit.

Vervolg Als het goed is, wordt er over twee weken (4 april 20.00 uur) opnieuw gesproken over Oosterwold. Dan is er ook een raadsbrief beschikbaar met meer antwoorden van de Wethouder Veeningen. Na afloop werd een borrel gereed gezet, en konden we napraten met elkaar en met een paar raadsleden. Ook hebben we nog gesproken met de nieuwe gebiedsmanager Oosterwold: Klaas Dijkhuis, die vooral de taak krijgt om met bewoners de knelpunten in Oosterwold te verkennen. Ik heb hem uitgenodigd voor de koffie.

Het was goed om bij deze zitting te zijn. Raadsleden doen hun best om belangen van Oosterwolders te vertegenwoordigen. Het experiment Oosterwold gaat echter uit van organische ontwikkeling samen met initiatiefnemers en bewoners. Terwijl de gemeente en de Oosterwold organisatie de bewoners bij haar beleid en uitvoering zeer beperkt betrekt. De echte democratie in Oosterwold zou gestalte moeten krijgen in de voorbereiding en uitvoering van beleid samen met bewoners. Dat komt te weinig van de grond, en het draagvlak hiervoor bij de verschillende overheden lijkt niet erg groot. Hopelijk kunnen de gemeenteraadsleden hierin een verschil maken.

Wordt vervolgd. Wij hopen er 4 april weer bij te zijn. Jullie ook?

Tot slot nog maar een foto van bloeiende Perzik en Forsythia. Daar doen we het toch voor, hè?

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 03 maart 2019

In gemeentelijke stukken wordt gesproken over een voorstel om de taxatieprijs 20% te verlagen als compensatie voor langdurige kosten voor onderhoud van de wegen. Dit verzoek tot compensatie is niet gehonoreerd, met een onduidelijke argumentatie van de taxateur dat deze hoge kosten aan onderhoud de taxatie prijs niet zou beïnvloeden.
Dat is een vreemde redenatie die tenminste even slecht onderbouwd is als de onderbouwing van de kosten van het onderhoud die wordt opgevoerd.
Dat die kosten niet zijn gespecificeerd duidt op slecht huiswerk door de gemeente en Oosterwold organisatie. Niet dat die kosten niet reëel zijn. Het is niet gek om voor onderhoud van de weg, onderhoud en vervanging van Helofytenfilter, onderhoud van publieke omloopbaarheidspaden per jaar 2000 euro per initiatief te rekenen. Vergelijk het met Erf pacht. Wanneer een huis is gebouwd op grond met erfpacht, zal iedere redelijke taxatie de waarde van het huis verlagen, evenals dat de hypotheekverstrekker het onderpand lager zal taxeren.

Maar er is nog iets principieel mis met deze argumentatie over compensatie van 20%. Het is namelijk helemaal geen compensatie.
Het gaat erom dat er bij de berekening van de taxatie gekeken moet worden welke posten meegeteld dienen te worden. En dat betekent dat het onderhoud van de weg, evenals alle risico’s voor bewoners en persoonlijke inzet om alle zaken geregeld te krijgen verdisconteerd moeten worden in de taxatieprijs. Verdisconteren is iets anders dan compenseren. Compenseren suggereert dat de werkelijke taxatie hoger is. Maar verdisconteren past bij een methodiek van residuele kosten. En de verwachting van een taxatie waarin alle risico’s zijn verdisconteerd, is dat de uitkomst een reële waarde is van de grond en niet een gecompenseerde waarde.

Als toelichting kunnen we ook nog de vergelijking trekken met een normale ontwikkeling bij de gemeente: De gemeente koopt grond, legt veel zand ter voorbelasting (zie foto uit Nobelhorst), moet desnoods jaren rente berekenen, moet infrastructuur aanleggen, enz. Wanneer de gemeente deze grond uiteindelijk verkoopt geldt de taxatie prijs van de eindtoestand op het moment dat de gemeente verkoopt aan de projectontwikkelaar.
Maar in Oosterwold koopt een initiatiefnemer de grond op het moment dat alle risico’s en voorinvesteringen nog gedaan moeten worden. En terwijl nog onduidelijk is hoe lang het duurt voordat het huis gebouwd is.
Dus de gemeente verdisconteerd normaal gesproken ook de kosten van risico’s en voorinvesteringen in de taxatie. Aangezien de initiatiefnemer in Oosterwold de grond koopt voordat al deze risico’s zijn afgedekt, moet niet de residuele prijs van het project in gereedheid als basis dienen maar de prijs waarin alle risico’s zijn verdisconteerd, voordat het ontwikkelproces is opgestart.
Als tegenargument van een compensatie wordt genoemd dat de grondprijs daardoor zou afwijken van de marktconforme prijs. Het verschil tussen een compensatie en verdiscontering is nu juist dat bij verdiscontering de prijs nog steeds als marktconform moet worden aangemerkt.

De toelichting van de nog steeds ontoegankelijke taxatie zegt, dat alle kosten voor het realiseren van het project zijn meegeteld en afgetrokken van de projectwaarde. Dan horen al deze kosten, investeringen en risico’s te worden verdisconteerd. En als ze niet verdisconteerd zijn, is de taxatie geen valide beoordeling.
En als nu alleen de 20% compensatie voor langdurig onderhoud van de weg is besproken, rijst het vermoeden, dat de taxateur ook alle risico’s voor de bewoners niet heeft meegeteld. Het lijkt zeer zinvol dat de gemeenteraad, desnoods via een onderzoek van de rekenkamer deze taxateur aan de tand voelt over deze methode. En wellicht ook over de opdracht die de gemeente, het college en bestuurlijk overleg Oosterwold aan deze taxateur hebben meegegeven.

Tenslotte: Er kleeft een tendentieuze, oordelende en politiek geladen associatie aan de term Compensatie: Compensatie is voor sneue types, net als automobilisten die schade lijden door een aanrijding met een ander die onverzekerd blijkt. Daarvoor richten we een fonds in. Of voor mensen die in een sociale werkplaats met Broom-6 hebben gewerkt en ziek zijn geworden. Als je een probleem niet kunt of wilt oplossen, creëer je een fondsje, en klaar-is-kees. Maar een beoordeling van de grondprijs in Oosterwold is niet een probleem rond sneue types.

Een kernvraag is: welke waarde wordt door initiatiefnemers gecreëerd in Oosterwold, en in hoeverre komt die tot uitdrukking in de taxatie van de grondprijs. Dat gaat niet over sneue types. Als je dat doet, maak je de eindtoestand van Oosterwold (in zijn nog niet bereikte ideale toestand) tot norm, en betitel je alle risico’s en bijkomende kosten van onderhoud als pech, ongeluk, om maar niet te spreken van naiviteit. Maar dat is het niet. De Oosterwold organisatie biedt kavels volgens deze regels aan en bewoners kiezen hiervoor. De taxateur moet de grondprijs berekenen vòòr overdracht op het moment dat al die risico’s en toekomstige kosten nog niet inzichtelijk zijn.

Verdisconteren dus en geen compensatie!
Ik hoop dat het voorstellen van aftrek van 20% als compensatie een onzorgvuldigheid is en niet een bewuste framing als radertje in het politieke spel dat hier ongetwijfeld gespeeld wordt. Hopen maar dat een motie van de gemeenteraad voor hertaxatie het redt, en dat we onze inspanningen, kosten en risico's kunnen verdisconteren in die nieuwe taxatie.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 03 maart 2019

Donderdag 28 februari 2019 werd in de gemeenteraad van Almere over de Oosterwold gesproken. Aan de orde komen de grondprijsstijging (en de overgangsregeling), maar ook de rol van de gemeente in Oosterwold. Over de hele ontwikkeling in Oosterwold maken wij ons wel zorgen.

Behalve door direct gedupeerden van de verhoogde grondprijs spreken Marjon en Marien ook in om als bewoner hun zorgen te uiten. Hieronder de tekst van Marien:

Geachte leden van de gemeenteraad, wethouder en andere aanwezigen.

Wij behoren tot de eerste initiatieven die in het avontuur Oosterwold zijn gestapt. In 2014 hebben we ingetekend op de Structuurvisie Oosterwold.

Ik citeer u uit een bericht dat de Oosterwold Organisatie in juni 2014 heeft gepost op de Facebookpagina:

“Oosterwold (biedt) ruimte voor 15.000 nieuwe woningen, terwijl het gebied zijn groene en agrarische karakter behoudt en verder ontwikkelt. In dit gebied wordt gestreefd naar een rijke variatie aan woon- en werkmilieus en voorzieningen in lage dichtheden, als tegenhanger van de hoog-stedelijke westelijke ontwikkeling. In Oosterwold wordt vergaand organisch ontwikkeld. Einde citaat.

Het is maar de vraag of dit beoogde Oosterwold de komende jaren haar groene en agrarische karakter, lage dichtheid en rijke variatie aan woon- en werkmilieus en voorzieningen kan waarmaken.

Want laten we onderkennen, dat alle wijken in Oosterwold nog in ontwikkeling zijn. Er is nog geen volwassen landschap en veel zaken zijn nog niet geregeld. Toch hebben wij met veel bewoners de hoop dat er iets prachtigs ontstaat met een enorme inzet van bewoners, dat voor iedereen die Oosterwold bezoekt van waarde is.

De aangekondigde verhoging van de grondprijs met 80% heeft een schokgolf veroorzaakt, die ons doet realiseren, dat zo’n rigoureuze verandering gevolgen heeft voor de kwaliteiten die wij in Oosterwold nastreven.

Maar al te gemakkelijk wordt in de Nieuwsbrief Oosterwold en in de antwoorden van de wethouder gesuggereerd, dat de grondprijs omhoog moet en dat verder alles hetzelfde blijft. Ik kan u voorspellen dat het niet hetzelfde blijft.

Ik hoop dat u zich realiseert dat Oosterwold anders is dan een gewone wijk elders in Nederland. Als de grondprijs veel hoger wordt, dan gaan veel initiatiefnemers kleinere kavels kopen. De Oosterwold-Organisatie geeft nu zelf dit advies. Op kleinere kavels kan je in Oosterwold kleinere woningen bouwen. Dus dat zal de druk verhogen om meer vergunningsvrij bij te bouwen om aan dezelfde wooneisen te voldoen. Hierdoor ontstaat een wijk met hogere bouwdichtheid, en meer versnippering.

In Oosterwold moeten we zelf de publieke ruimte inrichten. Het lijkt alsof kavels in Oosterwold ruim bemeten zijn, maar ik wil u uitnodigen in een willekeurige wijk in Almere rond te kijken welk aandeel door publieke ruimte wordt ingenomen: leuk aangeklede wegen, bomen, groenstroken, fiets- en wandelpaden, parken, waterpartijen. Dat moeten we in Oosterwold allemaal zelf maken. En als alle kavels kleiner worden, raakt de publieke ruimte versnipperd. Wat vind u ervan als de gemeente zegt, dat het park in uw wijk wel wat minder kan?

En dan Stadslandbouw: Volgens het bestemmingsplan dient iedere Oosterwolder op de helft van z’n kavel stadslandbouw te realiseren. Dan mogen we toch verwachten dat die stadslandbouw op enigerlei wijze rendabel kan worden uitgeoefend. Maar voor de voorgestelde prijzen is er in heel Nederland geen boer te vinden die hier landbouw wil bedrijven.

Een duurzame wijk in Oosterwold is ook een sociaal duurzame wijk. Die vraagt om een gevarieerde samenstelling met mensen uit alle lagen en diversiteit die we in onze samenleving hebben. Als deze prijsverhoging maakt dat ontwikkelen en wonen in Oosterwold buiten bereik raakt voor de helft van de Nederlandse burgers, dan verwacht ik dat u als politici die scheefgroei repareert. En wel voordat u de kavels onbetaalbaar maakt.

Los van de taxatie spreek ik u aan op uw verantwoordelijkheid, om de gevolgen van deze grote verandering op u te nemen. Want als u dit laat gebeuren, dan ontstaat onherstelbare schade aan de kwaliteiten die we nodig hebben in Oosterwold: minder groen, minder landbouw, dichtere bebouwing, minder publieke ruimte, meer wegen, minder diversiteit, minder betaalbare woningen.

En niet alleen voor bewoners van hun eigen wijk. Veel Almeerders fietsen op een zonnige dag het buitengebied in. En dan willen zij door een ruim en groen Oosterwold fietsen en niet door een Vinex wijk.

En wilt u in 2022 bezoekers van de Floriade vertellen dat we de kwaliteit van Oosterwold hebben opgegeven om de marktwerking in de grondexploitatie een kans te geven?

Over de grondprijs wil ik nog graag toevoegen dat een overgangsregeling helpt voor één groep maar niet voor de toekomst van Oosterwold. En een hertaxatie kan helpen om het vertrouwen te herstellen dat u als bestuurders begrijpt wat mensen in Oosterwold doen.

Op de agenda van vandaag staat De Rol van de Gemeente in Oosterwold. Dat onderwerp is veel breder dan alleen de grondprijs. In mijn tweede brief kunt u lezen dat de gemeente de bewoners bij vrijwel alle aandachtspunten te weinig betrekt. Hierdoor wordt het handelingsperspectief van bewoners belemmerd, en ontstaat geen draagvlak voor oplossingen.

Ik verwelkom regelmatig bussen vol met notabelen die Oosterwold met eigen ogen willen aanschouwen. Als het goed gaat.

Juist daarom wil ik u vragen, leden van de gemeenteraad, en ook de wethouder en andere bestuurders van Oosterwold en de gebiedsregisseur en ambtenaren:

Als zich moeilijkheden of problemen voordoen, zoek dan OOK bewoners op, nodig uzelf uit, en zoek in gezamenlijkheid naar mogelijkheden. Er is een enorme potentie van betrokken en ter zake kundige bewoners die vanuit hun eigen ervaring willen bijdragen aan oplossingen.

En deel uw informatie. En sluit alstublieft niet alle deuren om u intern te beraden op een handelingsperspectief voor alleen de gemeente, Waterschap of het Rijk.

Als u de visie van Oosterwold een warm hart toedraagt, stel bewoners dan in de gelegenheid om in open samenwerking met u dit landschap tot iets moois te maken.

Ik nodig u uit en zet de koffie en thee graag voor u klaar.

Dank u wel voor uw aandacht.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 03 maart 2019

Een maand geleden waren we drie jaar eigenaar van onze kavel. Toen zeiden we dat: "onze kavel, ons landje".  Inmiddels is Paradijsvogelbosje een plek gekend door mens en dier. Hoewel we met heel jong plantmateriaal zijn begonnen zie je nu al aan "volwassenheid" in het landschap ontstaan. En daar hoort her er der wat puberaal gedrag bij. Planten en struiken die het een beetje anders doen dan je had verwacht.

En aan de ene kant is dat een heel goed teken, want we hebben vooral te maken met planten die het te goed doen nu. (anders waren ze in de vorige jaren wel dood gegaan ;-)) Maar op twee plekken willen wij het anders dan we vooraf gedacht hadden. En nu het weer zo is dat zelfs de was (als je de weerberichten in de gaten houdt) buiten uitgehangen kan worden.... Dan moet je buiten aan de slag!

Een van die punten zijn de bramen. In het eerste jaar zijn enkele stekken geplant. Bij onze westelijke tuin, bij het braambosje en langs het hazelaarpad. In het eerste jaar hebben de bramen in mijn beleving het ter nauwernood overleefd. In het tweede jaar was her en der een braam, maar zag je de kracht toenemen. Druk met de bouw hebben we toen niet duidelijk ingegrepen. En vorig jaar zijn de bramen ontploft. Helaas zonder veel bramen, omdat op het moment van afrijpen het echt super droog was in Nederland. Maar goed richting volgend jaar moet het anders, en nu is de juiste tijd om daar iets aan te doen. Eigenlijk moet je bramen net na het dragen van vruchten snoeien, maar dat is dit jaar niet gelukt. Dus...

We slaan palen in de grond (tweedehands, hergebruik) en spannen touwtjes, zodat de bramen worden opgebonden. We kunnen goed zien dat de bramen zich al hebben vermeerderd. (juist omdat wij ze niet hadden opgebonden.) Bramen vermeerderen zich namelijk door afleggers of via de wortels. Bij afleggen bereikt een lange tak de grond opnieuw (of daar help je m als tuinier bij). Terwijl ie op de grond ligt schiet ie wortel. Na een seizoen heeft ie voldoende wortels en kun je de tak lossnijden van de bron. Nu heb je twee bramen.

Maar... Door deze manier van vermeerderen zitten de bramen ook zomaar ineens niet in de 5 m2 waar jij ze geplant had. Daarom zetten we (nou ja, Marien) palen en spannen we touwtjes. Aan die touwtjes binden we de bramen omhoog. Zo kunnen we ze goed plukken, plassen de hondjes niet tegen de bramen... (ter voorkoming van wormpjes) en zien we ook goed als er afleggers ontstaan. Zo moeten we de bramen goed in toom kunnen houden en goed kunnen oogsten.. Maar het is wel een klusje dat aandacht vraagt. Elke keer zwiept een tak in je gezicht of bovenop je hoofd... PIJNLIJK! En als je op maandag op je werk komt heb je iets uit te leggen over handen die vol schrammen zitten. En dan heb ik echt handschoenen gebruikt.

Het weghalen van afleggers is een vervelend klusje. Maar... het levert ook stekken op. Stekken die best kostbaar zijn.. blijkt als we vrijdag naar het tuincentrum gaan, waar ze voor 6 euro 95 te koop staan. En wij kunnen die stekken verspreiden en kado geven. Dus gaan er totaal zo'n 65 stekken via Tjalf, Eduard en Zilla, Jan, Debbie en Marco en Tessa en Rob Oosterwold in.  Zo infecteren we Oosterwold! Ik loop nog dagen te peuteren aan doornen die uit mijn vingers komen, maar dat levert in saaie vergaderingen mooie dromen op...

En dan de andere renovatie. Dit voorjaar willen we verhuizen van het vijverhuis naar de aardwoning. Dat betekent dat de ruimte om de aardwoning langzamerhand meer vorm moet krijgen. Dat we ook daar een voortuin willen.  We zijn begonnen met een beeld van een vlindertuin. Met de rozen van heg en landschap hebben we de afgelopen jaren een cirkel gemaakt. Maar we constateren dat aan de huiskant de rozen niet zoals verwacht laag kunnen blijven. Het zijn echt heggenrozen en deze worden jaarlijks 3 meter langer. Leuk voor een heg, maar letterlijk een barriere tussen huis en tuin. Dus... Aan de zuidkant van de tuin blijft een rozenhaag, maar aan de huiskant gaan de rozen eruit. We gebruiken de rozen om een aantal gaatjes in andere hagen te dichten.

En dan is er ineens ruimte! Afgelopen jaar stonden in deze tuin vooral wilde bloemen en enkele struiken. Nu het een voortuin/vlindertuin moet worden gaan we met zorg wat vaste planten aanleggen.

Marien heeft vorige week al een pad gelegd door de tuin. Je kan toch niet al je loopjes van tevoren bedenken (gelukkig!)

Ik maak een rotstuin waar volop ruimte is voor sedumplanten. Rond een sierprunus die er al een paar jaar staat. Ik gebruik de schelpen die we deze zomer in Normandie hebben verzameld om de prunus een mooie verwarmende ondergrond te geven (de schelpen weerkaatsen het licht).

Als Marien thuiskomt van een repetitie heeft hij gelukkig nog puf om een laatste serie planten een plek te geven. En het voelt heerlijk om al die stapels stenen en nog te gebruiken materialen te zien slinken.

Langzaam wordt het ook rond de aardwoning een plezante omgeving.

En nu... in de regen binnen, kan ik jullie hiervan mooi verslag doen. ;-) Elk nadeel heb z'n voordeel.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 15 februari 2019

Het heerlijke van het hebben van een landgoed is dat je er bij de activiteiten die moeten gebeuren zo heerlijk mensen bij kunt ontmoeten. Natuurlijk is het snoeien van de rozen een klus die moet gebeuren, maar het is in je hoofd zo heerlijk simpel. En je mag genieten van wat je ziet. Afgelopen week kwamen eerst Bert en daarna Mick helpen! En dat was heel gezellig en waardevol.

Bert komt bijpraten en het Paradijsvogelbosje voor het eerst zien. En hij komt wilgenknotten! Samen met Marien knot hij de wilgen aan de hazelaarpad. Lekker in het winterzonnetje, want het is best fris.

Bharat komt nog een aantal wilgen halen in de loop van de middag. En als Bert weg gaat moeten alleen de laatste staken nog van de eendenkooi gezaagd worden.

En dan slaat deze week het weer ineens om. Het voorjaar hangt in de lucht.

Bij het concert van de Barock Winter zagen we MIck. We moesten elkaar weer eens wat uitgebreider zien... Toen Marien deze week zag dat het weer zo lekker zou worden, maakte hij met Mick een afspraak. En als Mick komt, dan buffelt ie gewoon twee dagen in de buitenlucht.

Mick bijt zich vast in het rijden van de snippers over de moestuin. Een heel groot aantal kruiwagens worden door hem naar de moestuin gereden.

Onderwijl draai ik dit jaar voor het eerst een was die ik ook buiten uit kan hangen. Wat heerlijk (vooral omdat ie ook nog voor de avond droog is... ;-) )

En in de looop van de middag kan zelfs de trui uit, zo warm is het.

Ik hoor de kinderen in de buurt spelen. Je hoort aan hun geluid dat ze blij zijn dat ze voro het eerst dit jaar zonder jas buiten mogen spelen. Een beetje zoals koeien die na de winter weer de wei in mogen.

En dat geldt ook voor het bijenvolk van Marije! Ze dartelen er lustig op los! Marien heeft gisteren in de voortuin van het grote huis een paadje gelegd.

Die voortuin is een van de eerste plekken waar we merken dat we onze eerste invulling echt bij moeten stellen. Ik hade wilde rozen in een ovaal geplant. In de verwachting dat ik die aan de kant van het huis wel klein zou kunnen houden..... Dat bleek niet te kunnen. Dus zijn de rozen aan de kant van het huis naar een andere plek verhuisd. Een deel van de gevlochten haag mag blijven en vormt een mooie beschutting. Verder willen we uit ons huis vrij direct naar de moestuin en boomgaard kunnen lopen. Dus daarom: een paadje! De komende dagen gaan we onze voortuin verder inrichten (en het hout dat ervoor ligt opruimen...)

Maar het mooiste van vandaag is toch wel dat als je pauzeert, je gewoon buiten in de zon kunt zitten!

Dank voor jullie gezelligheid en werken Bert en MIck! En tot ziens!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 15 februari 2019

De Frederik van Eedenweg is een puinweg. En nu er weer een flink aantal mensen bezig is met bouwen, beschadigd de weg af en toe. Dat betekent dat er weer onderhoud nodig is. Dus laten we Gert-Jan Bon op een aantal plekken puin storten en rijden we dat zelf uit. En daarbij geldt: vele handen maken licht werk. Nou is puinscheppen nooit licht werk, zelfs niet als je het met velen doet. Toch is het leuk. Wel was het weer voor goede winterjassen, want het was behoorlijk koud, maar niet zo regenachtig als de dag ervoor.

Eigenlijk spreken de plaatjes voor zichzelf... toch?

Ron stort zijn kruiwagen leeg.

Edward heeft er lol in!

En dan is er natuurlijk ook tijd voor koffie en thee! In de kou is het toch wel lekker als je naar binnen kan.

Ik ben ongelofelijk trots op ons buurtje, dat dit soort klussen gezamenlijk worden geklaard en dat het zo gezellig is!

Oosterwold rules!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 11 februari 2019

In aanvulling op mijn eerdere blog heb ik een brief gestuurd naar het College van Burgemeester en Wethouders en naar de gemeenteraad, over mijn zorgen dat de enorme verhoging van de grondprijs negatieve gevolgen gaat krijgen voor de kwaliteit van de publieke ruimte, stadslandbouw, wonen, natuurlijk groen, en uiteraard de toegankelijkheid van Oosterwold voor zelfbouwers met een beperkte beurs. 

Ik meen dat de politici juist over deze negatieve gevolgen hun verantwoordelijkheid moeten nemen, en zowel de wenselijkheid van deze verhoging als de noodzaak van maatregelen moeten bepalen.

Ik kan wel zeggen dat ik in een mooie ruime wijk woon, die hopelijk over een paar jaar volgroeid en mooi is en waar je met plezier kunt rondwandelen. Maar dat gun ik ook alle toekomstige bewoners in Oosterwold. 

Laten we vooral hopen dat de dames en heren politici met ons echt in gesprek willen gaan over de kwaliteit van Oosterwold en welke voorwaarden daarvoor noodzakelijk zijn.

Klik op onderstaande link om de brief te openen:

 Brief Zorgen over Kwaliteit Oosterwold Abspoel

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 06 februari 2019

De abrupte en schrikbarende prijsverhoging voor de grond in Oosterwold baart niet alleen zorgen voor mensen die nu in de overgangsperiode getracteerd worden op een prijsverhoging van 75 procent, en ook niet alleen voor mensen die nu moeten afhaken omdat hun project niet meer haalbaar wordt.

Het roept ook vragen op hoe wij met z'n allen de kwaliteit van Oosterwold in de toekomst kunnen bewaren. Het is zeker te verwachten dat initiatiefnemers genoegen zullen nemen met kleinere kavels. Dan mag je in je vergunning minder vierkante meters bouwen. Maar het staat mensen grotendeels vrij om vergunningsvrij hun woning uit te breiden met bijvoorbeeld een uitbouw en schuur. Als dat de enige mogelijkheid is om jouw project te realiseren, dan zullen meer mensen hiervan gebruik gaan maken. Geef ze ongelijk. Het gevolg zal zijn dat Oosterwold in een hogere dichtheid bebouwd zal gaan worden. Het is nu langs een aantal wegen in Oosterwold al zo, dat bijna de helft van de strekkende lengte langs de weg in beslag wordt genomen door bebouwing. Is dat dan de landelijke, groene ontwikkeling die we met z'n allen voorstaan, en die de Oosterwoldorganisatie uitdraagt in haar Public Relations? 

En blijft er nog ruimte over om stadslandbouw te doen? Als er veel kleine kavels komen, dan worden die grotendeels in beslag genomen door de roodkavel, erf, privé tuin en de publieke omloopbaarheid. Daar komt ook nog eens de waterberging bij. Waar blijft de stadslandbouw? 

Nu zijn de meeste wijken ontwikkeld tegen de bosranden en met een aantal grotere kavels met veel publieke ruimte. In de toekomst zullen er steeds meer wijken komen, die niet gebruik kunnen maken van die extra publieke ruimte. Die wijken zullen niet ruim aanvoelen. 

De taxateur die in zijn wijsheid heeft bedacht dat die grondprijzen vijfenzeventig procent moeten stijgen, heeft zich ongetwijfeld gebaseerd op de paar woningen in Oosterwold die afgelopen jaar zijn verkocht. Maar er is nog geen kavel verkocht, waarin de eigenaar in staat is geweest om de functie van stadslandbouw en publiek toegankelijk groen tot volwaardige landschappelijke functie heeft ontwikkeld. En, hoe veelbelovend Oosterwold ook is, deze functie van landschappelijke kwaliteit schiet gewoon nog tekort. Wat moeten we met z'n allen doen, om te zorgen dat Oosterwold in de toekomst ook een regio is, waar mensen graag willen komen? Waar je je hondje gewoon kunt uitlaten over de omloopbare zones langs alle kavels, Waar voldoende luwte is als het hard waait. Waar kinderen kunnen spelen, ook buiten je eigen tuin. Waar iets te zien is van stadslandbouw, niet alleen om te produceren, maar ook om het landschap de moeite waard te maken.

Het lijkt mij belangrijk, dat alle betrokkenen: bewoners en initiatiefnemers, maar ook gemeente Almere, de Oosterwold organisatie en het Rijksvastgoedbedrijf zich gaan buigen over deze vragen. En vervolgens ook, wat de enorme prijsverhoging gaat doen met de te verwachten ontwikkelingen in Oosterwold.

Is het niet te verwachten, dat projectontwikkelaars hierop gaan inspelen, door meer ontzorgingsprojecten aan te bieden voor elitaire prijzen?

Oosterwold is meer dan het bouwen van een villa op goedkope grond. Dat weten met name de zelfbouwers als geen ander. Het kost je een paar jaar van je leven, en het is nooit klaar. Niet alleen als last, maar ook als noodzaak om de kwaliteit van leven in Oosterwold permanent zelf vorm te geven.

Is dat ook meegerekend, wanneer de Oosterwoldorganisatie toelicht, dat alle kosten om het project te realiseren zijn afgetrokken van de prijs om tot een nieuwe taxatie te komen? Tellen ze mijn drie jaar als zelfbouwvakker mee.

Als de kwaliteit van de landschapsontwikkeling in de knel raakt, en als Oosterwold niet meer toegankelijk wordt voor mensen met een beperkte beurs, dan is de politiek aan zet, om deze problemen aan te kaarten. Hoe kan het dat in delen van Nederland de grondprijs over de kop gaat, terwijl de economie en de lonen in Nederland zich marginaal ontwikkelen. Dat getuigt van speculatie waaraan de overheid naar hartelust meedoet. Maar die ontwikkeling is niet gratis. Net zoals in Amsterdam de grondspeculatie leidt tot investeringen van hit-and-run investeerders voor AirBnB en andere ongewenste uitwassen, zo zal deze ontwikkeling ook leiden tot een verandering in Oosterwold.

Minder publieke ruimte, minder landbouw, meer projectontwikkelaars, meer vergunningsvrij bijbouwen, minder omloopbaarheid, minder zelfbouwers, minder culturele diversiteit, minder bereidheid om met je kruiwagen de kuilen in de weg te dichten. 

Met het verspreiden van dit slechte nieuws roeren zich als eerste de benadeelden die net buiten de overgangsregeling vallen. Die pleiten voor een bredere overgangsregeling. Maar ik maak mij ook en juist zorgen over die volgende initiatiefnemers die hun project moeten aanpassen aan deze nieuwe tarieven.

Het Rijksvastgoedbedrijf verschuilt zich achter het argument dat zij marktconforme prijzen moeten rekenen. Maar er is geen markt voor de ontwikkeling van kwaliteit van leven in Oosterwold. Dat vraagt vooral een inzet van iedereen en velen die er nog niet eens wonen. Die ook niet tot uitdrukking komt in taxaties. Want die taxateur ziet niet de kwaliteit van het Landschap die er nog niet is. Die nog moet komen. 

De lage prijzen bij de eerste stappen van Oosterwold maken de organische ontwikkeling mogelijk. Wanneer doelgroepen worden uitgesloten en prijsontwikkelingen leiden tot een andere manier van bouwen en landschapsontwikkeling, dan levert deze prijsverhoging wel degelijk een verandering van de spelregels van Oosterwold. Zonder dat hiervoor aan de politiek een mening wordt gevraagd. Laat deze droom van Landschap van initiatieven niet over aan de marktwerking. Nog steeds toont de website MaakOosterwold.nl beelden van Oosterwold als een groene oase met veel ruimte. Is dat nog een reële verwachting? Om te spreken in termen van de Film De Spelers van Oosterwold: we hebben misschien één speler over het hoofd gezien: de taxateur in opdracht van de speculant..... De verkopende partij neemt hierbij geen enkele verantwoordelijkheid en risico voor de negatieve gevolgen die dit zal hebben. Dat is geen eerlijke marktwerking. Laten we hopen dat ook in de toekomst de bewoners in staat worden gesteld om de kwaliteit van het landschap te vormen en te dragen.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 05 februari 2019

De afgelopen weken ondervinden we de gevolgen van overvloedige regenval, natte sneeuw, opvriezende plassen op de weg. Dat verandert de weg sowieso in een blubberige toestand. Maar de afgelopen weken zijn ook nog eens een vijftal aannemers aktief bezig om de individuele bouwprojecten in het winterweer verder te krijgen. Daardoor is het ook een af- en aanrijden van grote kranen, vrachtwagens met goederen of halve huizen, reuzachtige containers, zand, noem het maar op. En als er een busje of zelfs een brede vrachtwagen langs de kant van de weg staat, dan kan je gaan wachten, of je kunt proberen of je er langs kunt. Dan maar met twee wielen door de klei. Zolang je maar niet vast komt te zitten, kan je verder.

Het gevolg is wel, dat er op vele plekken langs de weg diepe voren in het talud zitten, omdat de klei naast de weg wordt weggeschoven. Daar ontstaan vervolgens diepe plassen die nergens naartoe afwateren. Want de klei is tot ondoordringbare laag samengeperst. En als aannemers het niet zo nauw nemen of ongelukjes gebeuren, dan worden onze zo bloedig geschuurde, geschilderde paaltjes met reflectoren uit de grond gereden. En eenmaal in aanraking met een bumper of onder een vrachtwagenwiel blijft er weinig van over. Afgelopen week was er zelfs een reusachtige vrachtwagen met oplegger anderhalve meter buiten de weg recht over een hydrantput heen gereden.

Help wat moeten we daaraan doen?

Het lijkt nodig dat de initiatiefnemers in de wijk hun eigen aannemer aanspreken op zorgvuldig gebruik van de weg, parkeren op eigen kavel, en voorkomen van schade. Ik heb zelf bij een van onze buren een grote wal van klei teruggespit in de diepe plassen, zodat je tenminste kunt zien waar de weg loopt.

En van het Houthakkersgilde hebben we 30 flinke boomstammetjes van een meter gekocht. Die hebben Ruud en ik vanmiddag in de vijf binnenbochten van onze weg gelegd, zodat vrachtwagens hopelijk niet meer de binnenbocht afsnijden.

Nu komende week hopelijk met wat puin van Gert-Jan Bon en een ploeg bewoners de grootste kuilen dichten en vereffenen, en dan overleven we hopelijk de winter zodat we in de loop van het komend jaar de weg nog eens echt glad kunnen strijken en met trilplaat stabiliseren.

En een setje nieuwe paaltjes met reflectoren maken.

Het blijft wel aandacht vragen. Hopelijk beklijft het. En het creeërt wel saamhorigheid als we er samen onze schouders onder zetten. Dank Ruud!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 18 januari 2019

is 10 jaar geleden. Maar als dat niet is gelukt is het beste moment vandaag!f

Dat is ook de motivatie waarmee we steeds weer meedoen aan de actie van Heg en Landschap!

Zo ook vandaag. We mogen dit jaar 10.000 bomen en struiken in Oosterwold laten landen. Niet alleen kunnen we op deze manier zeer betaalbaar plantgoed leveren, maar het leidt ook tot een assortiment waarmee tuinen en heggen natuurlijk kunenn ontwikkelen. En dat is uiteindelijk wat we willen.....

Dus maken we vanmorgen de administratie op orde:

En waar het gisterochtend nat en vies was... was het vandaag briljant weer. Koud (maar ja dan gewoon een laag extra aan), maar in een stralende zon. Heerlijk.

De hulptroepen (heerlijk Oosterwold) waren keurig op tijd. Zo kunnen we eerst nog een kopje koffie drinken voor we aan het werk gaan. Fijn Bharat, Marjolijn, Wim, Mara, Jan en Johan!

De vrachtwagen kwam keurig om 10 uur. Het uitpakken en sorteren ging goed. Hoewel het soms zoeken was omdat met na de rozen onhandig bij elkaar gestopt waren. (en houdt ze dan maar eens uit elkaar).

Dat lukt wonderwel. En na een ruim uur liigt het plantgoed klaar en portreteren we de werkkrachten.

Deze zending is lekker divers, maar dat betekent ook veel uitzoeken Vandaag heb ik de rozen allemaal zelf verpakt en uitgezocht. Service van deze ploeg was dat ze alles wilden labelen: dus klanten, geniet daarvan!

En dan word ik altijd heel blij om zoveel rijkdom uitgestald te zien. Allemaal boompjes en struiken die over een paar maanden en jaren Oosterwold groen gaan kleuren!

Bossen en bossen vol!

En in de loop van de dag vervangen de vrijwilligers zich. Mensen die naar hun werk of moeder moeten. Maar ook mensen die hoopten 's ochtends te komen, maar opgehouden werden omdat zoonlief een elleboog brak. Toch fijn dat je kwam Jenette.

Maar ook veel klanten die hun eigen of andermans boodschappenmandje vulden.

Dank aan buren die (ook als ze zelf niets meenamen toch even mee kwamen helpen Zoveel hulp is fijn, maar ook nodig.

En dan kunnen mensen in de loop van de middag hun boodschappen meenemen!

In een overvolle auto! En Takkenwijf wordt een geuzennaam in Oosterwold

En natuurlijk gaat er op zo'n dag ook van alles mis. Zijn de bosjes van de gagel toch in aantal kleiner dan gedacht. Maar ook dat komt goed. En nu Bharat deze gagelplantjes ook heeft opgehaald is ons erf weer

leeg. En dan weet je dat op allerlei plaatsen in Oosterwold mensen vandaag moeite doen om snel hun planten in te kuilen. Komende nacht gaat het namelijk vriezen. Planten in de grond kunnen hier tegen... planten boven de grond niet.

Ik word dan ook blij als ik op facebook zie dat Hendrik Jan zijn planten netjes heeft opgekuild!

Koud en een beetje rillerig zit ik deze blog te tikken. Zometeen toch nog maar een blokje op de kachel. En dan voldaan naar de vlammetjes kijken!

Dank iedereen vandaag voor de hulp en gezelligheid!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 17 januari 2019

Afgelopen maandag kwam er ineens een grote wagen met rijplaten, en werden aan beide kanten van de weg rond het electriciteitshuisje rijplaten gelegd. Dat bleef wat mysterieus tot dinsdagochtend verschillende auto's van Liander aan kwamen rijden. Een behoorlijke optocht.

Wij hebben in de zomer bij Liander aangeklopt omdat bij ons de omvormer van de zonnepanelen regelmatig afslaat. Dat komt omdat de spanning oploopt, wanneer er veel stroom teruggeleverd wordt, en in huis wordt er geen stroom verbruikt. Als de spanning hoger wordt dan 253 Volt dan moet de omvormer afslaan. Dan moet uitgezocht worden hoe dat komt. 

Daarom was begin September bij ons een week lang de spanning gemeten met speciale apparatuur gekoppeld aan onze Stroommeter. Daaruit werd geconcludeerd dat de spanning net binnen wettelijke normen zat, maar toch aan de hoge kant was, en dat dat te wijten is aan te lage capaciteit van de transformatoren in het electriciteitshuisje. Het komt erop neer, dat die transformatoren de stroomaanvoer niet aankunnen wanneer alle zonnepanelen in de wijk tegelijk gaan terugleveren. Als de stroom niet makkelijk genoeg kan terugstromen, loopt de spanning op, en dan slaat de boel af. Omdat er het komend jaar nog een tiental huizen in de wijk bijkomen, die allemaal zonnepanelen krijgen, is het dus geen overbodige luxe, dat de capaciteit van het netwerk op deze teruglevering is afgestemd.

Dinsdag ben ik uit belangstelling dus even bij de werkers langsgelopen. Als je goed kijkt, zie je dat boven de weg de buizerd hoog in de Iep ook belangstellend toekijkt. Heel mooi om te zien, dat Liander een mobiel aggregaat meenemen, waarmee ze de stroomvoorziening in de wijk continueren, terwijl ze het werk aan het transformatorhuisje uitvoeren. Ik heb zelf startkabels voor mijn auto, maar dit zijn pas echt startkabels! 

Een algemeen advies kunnen we hieruit afleiden: meestal kan je de prestaties van je zonnepanelen monitoren, en kan je ook zien of ze afslaan. Ook kan je op de display van de omvormer (zoals bij ons) doorgaans zien hoe hoog de spanning is. Als de omvormer afslaat omdat de spanning te hoog wordt, kan je het netwerk in de wijk laten doormeten, en is mogelijk een aanpassing mogelijk. In ons geval dus niet door nieuwe kabels te trekken, maar door transformatoren van voldoende capaciteit in het electriciteitshuisje te plaatsen.

Laat nu de zon maar schijnen, zodat we kunnen merken of het ook verschil maakt.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 16 januari 2019

Vandaag zie ik de initiatievenkaart op de website van maakoosterwold.nl verschijnen. Alle vlagmomenten van de afgelopen weken, van buren die hun kavels kregen maken de kaart in onze wijk ineens heel paars. Bijzonder hoor hoe we een paar jaar geleden begonnen:

Een tuinhuisje om te schuilen zien we in het voorjaar van 2016. De kaart die daar bij hoort zie je links. 

Alleen Albert en Jannneke(141) en Marjon en Bertel (128) waren er toen --ook al bij. Voor de familie Lobosco-de Jonge (164) was toen de tijd in Oosterwold nog niet rijp. Inmiddels hebben ze elders opnieuw een stip gezet. 

In het najaar van 2016 beginnen we kennismakings en intekenavonden te houden. Spannend om je nieuwe buren te leren kennen en te kijken of je samen je omgeving vorm kunt geven. 

Aan het begin van de zomer 2017 gaan we met een aantal mensen tekenen aan de grote lege vlek in het midden. Na die tekenavond wordt een tekening naar de gemeente gestuurd voor de hele "binnenvlek". Vanaf begin 2017 houden we ook buurtborrels.  Zo zien we bijna maandelijks de buren en proberen we zo de problemen die we tegenkomen te bespreken. En dan gaat het snel. De kaart verandert nog een aantal keer, omdat buren een kleinere kavel willen, waardoor een extra plaats ontstaat. De hoekkavel veranderd nog van eigenaar, omdat de buren in die hoek toch een kant en klaar huis verkiezen boven een Oosterwoldkavel. En kavel C is nog steeds vrij. Wij hebben met een aantal geinteresseerden contact, maar niemand mag een stip zetten, omdat eer op dit momEeent een slot zit op het stip zetten, als je nog geen stip hebt. 

En dan vaaar ndaag. De kaart die nu verschijnt is bijna helemaal paars. De weg is rond, Overal staan caravan, zodat de nodige kopjes koffie gezet kunnen worden. Een eerste oudejaarsfeest met een heerlijk stinkend vuur heeft plaatsgevonden. 

k ga één dezer dagen de buurtborrels voor het komende half jaar maar eens plannen. Want goede dingen moet je behouden. Maar ik vind het mooi hoor dat paars. De kavel van Debbie en Marco moet eigenlijk ook al verkleurd worden. (496) Komende twee maanden verwachten we nog 3 kavels die van geel paars worden. De laatste drie zullen daarna vanzelf volgen!

Mooi hoor... paars.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 13 januari 2019

Vandaag hebben we met een een groep van zeven vrijwilligers en twee kinderen wilgen geknot. Er is veel belangstelling voor de grote staken die van de wilgen afkomen als ze geknot worden. Die kunnen weer in de grond gezet worden, en grote kans dat er weer een volwaardige boom uitgroeit. Een mooie manier om de kavel in het eerste groeiseizoen een boost te geven. We moesten soms tussen de regendruppels door werken, maar dan was een mooie gelegenheid voor koffie en koek.

Hoewel wilgenknotten traditioneel noeste arbeid is, zijn we blij met onze accu-zagen die veel gemakkelijker en sneller werken dan de handzagen.

Alle takken langs de singel moesten eerst naar de oprit gesleept om daar van alle kleine takjes te worden gestript.

Op de oprit en parkeerplaats ontstaat al gauw een enorme stapel wilgen.

We maken een taakverdeling tussen zagers, slepers en een paar knippers, die de staken geschikt maken voor hergebruik.

Aan het eind van de ochtend worden de staken ingeladen. Annelies en Cindy hoeven niet ver, omdat ze in dezelfde wijk hun wilgen kunnen planten. De andere wilgen gaan verderop naar de Paradijsvogelweg en bij Mara en Pim worden de takken tijdelijk in de sloot gestalt totdat de kavel beschikbaar is. Bij iedere initiatiefnemer verandert de auto toch langzaam in een bouw- en landbouwvoertuig :-)

Tim en Lian leveren ook hun bijdrage door een houtstronk te bewerken. O zo trots als het lukt en als je de stronken nog mee naar huis mag nemen ook!

Het was weer gezellig; superleuk om dat met een groep samen te doen. We hebben nog een paar dagen te gaan. Maar het wordt steeds lichter in Paradijsvogelbosje. Fantastisch, dat wilgen zo grandioos groeien, en dat je ze toch zo goed in toom kunt houden door ze te knotten.